공유

บทที่ 265

작가: หรงหรงจื่ออี
แต่จ้าวเทียนรู้เรื่องของกู้เจิงได้ยังไง?!

“นายอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันกับกู้เจิง...” หลินหลานอี๋เม้มริมฝีปากสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันก็จนปัญญาเหมือนกันถึงต้องไปหากู้เจิง จ้าวเทียน ฉันไม่ได้จะหักหลังนายนะ แต่ตอนนี้ฉันอยู่ในตระกูลโจวมันลำบากเหลือเกิน...”

จ้าวเทียนกลับแค่นหัวเราะเย็นชา “ฉันไม่รีบหรอก เสี่ยวหลาน ฉันกลับมาคราวนี้ก็เพื่อมาทวงคำอธิบายจากเธอ หาสถานที่ก่อน แล้วเราค่อยคุยกัน”

หลินหลานอี๋รู้ว่าจ้าวเทียนโกรธแล้ว!

ยิ่งเป็นเวลาเช่นนี้ เธอยิ่งต้องไม่ตื่นตระหนก!

หลินหลานอี๋ขับรถมุ่งหน้าไปยังเขตชานเมือง ตรงนั้นมีโกดังและโรงงานร้างอยู่ไม่น้อย และมีการติดตั้งกล้องวงจรปิดไม่เยอะขนาดนั้น จึงปลอดภัยกว่าหน่อย!

เมื่อมาถึงชานเมือง หลินหลานอี๋ก็ขับรถไปจอดที่ด้านนอกโรงงานร้างแห่งหนึ่ง

เมื่อรถจอดสนิท หลินหลานอี๋ก็เปิดไฟในรถ แล้วถอดเสื้อออกต่อหน้าจ้าวเทียน จากนั้นจึงหันหลังให้เขา

ดวงตาของจ้าวเทียนหดวูบทันที!

บนแผ่นหลังของหลินหลานอี๋เต็มไปด้วยรอยแผลของแส้ที่ไม่เรียบเสมอกัน รอยใหม่ซ้อนทับรอยเก่า มองแล้วน่าสะเทือนใจมาก!

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“จ้าวเทียน นายจะโกรธหรือจะโทษฉันก็ได้...” หลินหลาน
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 278

    ประเทศเคฟู่ซือเหยียนกับเส้าชิงเพิ่งออกมาจากสนามบิน หลันสวินก็พาคนชุดดำหลายนายมาต้อนรับ“คุณชายฟู่ คุณเฟิงเชิญครับ”หลันสวินเป็นคนสนิทของเฟิงอวิ๋นเฉียน นี่เป็นคนสนิทของเฟิงอวิ๋นเฉียน โดยพื้นฐานต้องรู้อยู่แล้วคนคนนี้ทำงานสกปรก ว่ากันว่าเฟิงอวิ๋นเฉียนเคยช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ฉะนั้นเขาจึงจงรักภักดีกับเฟิงอวิ๋นเฉียนมากฟู่ซือเหยียนมองหลันสวิน น้ำเสียงเย็นเยียบ “โจวอวี๋ชูอยู่ที่ไหน?”“คุณชายฟู่ ขอโทษด้วยนะครับ เรื่องนี้ผมไม่สามารถบอกได้” หลันสวินทำสัญลักษณ์มือว่าเชิญ น้ำเสียงนอบน้อม “คุณชายฟู่ ถ้าคุณอยากถามอะไร ไม่อย่างนั้นรอเจอคุณเฟิง แล้วคุณค่อยถามเขาด้วยตัวเองเถอะครับ”ในประเทศเค เฟิงอวิ๋นเฉียนคิดจะปกป้องคนคนหนึ่งก็ง่ายมากฟู่ซือเหยียนขึ้นรถของหลันสวินไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถมาจอดอยู่หน้าตึกใหญ่หลังหนึ่งหลันสวินลงจากรถ แล้วนำฟู่ซือเหยียนเดินเข้าไปในตึกใหญ่เส้าชิงคิดจะตามไป ทว่าถูกคนชุดดำสองสามนายขวางเอาไว้“คุณรออยู่ตรงนี้นะครับ”เส้าชิงกวาดสายตามองพวกคนชุดดำเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่า คนเหล่านี้เป็นอันธพาลทั้งสิ้นประเทศเคเป็นประเทศที่กลุ่มการเงินข้องเกี่ยวกั

