LOGINShare
ตอนที่ 41ความจริงที่ถูกซ่อน
Last Updated:
2025-05-18 14:55:07
Latest chapter
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่42 กับดักอันตราย
"พวกท่าน... พวกท่านทำอะไรกับท่านพ่อของข้า?" หญิงสาวชะงัก ใบงดงามหน้าซีดขาวไร้สีเลือด"ยังไม่ได้ทำอะไร... ตอนนี้" จางเหวินหัวตอบ "แต่ถ้าเจ้าไม่ทำตามที่เราต้องการ เราไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา"เฉินหลิงเหมยรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวัง แต่ในใจลึกๆ นางก็รู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่าง นางนึกถึงแผนสำรองที่วางไว้กับเซี่ยเสี่ยวหลัน และหวังว่าความช่วยเหลือจะมาถึงในไม่ช้า ขณะที่เฉินหลิงเหมยกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูในสวนดอกโบตั๋น ที่อีกฟากหนึ่งของสวน หลี่เฟยหยางกำลังแอบย่องเข้ามาอย่างระมัดระวัง พร้อมด้วยจูหยวนเฉียงและกลุ่มทหารที่ไว้ใจได้"เราต้องรีบ" หลี่เฟยหยางกระซิบ "ข้ารู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับการนัดพบครั้งนี้"จูหยวนเฉียงพยักหน้า "ข้าได้ส่งคนไปแจ้งท่านพ่อของท่านแล้ว หวังว่าท่านจะมาถึงเร็วๆ นี้พร้อมกำลังเสริม"ทันใดนั้น เสียงโวยวายก็ดังมาจากทิศทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไป"นั่นเสียงของคุณหนูเฉิน!" หลี่เฟยหยางร้อง "พวกเราต้องรีบ!"ทั้งกลุ่มวิ่งไปตามเสียง จนมาถึงจุดที่เฉินหลิงเหมยกำลังถูกล้อม"ปล่อยนางเดี๋ยวนี้!" หลี่เฟยหยางตะโกน พลางชักดาบออกมาจางเหวินหัวและคนอื่นๆ หันขวับมาด้วยความตกใจ"หลี่เฟยหยาง!"
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่ 41ความจริงที่ถูกซ่อน
ยามค่ำคืนอันเงียบสงบ แสงจันทร์สาดส่องผ่านหน้าต่างห้องสมุดในจวนของหลี่เจี้ยนกั๋ว หลี่เฟยหยางนั่งอยู่ที่โต๊ะ กำลังทบทวนตำราเตรียมตัวสำหรับการประกาศผลสอบที่กำลังจะมาถึงเสียงเคาะประตูเบาๆ ดังขึ้น"เชิญเข้ามา" หลี่เฟยหยางเอ่ยประตูเปิดออก เซี่ยเสี่ยวหลัน สหายสนิทของเฉินหลิงเหมย ก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก"คุณชายหลี่" นางกล่าวเสียงสั่น "ข้ามีเรื่องสำคัญต้องบอกท่าน"หลี่เฟยหยางลุกขึ้นทันที "มีอะไรหรือ คุณหนูเซี่ย?"เซี่ยเสี่ยวหลันมองซ้ายมองขวาอย่างระแวง ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา "ข้า... ข้าได้ยินการสนทนาระหว่างจางเหวินหัวกับภรรยาของเขา พวกเขาวางแผนจะใส่ร้ายท่านในการสอบขุนนาง!""เจ้าแน่ใจหรือ?" หลี่เฟยหยางขมวดคิ้ว “เรื่องสำคัญเช่นนี้ล้อเล่นมิได้”"แน่ใจที่สุดเจ้าค่ะ" เซี่ยเสี่ยวหลันตอบ "พวกเขาพูดถึงการแอบเปลี่ยนคำตอบในกระดาษสอบของท่าน เพื่อให้ท่านถูกกล่าวหาว่าทุจริต""นี่เป็นข้อกล่าวหาที่ร้ายแรงมาก เจ้ามีหลักฐานอะไรบ้างไหม?" หลี่เฟยหยางนิ่งคิด ใบหน้าเคร่งเครียดเซี่ยเสี่ยวหลันส่ายหน้า "ข้าเพียงแต่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาเท่านั้น แต่ข้าคิดว่าเราต้องทำอะไรสักอย่าง!"หลี่เฟยหยางพยักหน้า "ขอบใจมากที่
