Share

ไปวัด

last update Last Updated: 2025-05-27 02:01:01

เช้าที่สดใสของอัญชันและอินทรีย์ ที่ทั้งสองพากันเดินทางไปที่วัด ห่างออกจากตัวหมู่บ้านไม่ไกลนัก แต่ก็ยังคงอยู่ในรั้วรอบขอบชิดของกำแพงหมู่บ้าน

หมู่บ้านแห่งนี้ไม่ค่อยใหญ่โต ถึงแม้จะอยู่กันแค่ร้อยกว่าหลังคาเรือน แต่ก็มีครบครันราวกับสรวงสวรรค์มีน้ำตกลำธารที่ไหลตลอดทั้งปี ทำให้ชาวบ้านมีน้ำในการทำการเกษตรน้ำตกสายใหญ่ ๆ ที่ไม่เคยหยุดไหล

"อัญชันมานี่สิ มาถวายดอกไม้กับข้า"อินทรีย์ที่เรียกอัญชันให้มาถวายดอกไม้ธูปเทียนและผ้าบังสกุลที่ซื้อมาจากตลาด

"จ้ะพ่อ"อัญชันเข้าไปด้วยท่าทีสงบเรียบร้อยส่วนไอ้สนกับไอ้กล้าก็นั่งประนมมืออยู่ห่าง ๆ ชาวบ้านที่มาทำบุญก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า อัญชันนั้นนับวันยิ่งโตยิ่งสวยสะพรั่ง ส่วนพ่อคุ้มตอนนี้ก็อายุ 35 ดูหล่อเหลามีรัศมีหน้าเกรงขาม

"เอ็งดูสิอีช้อย แม่อัญชันสวยขนาดนี้พ่อคุ้มไม่หวงตายหรือ"อีสมทรงแม่ค้าล้างตลาดที่ขายของป่าพูดกับ อีช้อยเพื่อนสนิท

"เห็นเขาว่า พ่อคุ้มน่ะหวงแม่อัญชันยิ่งกว่าสิ่งใดเสียอีก ล่าสุดได้ข่าวมาว่ามีคนไปแอบดูแม่อัญชันตรงท่าน้ำหน้าบ้านของพ่อคุ้ม พ่อคุ้มยิงต้นขาจนขาดเสียเลยนะดีนะไม่ฆ่าตาย"นางสมทรงก็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ดวงใจอินทรีย์   อ้อน

    อินทรีย์เดินจูงมือของอัญชัน ผ่านหน้าของมณีไปโดยไม่สนใจ นางมณีรู้สึกขัดหูขัดตา ที่มีแต่คนชมว่าอัญชันสวยกว่าตัวเอง เมื่อก่อนจะมีเพียงนางมณีเท่านั้นที ใคร ๆ ก็ชมว่าสวยที่สุดในหมู่บ้าน ด้วยว่าตนเองนั้นเกิดเป็นลูกเศรษฐี"แหม ดูท่าดูทาง อีนางนี่ก็ไม่เบาเชียวนะ ก็แค่คนที่พ่อคุ้มเก็บเอาชุบมาเลี้ยง ทำตัวเป็นคนสำคัญเช่นนั้น"นางมณีที่ยืนสบถอยู่คนเดียวอีช้อยที่ได้ยินก็เลยปากยื่นปากยาวมาคุยกับนางมณีทั้ง ๆ ที่นางมณีก็ไม่อยากจะคุยด้วย"เขาก็ลือกันนะเจ้าคะ คุณหนูมณี ว่าแม่อัญชันเนี่ยสวยสดงดงามที่สุดในหมู่บ้าน ทำให้พ่อคุ้มเนี่ย หวงนักหวงหนา ใครก็เข้าใกล้ไม่ได้เจ้าค่ะไม่งั้นโดนเป่าหัวกะบาลแน่"อีช้อยยืนพูดจบก็เดินหนีมาหนีไปเสียดื้อๆ"กูล่ะเบื่ออีพวกปากหอยปากปูพวกนี้จริง ๆ เลย"วันนี้นางมณีที่มาวัดเพียงลำพัง โดยไม่มีสาวรับใช้ติดตามดังเช่นวันปกติ เพราะวันนี้พ่อไม่อนุญาตให้พาผู้ติดตามมาด้วย อยากจะดัดลูกทั้งสองให้รู้จักการใช้ชีวิต"อ้าวนางมณี..! จะยืนทำไมอีกล่ะลูกกับเรือนกันเถอะ พระท่านฉันเสร็จจนหมดแล้ว จะอยู่ทำไม" ทิดอ๋องเรียกลูกสาวและลูกชายให้พากันกลับเรือน

