เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 80
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 81
ฉือหว่านออกมาจากห้องน้ำ ฮั่วซือหานไม่อยู่แล้ว คาดว่าเขาคงถูกฉือเจียวโทรตามให้ไปหา เธอยกมุมปากขึ้น ยิ้มเย้ยหยันให้กับตัวเอง ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายจากหลี่หลัน ฉือหว่านกดรับสาย หลี่หลันพูดขึ้น "หวานหว่าน วันนี้เจียวเจียวชวนเพื่อนๆ มาที่บ้าน เธอเองก็มาด้วยสิ" เธอจะมีน้ำใจขนาดนั้นเลย? ฉือหว่านตอบกลับด้วยเสียงเรียบ "ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้" ซูเสี่ยวฝูที่เพิ่งได้รับข่าว รีบวิ่งเข้ามาหาเธอทันที "หวานหว่าน ฉันว่าแปลกๆ นะ หลี่หลันไม่น่าจะหวังดี ตอนนี้ไอ้สัตว์เดรัจฉานหวังกังออกจากคุกแล้วด้วย เธอแน่ใจเหรอว่าจะไปบ้านตระกูลฉือ?" ฉือหว่านสีหน้าสงบนิ่ง "ฉันมีเรื่องที่ต้องไปยืนยัน" ซูเสี่ยวฝูเป็นห่วงมาก เธอจึงตัดสินใจไปกับฉือหว่าน บ้านตระกูลฉือในวันนี้ดูคึกคักเป็นพิเศษ เพื่อนๆ ของฉือเจียวมาถึงกันหมดแล้ว ทั้งกู้เป่ยเฉินและกลุ่มทายาทเศรษฐีรุ่นที่สอง ทันทีที่กู้เป่ยเฉินเห็นฉือหว่าน สีหน้าของเขาก็บูดบึ้งทันที "ฉือหว่าน! เธอมาทำอะไรที่นี่?" ฉือเจียวยิ้มหวาน "เป่ยเฉิน ฉันเป็นคนเชิญฉือหว่านมาเอง" กู้เป่ยเฉินทำหน้าเหม็นเบื่อสุดขีด "พี่สะใภ้เจียวเจียว ทำไมต้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 82
หวังกังหันหลังเตรียมจะเดินออกไป “เดี๋ยวก่อน!” กู้เป่ยเฉินตะโกนเรียกหวังกังไว้ หวังกังชะงักฝีเท้า กู้เป่ยเฉินหันไปมองฉือหว่านด้วยสายตาโกรธจัด ก่อนกล่าวตำหนิเธอเสียงดัง “ฉือหว่าน! เธอยังเป็นคนอยู่ไหม!? นี่คือพ่อบุญธรรมของเธอนะ แต่เธอกลับไม่ยอมรับเขา!” กลุ่มทายาทเศรษฐีที่ยืนอยู่ต่างพากันเห็นด้วยและมองฉือหว่านด้วยสายตาเหยียดหยาม “ฉือหว่าน เธอมีพื้นเพแย่ก็ว่าแย่แล้ว ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้! เธอเป็นพวกดูถูกคนจน อยากเข้าหาแต่คนรวย!” “ประธานฮั่วไปแต่งงานกับเธอได้ยังไงกัน? เธอเป็นแค่จุดด่างพร้อยของเขาเท่านั้น!” เสียงตำหนิติเตียนดังระงมไปทั่ว ฉือหว่านกลายเป็นเป้าหมายของทุกคน ฉือเจียวที่ยืนอยู่ข้างกู้เป่ยเฉิน แอบยิ้มอย่างพอใจ ซูเสี่ยวฝูอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านยกมือขึ้นรั้งเธอไว้ ขณะนั้นเอง หลี่หลันเดินเข้ามาข้างหน้า เธอมองฉือหว่านด้วยสีหน้าแสร้งทำเป็นห่วงใย “หวานหว่าน ที่จริงเรื่องนี้เธอผิดจริงๆ นะ หวังกังเป็นพ่อบุญธรรมของเธอ เธอควรจะพาเขากลับไปดูแลที่บ้าน” หลี่หลันและฉือเจียวมั่นใจว่าฉือหว่านจะไม่กล้าเปิดเผยความเลวร้ายของหวังกัง พวกเธอรู้ดี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 83
