Share

48

last update Last Updated: 2025-08-11 19:44:14

48

อีกเหตุผลหนึ่งที่องค์รัชทายาทใช้ห้องบรรทมในการพูดคุย เพราะหากนกเหมยเหมยกลับมาและอยู่ในห้องบรรทม นกน้อยก็จะได้ยินเรื่องที่เขากับกุนซือคุยกัน จะได้ไม่ต้องเล่าเรื่องให้ธิดาดอยรู้ทอดหนึ่ง รู้พร้อมกันเลยดีที่สุด

“พ่ะย่ะค่ะ” คราวหน้าองค์รัชทายาทหมุนตัวเดินเข้าตำหนักโดยไม่มีคำพูดหรือสิ่งใดรั้งไว้ เขาเดินนำกุนซือเล่าจือ หลิวกงกง เซียวเหยาและติงเหว่ยไปยังห้องบรรทม ส่วนขันทีและเหล่านางกำนัลรออยู่ด้านนอก

ความที่เข้าใจว่า ธิดาดอยสลับเวลาเปลี่ยนร่าง องค์รัชทายาทไม่มีความคิดอื่นในหัว ความลับที่เขากับธิดาดอยพยายามปกปิดไว้ มันกำลังถูกเปิดเผยด้วยความไม่รู้ของเจ้าของตำหนัก และเพราะโชคชะตาที่กำลังเล่นตลกกับเขาอย่างหนัก

“โห เรากินเยอะขนาดนี้เลยหรือนี่”

ธิดาดอยพูดกับตัวเองเมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะแต่ละจานพร่องไปเยอะ บางจานหมดเกลี้ยง โดยเฉพาะไก่ดำตุ๋นยาจีน อาการที่เธอไม่ชอบ ทว่าวันนี้กลับกินมันหมด แทะไก่จนเหลือแต่กระดูก เห็ดหอมก็ไม่เหลือ น้ำซุปก็หมดไม่เหลือสักหยด ส่วนอาหารจานโปรดเธอกลับไม่แตะต้อง ธิดาดอยอดแปลกใจไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดหาคำตอบ นั่งทานอย่างเอร็ดอร่อยต่อไป หยิบน่องไก่นึ่งขึ้นมาทาน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   56

    56“ก็เรื่องที่พระชายาสามเห้อเหนียว สั่งให้เจ้ามาสังหารพระชายารองฮุ้ยเตียวไงล่ะ” คำตอบของธิดาดอยเรียกความตกใจแก่ หยานหยูมาก เขาตาค้าง มองหน้าคนพูดนิ่ง “ไม่ ไม่ใช่ พระชายาสามไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าเป็นคนลงมือเอง” หยานหยูปฏิเสธเสียงแข็ง “ข้ารู้ว่า พระชายาสามเปรียบเสมือนน้องสาวของเจ้า ไม่แปลกที่เจ้าจะปกป้อง” ธิดาดอยพูดเสียงเนิบ ไม่หวั่นกับการไม่ยอมรับของหยานหยู “แต่เจ้าเป็นสามีและพ่อของลูกสองคน รวมทั้งเป็นลูกของหญิงชราที่เจ้าต้องดูแลใกล้ชิดเนื่องจากนางป่วย เจ้าคิดว่า เจ้าสมควรที่จะปกป้องใคร” หยานหยูมองหน้าผู้พูดนิ่ง ใจเขาเต้นแรงอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน สตรีตรงหน้าพูดราวกับว่ามีแผนการบางอย่างในใจ และเป็นแผนที่เกี่ยวโยงกับครอบครัวเขาด้วย “เจ้าพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง” หยานหยูรีบถาม “เจ้าจะทำอะไรครอบครัวของข้า” “ข้าไม่ทำ ถ้าเจ้าทำตามที่ข้าต้องการ แต่จะทำ ถ้าเจ้าไม่ให้ความร่วมมือ” ธิดาดอยตอบ “ข้าจะบอกเรื่องที่ข้าคิดไว้ ถ้าเจ้าไม่เป็นพยานเรื่องที่พระชายาสามสั่งให้เจ้าลอบสังหารพระชายารอง เจ้าก็จะไม่มีครอบครัวของเจ้า เจ้าจะมีแค่พระชายา