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่40 วันสำคัญมาถึง
รุ่งอรุณของวันสำคัญมาถึง แสงแดดส่องกระทบหลังคาของหอสอบใหญ่กลางเมืองหลวง ผู้คนมากมายทยอยเดินเข้าสู่สนามสอบ ท่ามกลางพวกเขา หลี่เฟยหยางเดินอย่างสง่าในชุดขุนนางสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าเคร่งขรึมแต่แววตามุ่งมั่น"ลูกพ่อ" เสียงของหลี่เจี้ยนกั๋วดังขึ้น ท่านเดินเข้ามาหาบุตรชาย "วันนี้คือวันสำคัญของเจ้า จงทำให้ดีที่สุด""ลูกจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังขอรับ"หลี่เฟยหยางโค้งคำนับบิดาขณะที่กำลังจะเดินเข้าสู่สนามสอบ เสียงคุ้นหูก็ดังขึ้น"คุณชายหลี่!" เฉินหลิงเหมยเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อของนาง "ข้า... ข้ามาอวยพรให้ท่านโชคดีเจ้าค่ะ"หลี่เฟยหยางยิ้มอย่างอบอุ่น "ขอบคุณมาก คุณหนูเฉิน การได้เห็นเจ้าก่อนเข้าสอบ ทำให้ข้ารู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น""นี่คือ... ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเป็นกำลังใจ" เฉินหลิงเหมยยื่นถุงผ้าเล็กๆ ให้ชายหนุ่มหลี่เฟยหยางรับมาด้วยความซาบซึ้ง เมื่อเปิดออกดู เขาพบว่าเป็นตราประทับหยกเล็กๆ แกะสลักอักษรว่า "ปัญญาและคุณธรรม""ขอบคุณมาก" หลี่เฟยหยางกล่าว "ข้าจะเก็บรักษามันไว้เป็นอย่างดี"ทันใดนั้น เสียงระฆังดังขึ้น สัญญาณแห่งการเริ่มต้นการสอบ"ข้าต้องไปแล้ว" หลี่เฟยหยางกล่าวเฉินหลิงเหมยพยักหน้า "ขอให้โชคด
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่39 พูดด้วยเหตุผล
"นี่เป็นข้อกล่าวหาที่ร้ายแรงมาก" ขุนนางผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น "เจ้ามีหลักฐานอะไรรึ?"เจินหยางหยางยิ้มเย็น "แน่นอน ข้ามีพยานที่เห็นนางพูดคุยกับพ่อค้าต่างเมืองเกี่ยวกับการขัดขวางแผนการนี้"เฉินหลิงเหมยก้าวออกมาข้างหน้า ใบหน้าเรียบนิ่งแต่ดวงตาฉายแววมุ่งมั่น "ข้าขอปฏิเสธข้อกล่าวหานี้อย่างสิ้นเชิง ข้าไม่เคยคิดจะทำลายแผนการที่จะเป็นประโยชน์ต่อราษฎรเลย""เจ้าปฏิเสธได้" เจินหยางหยางตอบกลับ "แต่หลักฐานของข้าชัดเจน เจ้าควรยอมรับผิดเสียดีๆ"ขณะที่บรรยากาศกำลังตึงเครียด หลี่เฟยหยางที่นั่งอยู่ข้างบิดาของเขาก็ลุกขึ้นยืน"ท่านขุนนางทั้งหลาย" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ข้าคิดว่าเราไม่ควรด่วนตัดสินใจ ควรสืบสวนให้ถ่องแท้เสียก่อน"จางเหวินหัวที่นั่งอยู่อีกฝั่งของห้องยิ้มเย็น "คุณชายหลี่ ข้าเข้าใจว่าท่านอาจมีความรู้สึกพิเศษต่อคุณหนูเฉิน แต่เราต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของแผ่นดินเป็นที่ตั้ง"หลี่เฟยหยางหันไปมองจางเหวินหัวอย่างเฉียบคม "ท่านจาง ข้าพูดด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยอารมณ์ การกล่าวหาโดยไม่มีการสืบสวนให้ถ้วนถี่ อาจนำไปสู่ความอยุติธรรมได้"ห้องโถงเงียบลงชั่วขณะ ทุกคนรู้สึกถึงความตึงเครียดที่กำลังก่อตัวขึ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่38 สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น
"หยุดนะ!" หลี่เฟยหยางตะโกน พลางคว้าแขนโจรไว้โจรพยายามสะบัดหลุด แต่หลี่เฟยหยางไม่ยอมปล่อย ทั้งสองต่อสู้กันชุลมุน"ปล่อยข้านะ!" โจรตะโกน "ข้าไม่มีทางเลือก ลูกข้าป่วยหนัก ข้าต้องหาเงินมารักษา!"หลี่เฟยหยางชะงัก แต่ก็ยังไม่ปล่อยมือ "แม้เจ้าจะมีเหตุผล แต่การขโมยก็ไม่ใช่ทางออก"ขณะนั้นเอง เฉินหลิงเหมยก็เดินผ่านมาพอดี นางเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและรีบเข้ามาช่วย"มีเรื่องอะไรกันหรือเจ้าคะ?" นางถามอย่างกังวลหลี่เฟยหยางอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง เฉินหลิงเหมยฟังอย่างตั้งใจก่อนจะหันไปหาโจรถ่อยผู้นั้น"พี่ใหญ่ท่านนี้" นางเอ่ยอย่างอ่อนโยน "การขโมยไม่ใช่ทางออก แต่ข้าเข้าใจความทุกข์ของท่าน หากท่านยินดีคืนของที่ขโมยมา ข้าจะช่วยท่านหาทางรักษาลูกของท่านเอง"โจรมองหน้าเฉินหลิงเหมยอย่างไม่เชื่อสายตา "ท่าน... ท่านจะช่วยข้าจริงๆ หรือ?"เฉินหลิงเหมยพยักหน้า "ใช่ ข้าสัญญา เราจะหาทางช่วยกัน โดยไม่ต้องทำผิดกฎหมาย"แม้เป็นโจรแต่เป็นด้วยความจำใจในโชคชะตาที่แสนโหดร้าย น้ำตาหยากใสเอ่อคลอ คนผู้นั้นค่อยๆ คลายมือจากห่อผ้า "ข้า... ข้าขอโทษ และขอบคุณในความเมตตาของท่าน"หลี่เฟยหยางปล่อยมือจากโจร มองเฉินหลิงเหมยด้วยความชื่นชม "
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่37 ความลับในวัง
ดวงจันทร์เต็มดวงลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า ทอแสงสลัวลงมายังลานกว้างในพระราชวังหลวง จูหยวนเฉียง ทหารหนุ่มผู้จงรักภักดี กำลังลาดตระเวนตามหน้าที่ของเขา เสียงฝีเท้าของเขาดังกังวานในความเงียบยามดึกขณะที่เดินผ่านตำหนักของขุนนางชั้นสูง จูหยวนเฉียงสังเกตเห็นแสงไฟริบหรี่จากห้องทำงานของจางเหวินหัว เขาชะลอฝีเท้าลงและเงี่ยหูฟัง"ท่านแน่ใจหรือว่าแผนการนี้จะไม่มีใครจับได้?" เสียงของชายคนหนึ่งดังแว่วมา"ไม่ต้องกังวลไป" เสียงของจางเหวินหัวตอบกลับ "ข้าได้จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เงินจากแผนการคลองส่งน้ำจะถูกนำเข้าคลังลับของพวกเรา