หวังกังเดินจากไป ฉือเจียวคล้องแขนหลี่หลันแล้วถามขึ้น “แม่คะ แม่คิดว่าฉือหว่านมีอะไรที่หวังกังเอามาข่มขู่เธอไว้เหรอ?” หลี่หลันยิ้ม “เจียวเจียว เรื่องนี้เราไม่จำเป็นต้องสนใจ รู้แค่ว่าฉือหว่านไม่มีวันเป็นคู่แข่งของลูกได้ก็พอ ต่อไปเธอจะกลายเป็นของเล่นของหวังกัง” ฉือเจียวแสยะยิ้ม ในสายตาของเธอ ฉือหว่านที่มาจากชนบท เหมาะจะอยู่ข้างหวังกังเท่านั้น แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรไปเป็น คุณนายฮั่ว? ฉือเจียวเอ่ยชม “แม่คะ แม่ยอดเยี่ยมที่สุดเลย” หลี่หลันดวงตาเป็นประกาย “เจียวเจียว พ่อของลูกหายไปหลายคืนแล้วนะ ลูกโทรไปบอกให้เขากลับบ้านหน่อยสิ เขาฟังลูกมากที่สุด” ฉือไห่ผิงตามใจฉือเจียวมาก เธอสั่งซ้าย เขาไม่กล้าไปขวา ฉือเจียวพยักหน้า “ได้เลยค่ะแม่ หนูจะโทรเดี๋ยวนี้ รับรองว่าพ่อจะรีบกลับบ้านแน่นอน” เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก หลี่หลันรู้สึกโล่งใจ ไม่มีฉือหว่านขวางทาง เธอจะมีชีวิตที่สุขสบายแน่นอน ...ฮั่วซื่อกรุ๊ป ภายในห้องทำงานของประธาน ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำสุดหรู วันนี้เขามีแขกคนสำคัญ ลู่หนานเฉิง เพื่อนสนิทของเขามาเยี่ยม ลู่หนานเฉิงยกกาแฟขึ้นจิบพิงโต๊ะทำงานอย่างผ่อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 84
แต่เขาจำได้ว่า ตอนที่ฉือเจียวเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เธอหมายตากระเป๋าชาแนลรุ่นหนึ่ง เขาจึงให้ เลขาจ้าว ไปซื้อมา เลขาจ้าวนำกระเป๋านั้นไปส่งที่ซีย่วน และฉือหว่านเห็นเข้า ฉือหว่านมองกระเป๋าใบนั้นด้วยความตื่นเต้น ดวงตาเธอเป็นประกาย ก่อนจะหันมายิ้มให้เขา "กระเป๋าใบนี้สวยมากเลย" เธอดูเหมือนจะชอบมันมาก ฮั่วซือหานกล่าวเรียบๆ “เธอชอบกระเป๋าชาแนล” ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้น “ชอบกระเป๋าก็ง่ายเลย ขอบใจมาก” ขณะนั้นเอง กู้เป่ยเฉินเดินเข้ามา “พี่รอง พี่หนานเฉิง พวกพี่อยู่ที่นี่กันหมดเลย” ลู่หนานเฉิงมองไปทางกู้เป่ยเฉิน “เป่ยเฉิน นายไปเล่นที่บ้านตระกูลฉือไม่ใช่เหรอ?” “ใช่แล้ว! ฉันยังเจอฉือหว่านกับพ่อบุญธรรมของเธอด้วย พี่รอง พี่หนานเฉิง พวกพี่รู้ไหม ฉือหว่านถึงกับรังเกียจพ่อบุญธรรมของตัวเอง! เธอปฏิเสธที่จะยอมรับเขา!” กู้เป่ยเฉินเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่บ้านตระกูลฉือให้ฟังอย่างละเอียด “พี่หนานเฉิง พี่ยังจะชอบฉือหว่านอีกเหรอ หวังดีกับผู้หญิงแบบนั้นไปก็เสียเปล่า! ตอนนี้พี่คงได้เห็นธาตุแท้ของเธอแล้วใช่ไหม? เธอมันก็แค่ผู้หญิงหน้าเงิน รักแต่คนรวย ดูถูกคนจน!” ลู่หนานเฉิงขมวดคิ้วแน่น ก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 85
