Se connecterShare
ตอนที่15 ห้องทรงพระอักษร
Dernière mise à jour:
2025-06-03 08:46:50
Latest chapter
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่20 ข้าอุตส่าห์ไม่รังเกียจ
“หากข้าวาจาสกปรก แล้วตัวเจ้าเล่า...ถูกมู่เลี่ยงหรงดอมดมไปเท่าใด ข้าอุตส่าห์ไม่รังเกียจ ทั้งยังยินดีจะรับเจ้าเดนอย่างเจ้าเอาไว้ข้างกาย เจ้าควรจะขอบคุณข้าต่างหากนะเซียนเอ๋อร์” จ้าวเฟิงเหลยลงจากหลังม้า ก้าวเข้ามาเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่ตนกำลังดูแคลน นัยน์ตาสีนิลสาดประกายเคียดแค้น‘ดอมดมอะไรกัน’ เยี่ยนเยว่ฉีเบิกตากว้าง“หม่อมฉันกับฉินอ๋องบริสุทธิ์ใจ ไม่เคยทำผิดประเวณีดังที่ท่านกล่าวหา และระหว่างท่านกับข้าก็มิได้มีอันใดต่อกัน” ถางซือเซียนพยายามปฏิเสธเรื่องราวทั้งหมด “ในเมื่อจวิ้นอ๋องคิดว่าหม่อมฉันเป็นหญิงที่แปดเปื้อน เป็นเพียงเดนของบุรุษอื่น ก็อย่าได้มาข้องเกี่ยวอันใดอีกเลยเพคะ” สาวน้อยเจ็บปวดรวดร้าวจนน้ำตาเอ่อคลอ ทั้งที่ตลอดมาจ้าวเฟิงเหลยเป็นบุรุษผู้อ่อนโยน แต่มาวันนี้กลับรังแกนางด้วยการพยายามเผยความลับอันไม่สมควร หากเยี่ยนเยว่ฉีรู้เรื่องที่มู่เลี่ยงหรงเคยใกล้ชิดกับนาง ถึงแม้จะทำไปเพื่อช่วยเหลือก็ตามที พี่สะใภ้บุญธรรมจะต้องโกรธพวกเขาทั้งคู่อย่างแน่นอนคำพูดตัดรอนของถางซือเซียนทำให้จิตใจของจ้าวเฟิงเหลยกลับสั่น ความจริงตนไม่เคยใส่ใจหากถางซือเซียนจะเป็นของมู่เลี่ยงหรงมาก่อน ขอเพียงตอนนี้นางยอมเ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่19 เจ้าซ่อมมันได้หรือไม่
“เจ้าซ่อมมันได้หรือไม่” มู่เลี่ยงหรงถามคนขับรถม้าที่ตอนนี้กำลังก้ม ๆ เงยๆ ตรวจสอบสภาพล้อ“ต้องใช้เวลาซ่อมสักครึ่งชั่วยามพ่ะย่ะค่ะ” คนขับรถม้าเงยหน้ารายงานผู้เป็นอ๋อง“ขบวนจะไม่มีวันหยุด เราจะทิ้งพวกนางไว้ไม่ได้” มู่เลี่ยงหรงหันไปคุยกับเยี่ยนจิ้นหลิง“ไม่เห็นจะยากเลย ก็พาสาวๆ ขี่อาชาไปด้วยกัน แล้วให้คนขับรถม้ากับทหารของท่านอยู่ซ่อมรถไป” บุรุษผมสีเงินหาทางออกให้ราวกับไม่ใช่เรื่องยากเย็นอันใดมู่เลี่ยงหรงลงจากม้าแล้วเดินเข้าไปหาถางซือเซียน“เซียนเอ๋อร์ ครานี้คงต้องขี่ม้าไป เจ้าไหวหรือไม่”“ท่านก็รู้ว่าผู้อื่นขี่ม้าไม่เป็น” ถางซือเซียนตอบเสียงค่อย“ไปกับพวกข้าคนใดคนหนึ่งนี่ล่ะ ครั้นจะไปตามซือเซินมาก็คงจะไม่ได้ ยามนี้เขาอยู่กับฮ่องเต้” มู่เลี่ยงหรงผินหน้า ส่งสายตาไปยังเยี่ยนจิ้นหลิง“คุณหนูถาง หากไม่รังเกียจ เจ้าเดินทางไปพร้อมกับข้าได้หรือไม่” เยี่ยนจิ้นหลิงเอ่ยปากชวน ถางซือเซียนยังคงนิ่งเฉยไม่ตอบรับใดๆ ทั้งสิ้น“แล้วเสี่ยวลี่กับซูจิ้งเล่า” เป็นเยี่ยนเยว่ฉีที่ถามขึ้นซิ่นเฉิงรวบรวมความกล้า เขาหมายใช้เวลาบนหลังม้ากับคนรักโดยที่ไม่ต้องมีผู้ใดสงสัย“หากแม่นางซูไม่รังเกียจล่ะก็....”เยี่ยนจิ้น
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่18 ไร้เหตุผลสิ้นดี!
