Share

บทที่ 266

Author: หรงหรงจื่ออี
คดีวางเพลิงตระกูลโจวสร้างความตะลึงให้กับแวดวงสังคมชนชั้นสูงอีกครั้ง!

หลังจากที่ตำรวจเข้ามาสืบสวน พบว่าผู้เสียชีวิตนอกจากโจวเจิ้นเซิงและคนใช้ของตระกูลโจวไม่กี่แล้ว ยังมีศพปริศนาที่ถูกไฟคลอกเพิ่มอีกหนึ่งศพ

เมื่อทำการตรวจสอบดีเอ็นเอก็ยืนยันว่าศพปริศนานั้นคือจ้าวเทียน ผู้ต้องหาหลบหนีที่เพิ่งถูกออกหมายจับในช่วงที่ผ่านมา!

จากการตรวจสอบภาพวงจรปิด ตำรวจยืนยันได้ว่าคนที่วางเพลิงก็คือจ้าวเทียนจริง ๆ

แต่จ้าวเทียนไม่เคยมีความแค้นกับตระกูลโจว แล้วเขาจะวางเพลิงไปเพื่ออะไร?

คดีวางเพลิงตระกูลโจวจึงกลายเป็นหัวข้อร้อนแรงที่สุดของแวดวงสังคมชนชั้นสูงในช่วงหลายวันมานี้

เมื่อโจวเจิ้นเซิงตายไป ผู้นำตระกูลจึงกลายเป็นของโจวป๋อถิงโดยไม่ต้องสงสัย

โจวป๋อถิงขึ้นครองตำแหน่งผู้นำตระกูลโจว กุมอำนาจสูงสุดของตระกูลโจวอยู่ในมือ ในเวลาสั้น ๆ เพียงสองเดือน จากที่เคยเป็นเพียงลูกนอกสมรสที่ไร้คนรู้จัก กลับกลายมาเป็นผู้กุมอำนาจสูงสุดของตระกูลโจว!

ด้วยเหตุนี้ จึงมีคนกล่าวว่าโจวป๋อถิงไม่ธรรมดา เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตระกูลโจวในช่วงนี้ ล้วนแล้วแต่มีโจวป๋อถิงกำกับอยู่เบื้องหลัง

ข่าวลือเช่นนี้แพร่กระจายไปทั่วแวดวงส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 299

    เฟิงอวิ๋นเฉียนก็ตอบรับอย่างตรงไปตรงมา “ได้สิ ฉันก็อยากพาเสี่ยวเนี่ยนอันกลับบ้านเดิมในประเทศอยู่พอดี” โจวอวี๋ชูขมวดคิ้ว “บ้านเดิมในประเทศ?” เฟิงอวิ๋นเฉียนยิ้มอ่อน “ปู่ของฉันเป็นคนเมืองเจียง” โจวอวี๋ชูไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแค่ถามว่า “งั้นฉันต้องกลับกับพวกพี่ด้วยไหม?” “เธอต้องกลับประเทศไปเข้าร่วมถ่ายทำรายการวาไรตี้ไม่ใช่เหรอ?” โจวอวี๋ชูพยักหน้า “ใช่ค่ะ เซ็นสัญญาไปแล้ว” “งั้นฉันพาเสี่ยวเนี่ยนอันกลับไปเองก็ได้” โจวอวี๋ชูแอบโล่งอก “โอเคค่ะ เอาไว้ฉันทำงานเสร็จแล้ว ฉันจะไปเจอพวกพี่ที่เมืองเจียงนะคะ!” เฟิงอวิ๋นเฉียนเม้มปากยิ้มอ่อน “ได้เ” ......เสี่ยวอันหนิงนอนยาวจนไปถึงแปดโมงจึงจะตื่นเมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว เธอขยี้ตาเล็กน้อย และลงมาจากเตียงด้วยตนเอง สวมรองเท้าแตะและเดินไปเปิดประตู เธอเดินออกมาจากห้องโดนใส่ชุดนอนลายการ์ตูน แล้วเดินไปยังห้องของเสิ่นชิงซู เดิมทีคิดว่าจะไปหาชุดมาเปลี่ยนเอง แต่เมื่อผลักประตูเข้าไปก็เห็นเสิ่นชิงซูนอนหลับอยู่บนเตียง ดวงตาเสี่ยวอันหนิงเป็นประกาย “แม่!” เสิ่นชิงซูถูกเสียงใส ๆ นี้ของลูกสาวตะโกนเรียกจนสะดุ้ง ความง่วงห

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 298

    ฟู่ซือเหยียนยกยิ้ม “ที่เมืองโบราณของเมืองเจียง โรงเรียนอนุบาลเยว่ซิง เธอน่ารักมาก วาดรูปก็เก่ง”“ฟู่ซือเหยียน!” เสิ่นชิงซูกัดฟันพลางจ้องเขม็งมองเขา “เธอเป็นลูกสาวของฉันแค่คนเดียว เธอไม่มีความเกี่ยวข้องกับคุณแม้แต่น้อย!”“ถ้าคุณยืนกรานที่จะหย่า” ฟู่ซือเหยียนจ้องมองเสิ่นชิงซูตาไม่กะพริบ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “งั้นผมก็จะแย่งสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกกับคุณแน่”เพียะฝ่ามือของเสิ่นชิงซูตบไปที่ฟู่ซือเหยียนอย่างแรงอีกครั้ง “ฟู่ซือเหยียน ไม่เจอกันสี่ปี คุณก็ยังไร้ยางอายเหมือนเดิม!”ใบหน้าของฟู่ซือเหยียนถูกตบจนเอียงไปเล็กน้อยแต่เขากลับยิ้มอีกครั้ง “ผมพูดได้ทำได้”เสิ่นชิงซูเดือดดาลอย่างหนัก เธอหันหลังกลับแล้วเดินไปยังเชิงเขาฉินเยี่ยนเฉิงเดินเข้ามา แล้วกล่าวด้วยความโมโหว่า “นี่นายไปยั่วโมโหเธอทำไม! ถ้าไม่อยากหย่านายก็แสดงท่าทีแบบคนปกติหน่อยสิ! แถมยังจะแย่งลูกอีก? นายคิดว่าตอนนี้นายอยากจะแย่งก็สามารถแย่งไปได้อย่างนั้นเหรอ? นายนี่มัน...เกินเยียวยาจริง ๆ!”ฟู่ซือเหยียนเม้มปากไม่พูดจาฉินเยี่ยนเฉิงถอนหายใจ “ช่างเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่งเธอ”เสิ่นชิงซูเดินออกไประยะหนึ่งแล้ว ฉินเยี่ยนเฉิง

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 297

    ภายใต้แสงไฟริมถนน ชายหนุ่มได้เดินเข้ามาใกล้ทีละนิดเสิ่นชิงซูยืนอยู่กับที่ ไม่หลบ ไม่หนีระยะเวลาสี่ปี แต่ราวกับโลกทั้งใบได้เปลี่ยนไปแล้วเมื่อมองผู้หญิงที่มีสีหน้าเย็นชา แววตาของฟู่ซือเหยียนก็ซับซ้อนเธอยังมีชีวิตอยู่เหมือนกับที่เขาคาดเดาเอาไว้ เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมากนักสองปีมานี้เขาให้ความสนใจกับวงการวัตถุโบราณเป็นพิเศษ และก็พอจะคาดเดาได้ว่าหลีอวี่ก็คือเสิ่นชิงซูแต่เขาไม่ได้เจาะจงไปตามหาเธอเพราะเขาเชื่อ ตราบใดที่เสิ่นชิงซูยังมีชีวิตอยู่ และตราบใดที่พวกเขายังไม่ได้หย่าร้างกัน สักวันหนึ่งเสิ่นชิงซูจะต้องกลับมาหาเขาเขาเคยคาดการณ์ถึงความเป็นไปได้ทุกรูปแบบที่พวกเขาจะได้พบหน้ากับอีกครั้ง แต่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นที่นี่ในสุสานที่ฝังศพลูกของพวกเขาฟู่ซือเหยียนหยุดลง มองเสิ่นชิงซู แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย “ถ้าคุณจะมาเยี่ยมลูก ก็บอกผมได้โดยตรงนี่”คำพูดเปิดที่ไม่เหมาะสมกับช่วงเวลานี้ทำให้เสิ่นชิงซูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วฉินเยี่ยนเฉิงกลัวว่าพวกเขาจะทะเลาะกัน จึงรีบเข้าไปเตือน “ซือเหยียน เรื่องนี้ฉันสามารถอธิบายกับนายได้นะ...”ฟู่ซือเหยียนกวาดสายตามองไปยังฉินเยี่ยนเฉิง “งั้นนายก็ร

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 296

    “ไม่เป็นไร” เสิ่นชิงซูกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “ในเมื่อฉันกล้ากลับมาเมืองเป่ย ก็เตรียมใจเอาไว้แล้ว ว่าสักวันต้องเจอหน้ากับฟู่ซือเหยียน”ฉินเยี่ยนเฉิงมองเธออย่างประหลาดใจเล็กน้อย “คุณหมายความว่า คุณวางแผนที่จะ...”“ขั้นแรกก็ต้องฟ้องหย่าแน่นอน” เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองฉินเยี่ยนเฉิง “คุณก็รู้ว่า ตอนนี้ฉันมีผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือ ไม่แน่ว่าฟู่ซือเหยียนจะต้านไหว”ฉินเยี่ยนเฉิงเม้มปาก ครู่หนึ่งจึงกล่าวถามขึ้นว่า “สี่ปีมานี้ผมมีข้อสงสัยเรื่องหนึ่งมาโดยตลอด ในเมื่อตอนนี้คุณเป็นคนติดต่อมาหาผม เช่นนั้นผมก็อดไม่ได้แล้ว ตกลงคนที่ช่วยเหลือคุณเป็นคนใหญ่คนโตที่ไหนกัน?”เสิ่นชิงซูเม้มปากยิ้ม แต่ไม่ตอบคำถามฉินเยี่ยนเฉิงยิ้มอย่างจนใจ “ช่างเถอะ ด้วยความสัมพันธ์ของคุณกับฟู่ซือเหยียน คุณจะป้องกันผมมันก็สมควรแล้ว”“ฉันไม่ได้ป้องกันคุณหรอกค่ะ” เสิ่นชิงซูหยุดฝีเท้าลง แล้วหันหน้าไปมองฉินเยี่ยนเฉิง แล้วกล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “แต่เรื่องบางเรื่องคุณไม่รู้จะดีกว่า เรื่องระหว่างซิงซิงกับฟู่ซือเหยียนก็ทำให้คุณต้องลำบากใจมากพออยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอคะ?”ฉินเยี่ยนเฉิงนิ่งอึ้งไป หลังจากนั้นจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “คุณพู