แต่คุณนายใหญ่ฮั่วไม่ได้รับรูปนั้น เพราะฉือหว่านรีบเก็บมันกลับลงไปในกล่องอย่างรวดเร็ว “คุณย่าคะ นี่เป็นรูปตอนหนูเด็กๆ ค่ะ ถ่ายออกมาไม่สวยเลย ให้คุณย่าดูไม่ได้หรอกค่ะ” คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้ม ขำเบาๆ “หวานหว่านของย่าจะมีช่วงเวลาที่ดูไม่สวยด้วยเหรอ?” ลุงฝู พ่อบ้านรีบกล่าวเสริมขึ้นมาทันที “ไม่มีทางแน่นอนครับ” มองดูคุณย่าที่แสนอบอุ่นและลุงฝูที่ใจดี ฉือหว่านก้มหน้าลง ตักรังนกขึ้นมาทานคำหนึ่ง ขณะนั้นเอง เสียงของสาวใช้ก็ดังขึ้นมา “คุณชาย” ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมอง ฮั่วซือหานกลับมาแล้ว คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้มออกมา “ซือหาน กลับมาแล้วเหรอ?” ฮั่วซือหานถอดเสื้อสูทออกแล้วยื่นให้สาวใช้ ก่อนจะก้าวขายาวเข้ามาในห้องรับแขก ขณะนั้นเอง ฉือหว่านรู้สึกถึงรสชาติแปลกๆ ในรังนก เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณย่า ค่ะ ในรังนกถ้วยนี้ใส่อะไรลงไปหรือเปล่าคะ? รู้สึกว่ารสชาติมันแปลกๆ” คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้มกว้างขึ้น “หวานหว่าน หนูสังเกตเห็นแล้วเหรอ? ย่าให้เขาเติมสมุนไพรช่วยบำรุงครรภ์ลงไป” บำรุงครรภ์? ฉือหว่านมองถ้วยรังนกในมือตัวเอง ขมวดคิ้วจนหน้าผากเต้นตุบๆ “…”เธอกับฮั่วซือหานยังไม่เคยนอนด้วยกันเลย ต่อให้ดื่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 86
"อย่าพูดมาก คืนนี้เอาห้าพันล้านมาให้ฉันด้วยตัวเอง ถ้าไม่งั้น พรุ่งนี้รูปของเธอจะถูกส่งไปทั่วทั้งไห่เฉิง คืนนี้ฉันจะรอ!" หวังกังวางสายไปทันที ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่น ขณะนั้นเอง เสียงของฮั่วซือหานดังขึ้นจากด้านหลัง "เธอคุยโทรศัพท์กับพ่อบุญธรรมของเธอเหรอ?" ฉือหว่านหันกลับมา ฮั่วซือหานกลับมาที่ห้องแล้ว สายตาของฮั่วซือหานมองไปที่กล่องในมือเธอ ร่างสูงสง่าของเขาทอดเงาทับเธอไว้ "คุณย่าบอกว่าพ่อบุญธรรมของเธอส่งรูปมาให้ รูปอะไร?" ฉือหว่านมองเขา เธอควรบอกเขาเรื่องพ่อบุญธรรมของเธอไหม? ถ้าเธอบอก เขาจะมีปฏิกิริยายังไง? ฉือหว่านเปิดปากพูด "รูปนี้คือ..." แต่ยังไม่ทันพูดจบ โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นสายจากลู่หนานเฉิง ฉือหว่านกดรับ ลู่หนานเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "หวานหว่าน รีบออกมาเร็ว ผมมีของขวัญให้คุณ" ฉือหว่านขมวดคิ้ว "คุณชายลู่ ตอนนี้ฉันไม่สะดวก..." "หวานหว่าน ตอนนี้ผมอยู่หน้าคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ถ้าคุณไม่ออกมา ผมจะเข้าไปเอง" ฉือหว่านยอมจำนนทันที "คุณไม่ต้องเข้ามา ฉันจะออกไปเอง" ฮั่วซือหานมองเธอ "เป็นสายจากหนานเฉิงเหรอ?" ฉือหว่านพยักหน้า "ใช่ ฉ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 87
