4

“เสร็จให้ผมเด็กดี” เขากระซิบพร้อมกับเร่งจังหวะตวัดและแยงลิ้นเข้าออก

ความเสียวซ่านแทบขาดใจทำให้ลี่เหยียนกระหายรู้ว่าเธอจะรู้สึกอย่างไรหากได้มีเซ็กซ์กับเขาจริง ๆ ความเสียวซ่านดำเนินมาจนถึงขึดสุดเกินกว่าที่ลี่เหยียนจะรับมือไหว ในที่สุดเธอก็เสร็จให้เขาจริง ๆ เขาจูบปุ่มสวาทเธอ ใช้ลิ้นตวัดเลียน้ำหวานที่เธอปลดปล่อยก่อนที่จะลุกขึ้นยืน

“คุณหวานมาก” เขาบอกเธอด้วยความพอใจ

ลี่เหยียนสบตาเขา ก่อนที่เธอจะจูบที่คอเขาแล้วดูดเม้ม

“คุณกำลังจะทิ้งรอยบนคอผม” เขาเตือน

“ฉันอยากฝากรอยไว้บนตัวคุณ” เธอบอกเขา แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงคิดที่จะยั่วเขาแบบนี้

“คุณได้ฝากรอยเอาไว้แล้ว” เขาบอกเสียงแหบพร่าพร้อมกับเลียริมฝีปากตัวเอง “คุณให้ผมยิ่งกว่ารอยจูบเสียอีก”

ลี่เหยียนหัวเราะ ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจ ทั้งที่ไม่รู้จักกันเลยเธอกลับเลยเถิดไปกับเขาได้ขนาดนี้ แต่ลึก ๆ ในใจเธออยากเลยเถิดไปมากกว่านี้ เธอจึงเลื่อนมือไปปลดเข็มขัดเขา เธอปลดมันออกอย่างง่ายดาย ตามมาด้วยกระดุมกางเกง แต่พอมาถึงซิปกลับเจอปัญหา

“มันรูดไม่ลงค่ะ” เธอบอกแล้วเงยหน้ามองเขา เธอสังเกตเห็นว่าเขากำลังกลั้นหัวเราะอยู่

“บางทีซิปมันอาจจะรู้ก็ได้ว่าถ้าปลดมันออกเราสองคนจะไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้อย่างน้อย ๆ ก็สองชั่วโมง”

ลี่เหยียนรู้สึกเขินอายจึงละมือออกมา เธอรีบจัดการแต่งตัวเองให้เรียบร้อย

“แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าหลังงานเลิกเราจะไปต่อกันไม่ได้”

“หลังงานเลิกเหรอคะ”

ลี่เหยียนหยุดชะงัก เธอเข้าใจความหมายของเขา และมันจะไม่ใช่เพียงแค่ปากและลิ้นเท่านั้น ในใจเธอกำลังตื่นเต้นและลังเล เธอจะยอมมีอะไรกับคนแปลกหน้าจริง ๆ หรือ ไหนว่าจะไม่มีวันขึ้นเตียงกับเขาอย่างไรล่ะ

“ใช่ หลังงานเลิก” น้ำเสียงเขาทุ้มนุ่ม แล้วเอ่ยต่ออย่างเนิบช้า “คุณ ผม ในห้องของโรงแรมที่มีแชมเปญ สตรอว์เบอร์รี่ เตียง” เขาหยุดแล้วจ้องตาเธอ “ผมคิดว่าคุณน่าจะเดาได้ว่าต่อไปคืออะไร”

“ฮอตด็อก” เธอพูดติดตลกและเขาหัวเราเบา ๆ

“โอเค ฮอตด็อก” เขาว่า ดึงเธอเข้าหาตัวแล้วจูบปากเธอ มือของเขาลูบผมของเธอไปด้วย

“เราควรจะกลับเข้าไปในงานได้แล้ว”

“ค่ะ”

“คุณออกไปก่อน แล้วผมค่อยออกไป”

