เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 332
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 333
“ฮั่วซือหาน เราเคยเจอกันมาก่อน!”เคยเจอกันมาก่อนงั้นเหรอ?แต่เขากลับไม่จำได้เลยสักนิด เขาเคยเจอเธอตอนไหนกัน?ทว่า ความรู้สึกที่เธอให้กับเขานั้นมันคุ้นเคยเหลือเกิน ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่าง ทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ที่จะเข้าใกล้เธอ“ฮั่วซือหาน เรา…”ฉือหว่านยกมือแตะที่ลำคอของตัวเอง ตั้งใจจะหยิบหยกจี้ที่เขาเคยให้เธอออกมาแต่กลับคลำไม่เจอ แล้วเธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าหยกจี้นั้นเธอวางไว้ในห้อง“ฮั่วซือหาน รอฉันตรงนี้นะ ฉันจะกลับไปเอาของชิ้นหนึ่ง แล้วจะรีบกลับมา” พูดจบฉือหว่านก็รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งจากไปฮั่วซือหานมองเงาร่างบอบบางของเธอที่ค่อยๆ ห่างออกไป ก็ตกอยู่ในภวังค์ เธอจะไปเอาอะไร?…ฉือหว่านกลับมาที่โรงแรม รีบตรงไปยังห้องของตัวเอง แล้วหยิบหยกจี้ชิ้นนั้นออกมาเธอจับจี้หยกไว้ในฝ่ามือ หวังว่าตอนที่ฮั่วซือหานเห็น มันจะช่วยให้เขารำลึกถึงอดีตที่เคยมีร่วมกันได้ฮั่วซือหานจะจำเธอได้ไหมนะ?เธออยากลองดูสักครั้งฉือหว่านถือหยกจี้แล้วรีบวิ่งกลับไปยังลานสกี จากที่ไกลๆ เธอก็มองเห็นฮั่วซือหานที่ยังยืนรออยู่ที่เดิมฉือหว่านอยากวิ่งเข้าไปหา “ฮั่ว…”แต่เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา เธอกลับหยุดชะงั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 334
เขาจะจับได้ไหมว่าเธอกำลังปลอมตัวเป็นฉือหว่านอยู่?ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ เขารออยู่นานมากแล้ว แต่ฉือหว่านก็ยังไม่กลับมาในที่สุด ฮั่วซือหานก็ก้าวเท้าเดินออกไปฉือเจียวตรงเข้าไปหากู้เป่ยเฉิน “เป่ยเฉิน ตอนนี้พี่รองของนายหลงฉือหว่านไปแล้ว นายต้องช่วยฉันนะ”กู้เป่ยเฉินไม่พูดอะไรหัวใจของฉือเจียวเริ่มร้อนรนอย่างรุนแรง เธอรู้ว่ากู้เป่ยเฉินเคยตั้งใจจะจีบสาวอัจฉริยะคนนี้มาตลอด และตอนนี้เขาก็เพิ่งรู้ว่าฉือหว่านคือเด็กสาวอัจฉริยะคนนั้น แล้วหัวใจของกู้เป่ยเฉินจะเริ่มเอนเอียงไปทางฉือหว่านหรือเปล่า?ไม่ได้เด็ดขาดเธอจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้ฉือเจียวรีบคว้าแขนเสื้อของกู้เป่ยเฉินไว้ แล้วเริ่มใส่ร้ายฉือหว่าน “เป่ยเฉิน นายอย่าไปหลงกลฉือหว่านเชียวนะ คนอย่างเธอรู้อยู่แล้วว่าตัวเองเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่กลับไม่พูดออกมา แกล้งทำเป็นปิดบังไว้ แค่จะคอยเล่นกับใจนายกับซือหาน จากนั้นก็ไปแย่งซีนกลางงานสัมมนา หล่อนมันเจ้าเล่ห์มาก รู้ดีว่าจะมัดใจผู้ชายยังไง”กู้เป่ยเฉินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเธอกลับ “ซ้อเจียวเจียว ซ้ออยากให้ผมช่วยยังไง?”ในดวงตาของฉือเจียวฉายแววเย็นชาเจียนกัดกระดูก “เป่ยเฉิน ฉัน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 335