เมื่อครู่ฮั่วซือหานยืนอยู่บนระเบียงและเห็นทุกอย่าง เขาเห็นลู่หนานเฉิงมอบกระเป๋าชาแนลรุ่นลิมิเต็ดให้ฉือหว่าน แต่ฉือหว่านไม่ได้รับมัน ฉือหว่านมองชายหนุ่ม "คุณเป็นคนบอกคุณชายลู่ว่าฉันชอบกระเป๋า?" ฮั่วซือหานเลิกคิ้วดกคมขึ้นเล็กน้อย "ไม่ใช่เหรอ? ฉันจำได้ว่าเธอชอบ" ฉือหว่านยกมุมปากแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย "ฉันไม่ชอบ ฉันชอบของที่แพงกว่านั้น อย่างสร้อยเพชรอะไรพวกนั้น คราวหน้าคุณให้คุณชายลู่ส่งสร้อยเพชรให้ฉันแทนเถอะ" คิ้วคมของฮั่วซือหานขมวดเข้าหากัน บรรยากาศรอบตัวเขาเย็นลงทันที บทสนทนาจบลงแบบไม่รื่นรมย์ "วันนี้พ่อบุญธรรมของเธอส่งรูปอะไรมาให้?" เขาถาม ตอนแรกฉือหว่านตั้งใจจะบอกเรื่องรูปภาพกับหวังกังให้เขาฟัง แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนใจแล้ว เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ก็แค่รูปตอนเด็กๆ ที่เขาเคยถ่ายฉันไว้" ฮั่วซือหานอยากถามต่อ "พ่อบุญธรรมของเธอ..." ฉือหว่านขัดขึ้นก่อน "ประธานฮั่ว คุณว่างมากหรือไง ถ้ามีเวลามากขนาดนี้ เอาไปศึกษาวิธีมีลูกจะดีกว่า!" ฮั่วซือหานก็นึกถึงคำพูด "หมดแรง" ของเธอก่อนหน้านี้ สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที "ฉันจะมีลูกยังไง มันไม่เกี่ยวกับเธอ ไม่ต้องมายุ่ง!"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 88
ฮั่วซือหานไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น “ว่ามา” “สิบปีก่อน หวังกังถูกจำคุกในข้อหาล่วงละเมิดและทารุณกรรมเด็ก รวมถึงพยายามข่มขืน” ปลายปากกาที่อยู่ในมือหยุดชะงักลงบนเอกสารทันที ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง มองไปที่เลขาจ้าว “คนที่ถูกกระทำคนนั้นคือฉือหว่าน?” เลขาจ้าวพยักหน้า “ใช่ครับท่านประธาน พ่อบุญธรรมของคุณผู้หญิงเป็นทั้งโรคจิตและเศษสวะโดยแท้” เส้นกรามอันคมเข้มของฮั่วซือหานบีบรัดแน่นทันที แท้จริงแล้วเขาเคยสงสัยว่าฉือหว่านกับพ่อบุญธรรมของเธออาจมีเรื่องราวบางอย่างที่ปกปิดไว้ แต่เขาไม่คิดเลยว่าจะเป็นเรื่องที่โหดร้ายถึงเพียงนี้ ทันใดนั้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มีสายเข้า ฮั่วซือหานกดรับสาย และปลายสายเป็นเสียงร้อนรนของซูเสี่ยวฝู “ประธานฮั่ว แย่แล้ว! หวานหว่านเกิดเรื่องแล้ว!” ฮั่วซือหานกำโทรศัพท์แน่นขึ้น “ฉือหว่านเป็นอะไร?” “หวานหว่านถือเช็คไปที่ไนต์คลับเพื่อพบกับพ่อบุญธรรมสารเลวนั่น ฉันไม่วางใจเลยแอบตามไป แต่พอฉันเข้าไปข้างใน หวานหว่านก็หายไปแล้ว! เธอถูกพ่อบุญธรรมสารเลวนั่นพาตัวไป!” อะไรนะ? ฮั่วซือหานก้าวขายาวออกจากห้องทำงานทันที เขาผลักประตูห้องนอนอ
บทล่าสุด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 432
ในตอนนั้น คุณนายใหญ่ฉือ หลี่หลัน และฉือถังต่างก็เดินเข้ามาในห้องพัก พวกเธอมีสีหน้าตื่นเต้นดีใจคุณนายใหญ่ฉือว่า "ประธานฮั่ว เทพ C ตัวจริงมาถึงไห่เฉิงแล้วจริงๆ เหรอคะ?"ฮั่วซือหานพยักหน้า "ใช่ คืนนี้เทพ C จะไปงานเลี้ยง"โอ้โหคนตระกูลฉือพลันตื่นเต้นกันยกใหญ่ฉือถังแสดงสีหน้าชื่นชมออกมา "เทพ C ตัวจริงมาในที่สุด ท่านคือไอดอลและเป้าหมายของฉัน เป็นแบบอย่างที่ฉันอยากเป็น ฉันจะได้เจอตัวจริงแล้ว"คุณนายใหญ่ฉือว่า "เทพ C คนนี้เหมือนมังกรที่เห็นแค่หัวไม่เห็นหาง ช่างลึกลับจริงๆ ก่อนหน้านี้พวกเรายังโดนเทพ C ตัวปลอมหลอกเลย ตอนนี้ในที่สุดเราจะได้เห็นตัวจริงแล้ว"หลี่หลันเองก็เต็มไปด้วยความอยากรู้ "พวกคุณว่าจริงๆ แล้วเทพ C เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่?"