  • ดวงใจอินทรีย์   หวง

    อัญชันกับชมพู่ที่ช่วยกันล้างถ้วยล้างจานและเก็บหม้อโถไหจนเสร็จสิ้น ก็รีบเดินกลับมาหาอินทรีย์ที่ศาลาวัด เพื่อจะได้กลับเรือนพร้อมกัน แต่ระหว่างทางเดินมาก็ไปเจอกับไอ้พันที่ตั้งใจดักรออัญชันอยู่แล้ว "สวัสดีจ๊ะแม่อัญชันคนสวย นี่โตเป็นสาวสวยขนาดนี้เชียวรึ ถึงว่าสิพ่อคุ้มถึงไม่ยอมให้ออกจากเรือนหรือไม่ให้ใครเข้าไปเหยียบที่เรือนเลย"ไอ้พันที่เดินมาด้วยท่าทีเจ้าชู้ "สวัสดีจ๊ะพี่พัน" อัญชันยกมือไหว้ไปตามมารยาททั้งที่ใจก็รู้สึกไม่ชอบหน้า "แหม.!มารยาทงามซะด้วยอัญชันของพี่ เดี๋ยวพี่จะพาไปซื้อของที่ตลาด น้องอัญชันอยากได้อะไรหรือเปล่าล่ะจ๊ะ ถ้าน้องอัญชันอยากไป พี่จะไปขอพ่อคุ้มว่าขอพาน้องอัญชันไปเดินเที่ยวดีไหม"ไอ้พันไม่ลดราวาศอก "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ข้ายังมีธุระปะปังที่ต้องทำที่เรือนอีกมากโขอยู่ ขอบคุณพี่นะจ๊ะ"อัญชันพยายามหาทางเลี่ยง "เดี๋ยวสิจะ รีบไปไหนล่ะ พี่ยังไม่ได้พูดคุยกับน้องเพียงไม่กี่คำเอง อยู่คุยกับพี่ก่อน"ไอ้พันทำท่าจะเอื้อมมือไปจับแขนของอัญชัน "โอ๊ย..!เจ็บ โอ๊ะๆๆๆๆๆๆโอ๊ย..!" เสียงไอ้พันร้องลั่นเมื่อข้อม

