บทที่ 2 คำสัญญา

บทที่ 2 คำสัญญา

ตอนนี้จ้าวเว่ยเว่ยนั้นทราบแล้วว่าพรที่เธอขอนั้นเป็นจริงถ้าเช่นนั้น นี่คือความจริงอย่างนั้นหรือ เธอทะลุมิติมาที่ยุคราชวงค์ต้าหมิงจริงๆ นะหรือ??

“เออ...แล้วร่างของฉันที่อยู่ที่ยุคปัจจุบันล่ะ ถ้าฉันมาอยู่ที่นี้แล้วร่างของฉันจะเป็นอย่างไร?”

แน่นอนสิว่าเธอต้องห่วงร่างของตัวเอง เพราะอยู่ๆก็ถูกย้ายวิญญาณมาที่นี่แล้วร่างนั้นจะมีวิญญาณอยู่ได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าเธอตายแล้วหรอกหรือ!

“ร่างนั้นเพียงหลับใหลอยู่เท่านั้นเอง นายหญิงยังมีเวลาอยู่” กระจกโบราณตอบกลับมา

" ‘ยังมีเวลาอยู่’ หมายความว่าอย่างไงที่ว่ายังมีเวลาอยู่?”

ตอนนี้บอกเลยว่าลืมเรื่องการขอพรแล้วเถอะ เพราะจ้าวเว่ยเว่ยนั้นเป็นกังวลเกี่ยวกับร่างของตัวเองที่อยู่ในยุคปัจจุบัน

“นายหญิงทำใจเถิด การที่ท่านและข้าได้พบเจอกันนั้นมันอาจจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญก็เป็นได้ และข้าก็ไม่ใช่คนที่กำหนดให้นายหญิงต้องมาที่ยุคนี้ด้วย ข้าเพียงต้องตามนายหญิงมาเท่านั้น” กระจกโบราณบอกออกมา

จ้าวเว่ยเว่ยนิ่งคิดอยู่สักพักหนึ่ง แล้วถอนหายใจ นั้นสินะ! ทำไมตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาลเธอถึงได้ร้อนรนอยากจะมาที่ร้านขายของเก่าแห่งนี้มาก และที่สำคัญย่านที่โรงพยาบาลของเธอตั้งอยู่นั้นเป็นย่านใจกลางเมืองซึ่งมีตึกรามที่ทันสมัยขึ้นมากมายเพราะเป็นพื้นที่ที่แพงที่สุดในเมืองก็ว่าได้ ...ทำไม..ร้านขายของเก่าร้านนั้นถึงได้สามารถไปเปิดข้างๆ โรงพยาบาลของเธอได้ล่ะ มันน่าสงสัยจริงๆ

“พรข้อที่สองที่นายหญิงต้องการขอคืออะไร?”

เจ้ากระจกถามขึ้นมาอีกครั้งเหมือนกับว่ามันยังไม่เสร็จสิ้นภารกิจจำเป็นต้องทำให้เสร็จ

“ถ้าฉันต้องการขอเป็นพวกข้าวของเงินทองเจ้าสามารถที่จะให้ได้หรือไม่?”

จ้าวเว่ยเว่ยลองเชิงดูก่อน เพราะถ้าจำเป็นต้องมาอยู่ในยุคนี้สิ่งที่ต้องการแน่นอนว่าต้องเป็นเงินทอง เพราะเท่าที่เธอมองดูสภาพห้องที่เธออยู่ตอนนี้มันช่างอนาถาเหลือเกิน ผ้าห่มที่เก่าบางและบางแห่งมีรอยขาด ไหนจะเสื้อผ้าที่เธอสวมนี้ไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้วก็ว่าได้ ถ้าแบบนี้ไม่ยากจน จะเรียกว่าอะไรได้ล่ะ ดังนั้นเธอคิดว่าเธอต้องการเงิน เงิน และเงิน!

“ข้าไม่อาจจะให้เงินทองกับนายหญิงได้ มันผิดกฎของสวรรค์มากเกินไป นายหญิงโปรดสิ่งขอใหม่เถิด”

ชัดเจนไม่ต้องคิดต่อเลยทีเดียว ให้เงินไม่ได้ ต้องหาเอง ได้งั้นเอาแบบนี้ก็แล้วกันในเมื่อเธอเป็นหมอ เธอก็ควรที่จะเอาวิชาความรู้ของตัวเองมาใช้ที่นี่ก็แล้วกัน

"ฉันขอพรข้อสอง เป็นอุปกรณ์การแพทย์สมัยใหม่ที่ฉันเคยใช้ทั้งหมดตั้งแต่ตอนที่เริ่มเป็นหมอรวมทั้งยาชนิดต่างๆ ที่ฉันเคยใช้และขอชุดยาสมุนไพรทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นสมุนไพรที่หายากแค่ไหนก็จงรวมมาให้ฉันและฉันต้องการตำรับตำรายาต่างๆ ด้วยเพราะหากว่าฉันมีโอกาสฉันก็ต้องการที่จะรักษาผู้คนในยุคนี้เช่นกัน"