ฉือเจียวส่ายหัว "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน คืนนี้พวกเราจะได้รู้แล้ว"คุณนายใหญ่ฉือว่า "ประธานฮั่ว คืนนี้พาพวกเราไปร่วมงานเลี้ยงด้วยนะ พวกเราอยากเจอเทพ C ตัวจริง"ฮั่วซือหานพยักหน้า "ได้"ในตอนนั้นเอง เสียงใสๆ ก็ดังขึ้น "ทุกคนคุยเรื่องอะไรกันถึงได้สนุกกันขนาดนี้?"ฮั่วซือหานหันไปมอง เขาเห็นร่างบางสะอาดสะอ้านยืนอยู่ตรงประตู ฉือหว่านมาถึงแล้วฉือเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 431
ฉือหว่านรู้สึกว่าควรจะปรากฏตัวเสียที ตระกูลฉือเป็นคนฆ่าพ่อของเธอ เรื่องพวกนี้เธอควรสะสางทั้งหมดรวมถึงฮั่วซือหาน เขาอยากรู้มาตลอดว่าเทพ C คือใครไม่ใช่หรือ วันนี้เธอจะบอกเขาเอง!…………ฮั่วซื่อกรุ๊ปในห้องทำงานของประธาน ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน กำลังตรวจเอกสาร เขาถือปากกาหมึกซึมเซ็นชื่อลงบนเอกสารอย่างรวดเร็วขณะนั้น เลขาจ้าวเปิดประตูเข้ามา รายงานด้วยเสียงต่ำว่า "ประธานครับ มีข่าวจากเทพ C แล้วครับ"มือที่ถือปากกาของฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อย แล้วเขาเงยหน้าขึ้นมองเลขาจ้าว "ว่ามา""ประธานครับ เมื่อสักครู่ทางเทพ C ส่งข่าวมาว่า คืนนี้เทพ C จะมาปรากฏตัวที่งานเลี้ยง จริงๆ แล้วได้เดินทางมาถึงไห่เฉิงแล้ว และนัดพบประธานที่งานเลี้ยงครับ"แววตาของฮั่วซือหานลึกซึ้ง เขาตามหาเทพ C คนนี้มานานมากแล้ว หลายครั้งที่พลาดไป ยังมีเหตุการณ์เทพ C ตัวปลอมอีก แต่ตอนนี้ตัวจริงได้มาถึงแล้วคืนนี้ เขาต้องดูให้ได้ว่าเทพ C คือใครกันแน่ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "ดี คืนนี้เจอกันในงานเลี้ยง"…………ฮั่วซือหานเดินทางมาถึงห้องพักฟื้น VIP ตอนเช้าหลี่หลันโทรมา บอกว่าฉือเจียวมีอาการหัวใจไม่ดีอีกแล้ว ต้องก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 430
ฉือหว่าน "ประธานฮั่ว เวลามันดึกแล้วนะ คุณไปได้แล้ว"ฮั่วซือหาน "ดึกแล้ว นอนได้แล้ว"คืนนี้เขาจะนอนที่นี่เหรอ?"ประธานฮั่ว เลขาของคุณยังไม่เอากุญแจมาให้อีกเหรอ?""พรุ่งนี้เช้าถึงจะเอามา เพราะงั้นคืนนี้ฉันต้องนอนที่นี่""...ไม่ได้"ฮั่วซือหานเหลือบตามองเธอ "ฉันมาแจ้งให้รู้ ไม่ได้ขอเธอเลือก"ฉือหว่านยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่จู่ๆ ภาพตรงหน้าก็พลันมืด ฮั่วซือหานก้มลงจูบเธออีกครั้ง…………ในห้องพักฟื้น ฉือเจียวโทรหาฮั่วซือหานไม่หยุด แต่ก็ไม่มีใครรับสายฉือเจียวโทรหาโทรศัพท์ของฉือหว่านบ้าง แต่ก็ไม่มีคนรับเหมือนกันโทรหาฮั่วซือหานก็ไม่ได้ โทรหาฉือหว่านก็ไม่ได้ตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?