Doctor Heartの小説

Isaac was not a man easily shaken. Pero buong maghapon, iisa lang ang laman ng isip niya—ang imahe ng kanyang asawa na nakaluhod sa tabi ng kanyang tiyuhin, kumikilos na para bang sanay na sanay na siya sa ganong sitwasyon.Hindi iyon ang Claudia Venturero na kilala niya. Sakitin ito at halos hindi makakyat ng hagdan nang hindi hinihingal. She had been described to him as a burden, a pawn her family was desperate to marry off. But the woman in his house now? She's different. Isaac poured himself a glass of whiskey inside his study, the amber liquid catching the glow of the lamp. Pero kahit ang init ng alak, hindi napawi ang gumugulo sa dibdib niya.“You’re brooding again, Isaac.”Nag-angat siya ng tingin nang basta pumasok kaibigan niya, gaya ng lagi nitong ginagawa. “Anong ginagawa mo rito, Sanji?”Ito ang pinakamatalik niyang kaibigan at pinakamatalino niya ring karibal. Kung siya’y seryoso at tahimik, si Sanji naman ay happy go lucky lang.Ngayon, curious ang ekspresyon nito k

The Dela Costa mansion was a fortress of marble and glass, its towering walls meant to intimidate anyone who dared step inside. Kinabukasan, pagkalabas pa lang ni Claudia sa kwarto ay dama niya na ang bigat ng mga matang nakasunod sa kaniya habang naglalakad siya sa maluluwang na bulwagan. Ang mga katulong ay napapahinto pa at palihim na sumisilip sa kaniya at saka silaa magbubulungan na akala nila ay hindi napapansin. “Siya pala iyong sakiting tagapagmana ng mga Venturero…”“Hindi naman siya mukhang mahina gaya ng sinasabi.”“Kawawa si Young Master Isaac, nakatali sa ganyan…”Napairap na lang siya sa mga naririnig. Hindi siya papatinag ‘no. Tinaasan niya lang nf kilay ang ilaw at taas noong naglakad. Ilang taon siyang namuhay sa ospital kung saan ang tsismis ay mas matalim pa kaysa sa scalpel. At isa pa whispers and gossip couldn’t kill her. She died once at the hands of her fiance. Mas may sasakit pa ba doon?Pagdating niya sa dining hall, nadatnan niya si Isaac na nakaupo na sa

Isaac Dela Costa never believed in fate. He only trusted what he could control—deals, plans, and power. Lahat kontrolado. Ngunit nong nakatayo na siya sa harap ng altar, at malapit ng maitali sa isang babaeng halos hindi niya kilala, parang pinagtatawanan siya mismo ng tadhana.Umalingawngaw sa malawak na bulwagan ang mga bulungan, parang langaw na hindi matigil sa paligid niya. Wala siyang pakialam sa awa ng mga bisita. Wala rin siyang pakialam sa usap-usapan tungkol sa “sakiting tagapagmana ng mga Venturero” na ngayo’y dala ang apelyidon niyang Dela Costa.Ngunit nang lumitaw ang babae sa dulo ng pasilyo ay natigilan siya.May kakaiba rito.Inasahan niya na mahina ang babae at magiging sabik ito na kumapit sa pangalan ng pamilya niya tulad ng mga babaeng naghahanol sa kaniya. Pero nang magtama ang mga mata nila… ay iba ito sa inaasahan.It was clear, sharp, and filled with something fierce. He felt… unsettled.Parang biglang nabaligtad ang mundo niya.Sandali pa’y naisip niyang baka

Matapang na amoy ng disinfectant ang kumapit sa buong paligid.Huminga nang malalin si Serena at inayos ang suot na mask at tumingin sa pasyenteng walang malay sa ilalim ng nakakasilaw na ilaw ng operating room. Her hands were steady at malinaw ang kaniyang isip pero ang dibdib niya… para bang may bigat na hindi niya maipaliwanag.“Scalpel,” aniya at inilahad ang kamay nang hindi tumitingin.Inabot iyon ng nurse sa kaniyang palad.Dapat simpleng operasyon lang ito. Ilang ulit na niya itong nagawa, dahilan kung bakit kinilala siya bilang isa sa pinakabata at pinakamagaling na cardiothoracic surgeon sa bansa. Pero ngayong gabi… pakiramdam niya ay may kakaiba.Nasa tabi niya ang fiancé niya bilang assistant na si Anton Sta. Clara na isa ring Doctor. “Relax, love. Kaya mo ’to.” Malumanay ang boses nito, tila nagbibigay-kumpiyansa sa kaniya. “This is nothing compared to your critical operations before.”She wanted to believe him. Ngunit nang sulyapan niya ito, hindi sa pasyente nakatutok