LOGINShare
อ้อน
Last Updated:
2025-05-29 02:02:15อินทรีย์เดินจูงมือของอัญชัน ผ่านหน้าของมณีไปโดยไม่สนใจ นางมณีรู้สึกขัดหูขัดตา ที่มีแต่คนชมว่าอัญชันสวยกว่าตัวเอง เมื่อก่อนจะมีเพียงนางมณีเท่านั้นที ใคร ๆ ก็ชมว่าสวยที่สุดในหมู่บ้าน ด้วยว่าตนเองนั้นเกิดเป็นลูกเศรษฐี
"แหม ดูท่าดูทาง อีนางนี่ก็ไม่เบาเชียวนะ ก็แค่คนที่พ่อคุ้มเก็บเอาชุบมาเลี้ยง ทำตัวเป็นคนสำคัญเช่นนั้น"นางมณีที่ยืนสบถอยู่คนเดียวอีช้อยที่ได้ยินก็เลยปากยื่นปากยาวมาคุยกับนางมณีทั้ง ๆ ที่นางมณีก็ไม่อยากจะคุยด้วย"เขาก็ลือกันนะเจ้าคะ คุณหนูมณี ว่าแม่อัญชันเนี่ยสวยสดงดงามที่สุดในหมู่บ้าน ทำให้พ่อคุ้มเนี่ย หวงนักหวงหนา ใครก็เข้าใกล้ไม่ได้เจ้าค่ะไม่งั้นโดนเป่าหัวกะบาลแน่"อีช้อยยืนพูดจบก็เดินหนีมาหนีไปเสียดื้อๆ"กูล่ะเบื่ออีพวกปากหอยปากปูพวกนี้จริง ๆ เลย"วันนี้นางมณีที่มาวัดเพียงลำพัง โดยไม่มีสาวรับใช้ติดตามดังเช่นวันปกติ เพราะวันนี้พ่อไม่อนุญาตให้พาผู้ติดตามมาด้วย อยากจะดัดลูกทั้งสองให้รู้จักการใช้ชีวิต"อ้าวนางมณี..! จะยืนทำไมอีกล่ะลูกกับเรือนกันเถอะ พระท่านฉันเสร็จจนหมดแล้ว จะอยู่ทำไม" ทิดอ๋องเรียกลูกสาวและลูกชายให้พากันกลับเรือน<
Latest chapter
ดวงใจอินทรีย์ ไล่อีจวง
ค่ำคืนที่มืดมิด อินทรีย์ที่กลับจากการเดินตระเวนตรวจตารอบหมู่บ้านด้วยความเหนื่อยล้า อินทรีย์อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินตรงเข้าไปในห้องนอน วันนี้เขาไม่อยากจะรบกวนอัญชัน เพราะอัญชันมีวันแดงเดือดแบบผู้หญิงที่โตเป็นสาว ทำให้อินทรีย์ต้องนอนแยกมาที่ห้องของตนเอง ขณะก่อนที่จะเดินเข้าห้องนอน อินทรีย์ที่นั่งรับลมสูดอากาศอยู่หน้าชานเรือนบ้าน อินทรีย์ก็ล้างหน้าล้างตามือเท้า แล้วเดินกลับเข้าไปในห้องนอน โดยไม่ทันสังเกตว่า ในห้องของเขานั้น ไม่ได้มีเพียงแค่เขา อินทรีย์ได้กลิ่นกำยานแปลก ๆ ภายในห้อง แต่ก็ยังไม่ทันได้สังเกตว่ามีบุคคลที่สองแอบอยู่ข้างเตียงตนเอง "เอ๊ะ..! เสียงเอ๊ะเบาๆ อินทรีเอะใจจึงได้รีบกระโดดคว้าปืนที่อยู่ข้างหัวเตียงแล้วตวาดลั่น "มึงเป็นใคร ...! ออกมาเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ออกกูจะยิงให้ไส้แตกเลย