หิมะที่เวยไห่หยุดตกแล้ว แต่ท่าเรือกลับชื้นแฉะและหนาวเย็นเป็นพิเศษฉือเจียวกับกู้เป่ยเฉินยืนอยู่บนท่าเรือ ข้างๆ มีเรือยอชต์ลำหนึ่งจอดอยู่ คนชุดดำคนหนึ่งโยนร่างของฉือหว่านที่ยังหมดสติขึ้นไปบนเรือกู้เป่ยเฉินมองฉือหว่าน แล้วหันไปถามฉือเจียว “ซ้อเจียวเจียว ทำไมซ้อให้คนจับฉือหว่านมาที่นี่? ซ้อทำอะไรฉือหว่าน?”ฉือเจียวขมวดคิ้ว “นี่นายสงสัยฉันเหรอเป่ยเฉิน? ฉันว่าตอนนี้นายเปลี่ยนไปนะ ดูเหมือนจะเริ่มลัง นายมีใจให้ฉือหว่านใช่ไหม?”“เปล่าครับซ้อเจียวเจียว”“เป่ยเฉิน นายยังเห็นฉันเป็นซ้ออยู่ไหม?”กู้เป่ยเฉินพยักหน้า เขาชอบฉือเจียวมาตลอด และเคยคิดว่าเธอกับพี่รองเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด “แน่นอนครับ”“งั้นก็พิสูจน์ให้ฉันดูสิ นายเกลียดฉือหว่านที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เธอสลบอยู่ นายขึ้นเรือไป พาเธอออกไปกลางทะเล แล้วโยนเธอลงน้ำ ให้เธอหายไปจากโลกนี้ตลอดไป”กู้เป่ยเฉินอึ้ง ก่อนหน้านี้ที่ซ้อเจียวเจียวพูดว่าจะทำให้ฉือหว่านหายไป เขานึกว่าเธอพูดเล่น แต่ไม่คิดว่าฉือเจียวอยากให้ฉือหว่านหายไปจริงๆกู้เป่ยเฉินยืนนิ่ง “ซ้อเจียวเจียว…”“เป่ยเฉิน ตอนนี้แม้แต่นายก็ไม่ช่วยฉันแล้วใช่ไหม? ทั้งนายทั้งพี่รอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 336
ความจริงแล้ว ฉือเจียวได้วางแผนไว้ล่วงหน้า เธอให้คนลอบติดตั้งระเบิดไว้บนเรือยอชต์ลำนั้นและนี่ก็คือระบบจับเวลาของระเบิดอีกเพียงสามนาที เรือก็จะระเบิดฉือเจียวมองออกไปยังผืนน้ำกว้างไกลในทะเล “กู้เป่ยเฉิน อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวนายเอง หัวใจของนายเริ่มเอียงไปหาฉือหว่านแล้ว งั้นก็หายไปพร้อมกันเถอะ!”…บนเรือยอชต์ กู้เป่ยเฉินกำลังจะบังคับเรือกลับฝั่งแต่ในตอนนั้นเอง คลื่นยักษ์ลูกหนึ่งกระแทกเข้ามา น้ำเย็นเฉียบสาดกระเซ็นไปโดนใบหน้าของฉือหว่านขนตาเรียวยาวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย ฉือหว่านลืมตาขึ้น เธอฟื้นแล้วเธอค่อยๆ ยันตัวขึ้น มองไปที่กู้เป่ยเฉิน “กู้เป่ยเฉิน ที่นี่ที่ไหน?”ซี๊ดเธอรู้สึกเจ็บบริเวณท้ายทอยแปลบๆกู้เป่ยเฉินรีบหันมาทางเธอ “ฉือหว่าน เธอฟื้นแล้วเหรอ?”ฉือหว่านเริ่มจับต้นชนปลายได้ เธอมองไปรอบๆ เห็นเพียงทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตา ดวงตากลมโตใสสว่างของเธอพลันเย็นเยียบลง “กู้เป่ยเฉิน คุณพาฉันมาอยู่กลางทะเลทำไม?”“ฉือหว่าน เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย คิดว่าฉันจะทำร้ายเธอเหรอ? ฟังนะ ซ้อเจียวเจียวให้ฉันพาเธอมา ฉันไม่ชอบเธอก็จริง แต่ฉันไม่มีวันทำร้ายเธอหรอก เดี๋ยวฉันจะพาเธอกลับเด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 337
