ตอนที่42 กับดักอันตราย

"พวกท่าน... พวกท่านทำอะไรกับท่านพ่อของข้า?" หญิงสาวชะงัก ใบงดงามหน้าซีดขาวไร้สีเลือด

"ยังไม่ได้ทำอะไร... ตอนนี้" จางเหวินหัวตอบ "แต่ถ้าเจ้าไม่ทำตามที่เราต้องการ เราไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา"

เฉินหลิงเหมยรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวัง แต่ในใจลึกๆ นางก็รู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่าง นางนึกถึงแผนสำรองที่วางไว้กับเซี่ยเสี่ยวหลัน และหวังว่าความช่วยเหลือจะมาถึงในไม่ช้า ขณะที่เฉินหลิงเหมยกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูในสวนดอกโบตั๋น ที่อีกฟากหนึ่งของสวน หลี่เฟยหยางกำลังแอบย่องเข้ามาอย่างระมัดระวัง พร้อมด้วยจูหยวนเฉียงและกลุ่มทหารที่ไว้ใจได้

"เราต้องรีบ" หลี่เฟยหยางกระซิบ "ข้ารู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับการนัดพบครั้งนี้"

จูหยวนเฉียงพยักหน้า "ข้าได้ส่งคนไปแจ้งท่านพ่อของท่านแล้ว หวังว่าท่านจะมาถึงเร็วๆ นี้พร้อมกำลังเสริม"

ทันใดนั้น เสียงโวยวายก็ดังมาจากทิศทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไป

"นั่นเสียงของคุณหนูเฉิน!" หลี่เฟยหยางร้อง "พวกเราต้องรีบ!"

ทั้งกลุ่มวิ่งไปตามเสียง จนมาถึงจุดที่เฉินหลิงเหมยกำลังถูกล้อม

"ปล่อยนางเดี๋ยวนี้!" หลี่เฟยหยางตะโกน พลางชักดาบออกมา

จางเหวินหัวและคนอื่นๆ หันขวับมาด้วยความตกใจ

"หลี่เฟยหยาง!"