ลี่เหยียนเห็นด้วย เธอสำรวจความเรียบร้อยตัวเองอีกครั้ง เงี่ยหูฟังเสียงด้านนอกก่อนจะรีบออกไป เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอได้ทำอะไรลงไป ประสบการณ์ครั้งแรกกับผู้ชายของเธอ และหลังงานเลิกเธอจะยอมไปต่อกับเขาจริง ๆ หรือ

“หายไปเสียนานเลยลี่เหยียน ไปตามผู้ชายคนนั้นอยู่รึไง” จื่อหานหยอกเมื่อเพื่อนกลับมาถึง

“เปล่า”

ลี่เหยียนนั่งลงข้างจื่อหาน ในใจรู้สึกเหมือนคนที่ไปทำความผิดมา เธอรู้ว่าลิปสติกเลือนหายไปและผมเธอก็ดูยุ่งทั้งที่เธอพยายามจัดแต่งให้ดูเข้าที่ที่สุดแล้ว

“เดี๋ยวนะ อย่ามาโกหก นี่แกไปทำอะไรกับใครมาใช่มั้ย หรือว่า…ผู้ชายคนนั้น” เพื่อนตาดีสังเกตเห็น ตอนแรกสีหน้าดูตกใจ แล้วก็เปลี่ยนเป็นแววตาล้อเลียน

“บ้า! ไม่ใช่!” ลี่เหยียนปฏิเสธแต่ไม่ค่อยจะเต็มเสียง

“ฮ่า ๆ ๆ แกมันร้ายไม่เบา แล้วเป็นไง แซ่บแบบที่เห็นมั้ย” จื่อหานหัวเราะชอบใจ และปักใจเชื่อไปแล้ว ส่วนลี่เหยียนก็ขี้คร้านจะปฏิเสธ เพราะรู้ดีว่าเปลี่ยนความคิดของเพื่อนไม่ได้ และอีกทั้งคืนนี้อย่างไรเธอกับเขาก็คงจะ…

“ฉันยังไม่ได้มีอะไรกับเขา”

“งั้นแค่วอร์มอัปทำความรู้จักกันก่อนงั้นสิ” เพื่อนสนิทรู้ทันตลอด

“แกนี่…”

“แล้วตกลงเขาชื่ออะไร”

“ฉันไม่รู้” ลี่เหยียนพ่นลมหายใจออกมา

“อ้าว! ตกลงแกกับผู้ชายคนนั้นมันยังไงกันแน่” น้ำเสียงจื่อหานผิดหวังนิดหน่อย

“ก็ไม่ยังไง” ลี่เหยียนตอบด้วยใบหน้าเฉยชา แล้วเปลี่ยนเป็นหน้าแดง “แต่ว่า…”

“แต่ว่าอะไร” จื่อหานคาดคั้นด้วยความอยากรู้

“ลิ้นเขาดุมาก” ลี่เหยียนตอบเสียงเบาหวิวด้วยความเขินเมื่อนึกถึงวิธีการใช้ลิ้นของเขา

“หา! แกเสร็จด้วยลิ้นของเขาเหรอ” จื่อหานอุทานด้วยความตกใจด้วยเสียงที่ไม่เบานักเพราะเธอไม่คาดคิดว่าเพื่อนสาวที่แสนบริสุทธิ์ของเธอจะไปถึงขั้นนั้น ตอนแรกที่แกล้งแหย่ก็คิดว่าคงแค่ขั้นจูบเท่านั้น

“ไม่พูดกับแกแล้ว”

ลี่เหยียนรีบเอามือตะครุบปากเพื่อน แต่ก็สายไปเสียแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ แล้วสะดุดกับสายตาคมที่จ้องมองมา ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มน้อย ๆ ในดวงตามีประกายยั่วเย้าล้อเลียน เธออยากจะคิดในทางบวก แต่มันเป็นไปไม่ได้เลย เขาต้องได้ยินที่จื่อหานพูดแน่ ๆ