ออกมา..!" เสียงตวาดดังกึกก้องไปทั่วทั้งเรือน "ออก แล้ว ออก แล้วจ้ะ" เสียงติดขัดเงาตะคุ่มตะคุ่ม ภายใต้แสงตะเกียงเจ้าพายุค่อยๆ เผยให้เห็นผู้ที่แอบอยู่ข้างเตียงลอยชัดเจนขึ้นมา "อีจวง..! มึงทำบ้าอะไรของมึง มึงเข้ามาทำอะไรในห้องของกู"อินทรีย์ลดปืนลงแล้วก็หันไปถามอีจวงด้วยความหงุดหงิดใจ
ดวงใจอินทรีย์ การเติบโต
วันเวลาผ่านพ้นไป อัญชันที่อยู่กับพ่อคุ้มมาเข้าปีที่ หก อายุอานามก็พอสมควร เริ่มเป็นสาวสะพรั่งเต็มตัวบัดนี้อัญชันอายุ 18 ปีบริบูรณ์ครบถ้วนอินทรีย์ที่หวงอัญชันหนักขึ้นทุกวัน เพราะลูกของเศรษฐีอ๋อง อย่างไอ้พันที่ชอบส่งของกำนันมากมายมาที่เรือนของตนเป็นประจำไม่มีเว็นวันอินทรีย์มักจะให้ยายปริกหรือชมพู่เอาไปเก็บให้พ้นหูพ้นตาหรือไปทำทานแจกคนอื่นหมดไม่เคยถึงมืออัญชันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว"ไอ้ไผ่มึงดูพ่อคุ้มอินทรีย์ขี้เก๊กนั่นดิ แม่งูเอ้ย..!มันกันท่ากู ไม่ให้เข้าใกล้น้องอัญชัน อย่าให้กูสบโอกาสนะกูจะฉุดทำเมียแม่งซะเลย"ไอ้พันที่ตอนนี้ก็อายุอานาม 27 ปีเป็นหนุ่มวัยกลัดมันเต็มตัว"โถ่พี่พันจ๊ะ พ่อคุ้มดุอย่างกับเสือ แม่อัญชันสวยก็จริง สวยมากจนลือไปทั่วทุกหมู่บ้าน แต่จะเสี่ยงปืนผาหน้าไม้มันจะคุ้มเหรอจ๊ะ"ไอ้ไผ่ที่นั่งบีบนวดเท้าให้กับ ไอ้พันอยู่บนบ้าน*กูถามมึงเถอะ สวยอย่างแม่อัญชันเนี่ย มึงคิดว่าไม่คุ้มลูกปืนจริงๆ หรอวะ ใครได้เป็นเมียเนี่ยอยู่ติดบ้านแน่นอน" "การบ้านการเรือนก็เก่ง ยิงปืนก็ได้ เย็บปักถักร้อยก็ไม่เป็นรองใคร ครบเครื่องขนาดนี้ กูอยากจะ
ดวงใจอินทรีย์ สองพี่น้องตัวแสบ
อินทรีย์ที่สั่งเสื้อผ้าพับใหม่ยกหีบให้กับอัญชันอัญชันถึงกับร้องห้าม ตามใจก็คงไร้ผลทุกอย่างที่เป็นของอัญชันอินทรีย์มักจะใส่ใจเสมอ อินทรีย์รู้สึกได้ว่า ตอนนี้มีคนจับตามองอัญชันและเขาจึงได้หันกลับไปและได้เห็น ไอ้พัน นางมณีและเศรษฐีอ่องที่เดินตามหลังมาติดๆ"อ้าวเจอกันอีกแล้ว พ่อคุ้มอินทรีย์แล้วก็น้องอัญชันคนสวย น้องอัญชันซื้อเสื้อผ้าใหม่หรือ ให้พี่ช่วยเลือกหรือไม่"ไอ้พันเดินตรงปรี่เข้าไปหาอัญชันโดยที่ไม่มองหน้าของอินทรีย์ว่าสามารถกระทืบไอ้พันตายคาตีนได้เลย