กระจกโบราณเงียบไปพักหนึ่งเหมือนว่ามันกำลังประมวลผลคำขอพรของเธอ เพราะจะว่าไปมันก็เยอะมากเหมือนกันนะ จ้าวเว่ยเว่ย นั่งนิ่งและลุ้นอยู่ในใจว่าคำขอนี้ขอเธอจะเป็นผลหรือไม่

เพียงไม่นานกระจกโบราณก็เรืองแสงอีกครั้ง ทันใดนั้นเอง ส่วนล่างของมันก็แตกออกมาเป็นชิ้นเล็กรูปร่างคล้ายจี้ห้อยคอ และไม่นานมันก็ลอยมาว่างที่มือเล็กแห้งเหี่ยวของเธอ และเมื่อมองดูที่กระจกอีกครั้งจ้าวเว่ยเว่ยก็เห็นว่าอีกฝั่งของกระจกก็เกิดรอยร้าวและแตกออกเป็นรูปจี้คล้ายกับที่อยู่ในมือของเธอและเพียงไม่นานมันก็หายไปในอากาศทันที

“เพราะคำขอของนายหญิงนั้นเหนือกว่าอำนาจที่ข้าจะทำได้ ดังนั้น ข้าจึงต้องทำการแลกเปลี่ยนโดยให้ชิ้นส่วนของข้าไป จี้กระจกในมือของนายหญิงนั้นมีสิ่งที่ท่านต้องการอยู่ในนั้นแล้ว ”

เธอหยิบจี้กระจกขึ้นมาดู มันเป็นจี้กระจกสีเข้ม มีลวดลายที่สวยงามเหมือนกับขอบของมัน เธอรู้สึกถึงพลังบางอย่างแผ่กระจายออกมาจากจี้

"ฉันจะใช้พลังของจี้นี้ทำอะไรได้บ้าง?" เธอถาม

"จี้กระจกนี้มีพลังพิเศษมันสามารถพานายหญิงไปยังสถานที่ใด ๆ ก็ได้ในยุคสมัยนี้ และมันสามารถช่วยนายหญิงค้นหาสิ่งที่ท่านต้องการและมันยังสามารถเก็บสิ่งของต่างๆ ที่นายหญิงต้องการเอาไว้ด้านในได้ " กระจกวิเศษตอบ

“หา!!! จริงหรือ งั้นมันก็เหมือนกันแหวนมิตินะสิ!”

จ้าวเว่ยเว่ยตื่นเต้นมากขึ้นเพราะจากคุณสมบัติที่เจ้ากระจกโบราณพูดมานั้นมันเป็นคุณสมบัติของแหวนมิติที่เธออ่านเจอในนิยายย้อนอดีตทุกเล่มที่นางเอกต้องมีนะ

“จะว่าเช่นนั้นก็ได้ และที่ดีกว่านั้นคือ...มันสามารถเพิ่มปริมาณของที่นายหญิงต้องการได้ เพียงแค่ใช่มันส่องไปที่ของสิ่งนั้นและบอกจำนวน ดังนั้นนายหญิงไม่จำเป็นต้องใส่อะไรเข้าไปเยอะ”

 กระจกโบราณบอกคุณสมบัติที่วิเศษสมกับเป็นชิ้นส่วนของกระจกวิเศษจริงๆ

“ขอบคุณเจ้ามาก แล้วเจ้ามีรอยแตกเช่นนี้ไม่เป็นอะไรหรือ” จ้าวเว่ยเว่ยเห็นรอยร้าวด้านล่างที่เจ้ากระจกโบราณเสียสละเพื่อทำให้พรของเธอเป็นจริง

“เมื่อกระจกมีรอยร้าวพลังของข้าก็จะลดลง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางแก้ไข ถ้าสิ่งที่นายหญิงกระทำลงไปในยุคนี้เป็นประโยชน์และช่วยเหลือผู้คนได้รอยร้าวที่ด้านล่างของข้าก็จะค่อยๆ ประสานกันเมื่อมันประสานกันทั้งแผ่นพลังของข้าก็จะกลับมาเช่นเดิม” กระจกโบราณเอ่ยขึ้นมา

“นายหญิงของพรข้อที่สามเถิด”

จ้าวเว่ยเว่ยมองไปที่ปลายด้านล่างเธอรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้เจ้ากระจกมีรอยแตกร้าวเช่นนี้ แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ

“พรข้อที่สามอาจจะต้องทำให้เจ้าเสียสละกระจกอีกชิ้นก็เป็นได้นะ คือว่า ถ้าฉันต้องการที่จะกลับไปที่ยุคปัจจุบันเป็นครั้งสุดท้ายได้หรือไม่ ฉันมีหลายอย่างที่ยังไม่ได้จัดการถ้าเจ้าสามารถทำได้ ฉันสัญญาว่าเมื่อกลับมาอยู่ที่นี้ฉันจะพยายามสุดความสามารถที่ทำให้เจ้ากลับมาเป็นกระจกที่สมบูรณ์และไม่แตกร้าวอีกต่อไป”

จ้าวเว่ยเว่ยลองเสี่ยงขอพรที่ยากอีกครั้ง เธอรู้ว่าถ้าเจ้ากระจกตกลงมันคงต้องเสียสละบางส่วนไปอีกแน่นอน

กระจกวิเศษเงียบไปครู่หนึ่ง จ้าวเว่ยเว่ยรู้สึกตึงเครียด เธอกลัวว่าคำขอของเธอจะเป็นการมากเกินไป แต่แล้ว เธอก็ได้ยินเสียงกระจกแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ อีกครั้ง ครั้งนี้มันแตกร้าวไปถึงครึ่งบานเลยทีเดียว

"นายหญิง ข้าได้ทำตามคำขอของท่านแล้ว แต่จงจำไว้ นี่คือครั้งสุดท้าย ตอนนี้ข้าไม่มีพลังเหลืออีกแล้ว เมื่อท่านกลับไปยังโลกปัจจุบัน ข้าจะกลายเป็นเพียงกระจกธรรมดา ไม่มีพลังวิเศษใด ๆ อีกต่อไป"

จ้าวเว่ยเว่ยรู้สึกเสียใจขึ้นมาวูบหนึ่ง เธอรู้ว่า เธอกำลังทำลายพลังวิเศษของเจ้ากระจกโบราณ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น เธอจำเป็นต้องกลับไปจัดการเรื่องราวในโลกปัจจุบันให้เสร็จสิ้น

"ฉันสัญญาฉันจะดูแลเจ้าอย่างดี ฉันจะหาทางทำให้เจ้ากลับมาเป็นกระจกที่สมบูรณ์อีกครั้ง และขอบคุณมาก"เธอเอ่ยขึ้นมาจากใจจริง

"นายหญิงจงจำไว้ การใช้พลังของข้ามีข้อจำกัด ด้วยพลังของข้า สามารถทำให้ท่านสามารถทะลุมิติกลับมายังโลกปัจจุบันได้เพียง 5 วันเท่านั้น และท่านสามารถนำสิ่งของจากโลกปัจจุบันมายังยุคนี้ได้ แต่จงใช้พลังนี้อย่างชาญฉลาด มิฉะนั้นเจ้าอาจต้องเผชิญกับผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด"

กระจกวิเศษเปล่งแสงสว่างจ้าอีกครั้ง จ้าวเว่ยเว่ยรู้สึกเหมือนถูกดูดกลืนเข้าไปในแสงสว่างนั้น เมื่อเธอหลับตาลงและลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอก็พบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในห้องของเธอเช่นเดิม ทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนว่าเธอไม่เคยจากไปไหนเลย หรือว่าเธอฝันไป จ้าวเว่ยเว่ยคิดและตัวสั่นขึ้นมา แต่แล้วเมื่อเธอมองไปที่กระจกวิเศษ ก็เห็นมันแตกเหลือเพียงครึ่งบาน ถ้าเช่นนั้นนี้ก็เป็นความจริงนะสิ เธอรู้สึกเศร้าใจ แต่เธอก็รู้ว่า เธอทำสิ่งที่ถูกต้อง เธอจำเป็นต้องกลับมาจัดการเรื่องราวในโลกปัจจุบัน

เธอรีบเก็บกระจกวิเศษที่แตกเป็นชิ้น ๆ ใส่กล่องไม้ เธอต้องหาวิธีทำให้กระจกวิเศษกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง เธอจะไม่ยอมแพ้ เธอจะทำตามคำสัญญาที่เธอให้ไว้กับกระจกวิเศษ เมื่อคิดได้เช่นนั้นจ้าวเว่ยเว่ยก็คิดทันทีว่าต้องการจะนำอะไรไปที่ยุคโบราณกับเธอด้วย

***เป็นการขอพรที่ค่อนข้างตึงเครียดพอสมควรนะคะ ทำไมไม่ง่ายเหมือนคนอื่นเขานะ  กระจกแตกไปครึ่งบาน ตอนนี้ไม่มีพลังแล้ว แต่ว่าในมือน้องเว่ยยังมีจี้กระจกที่สามารถเก็บของได้อยู่นะ ดังนั้น....จัดการเลย***

ถึงรีดที่รัก 

ถ้าถูกใจอย่าลืมกดหัวใจ คอมเมนต์ และที่สำคัญกดติดตามด้วยนะคะ 

ขอบคุณมากค่ะ