ไม่มีใครสงสัยแน่นอน"จูหยวนเฉียงรู้สึกใจเต้นแรง เขาเพิ่งได้ยินหลักฐานการทุจริตของขุนนางระดับสูง"แล้วถ้ามีคนสืบรู้ล่ะ?" อีกเสียงหนึ่งถาม"ถ้าเกิดเหตุการณ์เช่นนั้น" จางเหวินหัวตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เราก็จะต้อง... กำจัดพยาน"จูหยวนเฉียงสะดุ้ง เขารู้ว่าต้องรีบออกจากที่นี่โดยเร็ว แต่ขณะที่กำลังจะเดินจากไป เขาเผลอไปชนกับแจกันที่วางอยู่ริมระเบียงเสียงแจกันแตกดังสนั่น ทำให้การสนทนาในห้องหยุดชะงัก"ใครอยู่ข้างนอก?" เสียงของจางเหวินหัวตะโกนถามจูหยวนเฉียงไม่รอช้า เขาวิ่งอย่างเร็วที่สุด
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่36 กลลวงแรก
ณ คฤหาสน์อันหรูหราของตระกูลหวัง เสียงดนตรีและเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานดังแว่วมาจากห้องโถงใหญ่ หวังซูหลิน ภรรยาของจางเหวินหัว กำลังจัดงานเลี้ยงน้ำชายามบ่ายสำหรับสตรีชั้นสูงในเมืองหลวงเฉินหลิงเหมยยืนอยู่มุมหนึ่งของห้อง รู้สึกประหม่าเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้รับเชิญมางานเช่นนี้ นางสวมชุดกระโปรงผ้าไหมสีฟ้าอ่อนประดับลายดอกบัว ดูสง่างามแต่ไม่โอ่อ่าจนเกินไป"คุณหนูเฉิน" เสียงหวานของหวังซูหลินดังขึ้น "ยินดีต้อนรับสู่งานเลี้ยงของข้า ข้าดีใจมากที่เจ้ามาร่วมงานได้"เฉินหลิงเหมยยิ้มตอบอย่างสุภาพ "ขอบพระคุณที่เชิญข้ามาเจ้าค่ะ ฮูหยินหวัง งานช่างงดงามยิ่งนัก"หวังซูหลินยิ้มกว้าง "เจ้าช่างพูดจาไพเราะ ไม่แปลกใจเลยที่ทำให้คุณชายหลี่หลงใหล"เฉินหลิงเหมยรู้สึกแก้มร้อนผ่าว "ท่าน... ท่านทราบเรื่องนั้นได้อย่างไรเจ้าคะ?""ในเมืองหลวงนี้ ไม่มีอะไรที่จะซ่อนพ้นสายตาของข้าหรอก" หวังซูหลินหัวเราะเบาๆ แววตามีรอยเยาะเย้ย "แต่อย่ากังวลไปเลย ข้ายินดีด้วยนะ คุณชายหลี่เป็นชายหนุ่มที่ดี"เฉินหลิงเหมยพยักหน้า รู้สึกโล่งอกเล็กน้อย "ขอบคุณมากเจ้าค่ะ""มาสิ" หวังซูหลินจูงมือเฉินหลิงเหมย "ข้าจะแนะนำเจ้าให้รู้จักกับสต
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่35 หัวใจที่เริ่มผูกพัน
แสงแดดยามเช้าส่องกระทบดอกโบตั๋นที่กำลังบานสะพรั่งในสวนสาธารณะกลางเมืองหลวง เฉินหลิงเหมยเดินเล่นอย่างสบายอารมณ์ พลางสูดกลิ่นหอมของดอกไม้เข้าเต็มปอด นางตัดสินใจมาพักผ่อนที่นี่หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเจรจาธุรกิจ"ช่างเป็นวันที่สดใสอะไรเช่นนี้" นางพูดกับตัวเอง พลางก้มลงดมกลิ่นดอกโบตั๋นสีชมพูอ่อนทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นใกล้ๆ เฉินหลิงเหมยเงยหน้าขึ้นและพบว่าตนเองกำลังเผชิญหน้ากับชายหนุ่มในชุดขุนนางที่นางเคยเห็นในคืนเทศกาลโคมไฟ และเมื่อวานในตลาด"ท่าน!" ทั้งสองอุทานพร้อมกันหลี่เฟยหยางยิ้มอย่างประหม่าและเก้อเขิน"ขออภัยที่ทำให้ตกใจ คุณหนู ข้า... ข้าเพียงแต่มาเดินเล่นในสวนเช่นกัน"เฉินหลิงเหมยรู้สึกหัวใจเต้นแรง แต่ก็พยายามรักษามารยาท "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ที่นี่เป็นสวนเมือง ทุกคนย่อมมีสิทธิ์มาเดินเล่นได้"หลี่เฟยหยางพยักหน้า ก่อนจะกล่าวต่อ "ข้า... ข้าอยากขอบคุณเจ้าสำหรับความมีน้ำใจเมื่อวาน ที่ช่วยเหลือเด็กหญิงคนนั้น ในนามของขุนนางผู้ทำหน้าที่เพื่อบ้านเมือง ข้าต้องขอบคุณ"เฉินหลิงเหมยยิ้มบางๆ "มันเป็นสิ่งที่ใครก็ควรทำ ท่านคงจะทำเช่นเดียวกันหากอยู่ในสถานการณ์นั้น""แน่นอน" หลี่เฟยหยางตอบ พลา
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่34 บทเรียน
แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าส่องผ่านใบหลิวที่พลิ้วไหวตามสายลม ณ สวนอันร่มรื่นในสำนักของอาจารย์หวูเหลียงจื่อ หลี่เฟยหยางนั่งสมาธิอยู่บนพื้นหญ้า ใบหน้าสงบนิ่ง แต่ในใจกลับวุ่นวายด้วยความคิดถึงหญิงสาวที่พบในคืนเทศกาลโคมไฟ"เฟยหยาง" เสียงทุ้มนุ่มของอาจารย์หวูดังขึ้น "เจ้ากำลังคิดถึงอะไรอยู่หรือ?"หลี่เฟยหยางสะดุ้งเล็กน้อย ลืมตาขึ้นมองอาจารย์ "ข้า... ข้าขอประทานอภัย ท่านอาจารย์ ข้าเผลอใจลอยไป"อาจารย์หวูยิ้มบางๆ "ไม่เป็นไร ลูกศิษย์ บางครั้งความคิดที่วุ่นวายก็เป็นบทเรียนที่ดี" ท่านหยุดชั่วครู่ "เจ้ากำลังคิดถึงใครบางคนใช่หรือไม่?"หลี่เฟยหยางอึ้งไป ก่อนจะพยักหน้าอย่างเขินอาย "ใช่ขอรับ ท่านอาจารย์ ข้า... ข้าได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งในคืนเทศกาลโคมไฟ นางงดงามและดูมีปัญญาน่าสนใจยิ่ง แต่ข้ากลับไม่รู้แม้แต่ชื่อของนาง"อาจารย์หวูพยักหน้าอย่างเข้าใจ "อ้อ ความรักแรกพบ ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรงพลังนัก" ท่านหยิบใบหลิวที่ร่วงลงมาขึ้นมา "แต่เจ้าต้องระวัง เฟยหยาง ความรักนั้นเปรียบดังใบไม้นี้ สวยงาม แต่ก็เปราะบางเช่นกัน"หลี่เฟยหยางมองใบไม้ในมืออาจารย์ด้วยความสนใจ "ท่านอาจารย์หมายความว่าอย่างไรขอรับ?""ความรักนั้นต้องได้ร
You may also like
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่146.6K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.4K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.5K viewsพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่248.5K viewsอุ้มรัก
ฉู่เฉียว994 viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง3.4K viewsเมื่อสตรีเช่นข้าขโมยดวงจ้าวมังกร
อิ่น เยว่922 viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.4K views