“ข้าชวนพี่เยว่ฉีผู้เดียว” สาวน้อยบ่ายเบี่ยง ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา“ขี่ม้ามาตั้งไกลกลับไม่มีผู้ใดแบ่งอาหารให้ ข้าช่างน่าสงสารเสียจริง” เยี่ยนจิ้นหลิงเอามือลูบท้องประหนึ่งว่าหิวเสียเต็มประดา“ท่านกุนซือไม่ได้เตรียมอาหารมาหรือไร” เยี่ยนเยว่ฉีถาม“ได้เป็นที่ปรึกษาของฉินอ๋อง ก็นึกว่าผู้อื่นจะเลี้ยงดูอย่างดีเลยไม่ได้เตรียมมา ที่ไหนได้” เยี่ยนจิ้นหลิงโยนความผิดให้เจ้านายคนใหม่หน้าตาเฉย“ข้าแบ่งให้ท่านกินด้วยก็ได้ อาหารออกจะเยอะแยะ” ถางซือเซียนยอมจำนน นางไม่ใช่คนใจแคบ ที่สำคัญไม่อยากให้คนอื่นคิดว่าฉินอ๋องเลี้ยงดูคนในอาณัติไม่ดี “รบกวนคุณหนูถางนำทางด้วย” เยี่ยนจิ้งหลินส่งยิ้มเปี่ยมเสน่ห์แบบที่สตรีได้เห็นก็ต้องแข้งขาอ่อนล้มพับลงกับพื้น ถางซือเซียนรีบหลุบตาลงไม่สนใจเขา ก่อนจะคว้ามือเยี่ยนเยว่ฉีจากไปทันที เขายิ้มเล็กน้อยแล้วเดินตามสตรีทั้งสองไปถางซือเซียนสั่งให้เสี่ยวลี่เตรียมที่นั่งเพิ่ม สาวใช้ได้ฟัง ก็เพิ่มเบาะนั่งลงไปอีกอันหนึ่งก็เป็นอันเสร็จตามธรรมเนียมแล้วชายหญิงควรนั่งแยกกัน แต่ระหว่างการเดินทางเช่นนี้ไม่จำเป็นต้องเคร่งครัด คนทั้งหมดจึงล้อมวงรับประทานอาหารโดยไม่ต้องกลัวคำครหาเยี่ยนเยว่
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่17 เดินทางไปเมืองเทียนเซียน
ลมวสันต์อบอุ่นพัดยอดไม้โยกไหว กิ่งหลิวพลิ้วตามแรงโบกโชย บรรยากาศในวังหลวงคึกคัก บ่าวไพร่นางกำนัลขันทีต่างกุลีกุจอเตรียมสิ่งของสำหรับการเดินทาง เมื่อเดือนหกมาเยือน เป็นช่วงเวลาเหมาะสมของการล่าสัตว์ ด้วยสัตว์ต่างๆ ที่ออกจากการจำศีลมาหลายเดือนกำลังอ้วนพีฮ่องเต้ทรงโปรดการล่าสัตว์เป็นอย่างมาก ในทุกปีจะส่งเทียบเชิญให้ราชนิกูลและเหล่าขุนนางมาร่วมความครึกครื้นนี้ ผู้ที่ได้รับเกียรติต่างเตรียมตัวกันอย่างดีเพื่อร่วมเสด็จประพาสสู่ลานล่าสัตว์เมืองเทียนเซียนอันเลื่องชื่อ ผู้ที่มีฝีมือยิงธนูต่างก็รอช่วงเวลานี้ เนื่องจากจะได้มีโอกาสแสดงความสามารถต่อหน้าพระพักตร์ หากเป็นที่พอพระทัยก็จะได้รับการยกย่อง และรางวัลอีกมากมาย ครั้งนี้มีทหารและผู้ร่วมเดินทางราวสองร้อยคน แต่ถึงกระนั้นผู้มีสิทธิล่าสัตว์กลับเป็นราชนิกุลและขุนนางเพียงไม่กี่สิบคนเท่านั้น ล่วงเข้ายามเฉิน ประตูวังสีแดงบานใหญ่เปิดออกเสียงดังกึกก้อง ขบวนรถม้าเคลื่อนตัวออกมาอย่างเอิกเกริก สองข้างทางเต็มไปด้วยผู้คนที่สนใจใคร่มาชมพระบารมี คณะผู้ล่าสัตว์ของเมืองหลวงเคลื่อนไปอย่างช้าๆ หากไม่มีเหตุสุดวิสัยจะถึงที่หมายก่อนตะวันลับฟ้า ในขบวน มีรถม้าขน
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่16 กังวลใจ