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 277

    เส้าชิงตกตะลึง “คุณหมายความว่า...”“นี่เป็นแค่แพะรับบาปคนหนึ่งเท่านั้น” สีหน้าของฟู่ซือเหยียนขึงขัง “คนที่ทำร้ายเสิ่นชิงซู ยังมีคนอื่นอีก”“งั้นคนคนนี้เป็นคนที่เฟิงอวิ๋นเฉียนเตรียมมา?” เส้าชิงสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ตอบสนองกลับมา “ผมเข้าใจแล้ว ที่เฟิงอวิ๋นเฉียนทำแบบนี้ เพราะปกป้องคนร้ายตัวจริงที่ทำร้ายคุณเสิ่น!”ฟู่ซือเหยียนเม้มปาก นัยน์ตาดำขลับหม่นหมอง “โจวอวี๋ชูล่ะ?”เส้าชิงอึ้งไป “คุณสงสัยคุณโจว?”“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ตอนนี้เธอน่าจะไม่ได้อยู่ในประเทศแล้ว”เส้าชิงรีบต่อสายโทรศัพท์ออกไปถ้าเป็นอย่างที่ฟู่ซือเหยียนคิด โจวอวี๋ชูคงออกจากนอกประเทศไปตั้งแต่วันที่เสิ่นชิงซูเกิดเรื่องแล้วคำตอบชัดเจนมากสายตาของฟู่ซือเหยียนดุเดือดรุนแรง “ยื่นขอเส้นทางบิน คืนนี้ฉันจะบินไปประเทศเค”เส้าชิง “ได้ครับ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้!”“นายจะไปหาใครที่ประเทศเคเหรอ? เฟิงอวิ๋นเฉียนงั้นเหรอ?” ฉินเยี่ยนเฉิงสงสัยอย่างมาก มองเส้าชิงแล้วสลับไปมองฟู่ซือเหยียน“ไม่สิ ตกลงพวกนายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่กันแน่? สงสัยใคร? เฟิงอวิ๋นเฉียนคือผู้มีอิทธิพลของไฟแนนซ์เชียลกรุ๊ปคนนั้นเหรอ? ฟู่ซือเหยียน นายรู้จักกับเขาเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 276

    เมืองหลวงของประเทศเค ที่พักส่วนตัวของเฟิงอวิ๋นเฉียนโจวอวี๋ชูมาถึงที่นี่สามวันแล้วทว่าเฟิงอวิ๋นเฉียนยังไม่กลับมาเลยสักครั้งเธอถามหลันสวินหลันสวินบอกเพียงว่าสองสามวันนี้เฟิงอวิ๋นเฉียนมีตารางงานสำคัญ ส่วนรายละเอียดว่าเรื่องอะไรนั้น หลันสวินไม่ได้บอกโจวอวี๋ชูรู้สึกว่าเฟิงอวิ๋นเฉียนดูไม่ชอบมาพากลเล็กน้อยเธออยากโทรหาเฟิงอวิ๋นเฉียน เมื่อล้วงโทรศัพท์ออกมากลับพบว่าไม่มีสัญญาณพูดให้ถูกก็คือ สัญญาณของที่นี่ถูกปิดกั้นไป!โจวอวี๋ชูย้อนถามหลันสวิน “นี่เฟิงอวิ๋นเฉียนหมายความว่ายังไง?”สีหน้าของหลันสวินยังคงเดิม พร้อมตอบตามหน้าที่ว่า “ขอโทษนะครับคุณโจว ผมแค่ทำงานตามที่คุณเฟิงสั่ง ที่คุณเฟิงทำแบบนี้ต้องมีเหตุผลของเขาแน่ ยังไงก็ขอให้คุณอดทนรอนะครับ”โจวอวี๋ชูมองหลันสวิน ในใจหนักอึ้งขึ้นสองสามส่วนหลันสวินเป็นคนสนิทของเฟิงอวิ๋นเฉียน ในเมื่อเฟิงอวิ๋นเฉียนจัดแจงให้เขาอยู่ที่นี่ นั่นก็แปลว่าเฟิงอวิ๋นเฉียนจะไม่กลับมาภายในระยะเวลาสั้น ๆ และไม่คิดจะปล่อยเธอไปด้วยเช่นกันโจวอวี๋ชูจ้องหลันสวินหลันสวินไม่เห็นทุกสิ่งอยู่ในสายตา สีหน้าไร้อารมณ์โจวอวี๋ชูหมุนตัวกลับห้องของตัวเองพร้อมความเก็บกด

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 275

    ทั้งสองคนไปยังแผนกทารกแรกเกิดด้วยกันระหว่างทาง เวินจิ่งซีถามเขาว่า “ความทรงจำของหมอเฉียวยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”“ยังครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อว่า “แต่ว่าเมื่อคืนเธอฝันร้าย บอกว่าเห็นคนคนหนึ่งเลือดออกเยอะมาก เธอเห็นคนคนนั้นไม่ชัด จากนั้นก็สะดุ้งตื่นก่อน พอตื่นขึ้นมาก็เอาแต่บอกว่าปวดใจ”เมื่อเวินจิ่งซีได้ยินดังนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เธอกับอาซูสนิทกันเหมือนพี่น้อง แม้จะความจำเสื่อม แต่ในจิตใต้สำนึกของเธอก็ยังเป็นห่วงอาซูอยู่”“ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นอย่างนี้จริง ๆ ต้องโทษผมด้วย” ฉินเยี่ยนเฉิงทอดถอนใจ “ผมคิดว่าที่ฝันร้ายเป็นผลข้างเคียงหลังการบาดเจ็บ เลยไม่ได้คิดถึงทางเสิ่นชิงซู ถ้าผมใส่ใจเพิ่มขึ้นอีกหน่อย บางทีเรื่องราวอาจจะไม่กลายเป็นแบบนี้ก็ได้”“เรื่องราวในโลกคาดเดาได้ยาก” สีหน้าของเวินจิ่งซีเคร่งขรึม “ตอนนี้ทำไมผมจะไม่เสียใจทีหลังล่ะ ถ้าผมรู้ว่าการไปต่างประเทศของผมครั้งนี้ อาซูจะต้องประสบเรื่องทั้งหมดนี้ ไม่ว่ายังไงผมก็คงไม่ไปต่างประเทศเด็ดขาด!”ฉินเยี่ยนเฉิงหันหน้าไปมองเวินจิ่งซีเวินจิ่งซีขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น หางตาแดงก่ำเล็กน้อยฉินเยี่ยนเฉิงยกมือขึ้