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   55

    55 การเดินทางไปไหว้บรรพบุรุษครั้งของพระชายาฮุ้ยเตียวเป็นแบบส่วนตัว ขบวนเสด็จจึงจัดแบบเรียบง่าย มีทหารอารักขาสี่นาย คนหามเกี้ยวสี่คน นางกำนัลคนสนิทอีกสองคน ทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังสุสานแห่งหนึ่งที่อยู่ชานเมือง ขณะเดินไปยังจุดหมาย ฮุ้ยเตียวไม่รู้เลยว่า กำลังมีภัยมาถึงตัว อีกไม่ถึงครึ่งลี้ฮุ้ยเตียวก็จะถึงสุสาน หยานหยูกับพวกหลบอยู่สองข้างทาง ใช้ต้นไม้ใหญ่เป็นที่กำบังตัว เฝ้ารอการมาของฮุ้ยเตียว เมื่อขบวนเสด็จใกล้มาถึง หยานหยูให้สัญญาณลูกน้อง ทั้งหมดออกจากที่ซ่อนกรุเข้ามาล้อมขบวนเกี้ยวของฮุ้ยเตียว “ว้าย!” เสียงกรีดร้องตกใจของหมี่ฮั้ว ทำให้ฮุ้ยเตียวสงสัย นางจึงเปิดผ้าม่านเยี่ยมหน้าออกมาดู แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชายชุดดำหลายคนยืนล้อมเกี้ยว แต่ละคนมีดาบยาวเป็นอาวุธ “คนพวกนี้เป็นใคร มาดักปล้นใช่ไหม” ฮุ้ยเตียวถามนางกำนัลคนสนิทเสียงสั่น ใบหน้าเกลื่อนไปด้วยความตกใจ “พวกเจ้าเป็นใคร ต้องการอะไร” หัวหน้าทหารยามชักดาบออกมา ถามกลุ่มคนที่คล้ายกับโจร ก่อนหันไปสั่งทหารอารักขา คนแบกเกี้ยว “พวกเจ้าคุ้มกันพระชายารอง” “ใช่ พวกข้ามาปล้น” หยานหยูตอบ แล้วไม่

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   54

    54 ธิดาดอยกระวนกระวายใจมากขึ้น หลายชั่วยามที่รอคอยองค์รัชทายาทที่ไม่มีวี่แววจะกลับมา เดินมากไปก็เวียนหัว ไม่เดินเลยใจก็ไม่รู้สึกดี ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตั้งใจไว้ว่าให้เวลาอีกครึ่งชั่วยาม หากองค์รัชทายาทยังไม่มา เธอจะไม่รอ จะเดินทางไปสมาคมนกเอง “นายหญิงขอรับ องค์...เอ๊ย! คุณชายมาแล้วครับ” เซียวเหยาเกือบหลุดพูดตำแหน่งอันสูงส่งของหมิงหยางเต๋อดีที่เปลี่ยนคำพูดได้ทัน มิเช่นนั้นคนอื่นอาจได้ยิน “จริงเหรอ แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ” ธิดาดอยรีบถาม “กำลังเดินเข้ามาในบ้านขอ...” ได้ยินยังไม่ทันจบประโยค ธิดาดอยก็รีบเดินแกมวิ่งออกไปจากห้อง หลงลืมไปว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์ เพราะเวลานี้เธอห่วงแต่ข่าวที่ในความรู้สึกกระตุ้นอย่างหนักว่า ต้องมีข่าวสำคัญจากเหล่านักสืบนก “ท่านมาแล้ว” องค์รัชทายาทตกใจเมื่อเห็นธิดาดอยเดินแกมวิ่งมาหาตน เขารีบถลาเข้าไปประคองร่างอรชรไว้กันเธอล้ม “ทำไมถึงต้องวิ่งออกมาด้วย เดี๋ยวได้หกล้มไปหรอก” องค์รัช-ทายาทตำหนิด้วยความเป็นห่วง ยังไม่ทันที่ธิดาดอยตอบ สายตาเธอมองเห็นนกหลายตัวที่บินมาทางตน ธิดาดอยยิ้มกว้าง ดันร่างองค์รัช-ทายาทให้ออ

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   53

    53 ธิดาดอยร้อนใจหนักมากขึ้น เมื่อองค์รัชทายาทยังไม่กลับมาบ้านของหลิวกงกง ทั้งที่น่าจะมาได้ตั้งแต่หนึ่งชั่วยามก่อน เธอเองก็ไม่อยากรอต่อไป อยากไปสมาคมนกเสียตอนนี้ แต่ก็ไปไม่ได้เนื่องจากเซียวเหยาเฝ้าเธอแจ แทบจะกระดิกไปไหนไม่ได้ อีกทั้งยังแพ้หนัก อาเจียนแล้วอาเจียนอีก หน้ามือตาลาย ลุกเดินก็เวียนหัวต้องทรุดตัวลงนั่งตามเดิม ทั้งสังขารและโอกาสไม่เหมาะจะไปไหนทั้งสิ้น “ทำไมองค์รัชทายาทยังไม่มาอีกนะ อยากมีมือถือจังจะได้โทรตามได้”ธิดาดอยบ่นขณะหยิบของเปรี้ยวเข้าปาก หนิงเคอเงยหน้ามองเซียวเหยาที่ทำหน้าเรียบเฉย ไม่ได้ติดใจกับคำพูดที่เขาเองก็ฟังไม่เข้าใจ คาดการณ์ในใจว่า อาจเป็นภาษาในยุคที่ธิดาดอยจากมา แต่คนที่สงสัยคือหนิงเคอ “มือถือ ถืออะไรเจ้าคะนายหญิง แล้วโทรตามคืออะไร ตามใครเจ้าคะ”หนิงเคอถาม ธิดาดอยชะงักมือที่กำลังหยิบของเปรี้ยว อยากเขกหัวตัวเองที่พลั้งปากพูดบางคำที่ยุคนี้ไม่มีทางเข้าใจ“ก็นี่ไง มือถือ ข้ากำลังถือของกินอยู่” ธิดาดอยหาข้อแก้ตัว “ส่วนโทรตาม ข้าก็พูดไปงั้นแหละ อย่าสนใจเลย”“เจ้าก็อย่าสนใจเลย นายหญิงก็พูดไปอย่างนั้นแหละ พูดไปเรื่อยน่ะ” เซียวเหยาช่วยธิด