  • ดวงใจอินทรีย์   ไปวัด

    เช้าที่สดใสของอัญชันและอินทรีย์ ที่ทั้งสองพากันเดินทางไปที่วัด ห่างออกจากตัวหมู่บ้านไม่ไกลนัก แต่ก็ยังคงอยู่ในรั้วรอบขอบชิดของกำแพงหมู่บ้านหมู่บ้านแห่งนี้ไม่ค่อยใหญ่โต ถึงแม้จะอยู่กันแค่ร้อยกว่าหลังคาเรือน แต่ก็มีครบครันราวกับสรวงสวรรค์มีน้ำตกลำธารที่ไหลตลอดทั้งปี ทำให้ชาวบ้านมีน้ำในการทำการเกษตรน้ำตกสายใหญ่ ๆ ที่ไม่เคยหยุดไหล"อัญชันมานี่สิ มาถวายดอกไม้กับข้า"อินทรีย์ที่เรียกอัญชันให้มาถวายดอกไม้ธูปเทียนและผ้าบังสกุลที่ซื้อมาจากตลาด"จ้ะพ่อ"อัญชันเข้าไปด้วยท่าทีสงบเรียบร้อยส่วนไอ้สนกับไอ้กล้าก็นั่งประนมมืออยู่ห่าง ๆ ชาวบ้านที่มาทำบุญก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า อัญชันนั้นนับวันยิ่งโตยิ่งสวยสะพรั่ง ส่วนพ่อคุ้มตอนนี้ก็อายุ 35 ดูหล่อเหลามีรัศมีหน้าเกรงขาม"เอ็งดูสิอีช้อย แม่อัญชันสวยขนาดนี้พ่อคุ้มไม่หวงตายหรือ"อีสมทรงแม่ค้าล้างตลาดที่ขายของป่าพูดกับ อีช้อยเพื่อนสนิท"เห็นเขาว่า พ่อคุ้มน่ะหวงแม่อัญชันยิ่งกว่าสิ่งใดเสียอีก ล่าสุดได้ข่าวมาว่ามีคนไปแอบดูแม่อัญชันตรงท่าน้ำหน้าบ้านของพ่อคุ้ม พ่อคุ้มยิงต้นขาจนขาดเสียเลยนะดีนะไม่ฆ่าตาย"นางสมทรงก็

  • ดวงใจอินทรีย์   ความใกล้ชิด

    อัญชันให้ชมพู่ช่วยยกสำรับข้าวขึ้นมาให้ด้านบนและก็เตรียมเสื้อผ้าอาภรณ์ไว้ให้พ่อคุ้ม อัญชันที่ทำทุกอย่างบนเรือนได้เป็นอย่างดีแม้จะอายุเพียง 17 ปีแต่ก็ถูกยายปริกอบรมบ่มนิสัยให้เป็นกุลสตรี"พ่อคุ้มจ๊ะ พ่อคุ้ม"อัญชันใช้สองมือเรียวเล็กเขย่าไปที่ร่างหนาที่ยังคงนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงอินทรีย์ที่ได้ยินเสียงของอัญชันก็รีบลืมตาขึ้นพร้อมกับลุกนั่งอย่างไม่ทันระวังจึงทำให้รู้สึกเจ็บแผล"โอ๊ย.."!"อัญชันที่ได้ยินเสียงพ่อคุ้มร้องดังลั่นจึงรีบพุ่งร่างกายเล็กๆ เข้าไปพยุง ไม่ให้พ่อคุ้มลุกพรวดพราดแบบนั้น"พ่อคุ้มปวดแผลใช่หรือไม่จ๊ะพ่อคุ้มอย่าเพิ่งรีบขยับนะแผลยังไม่หายดี เดี๋ยวมันจะฉีก'อัญชันที่พอเรียนรู้วิชาแพทย์มาบ้างเพราะแม่ของอัญชันสอนไว้"ข้าไม่เป็นไร อัญชันมีกี่ยามแล้วหนา"อินทรีย์ที่ลุกขึ้นได้ก็เห็นว่าตะวันโด่งแล้ว'ไม่สายมากหรอกจ้ะพ่อคุ้ม วันนี้พ่อคุ้มอยู่ที่เรือนกับอัญชันเถิด ให้อัญชันดูแลพ่อคุ้มนะจ๊ะ"อัญชันทำท่าทางออดอ้อนอยากเป็นธรรมชาติ"ก็ได้วันนี้ข้าจะอยู่ที่เรือนกับเอ็ง"อินทรีย์เองก็รู้สึกเหนื่อยไม่ใช่น้อยจึงรับปากอัญชั