ฉือหว่านรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว เหมือนกระดูกแทบจะแหลกสลาย และมันหนาวเย็นจนแทบทนไม่ไหวน้ำทะเลเย็นจัดซัดเข้าหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความหนาวทะลุเข้าไปถึงกระดูก ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวจนได้สติกลับคืนมา เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเธอยังไม่ตายบนเรือยอชต์มีระเบิดติดอยู่ พอใกล้ระเบิด เธอกับกู้เป่ยเฉินก็กระโดดลงทะเล น้ำเย็นยะเยือกโถมเข้าหาเธอจากทุกทิศทาง เธอต้องว่ายน้ำอย่างสุดแรงเพื่อเอาชีวิตรอดร่างกายเล็กๆ ของเธอแสดงให้เห็นถึงพลังในการเอาชีวิตรอดอย่างน่าทึ่งสุดท้าย เธอก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งจนได้ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแล้ว บรรยากาศรอบข้างเงียบงันและเปลี่ยวเหงา ฉือหว่านพยายามยันตัวลุกขึ้น “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน!”เธอเป็นคนถีบเขาลงทะเล แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน?ฉือหว่านเดินหาทั่วบริเวณ “กู้เป่ยเฉิน ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ ตอบฉันหน่อย!”ไม่นานนัก เธอก็หยุดกะทันหันที่ชายหาดด้านหน้า เธอเห็นร่างของกู้เป่ยเฉินนอนอยู่เขาก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งเช่นกันฉือหว่านรีบวิ่งเข้าไปหา “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน ฟื้นสิ!”เขายังหมดสติอยู่ ขาขวาได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลออกมาไม่หยุดเลือดแดงฉานเปื้อนเต็มพื้นทรายรอบตัวเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 338
ฉือหว่านตั้งใจพูดแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอกับกู้เป่ยเฉินที่บาดเจ็บสาหัสต้องมาติดอยู่ในที่แบบนี้ และสายตาของหลิวว่างก็จ้องเธออย่างไม่เหมาะสมตั้งแต่ต้น เธอจึงจำเป็นต้องระวังตัวให้มากที่สุดแต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่ยอมรับสถานะที่เธออ้างแม้แต่น้อย ในสายตาของเขา ฉือหว่านหย่ากับพี่รองของเขาไปแล้ว ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีก หน้าไม่อายเอาซะเลยกู้เป่ยเฉินกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านส่งสายตาดุใส่เขาทันที “หุบปากไปเลย!”พูดจบ เธอก็ยื่นมือไปกดที่แผลของเขาอย่างแรง “ยังไม่ตายอีกเหรอ!”“โอ๊ย! เจ็บ!” กู้เป่ยเฉินเจ็บจนเหงื่อเย็นไหลทั่วใบหน้า “ฉือหว่าน! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าเธอ!”ทันใดนั้น หมอประจำหมู่บ้านพูดขึ้นว่า “ขาของคนไข้บาดเจ็บสาหัสมาก ผมห้ามเลือดให้ได้แค่ชั่วคราว พรุ่งนี้ต้องส่งเข้าเมืองไปรักษาแล้วครับ”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่ทันแล้ว ต้องจัดการคืนนี้”หมอถามกลับ “จะให้จัดการยังไง?”ฉือหว่านตอบเพียงสองคำ “ตัดกระดูก”อะไรนะ?ตัดกระดูก!?กู้เป่ยเฉินมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง “ฉือหว่าน! เธอจะตัดกระดูกฉัน? เธอจะทำลายขาฉันเหรอ!?”ฉือหว่านมองเขาอย่างเย็นชา “ใช่!”พูดจบ เธอก็หันไปพูดกับหมอ “หมอ ช่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 339
