LOGINShare
บทที่ 550
Latest chapter
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 560
กู้ชูหน่วนยืนอยู่ด้านหลังเขาเทียม ชะโงกหน้าไปมอง กลับเห็นว่าผู้ที่กำลังตวาดอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นฮ่องเต้ของแคว้นเย่ ฮ่องเต้เพิ่งจะอายุได้สิบกว่า ดูแล้วยังอ่อนเยาว์นัก ตรงหน้าเขา มีขุนนางเจ็ดแปดคนกำลังคุกเข่า ขุนนางเหล่านั้นตัวสั่นเทา ก้มหน้าก้มตาไม่กล้ามองฮ่องเต้ ทั่วทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว หนึ่งในนั้นมีพ่อของนางอยู่ด้วย อัครเสนาบดีกู้ ขุนนางผู้หนึ่งเอ่ยเสียงสั่น "ฝ่าบาท ไม่ใช่ว่าแคว้นเย่ของเราไม่มีแม่ทัพ เพียงแต่เทพสงครามมีคำสั่ง ไม่อนุญาตให้แม่ทัพของแคว้นเย่เราออกรบ ไม่เช่นนั้นจะได้เห็นดีกัน" "ไร้สาระ ข้าหรือเขากันแน่ที่เป็นฮ่องเต้ พวกเขาได้เบี้ยหวัดจากใคร" เหล่าขุนนางพากันเงียบกริบอีกครั้ง "ตอบสิ เหตุใดไม่พูด เป็นใบ้กันหมดรึ แคว้นหวาตีเข้ามาถึงเมืองอู๋ซวงแล้ว ขืนตีเข้ามาอีก ดินแดนของข้าก็จะไม่เหลือ หากข้ากลายเป็นคนสิ้นชาติ พวกเจ้าก็ไม่มีทางดีไปกว่าข้าหรอก" "ฝ่าบาท ยามนี้มีเพียงสองทางให้เลือก ทางแรก พวกเราพยายามตีต้านต่อไปอย่างสุดกำลัง ทางที่สองคือ ขอให้เทพสงครามช่วย" "ข้าไม่มีทางขอให้เทพสงครามช่วย เทพสงครามมักใหญ่ใฝ่สูงนัก เขาต้องการบัลล
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 559
"พระชายาคิดว่า ข้าต้องซ่อนสิ่งใดหรือ ทั่วทั้งใต้หล้า ข้าต้องการสิ่งใดก็ได้ จำเป็นต้องซ่อนรึ ? มีแต่พระชายานั่นแหละ คงไม่ใช่เพราะเจตนาเดิมไม่ได้อยู่ตรงนี้แต่แรกหรอกกระมัง" "เพ้อเจ้ออะไรกัน ข้าก็แค่กลัวว่าท่านจะเอาของดีไปซ่อนไว้ นี่ เอาอันนี้นี่แหละ" กู้ชูหน่วนเลือกมุกราตรีเม็ดโตเท่าขอบถ้วยเม็ดนั้นมา มุกราตรีเม็ดนี้ สามารถส่องแสงสว่างไสวท่ามกลางคืนที่มืดมิด สามารถส่องสว่างทุกสิ่งรอบตัวได้ มีมันแล้ว ต่อไปกลางดึกยังสามารถใช้เป็นไฟฟ้าได้ ยิ่งไปกว่านั้น มุกราตรีเม็ดนี้ มูลค่าไม่มีทางด้อยไปกว่าสิ่งอื่นในที่นี้แน่ เพียงแค่กู้ชูหน่วนไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าใดนัก หัวใจแห่งหล่อแกไม่ได้อยู่ที่นี่ แล้วจะอยู่ที่ใดได้ หรือว่า... ข้อมูลของเสี่ยวลู่คลาดเคลื่อน "ได้ เช่นนั้นมุกราตรีเม็ดนี้ก็เป็นของพระชายาแล้ว" "ขอหลายๆ เม็ดหน่อยได้ไหม" "ไม่ได้" "เช่นนั้นก็ขอเพิ่มอีกสักเม็ด" "เม็ดเดียวก็ไม่ได้" "ขี้เหนียว" "ได้ยินมาว่าในวังมีงานเลี้ยง หากเจ้าชอบงานเลี้ยง จะไปดูก็ได้" กู้ชูหน่วนอยากจะปฏิเสธ แต่คิดถึงหัวใจแห่งหล่อแก ปากนางจึงเปลี่ยนไปเองอัตโนมัติ "ได้สิ ข้ายังไม่เคยเ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 558