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 295

    “ซื้อ!” เวินจิ่งซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ภาพวาดของหนู ป๊ะป๋าจะซื้อทั้งหมดเลย!” “ว้าว หนูซึ้งใจจังเลยค่ะ แต่ป๊ะป๋าต้องรอก่อนนะคะ!” เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว “ทำไมล่ะ?” “ตาจ๋ายายจ๋าก็คงอยากจะซื้อด้วยแน่ ๆ” เสี่ยวอันหนิงเลิกคิ้วขึ้น “ทั้งสามคนใครจ่ายเงินมากที่สุด หนูจะขายให้คนนั้นค่ะ!” เวินจิ่งซี “...”ดี ๆ ๆ ไม่เจอกันแค่ไม่กี่เดือน เจ้าเล่ห์เพิ่มขึ้นเป็นกองเลยนะ! เวินจิ่งซีมองดูเด็กน้อยที่ทำท่าทางเจ้าเล่ห์ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกจุกในอก ความเจ้าเล่ห์นี้มันติดมาจากพ่อแท้ ๆ ของเธออย่างแน่นอน! ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เด็กผู้หญิงที่น่ารักขนาดนี้คาดไม่ถึงว่าฟู่ซือเหยียนจะเป็นผู้ให้กำเนิด! แต่ลองคิดอีกมุมหนึ่ง เด็กผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์เฉลียวฉลาดแบบนี้ก็ดี จะได้ไม่เติบโตขึ้นมาเหมือนแม่ของเธอที่ไร้เดียงสาเกินไปจนถูกผู้ชายเลว ๆ หลอกเอาได้! เวินจิ่งซีอุ้มเสี่ยวอันหนิงเดินไปยังรถที่จอดอยู่ โดยไม่ได้สังเกตเห็นรถเบนซ์คันนั้นที่จอดอยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นรถของเวินจิ่งซีขับออกไปไกลแล้ว เส้าชิงที่อยู่ในรถก็เอ่ยถามฟู่ซือเหยียนว่า “คุณชายฟู่ เรายังจะตามไปไหมครับ?”“ไม่ต้อง” ฟู่ซือเหยียนหลับตาลง ปลายนิ้วบีบน

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 294

    พู่กันของเสี่ยวอันหนิงตกลงไป เธอจึงก้มลงไปเก็บมัน ทันใดนั้น รองเท้าหนังสีดำแวววาวคู่หนึ่งได้ปรากฏขึ้นตรงหน้า เสี่ยวอันหนิงชะงักเล็กน้อย แล้วเงยหน้าขึ้นด้วยความแปลกใจ ฟู่ซือเหยียนย่อตัวลงมา และจ้องมองใบหน้าตรงหน้าที่คล้ายคลึงกับเสิ่นชิงซูเป็นอย่างมาก อารมณ์รุนแรงพลุ่งพล่านอยู่ในแววตาดวงตากลมโตดำสนิทของเสี่ยวอันหนิงเบิกกว้าง คุณอาคนนี้หล่อจัง! และหล่อคนละแบบกับคุณอาจิ้นเชวียเลย! แต่ว่า ดูเหมือนเขาจะแปลก ๆ นิดหน่อยนะ? เสี่ยวอันหนิงเก็บพู่กันของตนเองขึ้นมา และถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างระแวดระวังตัว ลูกกระเดือกฟู่ซือเหยียนขยับเล็กน้อย ริมฝีปากบางเผยอออก “หนูชื่ออะไร?” “แม่บอกว่าไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้าไปเรื่อยค่ะ!” เสี่ยวอันหนิงตอบเสียงใส และยังจงใจเพิ่มเสียงให้ดังขึ้น “แม้แต่คนแปลกหน้าที่หล่อมากก็ไม่ได้!”คำพูดของเสี่ยวอันหนิงดึงดูดความสนใจของคุณครูทันที ครูสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา เมื่อเห็นฟู่ซือเหยียน สีหน้าเธอก็ตกตะลึง รูปหล่อ แถมมีเสน่ห์ ยากที่จะไม่ใจเต้น แต่ใจเต้นก็ส่วนใจเต้น แต่ครูสาวยังไม่ลืมรับผิดชอบหน้าที่ของตนเอง! “คุณะ มาหาใครเหรอคะ?” ครูสาวมองฟู่ซือเหยียน แ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status