  • ดวงใจอินทรีย์   ทำแผล

    อัญชันที่ถูกโอบกอดโดยอ้อมแขนแกร่งของอินทรีย์ตอนนี้ถึงกับน้ำตาร่วงเมื่อเห็นว่าต้นแขนของอินทรีย์โดนยิงคราบเลือดที่แห้งเปรอะกัดกรัง"ให้อัญดูแผลให้พ่อหน่อยเถอะ ข้ายังมีสมุนไพรใบสาบเสือ ที่พอจะห้ามเลือดได้ เดี๋ยวข้าจะรีบให้ชมพู่ลงไปหยิบมาให้"ชมพู่ที่เป็นงานโดยไม่ต้องเอ่ยปากอะไรมากรีบวิ่งลงเรือนไปเด็ดไปสาบเสือตรงใต้ถุนบ้านพร้อมกับหอบกะละมังน้ำและผ้าเอาขึ้นมาให้อัญชันทำความสะอาดแผลให้กับพ่อคุ้มอินทรีย์อินทรีย์แทบจะหมดแรงเพราะเสียเลือดมากเขาถึงกับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงของอัญชันอย่างเลี่ยงไม่ได้"พ่อคุ้มจ๋าไหวหรือเปล่า"อัญชันรีบฉีกชายเสื้อที่ขาดวินของอินทรีย์ออกเพื่อดูแผล"แผลลึกเอาเรื่องอยู่นะจ๊ะพ่อ ดีที่กระสุนไม่ฝังใน"อัญชันเงยหน้ามองอินทรีย์ด้วยความเป็นห่วงอย่างสุดซึ้งสมุนไพรมาแล้วคุณหนูอัญชันชมพู่หิ้วของพะรุงพะรังขึ้นมาพร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่เตรียมให้กับพ่อคุ้มอินทรีย์"เดี๋ยวชมพู่ออกไปรอด้านนอกก่อนนะ ขออัญชันดูแผลให้พ่อคุ้มก่อน ชมพู่ไปพักผ่อนเถอะ'อัญชันบอกให้ชมพู่บ่าวคนสนิทลงเรือนไปพักผ่อน"ได้เจ้าค่ะ เดี๋ยวบ่าวจะ

  • ดวงใจอินทรีย์   โดนยิง

    อินทรีย์ที่พาคนไปอีกร่วม 20 คน ตามติดออกมาเพราะคิดว่า มันมีความแปลกตรงที่ทำไมโจรกลุ่มหนึ่งถึงได้กล้าพูดตรง ๆ เสียงดังว่าจะปล้นสะดมและเดินโดยไม่รู้จักหลบหลีกจนชาวบ้านธรรมดายังสังเกตเห็นได้เขาคิดว่ามันน่าจะมีแผนลวงอะไรบางอย่าง"เดี๋ยวพวกมึงขึ้นไปซ่อนตรงหน้าผา ฝั่งตรงข้ามอีกฝั่งนึง ถึงแม้จะมองไม่เห็นวิสัยทัศน์ด้านล่างได้ดี มากแต่มันเป็นจุดที่เรา สามารถออกอาวุธหนักได้ทุกรูปแบบ""หากเป็นเวลาเช่นนี้ ไม่มีทางที่จะพลาด"อินทรีย์ได้บอกกลอุบายทุกอย่างกับลูกน้องทั้งยี่สิบคนให้กระจายกำลังเป็นสองฝั่ง เพื่อควบคุมสถานการณ์ด้านล่างเพราะ เขามาถึงก็เห็นแล้วว่าตอนนี้ไอ้สนและลูกน้องที่เหลือกำลังตกที่นั่งลำบากทุกคนรอสัญญาณจาก อินทรีย์ว่าพร้อมยิงเมื่อไหร่ทางด้านล่างก็ตึงเครียดอยู่ไม่ใช่น้อย เพราะเหมือนดูท่าไอ้คนที่เป็นหัวโจก โจรในครั้งนี้จะไม่ยอมลาเลยเป็นแน่"พวกมึงทำให้น้องกูต้องตาย กูจะแก้แค้นให้น้องกู"ไอ้หัวโจกโจร คนนั้นหันมาพูดกับไอ้สนที่กำลังกางปีกปกป้องคนของมันเช่นกัน"กูไม่กลัวพวกมึงหรอก ในเมื่อพวกมึงมันชั่วช้า หากินกับชาวบ้านตาดำ ๆ ได้ลงคอ พว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status