คิดถึงภาพที่เห็นในวิดีโอเมื่อครู่ ฉือเจียวก็เดือดจนแทบระเบิด เธอยกมือขึ้น "เพล้ง" ขว้างโทรศัพท์ในมือลงพื้นทันที"ฉือหว่าน นังสารเลว ฉันจะฆ่าแก!"หลี่หลันรีบเข้ามาปลอบ "เจียวเจียว อย่าโกรธนะ ตอนนี้สภาพร่างกายเธอห้ามโกรธ"ฉือเจียวผลักหลี่หลันออก "แม่ ถ้าแม่รักฉันจริง ก็ช่วยฉันหน่อยสิ แม่ดูสิ ฉือหว่านมันกำลังจะแย่งซือหานไปแล้ว รู้งี้ไม่ควรให้ฉือหว่านไปแต่งแทน ไม่ควรปล่อยให้ฉือหว่านเจอกับซือหานเลย!"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 429
ไม่เป็นไปไม่ได้ฉือเจียวไม่อยากเชื่อ เธอระเบิดอารมณ์ออกมา "ฉือหว่าน เธอกับซือหานทำอะไรกันอยู่ เธอมันนังสารเลว ต้องเป็นเธอแน่ที่ยั่วซือหาน! ซือหานตอนนี้เป็นแฟนของฉันนะ เธอไม่มีละอายใจบ้างหรือไง!""ฉือเจียว เธอดูให้ดีๆ ตอนนี้แฟนของเธอต่างหากที่รังควานฉันอยู่!""เธอ!"ฉือเจียวกำลังจะพูดอะไรต่อ แต่แล้ววิดีโอก็ตัดไปทันทีที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ ฉือหว่านยังถูกฮั่วซือหานกดอยู่บนตัว เธอจริงๆ แล้วก็อยากจะพูดกับฉือเจียวต่อ แต่โทรศัพท์ในมือก็ถูกฮั่วซือหานแย่งไปแล้ว เขาคว้ามือถือจากมือเธอแล้วกดวางสายดวงตาของฮั่วซือหานเต็มไปด้วยความต้องการที่น่ากลัว "พูดพอหรือยัง?"ฉือหว่าน "ยังไม่พอ ฉันยังมีอีกหลายอย่างอยากพูดกับฉือเจียว แต่เอาเถอะ ฉือเจียวน่าจะจินตนาการไปไกลแล้ว ฮั่วซือหาน นายรอรับกรรมได้เลย"ฮั่วซือหานโยนมือถือของฉือหว่านลงบนโต๊ะน้ำชา "พูดพอแล้วก็มาต่อ"เขาก้มลงจูบเธออีกครั้งฉือหว่าน "......"ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงของฮั่วซือหานก็ดังขึ้นมา ไม่ต้องดูเลยก็รู้ว่าฉือเจียวโทรมาฉือหว่านรีบผลักเขา "ฮั่วซือหาน ฉือเจียวโทรมาแล้ว! ปล่อยฉัน รีบไปรับสายสิ!"ฮั่วซือหานไม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 428
"ฮั่วซือหาน ฉันจะโทรหาฉือเจียวแล้วนะ!"ในเมื่อเซียวอี้โทรมาเขายังกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ งั้นเธอจะโทรหาฉือเจียว ให้ฉือเจียวได้เห็นกับตาผลก็คือ ร่างสูงใหญ่ที่กดทับอยู่บนตัวเธอก็หยุดชะงักลง ฮั่วซือหานมองเธอจากที่สูงด้วยสายตาคมกริบฉือหว่านหัวเราะเยาะ เธอรู้อยู่แล้วว่าชื่อฉือเจียวใช้ได้ผล "ฮั่วซือหาน รีบออกไปจากบ้านฉันซะ ไม่งั้นฉันจะให้ฉือเจียวรู้เรื่องที่นายลวนลามฉันคืนนี้ ถึงแม้ฉือเจียวจะไม่ทำอะไรเอง แต่เธอมีวิธีทำให้นายหมดหนทางได้ทุกอย่าง"ฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาเร่าร้อน น้ำเสียงทุ้มพร่า "ฉือหว่าน เธอเป็นอะไรไป"ฉือหว่านชะงัก เธอกำลังพูดถึงฉือเจียวนี่ เขามาถามแบบนี้ทำไมเป็นอะไรเหรอ?ฮั่วซือหานก้มลง จูบติ่งหูขาวนวลของเธอเบาๆ "ฉือหว่าน เธอรั่วออกมาแล้ว"รั่วอะไร?ฉือหว่านเหมือนโดนสายฟ้าฟาด นึกขึ้นได้ทันที ตั้งแต่ตั้งครรภ์ ร่างกายเธอก็มีการเปลี่ยนแปลง หน้าอกตึงมากในช่วงไม่กี่วันมานี้ แล้วเมื่อคืนก็มีของเหลวสีขาวซึมออกมาสมองของฉือหว่านระเบิดอีกครั้ง เธอรีบยื่นมือไปผลักฮั่วซือหาน "ออกไป!"แต่ฮั่วซือหานกลับบีบคางเล็กของเธอไว้ แล้วจูบเธออีกครั้งเขาจูบอย่างหนักหน่วง ดุเดือดเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 427
