3

เฮือก!

ลี่เหยียนสะดุ้งตกใจ เมื่อเสียงทุ้มนุ่มทว่าฟังแล้วเย้ายวนกระซิบชิดริมหู และมือใหญ่ได้เลื่อนจากเอวบางไปยังสะโพก

“ตกลงคุณตัดสินใจได้รึยัง”

เธอจำเสียงนี้ได้ในทันที หัวใจเธอกำลังเต้นเร็วแรง และตัดสินใจค่อย ๆ หันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียง ไม่รู้ว่าเธอเอาความกล้ามาจากไหน อาจเป็นเพราะเสน่ห์เกินห้ามใจของชายหนุ่ม ที่ทำให้เธอตัดสินใจอะไรบางอย่างโดยที่อาจจะรู้หรือไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

“ต้องเป็นลิ้นสิคะ”

ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เขาโน้มหน้าเข้ามาใกล้เธอจนริมฝีปากเขาแทบจะสัมผัสกับของเธอ

“คุณรู้อะไรมั้ย มีคนเคยบอกว่าผมใช้ลิ้นเก่ง”

“…”

น้ำเสียงทุ้มล่อลวงของเขาทำให้ลี่เหยียนรู้สึกประหม่า

เขาขยิบตาให้พร้อมกับฉวยข้อมือเธอให้เดินตามเขากลับไปยังห้องน้ำที่ปราศจากผู้คน ลี่เหยียนรู้สึกเหมือนว่ากำลังจะโดนเสือขย้ำ มิหนำซ้ำยังเป็นเสือร้ายเสียด้วย แต่เธอมิอาจขัดขืนเขาได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ที่เลือดในกายกำลังสูบฉีดไปด้วยความร้อนแห่งเปลวเพลิงปรารถนา ทุกสิ่งในตัวของผู้ชายคนนี้ทำให้นึกถึงเซ็กซ์ตลอดเวลา เธอหวั่นเกรง แต่ก็ตัดสินใจปล่อยเลยตามเลย คิดว่าหากพลาดโอกาสนี้ไปคงจะรู้สึกเสียดายมากกว่า

“คุณเซ็กซี่มาก” เขากระซิบบอกตอนที่นำเธอไปยังห้องน้ำห้องในสุด เขาค่อนข้างรอบคอบไม่ลืมที่จะล็อกประตูทั้งด้านนอกและด้านใน

ลี่เหยียนถูกดันให้ชิดกับผนัง แล้วริมฝีปากเธอก็ถูกฉกฉวยอย่างรวดเร็ว

“ผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าผมมีพรสวรรค์แค่ไหน”

เขาพูดชิดริมปากเธอแล้วประกบปากเธออีกครั้ง จูบของเขาเร่าร้อนเต็มไปด้วยความช่ำชอง ทำให้ลี่เหยียนที่เพิ่งมีประสบการณ์จูบครั้งแรกสามารถคล้อยตามไปได้โดยง่าย เธอจูบตอบเขา ส่งลิ้นเข้าไปในปากเขาแบบเดียวกับที่เขาทำกับเธอ เธอยกมือขึ้นคล้องคอเขาเพื่อเป็นหลักยึด เธอรู้สึกเหมือนกับเสียงระฆังกำลังดังก้องอยู่ในหัวและคลื่นความร้อนที่แผ่กระจายไปทั่วร่างจากการที่เขาดูดลิ้นของเธอ

มือแกร่งลูบไล้ไปตามเรือนร่างแสนเย้ายวน เขายกขาเธอ เลิกชุดกระโปรงเธอขึ้น แล้วลูบไล้มือไปตามเรียวขางามจนกระทั่งปลายนิ้วเขาสัมผัสเข้ากับใจกลางความเป็นหญิงผ่านผ้าชิ้นน้อย สัมผัสของเขาทำให้ลี่เหยียนขาสั่น

“จีสตริง” เขายิ้มพอใจ สบตาเธออย่างยั่วยวนในขณะที่เริ่มไล้มือลงบนผ้าผืนบางเบา ๆ

“ค่ะ” ลี่เหยียนครางตอบเพราะความรู้สึกเสียวซ่านที่แล่นขึ้นมาตอนที่เขาสอดนิ้วเข้าไปข้างใน