ฉือหว่านใช้ผ้าเช็ดมือให้สะอาด แล้วหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “คุณชายกู้ อยากพูดอะไรก็พูดมา แต่อย่าคิดจะพูดคำว่าขอโทษกับฉันเด็ดขาด”กู้เป่ยเฉินตั้งใจจะขอโทษอยู่แล้ว แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ที่คอเสียงของฉือหว่านเย็นเฉียบ “คุณทำร้ายคนอื่น คำขอโทษแค่คำเดียวมันลบล้างอะไรไม่ได้ เพราะงั้นไม่ต้องพูด ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ”กู้เป่ยเฉิน “…”เขาคือจอมเกเรแห่งไห่เฉิง นอกจากพี่รองก็ไม่เคยมีใครกล้าหักหน้าเขาแบบนี้มาก่อน แต่ฉือหว่านกลับกล้าทำ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ใบหน้าของกู้เป่ยเฉินมืดครึ้ม“คุณชายกู้ หลับตาพักเถอะ ขาคุณน่าจะรอดแล้ว” ฉือหว่านกล่าวใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ เขาทำได้แค่เชื่อฟังฉือหว่านแล้วหลับตาลงฉือหว่านยื่นมือห่มผ้าให้เขา เธอรู้ดีว่าเขาชอบฉือเจียว คิดว่าฉือเจียวคือซ้อเจียวเจียวของเขา เพราะฉะนั้นที่เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอไม่แปลกใจเลย เธอชินแล้วถึงเธออยากจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกู้เป่ยเฉินอีก แต่เธอก็ทำไม่ได้ เธอข้ามเส้นของตัวเองไปไม่ได้ จรรยาบรรณของหมอ ทำให้เธอไม่อาจปล่อยมือจากคนเจ็บได้ขณะนั้นเอง หลิวว่างเดินเข้ามาในห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 340
ฉือหว่านเดินหนีออกมาหลิวว่างมองตามเงาร่างอ่อนช้อยของเธอ ใบหน้าของเขาพลันมืดครึ้มลงอย่างชัดเจน…ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กู้เป่ยเฉินยังคงนอนหลับหมดสติอยู่ ส่วนฉือหว่านนั้นไม่กล้าหลับตาแม้แต่นิดเดียว เพราะเธอต้องเฝ้าระวังหลิวว่างชัดเจนว่าการอ้างว่าตนแต่งงานแล้วไม่ได้ช่วยทำให้หลิวว่างเลิกล้มความคิดสกปรกนั้นเลยสักนิด เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เลิกราเธอไม่กล้านอน เพราะเธอรู้ว่าทั้งเธอและกู้เป่ยเฉินอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อฉือหว่านนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าประตู กลางดึกของหมู่บ้านบนภูเขาเงียบสงบจนเกือบวังเวง มันเงียบเสียจนเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่งหลังหิมะหยุดตก บรรยากาศในหมู่บ้านยิ่งเย็นยะเยือกไปทั่ว เหมือนเธอถูกทิ้งไว้ที่ปลายสุดของโลกใบนี้ร่างกายของฉือหว่านหนาวจนสั่น เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย ตัวเริ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้หลังจากแช่น้ำทะเลเย็นเฉียบอยู่นาน แม้แต่ร่างกายแข็งแรงอย่างเธอก็แทบจะทนไม่ไหวฉือหว่านได้แต่หยิกฝ่ามือตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับไป เพราะเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยในความมืดเงียบ เธอเผลอคิดถึงฮั่วซือหานขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?
บทล่าสุด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 396
