LOGINShare
บทที่ 10 ชมความสนุก
Last Updated:
2025-06-14 12:00:01เมิ่งเหยียนซินอาศัยอยู่ที่จวนสกุลเมิ่งเป็นเวลาหลายวัน ระบบเสี่ยวทู่จื่อออกมาเป็นครั้งคราว และมอบภารกิจยิบย่อยให้นางทำ เช่น การจิบชาอ่านหนังสือ นี่นับเป็นภารกิจด้วยงั้นหรือ หลับไปตั้งหลายตื่นก็ยังไม่ได้กลับโลกใบเดิม ดูเหมือนเมิ่งเหยียนซินคงต้องติดแหง็กอยู่ที่นี่อีกนานทีเดียว
เมิ่งเหยียนซินไม่พูดไม่จากับใครทั้งสิ้น เมิ่งเว่ยบอกว่าส่งสาวใช้คนใหม่มาให้แล้ว เท่าที่ดูพวกนางก็ยังเป็นคนของเมิ่งลี่น่า จึงกระทำการบุ่มบ่ามไม่เห็นหัวนางสักนิด กล้ากระทั่งเหิมเกริมขโมยของนางต่อหน้าต่อตา ทว่าเมิ่งเหยียนซินกลับยังแสร้งว่าตัวเองบ้าใบ้ต่อไป
"คุณหนูเจ้าคะ ท่านหลบหน่อยได้หรือไม่ ข้าจะทำความสะอาด"
โอ้โห เป็นแค่คนใช้แต่ใช้วาจาแข็งกระด้างมาก แม่จะไม่ทน
[ภารกิจพิเศษ จับขโมยให้ได้คาหนังคาเขา]
"ไม่ต้องบอกก็รู้ วันนี้ข้าหมดความอดทนอยู่พอดี นั่งมองคนขโมยของไปต่อหน้าต่อตามาหลายวันแล้ว คงคิดว่าคุณหนูรองบ้าจริงงั้นหรือ พลาดเสียแล้วล่ะ"
เพราะสาวใช้คนใหม่เห็นคุณหนูรองไม่หือไม่อือก็ปีนขึ้นศีรษะ วันนี้เมิ่งเหยียนซิน
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 11 เพิ่งเริ่มต้น (2)
แต่ก็นับว่าดีมิใช่หรือที่ยามนี้นางรอดพ้นจากเขาแล้ว เป็นอิสระอย่างแท้จริง เพราะหากสกุลเมิ่งตกแต่งเข้าไปก็จะต้องกลายเป็นกบฏ ร่วมกันกับเขา เช่นนั้นเมิ่งเหยียนซินเองก็คงไม่รอด ในเมื่อเรื่องหมั้นหมายเป็นโมฆะ ภารกิจหนีตายของคุณหนูรองคงสำเร็จแล้วกระมัง[ภารกิจหนีตายของคุณหนูรองเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ท่านกั๋วกงคืออีกหนึ่งภารกิจของท่านเจ้าค่ะ]"หา...อะไรกัน ทำไมยังต้องข้องเกี่ยวกันอีก"[อย่างที่เสี่ยวทู่จื่อบอก ท่านกั๋วกงคือหนึ่งในภารกิจของคุณหนูรองเจ้าค่ะ]"หัวจะปวด เสี่ยวทู่จื่อ นี่เจ้าเอาแต่ใจมากไปแล้วนะ"[เสี่ยวทู่จื่อก็คือจิตสำนึกของท่าน คุณหนูรอง ท่านต้องปฏิบัติภารกิจตามเงื่อนไขเท่านั้น]พรึบ!และหน้าจอโปร่งแสงก็ดับไป เมิ่งเหยียนซินทำได้เพียงสบถในใจ ระบบบ้านี่จะเป็นจิตสำนึกของนางได้อย่างไร ถึงจะบอกว่าอยากเปลี่ยนชะตาคุณหนูรองเมิ่งก็ใช่ต้องขุดคนตายขึ้นมาเสียหน่อย แบบนี้เส้นทางของนิยายก็สะเปะสะปะไปเสียหมด อุตส่าห์อ่านจนจบแต่การเข้ามาก็ประหนึ่งตาบอดคลำทาง"เอาล่ะ ๆ ที่มาวันนี้มิใช่เรื่องที่ซินเอ๋อร์ เอ่อ...""เรื่อ
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 11 เพิ่งเริ่มต้น (1)
"เดิมทีข้าเองก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยว แต่ในเมื่อหลายคนต้องการให้ข้าอยู่เป็นพยาน เช่นนั้นข้าจะเมตตาดูสักครั้ง"เมิ่งเหยียนซินเบ้ปาก "เช่นนั้นเริ่มเลยดีหรือไม่เจ้าคะ อยากสอบสวนอย่างไรดีเล่า""ท่านกั๋วกง... เช่นนั้นเชิญนั่งก่อนเจ้าค่ะ" เริ่นอี้หร่านผายมือเชื้อเชิญส่วนเมิ่งเว่ยทำได้เพียงถอนหายใจอย่างนึกปลดปลง คาดไม่ถึงว่ายามนี้ ต้องพึ่งพากั๋วกงมาอยู่พิพากษาร่วมด้วย ช่างขายหน้าจริง ๆสาวใช้สองนางนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น