ทว่ามู่เลี่ยงหรงยังคงต้องการปรึกษาเรื่องจ้าวกุ้ยอินกับฮ่องเต้ แต่เมื่อเยี่ยนจิ้นหลิงยังอยู่ที่นี่เขาจึงละล้าละลัง ฮ่องเต้พอจะรู้ว่าพระอนุชากังวลเรื่องใดจึงเอ่ยขึ้นเสียเอง“ฉินอ๋อง เจ้ากังวลใจเรื่องที่ไทเฮาทรงอยากให้เจ้ารับผิดชอบกุ้ยอินใช่หรือไม่”มู่เลี่ยหรงยังคงยืนนิ่งไม่ตอบ เอาแต่เหลือบสายตาไปยังเยี่ยนจิ้นหลิง อย่างไรเสียบุรุษผู้นั้นรักน้องสาวมากกว่าสิ่งใด หากรับรู้ว่าตนอาจจะต้องแต่งสตรีอื่นเข้าจวน เกรงว่าเขาจะแนะนำให้เยี่ยนเยว่ฉีทำอะไรแปลกๆ อีก“หรงเอ๋อร์ เจ้าไม่ลองถามความเห็นที่ปรึกษาใหม่ของเจ้าดูเล่า” ฮ่องเต้ยังคงพยายามส่งไม้ต่อให้เยี่ยนจิ้นหลิงกุนซือหนุ่มเห็นฉินอ๋องทำท่ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็พอจะเข้าใจอีกฝ่าย เขารู้ว่าชะตาดอกท้อมากภรรยาของน้องเขยค่อนข้างแรง ถึงขนาดสามารถเปลี่ยนแปลงลิขิตด้ายแดงของผู้อื่นได้ด้วย และเมื่อเป็นเช่นนั้นความยุ่งยากก็จะบังเกิดกับอ๋องหนุ่มอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ยิ่งหลังวันชมงิ้ว นิมิตของจ้าวกุ้ยอินกับฉินอ๋องเด่นชัดขึ้นมากหากจ้าวกุ้ยอินแต่งเข้าจวนฉินอ๋องแล้วละก็ ไม่ใช่แค่เยี่ยนเยว่ฉีที่จะแย่แต่ใช่ว่าจะไร้ทางแก้ไข เพราะไม่นานมานี้ปรากฏนิมิตซ้อนขึ้นมาอีก
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่15 ห้องทรงพระอักษร
ห้องทรงพระอักษรเมื่อเดินเข้ามาถึงภายในห้อง มู่เลี่ยงหรงก็มีอันต้องแปลกใจที่เห็นเยี่ยนจิ้นหลิง แต่จากพฤติกรรมไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินของกุนซือหนุ่ม เขาก็พอจะรู้แล้วว่าจิ้งจอกสีเงินแห่งแคว้นคงทำงานให้พระเชษฐาโดยตรง ยิ่งหลังจากตรวจสอบตระกูลเยี่ยนอย่างละเอียด ก็พบว่าพวกเขาเป็นขุนนางภักดี หนำซ้ำยังมีความสามารถจึงไม่แปลกที่จะได้เข้าเฝ้าใกล้ชิด“หรงเอ๋อร์ ข้าจำได้ว่าปล่อยเจ้ากลับไปดูหวางเฟย มีเรื่องสำคัญอันใดอีกจึงได้ย้อนกลับมาเล่า” ฮ่องเต้มู่เหวินหลงตรัสถามพลางเลิกคิ้ว“เสด็จพี่ ให้เยี่ยนกุนซือออกไปก่อนได้หรือไม่”“ทำไมเล่า เขาคือคนของข้า เจ้าไม่ไว้ใจหรือ หากให้เขาอยู่ ดีไม่ดี เจ้าอาจจะได้เล่ห์จิ้งจอกไปใช้แก้ปัญหา จะได้ไม่ต้องเหนื่อยอย่างไรเล่า แล้วที่สำคัญอีกอย่าง ข้าไม่คิดจะแบ่งซือเซินให้เจ้าบ่อยๆ หรอกนะ”“เสด็จพี่หมายความว่าอย่างไร”“ก็หมายความว่า ข้าจะให้เยี่ยนกุนซือรับตำแหน่งที่ปรึกษาฉินอ๋องไปเสียเลย”“เสด็จพี่ไม่ไว้ใจเลี่ยงหรงหรือ เหตุใดต้องส่งที่ปรึกษามาอีกเล่า”“หรงเอ๋อร์ ข้าไม่เคยสงสัยความสามารถของเจ้า แต่บ่อยครั้งที่ความคิดเห็นของเราไม่ตรงกัน พอเจ้าจับได้ก็เอาโทสะไปลงกับอัครเสนาบดีฝ่
Vous vous intéresseriez aussi à
ชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน17.2K Vuesสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.7K Vuesสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ20.2K Vuesข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.5K Vuesทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก
ดอกหญ้าของหมาเฒ่า1.6K Vuesหนีร้ายมาพ่ายรักท่านอ๋องขี้หวง
ชาไทยเย็น525 Vuesทะลุทุมิติมาเพื่อดูแลสามียุค70!
ต้นไม้แห้ง1.4K Vuesผู้ใดก็บอกว่าสามีของข้านั้นอัปลักษณ์
หยางม่งเหยา189 Vues