"จะไปตอนนี้เลย ? รีบร้อนเพียงนี้เชียวหรือ" "ฟ้ายังไม่มืด กลับไปก็ไม่มีอะไรทำ ข้าอุดอู้อยู่ในจวนมาตั้งนาน อีกทั้งวันนี้ได้เงินมาเยอะ ข้าอารมณ์ดีอย่างไรเล่า" "ได้" เย่จิ่งหานยิ้มด้วยความเอ็นดู และไม่ได้ซักไซ้นางต่อว่าไปเรียนวิชากลั่นยามาจากที่ใด หรือไปได้วัสดุตัวยามากมายเพียงนั้นมาจากที่ใด ตั้งแต่ที่กู้ชูหน่วนข้ามมิติมา นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้เข้าวังหลวงอย่างจริงๆ จังๆ คานแกะสลักและศิลปะภาพวาดหลากสีสันภายใน อร่ามเรืองรอง ตำหนักเรียงรายติดกันไปทีละหลังด้วยสัดส่วนที่พอเหมาะ นางและเย่จิ่งหานเดินเคียงกันเข้าไป ผู้ที่เดินผ่านล้วนแต่พากันคุกเข่าคำนับ ตกใจกลัวจนตัวสั่น วังหลวงกว้างใหญ่ไพศาล เส้นทางที่พวกเขาผ่าน ราวกับไร้ผู้คนไร้เขตแดน ไม่มีผู้ใดกล้าขวาง กู้ชูหน่วนกำลังคิดว่าควรจะสลัดเย่จิ่งหานออกไปเช่นไรดี หากเข้าไปในห้องเก็บสมบัติแล้ว นางสามารถขอหัวใจแห่งหล่อแกต่อหน้าเย่จิ่งหานโดยตรงได้ นางพยายามหลายครั้งที่ให้จะเย่จิ่งหานไปทำธุระของตนก่อน ส่วนนางจะเข้าไปที่ห้องเก็บสมบัติคนเดียว แล้วถือโอกาสไปเดินเล่นในวัง แต่เย่จิ่งหานไม่รู้ไปกินอะไรผิดมาหรืออย่างไร ไม่ยอมห่า
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 557
ประโยคนี้ทำให้ชิงเฟิงที่ได้ยินไม่พอใจยิ่งนัก ยิ่งรู้สึกเสียดายแทนชิวเอ๋อร์ ในใจของนาง ในสายตาของนางมีแต่พระชายา นึกถึงพระชายาอยู่เสมอ แต่นางกลับเห็นชิวเอ๋อร์เป็นเพียงสิ่งของ คิดจะยกให้ผู้ใดก็ให้ คิดจะทิ้งก็ทิ้ง ไร้หัวใจจริงๆ เสียงประตูใหญ่ถูกเปิดออก เย่จิ่งหานกลับมาแล้ว เขาอยู่ในเสื้อคลุมสีม่วง สวมหน้ากาก มองไม่เห็นรูปโฉมที่แท้จริง แต่ทั่วทั้งร่างของเขาแผ่ซ่านความน่าเกรงขามและเด็ดเดี่ยวออกมา เพียงมองแค่ปราดเดียว ก็ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ราวกับเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา พวกเขาเป็นเพียงแค่มวกมดต้อยต่ำเท่านั้น เมื่อเย่จิ่งหานเข้ามา กู้ชูหน่วนก็รีบฟ้องด้วยความไม่พอใจทันที "ท่านอ๋อง ท่านดูสิ นี่งานประมูลอะไรกัน ของที่ประมูลไม่มีที่ข้าถูกใจเลยสักชิ้น ข้าอยู่ที่นี่ เบื่อจะแย่อยู่แล้ว เหตุใดท่านไปตั้งนานกว่าจะกลับมา คงไม่ได้ไปเที่ยวหาสตรีอื่นด้านนอกหรอกกระมัง" เย่จิ่งหานมองไปทางชิงเฟิง ชิงเฟิงรีบก้มหน้า ก่อนจะพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด "ของที่ประมูลล้วนแต่เป็นของดีทั้งสิ้น แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด พระชายาถึงไม่ถูกใจเลยสักชิ้น" ไม่รู้เพราะอะไร ชิงเฟิงรู้สึกหัวใจ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 556