จากนั้นชี้นิ้วไปยังถังไม้ซึ่งใช้บรรจุน้ำที่นอนแอ้งแม้งโดยมิได้รับการเหลือบแลหรือแตะต้องให้เสียรูปคดีแต่อย่างใด"นั่นหลักฐานเจ้าค่ะ นายท่านต้องให้ความเป็นธรรมกับบ่าวนะเจ้าคะ"เมิ่งเหยียนซินยืนกอดอกแค่นยิ้มในใจส่วนเมิ่งเว่ยเหลียวมองบุตรสาวคนรองที่ดูไม่เป็นทุกข์ร้อนใด "ซินเอ๋อร์ เจ้าทำอย่างนั้นจริงหรือไม่""จริงเจ้าค่ะ"หลิวซือเหว่ยเลิกคิ้วเมื่อได้ยินคำตอบของเมิ่งเหยียนซิน มุมปากของเขายกโค้งจาง ๆ นางช่างไม่รู้จักแก้ตัวหรือใช้คำพูดให้สวยหรูกว่านี้เอาเสียเลยองครักษ์โจวฉ
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 10 ชมความสนุก
เมิ่งเหยียนซินอาศัยอยู่ที่จวนสกุลเมิ่งเป็นเวลาหลายวัน ระบบเสี่ยวทู่จื่อออกมาเป็นครั้งคราว และมอบภารกิจยิบย่อยให้นางทำ เช่น การจิบชาอ่านหนังสือ นี่นับเป็นภารกิจด้วยงั้นหรือ หลับไปตั้งหลายตื่นก็ยังไม่ได้กลับโลกใบเดิม ดูเหมือนเมิ่งเหยียนซินคงต้องติดแหง็กอยู่ที่นี่อีกนานทีเดียวเมิ่งเหยียนซินไม่พูดไม่จากับใครทั้งสิ้น เมิ่งเว่ยบอกว่าส่งสาวใช้คนใหม่มาให้แล้ว เท่าที่ดูพวกนางก็ยังเป็นคนของเมิ่งลี่น่า จึงกระทำการบุ่มบ่ามไม่เห็นหัวนางสักนิด กล้ากระทั่งเหิมเกริมขโมยของนางต่อหน้าต่อตา ทว่าเมิ่งเหยียนซินกลับยังแสร้งว่าตัวเองบ้าใบ้ต่อไป"คุณหนูเจ้าคะ ท่านหลบหน่อยได้หรือไม่ ข้าจะทำความสะอาด"โอ้โห เป็นแค่คนใช้แต่ใช้วาจาแข็งกระด้างมาก แม่จะไม่ทน[ภารกิจพิเศษ จับขโมยให้ได้คาหนังคาเขา]"ไม่ต้องบอกก็รู้ วันนี้ข้าหมดความอดทนอยู่พอดี นั่งมองคนขโมยของไปต่อหน้าต่อตามาหลายวันแล้วคงคิดว่าคุณหนูรองบ้าจริงงั้นหรือ พลาดเสียแล้วล่ะ"เพราะสาวใช้คนใหม่เห็นคุณหนูรองไม่หือไม่อือก็ปีนขึ้นศีรษะ วันนี้เมิ่งเหยียนซิน
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 9 มารยาร้อยเล่มเกวียน
"ซินเอ๋อร์ เป็นอย่างไรบ้างลูก"เมิ่งเว่ยเห็นบุตรสาวคนรองของตนกลับมาถึงจวนอย่างปลอดภัยก็ขอบตาแดงก่ำ เขาจับกายบอบบางหมุนวนซ้ายขวาเพื่อสำรวจว่านางมีบาดแผลตรงไหนหรือไม่ ครั้นได้กลิ่นโลหิตจาง ๆ เมิ่งเว่ยก็เกิดอาการตื่นตระหนก"กั๋วกงเกิดเรื่องใดขึ้นงั้นหรือ"เมิ่งเหยียนซินในร่างคุณหนูรองเมิ่งยืนสงบนิ่ง นางเหลือบมองพี่สาวต่างมารดาและฮูหยินใหญ่ของตนก็รู้สึกขัดตายิ่งนักเพราะเมิ่งเหยียนซินยังไม่อยากให้อีกฝ่ายล่วงรู้ว่านางมิได้บ้าใบ้เฉกเช่นกาลก่อน เมิ่งเหยียนซินจึงแสร้งสงบเสงี่ยมไม่ปริปากแม้เพียงครึ่งคำทว่าสิ่งที่ทำให้สองแม่ลูกต้องเบิกตาค้างก็คือ เมิ่งเหยียนซินมิได้แต่งกายสกปรกมอมแมมอีกแล้ว นางดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาก"ระหว่างทางเกิดเหตุเล็กน้อย แต่นางไม่เป็นไรแล้ว และไม่ได้รับบาดเจ็บใด" หลิวซือเหว่ยตอบเรียบเรื่อย แน่นอนว่ากลิ่นคาวเลือดนั่นมาจากเขาที่ถูกปลายธนูถากเล็กน้อยบริเวณไหล่ ทั้งที่ผ่านความเป็นความตายมาหมาด ๆ ทว่าสีหน้าของเขากลับไม่เป็นกังวลแม้เพียงเสี้ยว ซ้ำยังทำราวกับเป็นเรื่องปกติ"จริงหรือ"เมิ่งเหยียนซินไ