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   52

    52“แถวบ้านข้าน้อย ผู้หญิงคนไหนแพ้ท้องมากๆ ก็จะให้กินของเปรี้ยว หรือจะให้นายหญิงลองทานของเปรี้ยวดีไหมเจ้าคะ เผื่ออาการจะดีขึ้น” หนิงเคอเสนอแนะ“เออๆ เอามาเลย ข้าอยากกิน” ธิดาดอยพูดโพล่งออกมา ซึ่งเธอก็อยากกินขึ้นมาทันใด“เจ้าไปจัดหาของเปรี้ยวให้นายหญิงเร็วเข้า”“เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะรีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ” หนิงเคอรีบออกไปหาของเปรี้ยวให้ธิดาดอยทาน“ข้ากินของเปรี้ยวเสร็จแล้ว ท่านช่วยพาข้าไปสมาคมนกหน่อยนะ ข้ามีนัดกับนกในสมาคมไว้ เผื่อนกตัวไหนมีข่าวอะไรจะได้รู้” แม้ว่าตัวเองจะแพ้ท้อง ทว่าธิดาดอยก็ยังห่วงงาน“รอองค์รัชทายาทก่อนดีไหมขอรับ ให้องค์รัชทายาทมาถึงก่อนดีกว่านะขอรับ” เรื่องนี้เขาไม่กล้าตัดสินใจ องค์รัชทายาทหวงและห่วงธิดาดอยมาก หากเธอเป็นอะไร มีหวังเขาหัวหลุดจากบ่า“แล้วเมื่อไหร่องค์รัชทายาทจะมา นี่ก็เลยเวลาที่ข้านัดหมายกับเหล่านกแล้วนะ เผื่อมีข่าวสำคัญจะพลาดเอาได้ อีกอย่างนกหลินไม่รู้ด้วยว่าข้ามาอยู่ที่นี่ ยังไงข้าก็ต้องไปที่สมาคมเพื่อส่งข่าวบอก”ธิดาดอยก็มีเหตุผล เซียวเหยาทำหน้าคิดหนักราวกับกำลังหาทางออก“ให้ข้าไปแทนได้ไหมนายหญิง”“ท่านพูดภาษานกเป็นเหรอ ข้ากลัวว่าท่านจะสื่อสารกับนกไม่ไ

  • นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย   51

    51พระชายาสามเห้อเหนียวเสด็จออกมานอกวัง นางมายังบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ห่างจากวังหลวงพอสมควร เมื่อมาถึงจุดหมายนางก้าวลงจากเกี้ยวแล้วเดินเข้ามาในบ้านที่มีคนรออยู่ก่อนหน้าแล้ว“ท่านพี่มานานแล้วหรือ”คนที่เห้อเหนียวถามคือ หยานหยูลูกพี่ลูกน้องที่สนิทกับนางมากที่สุด“ไม่นาน เพิ่งมาก่อนเจ้าไม่เดี๋ยวเดียว” หยานหยูตอบ ความที่สนิทกันมาก หยานหยูจึงไม่ใช้ราชาศัพท์กับเห้อเหนียวเหมือนคนอื่น ซึ่งเห้อเหนียวก็ไม่เจ้ายศเจ้าอย่างกับลูกพี่ลูกน้องคนนี้ด้วย “เจ้าบอกแผนมาได้เลย” หยานหยูรู้ว่าการนัดหมายเขามาที่นี่ด้วยเรื่องอะไร จดหมายที่ถูกส่งมาเมื่อวานนี้ได้ระบุไว้เป็นรหัสลับ ที่มีเพียงเขากับเห้อเหนียวที่รู้ความหมาย “พรุ่งนี้ฮุ้ยเตียวจะไปไหว้บรรพบุรุษที่สุสาน นางไปทุกปีแม้ว่าปีนี้นางจะตั้งครรภ์ แต่นางก็จะไป ข้าจะใช้โอกาสนี้ทำให้นางแท้งลูก ท่านพี่จัดฉากปล้นนาง ให้คนของท่านพี่ทำร้ายฮุ้ยเตียว เน้นไปที่ท้องทำร้ายจนกว่าเลือดนางตก ทำให้นางแท้งลูก” เห้อเหนียวบอกแผนการให้หยานหยูรู้ “ข้าเข้าใจแล้ว ใช้เส้นทางปกติหรือไม่” “ใช่ ใช้ทางปกติ” เห้อเหนียวตอบ “เสร็จงานแล้วท่านพี่ไปอยู่ต่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status