บทที่ 1747  

เขายังคิดอยู่เลยว่าหลังจากมาถึงเมืองข่าหลอแล้วจะต้องแยกทางกับกู้หว่านเยว่ คาดไม่ถึงว่าจะยังได้อยู่ด้วยกันอีกพักหนึ่ง ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ปรารถนาที่สุด

“ได้แน่นอน เราเองก็ต้องหาโรงเตี๊ยมเช่นกัน”

“เช่นนั้นเราไปด้วยกันก่อนเถอะ”

ในที่สุดพวกเขาก็ไม่ได้แยกจากกันชั่วคราว ช่วยกันหาโรงเตี๊ยมก่อน แต่ดูท่าทางคนจากกลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรงจะมีทิศทางที่แน่ชัดอยู่แล้ว จึงไม่ได้เสียเวลาอยู่บนเส้นทางนี้นานนัก

“เราเคยไปทำภารกิจครั้งหนึ่งในเมืองข่าหลอ จึงคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี โรงเตี๊ยมที่เราพักเมื่อครั้งที่แล้วก็ไม่เลวนะ ดังนั้นครั้งนี้น่าจะต้องพักโรงเตี๊ยมแห่งนั้น”

กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางไม่ได้สนใจที่ไหนเป็นพิเศษ

เวลานี้ ความสนใจของนางถูกประกาศที่ติดอยู่สองข้างทางดึงดูดไปแล้ว

นางเคยเห็นป้ายประกาศจับจงหลี่เมื่อหลายวันก่อน สองวันมานี้ก็ได้มีการประกาศเพิ่มขึ้นในตอนที่นางแต่งกายเป็นสตรี

นอกเหนือจากนั้น ก็ยังมีประกาศอีกแผ่นที่ดึงดูดความสนใจของนาง

“ตกรางวัลให้หมอเทวดาเป็นสองเท่า หากรักษาอาการป่วยขององค์ชายข่าหมี่ได้”

กู้หว่านเยว่เดินเข้าไป ซึ่งบนประกาศแผ่นนี้บอกแค่ต้องรักษาอาการป่วยขอ