“คุณเป็นเจ้าสาวเหรอ” เขาถามเสียงเนิบช้าพร้อมกับขยับมือไปด้วย

“เฉพาะคนเป็นเจ้าสาวถึงจะใส่จีสตริงได้เหรอคะ” เธอย้อนเขาเสียงเบาหวิว

“ไม่จำเป็นหรอก ก็แค่ถ้าคุณแพลนว่าจะออกไปต่อกับใครสักคนหลังงานเลิก”

“หรือคุณไม่คิด”

“แน่นอนว่าผมคิด”

เขาว่าจบก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง คราวนี้มันไม่นุ่มนวลหยอกเย้าเหมือนก่อนหน้า แต่มันร้อนแรงเหมือนว่าเขาต้องการบอกเธอว่าจะอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว ผู้ชายคนนี้ต้องการควบคุมเธอ เขาสอดลิ้นเข้ามาในปาก แล้วดูดดึงลิ้นของเธออย่างชำนาญ มอมเมาเธอไปกับรสจูบร้อนแรงนี้

“คุณจะทำอะไร” ลี่เหยียนถามขึ้นเมื่อเขาขยับตัวลงมาด้านล่างแล้วถลกกระโปรงเธอขึ้น

“แล้วคุณอยากให้ผมทำอะไรล่ะ” เขาย้อนถามเธอกลับ แต่เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะตอนนี้เขาก้มหน้าลงไปชิดกับต้นขาเธอ เขาไล้ลิ้นเลียไปตามผิวเนื้อ ร่างกายของลี่เหยียนสั่นเทาไปด้วยความรัญจวนเมื่อรู้สึกถึงฟันเขาที่งับเข้ากับสายกางเกงในที่เปียกชุ่มของเธอ จากนั้นก็ดึงมันลงมา

“เราทำแบบนี้จะดีเหรอ” สำนึกสุดท้ายบอกให้ลี่เหยียนถามเขาออกไป

“ผมคิดว่าควรจะถามว่าเราจะเสียดายมั้ยถ้าไม่ทำมากกว่า”

“แต่เราไม่รู้จักกันเลย”

“นั่นมันจำเป็นเหรอ”

เขาปลดกระดุมเสื้อเม็ดบนและคลายเนคไทออก

“ผมรู้ว่าทันทีที่ผมเห็นคุณผมก็อยากทำความรู้จักกับคุณ”

“คุณอยากรู้จักฉันแต่คุณไม่อยากให้ฉันรู้จักชื่อคุณ”

“ไม่จำเป็นต้องรู้จักชื่อ ไม่จำเป็นต้องถามให้มากความ คุณจะรับได้มั้ย” เขาหยุดแล้วสบตาเธอด้วยสายตาจริงจัง

“ฉันรับได้ถ้าคุณรับได้” ลี่เหยียนสับสน แต่สุดท้ายได้ตอบออกไป ณ วินาทีนี้ ประกายไฟปรารถนาที่พลุ่งพล่านในกายเธอมีอำนาจเหนือสตินึกรู้ทั้งปวง เธออยากให้เขาแตะต้องเธออีกครั้ง

ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้น แล้วก็จับขาเธอแยกออก

“ทีนี้ให้ผมแสดงให้คุณดูว่าจะให้รางวัลกับเด็กดียังไงดีกว่า”

ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนมาอยู่กลางหว่างขาของลี่เหยียน เขาใช้ลิ้นเลียไปที่ปุ่มสวาทของเธออย่างหิวกระหาย ความเสียวจากจุดศูนย์กลางของร่างกายทำให้ลี่เหยียนหลุดเสียงครางออกมา และเธอต้องขบเม้มริมฝีปากตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกมาได้อีก นิ้วของเธอสอดแทรกเข้าไปยังกลุ่มผมนุ่มสลวยของเขาเพื่อยึดเอาไว้ตอนที่เขาแยงลิ้นเข้าออกในตัวเธอ