ฮั่วซือหานรู้สึกเจ็บ เธอยังเหมือนเดิม ชอบกัดคนเหมือนเคยฮั่วซือหานเอื้อมมือผลักเธอไปตรงโซฟาโดยตรงร่างนุ่มนิ่มของฉือหว่านล้มลงไปบนโซฟา เธอกำลังจะลุกขึ้น แต่ตอนนั้นเอง ร่างสูงใหญ่ของฮั่วซือหานก็ทับลงมา กดเธอแน่นกับโซฟาฉือหว่านใช้สองมือเล็กๆ ดันแผงอกแข็งแกร่งของเขา ขมวดคิ้ว "ฮั่วซือหาน นายทำอะไร... อื้อ!"ริมฝีปากแดงของเธอถูกปิดกั้น ฮั่วซือหานก้มหน้าลงจูบริมฝีปากเธอทันทีดวงตากลมโตดำขาวของฉือหว่านเบิกกว้างด้วยความตกใจ ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาใกล้ชิดกันคือที่หมู่บ้านนั่น ครั้งนั้นเขาบังคับเธอ หลังจากกลับมาก็ไม่ได้มีอะไรอีกตอนนี้กลิ่นกายสะอาดเย็นของเขากลับมาอีกครั้ง ทั้งแข็งกร้าวทั้งบังคับ รุกไล่เปิดริมฝีปากของเธอ ลมหายใจของเขาไหลบ่าเข้าไปในปากเธอ จนสมองของฉือหว่านว่างเปล่าไปหมด"ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!"ฉือหว่านดิ้นรนสุดแรง มือของเธอดันอยู่บนเสื้อสูทสีดำของเขา แล้วไปสัมผัสกับเข็มกลัดประดับที่เสื้อ ความเย็นเฉียบของโลหะทำให้เธอสะดุ้งผู้หญิงใต้ร่างดิ้นรนรุนแรง ฮั่วซือหานรู้สึกเหมือนมีไฟเผาอยู่ในลำคอ เขาดูดกลืนความหวานจากริมฝีปากเธออย่างบ้าคลั่ง แล้วเลื่อนริมฝีปากไปไล้ข้างแก้มและติ่งหูข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 426
ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ "ที่นี่ตกแต่งไปไม่น้อยเลยสินะ?"ฉือหว่าน "แล้วไง?""เงินทั้งหมด เซียวอี้เป็นคนออกเหรอ?""ใช่ แฟนฉันเป็นคนจ่ายหมด ทั้งรถหรูเขาก็ซื้อให้ คอนโดหรูก็เขาซื้อให้ ฉันแค่ถือกระเป๋าเข้ามาอยู่เฉยๆ"ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง ขณะนั้นเองเขาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างบนโต๊ะน้ำชา"นั่นอะไร?" ฮั่วซือหานเดินไปทางโต๊ะน้ำชาฉือหว่านเงยหน้ามอง ดวงตากลมใสเบิกกว้างทันที เพราะบนโต๊ะมีชุดตรวจครรภ์วางอยู่ฉือหว่านรีบเอื้อมมือจะไปหยิบแต่ฮั่วซือหานไวกว่า เขาหยิบมันขึ้นมาก่อนแล้วเขาดูชุดตรวจครรภ์ แล้วเงยหน้ามองเธอ "เธอซื้อที่ตรวจครรภ์มาทำไม?"ฉือหว่านมองดู โชคดีที่ชุดตรวจครรภ์นี้ยังใหม่ ยังไม่มีสองขีดแดง ไม่อย่างนั้นเรื่องที่เธอท้องคงปิดไม่อยู่แน่ในเมื่อเขาไม่ชอบเด็ก ไม่คิดจะเป็นพ่อ เธอก็ไม่คิดจะบอกเขาจริงๆ แล้วฉือหว่านเองก็ไม่แน่ใจในท่าทีของเขา ถ้าเขารู้ว่าเธอท้อง เขาจะยอมให้เธอเก็บลูกเอาไว้ไหมถ้าเขาไม่อยากให้เธอมีลูกของเขา เขาจะบังคับให้เธอไปทำแท้งหรือเปล่าเธอไม่กล้าเสี่ยง"ฉือหว่าน ทำไมไม่พูดอะไร ฉันถามว่าทำไมถึงมีที่ตรวจครรภ์"ฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาคมกริบฉือหว่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 425