"เงื่อนไขอะไร?""ฉันต้องการเอาอัฐิพ่อฉันกลับมา"อัฐิของฉือเจี้ยนกั๋วยังคงอยู่ในมือของคนตระกูลฉือ ก่อนหน้านี้ฉือหว่านเคยขอแล้ว แต่พวกเธอก็ไม่เคยยอมให้ทันทีที่พูดถึงฉือเจี้ยนกั๋ว ใบหน้าของคนพวกนี้ก็เปลี่ยนสีเล็กน้อย"ทำไมล่ะ? ฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ ของพ่อฉันนะ ฉันไม่มีสิทธิ์เอาอัฐิพ่อฉันกลับมาหรือไง? พวกคุณไม่เคยเห็นพ่อฉันเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วทำไมถึงยังเกาะอัฐิพ่อฉันไว้แน่นไม่ปล่อยอีก? ตอนนี้มีสองทางเลือก พวกคุณจะเลือกเก็บอัฐิพ่อฉัน หรือจะเลือกผลประโยชน์ของตระกูลฉือ พวกคุณเลือกเอาเอง"คุณนายใหญ่ฉือจ้องหน้าฉือหว่านด้วยดวงตาขุ่นมัวแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ เธอค้นพบว่า หลานสาวคนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"ได้ ฉันจะคืนอัฐิของเจี้ยนกั๋วให้เธอ" คุณนายใหญ่ฉือตอบตกลงหลี่หลันรีบคว้าแขนเสื้อคุณนายใหญ่ฉือ "แม่!"ฉือหว่านเห็นการเคลื่อนไหวและสีหน้าทุกอย่างของพวกเธอ เธอหัวเราะเย็นชา "ฉันก็แค่ขออัฐิพ่อฉันคืน พวกคุณถึงกับกระวนกระวายแบบนี้ หรือมีความลับอะไรที่ไม่อยากให้ใครรู้?""เธอพูดเหลวไหลอะไร!" หลี่หลันตะโกนดุทันที "อัฐิพ่อเธอถูกตั้งบูชาอย่างดีในศาลเจ้าตระกูลฉือ ฉันแค่ไม่อยากให้เธอมารบกวนความสงบของเขา"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 395
ฉือหว่านกำลังเตือนพวกเธอ ว่าพวกเธอมาขอร้องคนคุณนายใหญ่ฉือ ฉือเจียว ฉือถังต่างตัวแข็งค้าง สีหน้าอับอายไม่สามารถเก็บซ่อนไว้ได้ ไฟความหยิ่งผยองเมื่อครู่มลายหายไปจนสิ้นฉือหว่านทำท่าจะปิดประตูอีกครั้งแต่คุณนายใหญ่ฉือรีบพูดขึ้น “หวานหว่าน อย่าปิดๆ เรามาขอร้องเธอ ขอร้องเธอช่วยเราด้วย ได้ไหม?”คุณนายใหญ่ฉือเป็นคนแรกที่ยอมก้มหัวฉือหว่านเลิกคิ้วเรียว มองไปยังคนอื่นๆฝั่งครอบครัวสาม ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็รีบก้มหัวตามมา “หวานหว่าน ที่ผ่านมาเป็นเราที่ไม่ดี เห็นแก่เรายังเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ขอร้องเธอช่วยเราหน่อยเถอะ”ฉือไห่ผิงรีบตามมาเสริม “หวานหว่าน คนในครอบครัวไม่ควรทำให้เรื่องมันน่าเกลียดไปกว่านี้ ช่วยเราด้วยนะ”ฉือหว่านหันไปมองหลี่หลันหลี่หลันในใจเต็มไปด้วยการต่อต้าน เธอไม่อยากก้มหัวเลยสักนิด เพราะเส้นทางเรื่องราวตอนนี้มันผิดไปจากที่เธอเคยคาดคิดมาตลอดเธอไม่เข้าใจเลยว่าฉือหว่านที่เธอเคยทอดทิ้งไปตั้งแต่เด็ก ทำไมถึงกลายเป็นอัจฉริยะสาว ทำไมถึงมีรถหรู บ้านหรู ส่วนพวกเธอกลับต้องถูกหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัว ต้องมาอาศัยหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?หลี่หลันไม่อยากพูดอะไร แต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 394