ไอ้พันวอนหาเรื่องตาย อัญชันไม่ตอบอะไรได้แค่หันกลับไปมองโดยทำท่าทางไม่สนใจ เพราะไม่อยากให้พ่อคุ้มอินทรีย์โมโห"พ่อคุ้ม ข้าต้องขอโทษแทนลูกชายข้าด้วย มันยังเด็กอาจจะปากไวไปนิด"ทิดอ๋องรีบเอ่ยคำขอโทษแทนลูกชายนางมณีที่เดินตามหลังมาติด ๆ ก็ปรี่เข้าไปหาอินทรีย์ การกระทำไม่ต่างพี่ชายอย่างไอ้พัน ใช้มือเรียวเล็กเกาะแขนของอินทรีย์เอาไว้แน่นราวกับกำลังให้ท่าอ่อยเหยื่อ"พี่อินทรีย์เจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ โลกกลมเสียจริง มณีคิดว่าเป็นบุพเพสันนิวาสเสียอีก"นางมณีพูดจาออเชาะ"ไม่เป็นไรหรอกท่านเศรษฐี แต่เตือนมันไว้ก็ดีอย่าไปเที่ยวปากไวใจเร็ว เดี๋ยวจะไม่มีชีว
ดวงใจอินทรีย์ อ้อน
อินทรีย์เดินจูงมือของอัญชัน ผ่านหน้าของมณีไปโดยไม่สนใจ นางมณีรู้สึกขัดหูขัดตา ที่มีแต่คนชมว่าอัญชันสวยกว่าตัวเอง เมื่อก่อนจะมีเพียงนางมณีเท่านั้นที ใคร ๆ ก็ชมว่าสวยที่สุดในหมู่บ้าน ด้วยว่าตนเองนั้นเกิดเป็นลูกเศรษฐี"แหม ดูท่าดูทาง อีนางนี่ก็ไม่เบาเชียวนะ ก็แค่คนที่พ่อคุ้มเก็บเอาชุบมาเลี้ยง ทำตัวเป็นคนสำคัญเช่นนั้น"นางมณีที่ยืนสบถอยู่คนเดียวอีช้อยที่ได้ยินก็เลยปากยื่นปากยาวมาคุยกับนางมณีทั้ง ๆ ที่นางมณีก็ไม่อยากจะคุยด้วย"เขาก็ลือกันนะเจ้าคะ คุณหนูมณี ว่าแม่อัญชันเนี่ยสวยสดงดงามที่สุดในหมู่บ้าน ทำให้พ่อคุ้มเนี่ย หวงนักหวงหนา ใครก็เข้าใกล้ไม่ได้เจ้าค่ะไม่งั้นโดนเป่าหัวกะบาลแน่"อีช้อยยืนพูดจบก็เดินหนีมาหนีไปเสียดื้อๆ"กูล่ะเบื่ออีพวกปากหอยปากปูพวกนี้จริง ๆ เลย"วันนี้นางมณีที่มาวัดเพียงลำพัง โดยไม่มีสาวรับใช้ติดตามดังเช่นวันปกติ เพราะวันนี้พ่อไม่อนุญาตให้พาผู้ติดตามมาด้วย อยากจะดัดลูกทั้งสองให้รู้จักการใช้ชีวิต"อ้าวนางมณี..! จะยืนทำไมอีกล่ะลูกกับเรือนกันเถอะ พระท่านฉันเสร็จจนหมดแล้ว จะอยู่ทำไม" ทิดอ๋องเรียกลูกสาวและลูกชายให้พากันกลับเรือน
ดวงใจอินทรีย์ หวง