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 8 ชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย (2)
แม้จะรู้สึกเจ็บที่ถูกอีกฝ่ายบีบบี้เสียจนเกิดรอยนิ้วทั้งห้าบนลำคอ กระนั้นภารกิจแรกของเมิ่งเหยียนซินก็ทำสำเร็จจนได้[ยินดีด้วย ความอลหม่าน ณ หอน้ำชาสิ้นสุด คุณหนูรองสามารถผ่านเข้าสู่ภารกิจถัดไป]"ภารกิจถัดไป เหนื่อยจะแย่ ทำไมข้าต้องทำตามใจระบบด้วย แล้วถ้าหนีจากเขาได้ตอนนี้เลย แบบย้ายไปลงหลักปักฐานที่เมืองอื่น ถือว่าคุณหนูรองเมิ่งรอดแล้วหรือไม่"[ไม่สามารถทำเช่นนั้น เพราะหากท่านหนีโดยวิธีลัด ก็ต้องวนกลับมายังที่เดิม]"หา...แบบนี้ก็มี เสี่ยวทู่จื่อ เจ้านี่เป็นระบบไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย"[เสี่ยวทู่จื่อถือกำเนิดจากความนึกคิดของท่าน ท่านหวังเปลี่ยนชะตาคุณหนูรอง ท่านจะต้องทำให้สำเร็จ ไม่อาจบิดพลิ้ว]หน้าจอสีใสก็ปิดพรึบชิ่งหนีไปอย่างหน้าตาเฉย"อะไรกัน! อยากมาก็มาอยากไปก็ไปดื้อ ๆ แบบนี้เลยหรือไง"เพราะระบบนั้นจากไปแล้ว คำพูดเมื่อครู่ที่เมิ่งเหยียนซินเอ่ยออกมาหลิวซือเหว่ยได้ยินชัดถนัดหูทีเดียว"คุณหนูรอง เจ้าไม่อยากถึงจวนดี ๆ ใช่หรือไม่"เมิ่งเหยียนซินสะดุ้งเฮือก พลางยิ้มแหยให้อีกฝ่าย "ท่านกั๋วกง เมื่อครู่ก็ได้
ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย บทที่ 8 ชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย (1)
หลบหลีกไปมาเมิ่งเหยียนซินก็ต้องมานั่งหน้าบูดมองอีกฝ่ายจนได้ หนำซ้ำเขายังบ่นว่าตีฝีปากกับคนสติไม่ดีเช่นนางจนคอแห้งผาก จึงพาแวะที่โรงน้ำชาตามเหตุการณ์ที่เมิ่งเหยียนซินมองเห็นราวจับวางภารกิจนับจากนี้เมิ่งเหยียนซินคงต้องพยายามทำอย่างไรก็ได้ให้กั๋วกงไม่ก่อความวุ่นวายที่โรงน้ำชา มิเช่นนั้นต้องเกิดเรื่องบานปลายใหญ่โตตามมาไม่จบสิ้นเป็นแน่ นัยน์ตากลมจับจ้องริมฝีปากได้รูปที่ค่อย ๆ เป่าลมร้อนพลางละเลียดชิมชาสดด้วยสีหน้าเรียบเรื่อย"กั๋วกงเจ้าคะ ข้าว่าเรารีบกลับกันดีหรือไม่ นี่ก็ใกล้มืดค่ำแล้วด้วย""ข้าไม่รีบ"เมิ่งเหยียนซินกำหมัดแน่นหมอนี่เอาใจยากจริง ๆ พระรองประสาอะไร ปกติต้องเป็นบุรุษอบอุ่นไม่ใช่หรือไง นี่มันตัวร้ายชัด ๆ"ไหนท่านเร่งร้อนจะส่งข้ากลับจวนสกุลเมิ่งอย่างไรเจ้าคะ เช่นนั้นข้าอยากกลับแล้ว""หือ..."กั๋วกงหนุ่มช้อนเปลือกตาขึ้นแช่มช้า จากที่เขาเฝ้าสังเกตการณ์มาหลายวัน ไม่เห็นคุณหนูรองเมิ่งนึกถึงจวนของตนสักเสี้ยว เขาเห็นเพียงนางกลับไปหาแม่ชีที่วัดเจาเจินก็
You may also like
ทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.2K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@10.9K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง115.5K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว55.3K viewsเป็นตัวประกอบก็ต้องคู่กับตัวประกอบเท่านั้น
suniki102 viewsนางร้ายเร่ารัก
วอลจู64 viewsท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว
มี่เยี่ยน1.2K viewsวาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน
ต้นไม้แห้ง235 views