เธอเห็นภาพที่เซียวอี้ส่งมาเรียบร้อยแล้ว วันนี้คงเป็นวันที่คนตระกูลฉือตกต่ำที่สุดพวกเธอเคยเหยียบย่ำเลือดเนื้อของพ่อเธอแล้วปีนขึ้นสู่ที่สูงอย่างสง่างาม มาวันนี้กลับตกลงมาอย่างไม่เหลือศักดิ์ศรี“เห็นแล้ว”“หวานหว่าน ฉันบอกพวกเธอไปแล้วนะ ว่าตอนนี้มีแค่เธอเท่านั้นที่ช่วยพวกเธอได้ ฉันให้พวกเธอไปขอร้องเธอ เธอคิดว่าพวกเธอจะยอมไปไหม?”ฉือหว่านยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก แล้วตอบอย่างมั่นใจ “ต้องไปแน่นอน”เธอรู้จักนิสัยคนตระกูลฉือดี เมื่อเจอเรื่องเกี่ยวกับผลประโยชน์ใหญ่โต พวกเธอจะยอมกลืนเลือดกลืนศักดิ์ศรีแน่นอน แม้มันจะทำให้พวกเธอเจ็บใจแทบตาย“หวานหว่าน ถ้าพวกเธอไปขอร้องเธอ เธอจะทำยังไง?”ฉือหว่านเสียบดอกกุหลาบสีแดงในมือเข้าลงแจกันอย่างใจเย็น “ฉันก็กำลังรอให้พวกเธอมาหาฉันเองนี่แหละ”…………หนึ่งชั่วโมงต่อมา คนตระกูลฉือก็มาถึง ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์คุณนายใหญ่ฉือมองตึกสูงหรูหราตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ “ตอนนี้ฉือหว่านอยู่ที่นี่เหรอ?”ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันต่างไม่ได้บอกเรื่องที่ฉือหว่านมีรถหรูและคฤหาสน์ให้คุณนายใหญ่ฉือรู้ เพราะในใจพวกเธอเองก็ไม่อยากมายืนขอร้องฉือหว่านเลย แต่สถานการณ์จนต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 393
สองดอกไม้ของตระกูลฉืออย่างฉือเจียวกับฉือถัง “……”พวกเธอไม่กล้าตอบโต้แม้แต่นิดเดียวทันใดนั้นเอง เสียง "เอี๊ยด" ดังขึ้น ประตูหน้าบ้านเปิดออก เซียวอี้ในชุดสุภาพหล่อเหลาปรากฏตัวขึ้นที่ประตูคุณนายใหญ่ฉือดีใจมาก “คุณชายสามเซียว สวัสดีค่ะ ในที่สุดเราก็ได้เจอคุณแล้ว”เซียวอี้ยืนอยู่ตรงประตู มองพวกเธอ “คุณนายใหญ่ฉือ พวกคุณเป็นอะไรไป?”ฉือเจียวสังเกตว่าคุณชายสามเซียวอารมณ์ดี แถมยังจงใจให้พวกเธอยืนรอท่ามกลางลมหนาวฝนพรำตั้งครึ่งชั่วโมง เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาคงยืนมองพวกเธออยู่ในบ้านและหัวเราะเยาะแน่ๆคุณนายใหญ่ฉือรีบพูด “คุณชายสามเซียว เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ พวกเราถูกเทพ C ตัวปลอมหลอกจนหมดตัว ตอนนี้จนตรอกแล้ว เลยต้องมาขอความช่วยเหลือจากคุณชายสามเซียว”ฉือถังเสริมทันที “คุณชายสามเซียว คราวก่อนคุณบอกว่าคุณสนิทกับเทพ C จริงไหมคะ?”เซียวอี้ยิ้มมุมปากบาง “ครั้งนั้นฉันก็บอกแล้ว ว่าพวกคุณเจอโจร เทพ C เป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย แล้วใช่ ฉันสนิทกับเทพ C มาก”ดวงตาของฉือเจียวสว่างวาบ “คุณชายสามเซียว งั้นคุณช่วยเราหน่อยได้ไหมคะ ช่วยเราตามจับเทพ C ตัวปลอม เอาเงินของพวกเราคืนมา”เซียวอี้มองคนตระกูลฉือที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 392
ฉือถังอ้อนวอน “ท่านหลิน ได้โปรดช่วยพวกเราคิดหาทางหน่อยเถอะ”ท่านหลินส่ายหน้า “ฉันช่วยไม่ได้ พวกคุณหาผิดคนแล้ว พวกคุณควรไปหาคนคนหนึ่ง”“ใครกัน?”ท่านหลินเอ่ยชื่อออกมา “ฉือหว่าน”อะไรนะ?คนตระกูลฉือต่างตกตะลึง “ท่านหลิน ทำไมถึงให้เราไปหาฉือหว่าน? เด็กอย่างฉือหว่านจะช่วยอะไรเราได้?”“ใช่! หรือเธอจะช่วยเราจับตัวเทพ C ตัวปลอมได้ หรือพาตระกูลฉือของเรากลับมารุ่งเรืองได้ หรือจะช่วยชีวิตพวกเราได้?”ใบหน้าของฉือเจียวกับฉือถังเต็มไปด้วยความดูถูก พวกเธอไม่เชื่อเลยว่าฉือหว่านจะมีความสามารถขนาดนั้นท่านหลินพูดสองคำสั้นๆ “เธอทำได้”อะไรนะ?