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 274

    หัวหน้าหวังมองไปที่ฟู่ซือเหยียน “คุณคือสามีของคนไข้เหรอคะ?”ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วพลางขานรับเสียงหนึ่งหัวหน้าหวังพูดขึ้นต่อว่า “คุณอยากดูคนพี่ไหมคะ?”ลูกกระเดือกของฟู่ซือเหยียนขยับอย่างยากลำบาก นานสองนานเขาถึงขานรับ “ครับ” เสียงหนึ่ง......พยาบาลพาฟู่ซือเหยียนไปดูเด็กคนนั้นเด็กทารกหนักหนึ่งกิโลกรัมครึ่ง ตัวเล็กขนาดนั้นนอนเงียบ ๆ อยู่ตรงนั้นเขาตัวเล็กเกินไป ฟู่ซือเหยียนคิดว่าเขายังตัวใหญ่ไม่เท่าหนึ่งฝ่ามือของตนเลยถ้าเขาหายใจได้ ก็คงเห็นลักษณะของหัวใจเต้นตรงหน้าอกน้อย ๆ นั่นแล้ว...แต่ว่า เขาหายใจไม่ได้ และไม่มีการเต้นของหัวใจแล้วนอนตัวเย็นอยู่ตรงนั้น เขากระทั่งยังไม่ทันได้เห็นโลกใบนี้เลยด้วยซ้ำฟู่ซือเหยียนหลับตาลง กลืนความฝาดตรงลูกกระเดือกลงไป“คุณอ่านใบนี้หน่อยนะคะ ถ้าไม่มีปัญหาก็เซ็นชื่อเถอะค่ะ” พยาบาลส่งเอกสารสองสามใบให้ฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนรับมา ขณะอ่านเห็นคำว่า ‘หนังสือยืนยันความถูกต้องของใบมรณะบัตร’ หัวใจก็พลันเต้นผิดจังหวะขึ้นมา“จะส่งมอบทารกให้โรงพยาบาลจัดการเลย หรือว่าทางญาติจะยื่นขอให้องค์กรที่เกี่ยวข้องจัดการเองคะ?”ฟู่ซือเหยียนหลับตาลง น้ำเสียงแหบพร

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 273

    เมื่อไป๋เจี้ยนเหวินได้ยินพยาบาลพูดแบบนี้ ก็อดกลั้นเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป แอบอิงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดอยู่ในอ้อมอกของเจี่ยงเหวินจิ่นฟู่ซือเหยียนรับใบแจ้งภาวะวิกฤติมา ถือปากกาเอาไว้ ก่อนจะเซ็นชื่อพยาบาลรับใบแจ้งภาวะวิกฤติมา แล้วหมุนตัวเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินฟู่ซือเหยียนจ้องประตูห้องผ่าตัดที่ปิดสนิทบานนั้น นัยน์ตาดำขลับมืดสลัวเวลาล่วงเลยไปนาทีแล้วนาทีเล่าเส้าชิงคุยโทรศัพท์เสร็จก็ย้อนกลับมา เดินไปข้างกายฟู่ซือเหยียน แล้วพูดกระซิบว่า “คุณชายฟู่ ถุงเลือดอยู่ระหว่างการขนส่งมาแล้ว อีกประมาณยี่สิบนาทีน่าจะถึงครับ”ฟู่ซือเหยียนขานรับเสียงหนึ่งเส้าชิงถอยไปอยู่ข้าง ๆ เงียบ ๆเมื่อเจี่ยงเหวินจิ่นได้ยินคำพูดของเส้าชิง ก็ชำเลืองมองฟู่ซือเหยียนทีหนึ่งยิ่งคิดไป๋เจี้ยนเหวินก็ยิ่งไม่พอใจ ผละสามีออกแล้วพุ่งไปตรงหน้าฟู่ซือเหยียน และถามขึ้นว่า “นายทำอะไรอาซูใช่ไหม?”ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วมุ่น “ช่วงนี้ผมกับเธอไม่ได้ติดต่อกันเลย”“แล้วทำไมอาซูถึงบอกว่านายจะทำร้ายลูกของเธอล่ะ?”ไป๋เจี้ยนเหวินเอามือกุมหน้าอก “ตลอดทางเสิ่นชิงซูเจ็บปวดจนสติเลอะเลือนไปหมด แต่ปากก็ยังตะโกนว่า ‘ปกป้องลูก’ ‘อย่าให้ฟู่ซ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status