ฉือหว่านถูกฮั่วซือหานลากออกมาจากร้านอาหาร ฮั่วซือหานก้าวขายาว ฉือหว่านเลยได้แต่สะดุดล้มลุกคลุกคลานตามหลังเขาไปฉือหว่านขมวดคิ้ว "ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!"ฮั่วซือหานเปิดประตูรถหรู ยัดเธอเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ จากนั้นตัวเขาเองก็อ้อมไปขึ้นที่เบาะคนขับรถหรูโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นฉิวอยู่บนถนน ฉือหว่านขมวดคิ้ว "ประธานฮั่ว คุณกินข้าวเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่าสาวสวยในชุดแดงเต้นรำยังรั้งคุณไว้ไม่ได้?"ฮั่วซือหานโผล่เข้าไปในบาร์อย่างกะทันหัน เป็นสิ่งที่ฉือหว่านไม่คาดคิดเลย เพราะเมื่อครู่เธอยังเห็นเขากำลังดูสาวสวยเต้นอยู่เลยมือใหญ่ที่สวมเรือนเวลาหรูของฮั่วซือหานกดอยู่บนพวงมาลัย แสงนีออนในเมืองฉาบบนใบหน้าหล่อเหลาคุณชายของเขา งดงามจนดูเหลือเชื่อ "เธอเห็นฉันเหรอ?"ฉือหว่านพยักหน้า "เห็นสิ ฉันเห็นประธานฮั่วมีสาวๆ มารุมรักไม่ขาดสายอีกแล้ว หัวใจสาวๆ นี่ตกใส่ประธานฮั่วเป็นแถวเลยนะ"ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "แล้วเธอล่ะ ไม่ใช่ว่าไปเที่ยวบาร์หนุ่มนายแบบเหมือนกันเหรอ สนุกดีไหม ถ้าฉันไปช้าอีกนิด เธอคงรูดบัตรฉันซื้อบริการหนุ่มๆ ไปหลายคนแล้วมั้ง?"ฉือหว่าน "......" ปากร้ายจริงๆฉือหว่านเป็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 424
เฉินจิ้นยกผ้าห่มขึ้นมาบังหน้าหล่อๆ ของตัวเอง ไม่รู้จะพูดอะไรดี แล้วก็ไม่อยากพูดด้วยทำเรื่องไม่ดีครั้งแรกก็โดนเธอจับได้ แบบนี้มันซวยเกินไปแล้วเย่ฮวนเอ่อร์เอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าของเขาออก "เฉินจิ้น พูดสิ นายดูวิดีโอแบบนั้นทำไม"ตอนนี้เฉินจิ้นนอนราบอยู่บนเตียงอย่างหมดอาลัย หนึ่งขาเหยียดออกไปครึ่งหนึ่ง ทั้งคนดูขี้เกียจแต่ก็แฝงไปด้วยความดิบเถื่อนอย่างไม่เกรงใจใครเย่ฮวนเอ่อร์กดเขาไว้ ร่างกายอ่อนนุ่มของเด็กสาวกดทับลงมาบนตัวเขาเฉินจิ้นทำใจแล้ว "ก็ฉันดู แล้วไง""นาย!" เย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับพูดไม่ออกกับความด้านหน้าด้านหลังของเขาเฉินจิ้นมองใบหน้าเล็กๆ รูปไข่ของเธอ "เธอออกไปได้แล้ว""ไม่ออก""งั้นเธอจะทำอะไร""ฉันก็จะดูด้วย!"เฉินจิ้นหรี่ตาลง แล้วเอื้อมมือไปแย่งมือถือคืน ไม่ยอมให้เธอดูแต่เย่ฮวนเอ่อร์กดเปิดไปแล้ว เธอเองก็ไม่เคยดูมาก่อนเหมือนกัน เลยอยากรู้อยากเห็น"เย่ฮวนเอ่อร์!"เฉินจิ้นแย่งมือถือ เย่ฮวนเอ่อร์หลบ ทั้งสองคนกลิ้งไปมาบนเตียง เฉินจิ้นโอบเธอจากด้านหลังเหมือนกอดเธอไว้ทั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์กะพริบตายาวสวยสดใส "เฉินจิ้น ดูด้วยกันนะ"เฉินจิ้นมองเธอแต่ไม่พูดอะไรเย่ฮวน