อัญชันกับชมพู่ที่ช่วยกันล้างถ้วยล้างจานและเก็บหม้อโถไหจนเสร็จสิ้น ก็รีบเดินกลับมาหาอินทรีย์ที่ศาลาวัด เพื่อจะได้กลับเรือนพร้อมกัน แต่ระหว่างทางเดินมาก็ไปเจอกับไอ้พันที่ตั้งใจดักรออัญชันอยู่แล้ว "สวัสดีจ๊ะแม่อัญชันคนสวย นี่โตเป็นสาวสวยขนาดนี้เชียวรึ ถึงว่าสิพ่อคุ้มถึงไม่ยอมให้ออกจากเรือนหรือไม่ให้ใครเข้าไปเหยียบที่เรือนเลย"ไอ้พันที่เดินมาด้วยท่าทีเจ้าชู้ "สวัสดีจ๊ะพี่พัน" อัญชันยกมือไหว้ไปตามมารยาททั้งที่ใจก็รู้สึกไม่ชอบหน้า "แหม.!มารยาทงามซะด้วยอัญชันของพี่ เดี๋ยวพี่จะพาไปซื้อของที่ตลาด น้องอัญชันอยากได้อะไรหรือเปล่าล่ะจ๊ะ ถ้าน้องอัญชันอยากไป พี่จะไปขอพ่อคุ้มว่าขอพาน้องอัญชันไปเดินเที่ยวดีไหม"ไอ้พันไม่ลดราวาศอก "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ข้ายังมีธุระปะปังที่ต้องทำที่เรือนอีกมากโขอยู่ ขอบคุณพี่นะจ๊ะ"อัญชันพยายามหาทางเลี่ยง "เดี๋ยวสิจะ รีบไปไหนล่ะ พี่ยังไม่ได้พูดคุยกับน้องเพียงไม่กี่คำเอง อยู่คุยกับพี่ก่อน"ไอ้พันทำท่าจะเอื้อมมือไปจับแขนของอัญชัน "โอ๊ย..!เจ็บ โอ๊ะๆๆๆๆๆๆโอ๊ย..!" เสียงไอ้พันร้องลั่นเมื่อข้อม
ดวงใจอินทรีย์ ไปวัด
เช้าที่สดใสของอัญชันและอินทรีย์ ที่ทั้งสองพากันเดินทางไปที่วัด ห่างออกจากตัวหมู่บ้านไม่ไกลนัก แต่ก็ยังคงอยู่ในรั้วรอบขอบชิดของกำแพงหมู่บ้านหมู่บ้านแห่งนี้ไม่ค่อยใหญ่โต ถึงแม้จะอยู่กันแค่ร้อยกว่าหลังคาเรือน แต่ก็มีครบครันราวกับสรวงสวรรค์มีน้ำตกลำธารที่ไหลตลอดทั้งปี ทำให้ชาวบ้านมีน้ำในการทำการเกษตรน้ำตกสายใหญ่ ๆ ที่ไม่เคยหยุดไหล"อัญชันมานี่สิ มาถวายดอกไม้กับข้า"อินทรีย์ที่เรียกอัญชันให้มาถวายดอกไม้ธูปเทียนและผ้าบังสกุลที่ซื้อมาจากตลาด"จ้ะพ่อ"อัญชันเข้าไปด้วยท่าทีสงบเรียบร้อยส่วนไอ้สนกับไอ้กล้าก็นั่งประนมมืออยู่ห่าง ๆ ชาวบ้านที่มาทำบุญก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า อัญชันนั้นนับวันยิ่งโตยิ่งสวยสะพรั่ง ส่วนพ่อคุ้มตอนนี้ก็อายุ 35 ดูหล่อเหลามีรัศมีหน้าเกรงขาม"เอ็งดูสิอีช้อย แม่อัญชันสวยขนาดนี้พ่อคุ้มไม่หวงตายหรือ"อีสมทรงแม่ค้าล้างตลาดที่ขายของป่าพูดกับ อีช้อยเพื่อนสนิท"เห็นเขาว่า พ่อคุ้มน่ะหวงแม่อัญชันยิ่งกว่าสิ่งใดเสียอีก ล่าสุดได้ข่าวมาว่ามีคนไปแอบดูแม่อัญชันตรงท่าน้ำหน้าบ้านของพ่อคุ้ม พ่อคุ้มยิงต้นขาจนขาดเสียเลยนะดีนะไม่ฆ่าตาย"นางสมทรงก็
You may also like