"……" ชิงเฟิงถึงขั้นเหวอไปเลย เขายังไม่ทันได้พูดอะไรสักคำ พระชายาก็พูดฉอดๆ ออกมาชุดใหญ่ เขาสลบไปอย่างไร้สาเหตุ หรือนี่ไม่ใช่เรื่องที่ควรสงสัยหรอกหรือ ไม่ว่าพระชายาจะทำอะไรไป เขาก็ต้องรายงานท่านอ๋องให้หมด ทางที่ดีที่สุดให้ท่านอ๋องจัดการพระชายาไปเลย จะได้ไม่ต้องมีเรื่องวุ่นวายในจวนไม่เว้นวัน ไม่รอให้เขาเอ่ยปาก กู้ชูหน่วนก็เริ่มข่มขู่ทันที "อ้อ...จริงสิ ข้านึกขึ้นมาได้ว่า ช่วงนี้เจ้าสนิทสนมกับชิวเอ๋อร์มากไม่ใช่หรือ เจ้าคงไม่ได้คิดจะเกี้ยวชิวเอ๋อร์หรอกนะ ชิงเฟิง เจ้าคือองครักษ์ที่จงรักภักดีของท่านอ๋อง เจ้าเกี้ยวชิวเอ๋อร์ได้อย่างไร วันนี้เจ้าเกี้ยวนาง วันพรุ่งจะไม่คิดเกี้ยวข้ารึ" ชิงเฟิงตะลึงงัน "พระชายา ท่านพูดอะไรออกมา ข้าน้อยจะกล้าเกี้ยวท่านได้อย่างไร ท่านคือภรรยาของนายท่าน พระชายาแห่งจวนหานอ๋อง" "พูดแบบนี้ เจ้ายอมรับว่าเจ้าเกี้ยวชิวเอ๋อร์รึ" "เปล่า...ไม่มีเรื่องเช่นนั้น ข้าน้อยจงรักภักดีต่อท่านอ๋อง ไม่มีทางทำเรื่องเหลวไหล" "อ่อ...เช่นนั้นข้าอาจจะเข้าใจผิด หลายวันนี้ ข้าเห็นเจ้าแอบไปหาชิวเอ๋อร์อยู่บ่อยๆ ข้าคิดว่าเจ้าถูกใจชิวเอ๋อร์เสียอีก ในเมื่อไม่ใช่ เช่นนั้
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 555
นิ้วที่เห็นข้อต่อชัดเจนของกู้ชูหน่วนเคาะโต๊ะเบาๆ ไม่รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ ผ่านไปสักพักถึงจะถามออกมา "ยอดเขากุยอวิ๋นคือสถานที่แบบใด" "เรียนนายท่าน ยอดเขากุยอวิ๋นคือศูนย์บัญชาการของเผ่าเทียนเฝิน แต่คนทั่วไปรู้เพียงแค่ชื่อ ส่วนตำแหน่งที่ตั้ง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีผู้ใดล่วงรู้ได้" "เช่นนั้น พวกเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายอดเขากุยอวิ๋นอยู่ที่ใดหรือ" "ใช่ ใต้ผืนฟ้าไม่มีผู้ใดล่วงรู้ ก็เหมือนกับที่ไม่มีใครรู้ว่าเผ่าอวี้อยู่หนใด ข้าน้อยทายว่า ยอดเขากุยอวิ๋นคงถูกข่ายอาคมคลุมเอาไว้เหมือนเผ่าอวี้ ถึงได้ทำให้คนทั่วไปไม่ว่าจะสืบหาเท่าไร ก็หาไม่เจอ" กุญแจรูปดาวดอกหนึ่งอยู่ที่ยอดเขากุยอวิ๋น ต่อให้จะหายากแค่ไหน ก็ต้องหาให้เจอ เวินเส้าอี๋คือนายน้อยของยอดเขากุยอวิ๋น เขาน่าจะรู้ว่ายอดเขากุยอวิ๋นอยู่ที่ใดกระมัง เห็นทีหากต้องการจะตามหายอดเขากุยอวิ๋นจำต้องตามหาเวินเส้าอี๋เสียแล้ว "เช่นนั้นเขาตานหุยเล่า" "เขาตานหุยก็เป็นสถานที่เร้นลับเช่นกัน ผู้ที่รู้ทางเข้ามีน้อยมาก นายท่านต้องการไปที่เขาตานหุยหรือ หากนายท่านไป ข้าน้อยจะรีบสั่งให้คนนำแผนที่มา พร้อมทั้งแอบส่งคนมุ่งหน้าไปที่เขาตานหุยก่อ
You may also like
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี134.3K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.2K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม108.1K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง10.5K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง114.7K viewsชะตารักสองบุปผา
องค์หญิงโนเนม594 viewsแพทย์หญิงย้อนเวลามาเป็นหมอยาต่างยุค
เทียนสื่อ3.1K viewsชายาตัวร้ายขององค์ชายใหญ่ผู้คลั่งรัก
ปังจัง66 views