คนตระกูลฉือยิ่งตกใจท่านหลินกล่าวต่อ “ฉันบอกได้แค่นี้ ชี้ทางให้พวกคุณแล้ว จะทำยังไงต่อก็แล้วแต่พวกคุณ”พูดจบ ท่านหลินก็เดินกลับเข้าไปในบ้านคุณนายใหญ่ฉืองงงวย “ทำไมท่านหลินถึงให้เราไปหาฉือหว่านกัน?”หลี่หลันพูดอย่างดูถูก “เด็กอย่างฉือหว่านก็แค่แม่บ้านคนหนึ่ง ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะมีปัญญาทำอะไรได้”“พวกเราก็ไม่เชื่อเหมือนกัน”“ไม่รู้ว่าท่านหลินหมายถึงอะไร ตอนนี้ดูเหมือนเราคงต้องไปหาเซียวอี้แทนแล้ว”เมื่อที่นี่หมดหวัง พวกเธอก็จำต้องไปขอความช่วยเหลือจากค
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 391
ฮั่วซือหานตอบเสียงเรียบ “แน่นอนว่าต้องไปหาคนที่รู้จักเทพ C ไงล่ะ ฉือถังไม่ใช่ศิษย์เอกของท่านหลินเหรอ? ลองให้ฉือถังไปหาท่านหลินดู หรือไม่ก็…”ฉือเจียวถามอย่างร้อนรน “หรือไม่ก็ใคร?”“ครั้งก่อนเซียวอี้บอกว่าเขาสนิทกับเทพ C ยังบอกอีกว่าเทพ C เป็นผู้หญิง พวกเธอลองไปหาข้อมูลจากเขาดูสิ”ฮั่วซือหานพูดจบก็ตัดสายไป ฉือถังรีบก้าวมาข้างหน้า เมื่อกี้พวกเขาตกใจจนไร้สติ ไม่ทันคิดอะไรเลย ตอนนี้ฮั่วซือหานชี้ทางให้แล้ว พวกเขาก็รู้แล้วว่าควรไปหาท่านหลินหรือไม่ก็เซียวอี้ ฉือถังรีบพูด “พวกเราไปหาท่านหลินตอนนี้เลย!”“ดี!”…………คนของตระกูลฉือพากันมาที่บ้านตระกูลหลิน แต่แม่บ้านหลินที่จำฉือเจียวได้ชัดเจนก็ไม่ต้อนรับเลยแม้แต่น้อย“ขอโทษนะคะ ท่านหลินไม่อยู่บ้าน ฉันไม่สามารถให้พวกคุณเข้าไปได้”ฉือเจียวหน้าเสีย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงหันหลังกลับไปแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขาตกอับ ต้องก้มหน้าขอความช่วยเหลือ เธอเลยพูดเสียงอ่อน “เรามีเรื่องด่วนมากจริงๆ ขอร้องให้ช่วยไปแจ้งท่านหลินหน่อยได้ไหมคะ?”แม่บ้านหลินแค่นเสียงเย็นชา “ทุกคนก็อ้างว่ามีเรื่องด่วน ฉันจะให้ทุกคนเข้าไปได้ยังไง เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?”คราวก่อนที่ฉือเจี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 390
ฉือไห่ผิงตะโกนด้วยความร้อนใจ “ฉือถัง รีบคิดหาทางหน่อยสิ!”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็แทบจะร้องไห้ “เงินพวกเราก็โดนโกงไปหมด แกคิดว่าพวกเราจะไม่ร้อนใจเหรอ? พวกเราก็ถูกหลอกเหมือนกัน!”คุณนายใหญ่ฉือโกรธจนอกแทบระเบิด ตบขาตัวเองไม่หยุด “จบแล้ว! คราวนี้พวกเราจบสิ้นกันหมดแล้ว! พวกเราจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย!”เจ้าหน้าที่ศาลพูดอย่างเย็นชา “กรุณาออกไปจากที่นี่ อย่าขัดขวางการปฏิบัติงานของเรา”คุณนายใหญ่ฉือคิดจะเล่นบทอาละวาด “ฉันไม่ไป! นี่คือบ้านของฉัน ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งหลายสิบปี นี่คือบ้านเก่าของตระกูลฉือ ฉันอยากเห็นนักว่าพวกคุณกล้าแตะต้องฉันไหม!”หนึ่งนาทีต่อมา คุณนายใหญ่ฉือก็ถูกเจ้าหน้าที่สองคนหิ้วโยนออกมาจากคฤหาสน์ คนของครอบครัวรองและครอบครัวสามก็โดนไล่ออกมาด้วยฉือเจียวโกรธตะโกน “อย่าแตะต้องฉัน! ฉันเดินเองได้ ปล่อยสิ!”เธอสะบัดตัวแรงจนหลุดจากมือเจ้าหน้าที่ แต่แรงส่งทำให้เธอล้มกระแทกพื้นก้นแทบแตกทุกคน “……”คุณนายใหญ่ฉือนั่งกรีดร้องอยู่บนพื้น “จะทำยังไงดีล่ะ! พวกเราทำกรรมอะไรไว้ ถึงต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้!”คนของครอบครัวรองกับครอบครัวสามไม่มีใครกล้าพูดอะไร เมื่อวานพวกเธอยังเฉลิมฉลองชัยชนะอย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 389
ฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ขึ้นรถออกไปแล้ว ฮั่วซือหานกับท่านหลินยืนอยู่ข้างนอก ฮั่วซือหานมองท่านหลินด้วยสายตาเคลือบแคลง “ลุงครับ ลุงเป็นอะไรไปกันแน่?”รอจนรถของฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ลับตาไปแล้ว ท่านหลินถึงได้ละสายตากลับมา เขาหันไปมองฮั่วซือหาน “อะไรที่ว่าฉันเป็นอะไร ฉันดีจะตายไป สดชื่นกระปรี้กระเปร่าเลยล่ะ”ฮั่วซือหาน “……ลุงอยากเห็นตัวเองตอนก้มหัวประจบฉือหว่านเมื่อกี้ไหม?”เขาไม่เคยเห็นลุงตัวเองเป็นแบบนี้มาก่อนท่านหลินหน้าไม่พอใจ “อะไรก้มหัวประจบ ฉันเรียกว่าคารวะผู้มีความรู้ต่างหาก นายไม่เข้าใจหรอก”เคารพผู้มีความรู้?เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับฉือหว่าน?ฮั่วซือหานรู้สึกว่าลุงตัวเองใช้คำผิดไปหมด“เมื่อกี้ผมจะคุยกับฉือหว่าน ลุงทำไมถึงขัดจังหวะผม ผมจะถามเรื่องที่เธอกับเซียวอี้คบกันจริงหรือเปล่า?”พูดถึงเรื่องนี้ ท่านหลินพยักหน้า “ฉันว่าจริง”ฮั่วซือหาน “ทำไมล่ะ?”ท่านหลินมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เพราะนายไม่คู่ควรกับฉือหว่าน ฉือหว่านควรได้สิ่งที่ดีกว่านี้”พูดจบท่านหลินก็เดินเข้าบ้านไปฮั่วซือหาน “……”โลกนี้มันบ้าไปแล้วแน่ๆ!ลุงคนที่เคยคิดว่าฉือหว่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 388
ยังพูดไม่ทันจบ ขาทั้งสองข้างของท่านหลินก็อ่อนแรงจนเกือบทรุดลงไปอีกครั้ง“คุณท่าน!” พ่อบ้านรีบพยุงท่านหลินไว้ฉือหว่านลุกขึ้น เดินมายืนตรงหน้าท่านหลิน แล้วยื่นมือพยุงเขาเบาๆ “หลินจื้อหยวน ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอก”ท่านหลินมองฉือหว่านอย่างไม่อยากเชื่อสายตา เขาไม่เคยคิดเลยแม้แต่ในฝันว่า เทพแพทย์ C ในตำนานจะเป็นเด็กสาวที่ยังเยาว์วัยแบบนี้ แถมยังเป็นสะใภ้นอกสายเลือดของเขาอีก มันเหมือนฝันไปชัดๆท่านหลินจ้องมองฉือหว่าน แล้วถามอีกครั้ง “คุณคืออาจารย์ของผมจริงๆ เหรอ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่ ฉันเอง นายทำท่าแปลกๆ แบบนี้ หรือว่าฉันทักผิดวิธี? ฉันไม่ควรเรียกนายว่าหลินจื้อหยวน แต่ต้องเรียก...เสี่ยวหลินแทนเหรอ?”ท่านหลิน “……”ตอนนี้เขาแน่ใจเต็มร้อยแล้วว่า ฉือหว่านคือเทพ C และเป็นอาจารย์ของเขาจริงๆ“อาจารย์...ผมไม่คิดเลยว่าอาจารย์จะเป็น...ไม่สิ จะเป็นคุณ...”ท่านหลินรู้สึกว่าระดับความสัมพันธ์มันสับสนไปหมดแล้ว เขาไม่รู้ว่าควรเรียกฉือหว่านว่าอะไรดีฉือหว่านยิ้มบางๆ “ไม่ต้องสุภาพนัก เราเป็นสหายทางวิชาการ นายเรียกฉันว่าฉือหว่านก็ได้”ท่านหลินรู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อเหลือเกิน “อาจารย์ ตำหนิบน
