LOGINShare
บทที่ 67 แผนยุแยง (ตอนต้น)
Last Updated:
2025-06-23 21:51:43
Latest chapter
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 74 จู่โจม (ตอนปลาย)
บทที่ 74 จู่โจม (ตอนปลาย) น้ำเสียงเยียบเย็นของชายชุดดำตรงหน้าดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่คมกระบี่จะบาดเข้าเนื้อผู้พ่ายแพ้รวดเร็วรุนแรงจนพรากลมหายใจ "เปิ่นหวางให้โอกาสเจ้าแล้ว แต่อยากดื้อดึงไม่รับไว้ เช่นนั้นก็อย่าหาว่าเปิ่นหวางอำมหิต…เก็บพยานไว้แค่คนเดียวพอที่เหลือฆ่าทิ้งให้หมด!!!" สุรเสียงเหี้ยมเกรียมรับสั่งบอกผู้ติดตาม พร้อมกระชากกระบี่ในมือ ฉัวะ!!! "ขอรับ!!" ผู้ติดตามของซวินเหิงเยว่ตอบรับพร้อมเพรียง เพียงไม่นานสำนักคุ้มภัยเหวินหลงก็จบสิ้น ร่างของผู้เสียชีวิตซึ่งเป็นคนของสำนักคุ้มภัยทุกคน ถูกลากมารวมไว้ในโถงกลาง เหลยเย่และลูกน้องอีกสามคนของซวินเหิงเยว่ ถูกสั่งให้รื้อค้นเอกสารในห้องบัญชีของสำนักตามคำสั่ง ทางด้านผู้นำกลุ่มมือสังหารชุดดำ กำลังเยื้องย่างสำรวจห้องนอนของผู้ดูแลสำนักคุ้มภัยแห่งนี้ ซึ่งถูกเหลยต้งจับกุมตัวไว้ได้ตั้งแต่มาถึง ซวินเหิงเยว่นั่งลงบนตั่งข้างหน้าต่าง พลางหลับตาลงขบคิดว่าหากเป็นตัวเขา จะเอาหลักฐานการทำผิดไปซ่อนไว้ที่ไหน ผ่านไปไม่นานดวงเนตรคู่คมจึงเปิดขึ้น วรกายสูงสง่าก้าวตรงไปยังภาพแกะสลักติดผนัง ยกมือคลำไปทั่วภาพจนพบปุ่มลับที่ซ่อนไว้ และเมื่อกดลงไปตู
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 74 จู่โจม (ตอนต้น)
บทที่ 74 จู่โจม (ตอนต้น) หัวหน้ากองกำลังตระกูลว่าน ขมวดคิ้วจนเป็นปมจากความประหลาดใจ ยามได้เห็นพลุสัญญาณถูกจุดขึ้นฟ้าจากทางด้านหลังของพวกเขา สัญชาตญาณกระตุ้นเตือนให้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทว่ายังมิทันได้อ้าปากเอ่ยเตือนลูกน้อง พวกเขาทุกคนพลันรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนใต้ฝ่าเท้า บรรดาฝูงนกบนยอดไม้พากันแตกรัง แผดเสียงร้องระงมจนแสบแก้วหู ละอองหิมะสีขาวปลิวว่อนในอากาศราวหมอกหนา บดบังทัศนวิสัยไปชั่วขณะ และเมื่อละอองหิมะจางหายไป กองทัพหลวงซึ่งนำโดยแม่ทัพใหญ่ก็เผยให้เห็น โซว่ไห่จงวัยสี่สิบกลางๆ รูปร่างสูงใหญ่กำยำน่าเกรงขามในชุดเกราะสีดำ ดวงตาคมกล้าทอประกายวาววับราวพยัคฆ์ร้ายกระหายเลือด เขาควบม้าศึกคู่ใจพุ่งตรงมายังตำแหน่งศัตรูอย่างห้าวหาญ เหล่าทหารกล้าของต้าซวินล้วนฮึกเหิม ผิดกับกองกำลังกบฏที่อ่อนล้าจากการเดินทาง ยังไม่ได้ทันพักก็ต้องเตรียมตัวรับศึกใหญ่ หัวหน้ากองกำลังตระกูลว่านหน้าเปลี่ยนสี รีบเก็บซ่อนความหวาดหวั่นนั้นไว้ ส่งเสียงตะโกนสั่งลูกน้องให้จับอาวุธพร้อมรับมือ "พวกเจ้าทุกคน จับอาวุธขึ้นมา เตรียมตัวเข้าปะทะ!! พลธนูขึ้นศร เตรียมยิง!" พลธนูขึ้นศรตามที่ผู้นำบอก และเมื่อได้ระ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 73 กวาดล้างตระกูลว่าน (ตอนปลาย)
บทที่ 73 กวาดล้างตระกูลว่าน (ตอนปลาย) "ท่านอ๋องออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าตรู่แล้วเจ้าค่ะ บอกว่าค่ำๆถึงจะกลับ ทรงไม่ได้บอกว่าออกไปไหน พาองครักษ์ไปด้วยเกือบหมด เหลือเพียงคุณชายเอ้อร์หลิงกับองครักษ์สองชิวไว้ให้คอยดูแลท่านเจ้าค่ะ" คราวนี้ลู่ฟางเป็นฝ่ายเอ่ยบ้าง เซียวหนิงชิงกำมือซ้ายถูนิ้วไปมายามใช้ความคิด รุ่ยอ๋องออกไปข้างนอกโดยพาองครักษ์มากมายไปด้วยเช่นนี้ มิใช่ว่ากำลังจะไปตีหัวใครหรอกนะ! หากเป็นอย่างนั้นจริงก็น่าเสียดายแย่ นางอยากเห็นคนรักเล่นบทกร้าวใจบ้าง ไม่รู้ว่าจะฮอตแค่ไหน ขนาดอากัปกิริยาตอนทำอาหารกำเดาของนางยังแทบพุ่ง หากเป็นตอนต่อสู้ต้องเท่ห์สุดๆแน่เลย โฮะๆๆ… ‘หรือว่าแอบสะกดรอยตามไปดีมั้ยนะ’ "เถ้าแก่เนี้ยอยากตามไปดูท่านอ๋องหรือเจ้าคะ" ลู่ฟางที่อ่านสีหน้านายหญิงออกเอ่ยถามด้วยความข้องใจ "เห!!! พี่ลู่ฟางอ่านความคิดข้าได้หรือเจ้าคะ?!" เซียวหนิงชิงตกใจเลิกคิ้วถามเสียงสูง "คิกๆๆ มิใช่เจ้าค่ะ ข้าเพียงเดาจากสีหน้าของท่านเท่านั้นเอง" ลู่ฟางเฉลยด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ "อ่าาา เป็นเช่นนี้นี่เอง แล้วถ้าข้าทำหน้าแบบนี้ล่ะ…" เซียวหนิงชิงเลยลองเปลี่ยนสีหน้าและแววตาคล้ายกำลังแคสต์หน้ากล้อง
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 73 กวาดล้างตระกูลว่าน (ตอนต้น)
บทที่ 73 กวาดล้างตระกูลว่าน (ตอนต้น) ดวงตาของว่านซ่งหยวนเบิกโพลง คล้ายกำลังจะถลนออกมานอกเบ้า ความหวาดผวาพรั่นพรึง ประหนึ่งเห็นมัจจุราชยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าเกาะกุมจิตใจ เด็กผู้หญิงที่ทุกคนคิดว่าตายพร้อมมารดาในกองเพลิงไปแล้ว กลับยังมีชีวิตอยู่!! เป็นไปได้อย่างไร?? เมื่อได้เห็นสีหน้าระคนไปด้วยอารมณ์หลากหลายของคู่แค้น รอยยิ้มงดงามของเซียวหนิงชิงพลันเฉิดฉายบนดวงหน้า ทว่ามันกลับดูมิต่างจากรอยยิ้มของปีศาจ ในสายตาของคนกำลังจะตายอย่างว่านซ่งหยวน "โอ๋วว ข้าลืมบอกเจ้าไปเสียสนิท ท่านพ่อของข้า เฉินอ๋องยังไม่ตาย และข้าจะเอาหัวของเจ้า พี่สาวเจ้า และของบุตรชายคนโปรดของเจ้า ส่งไปเป็นบรรณการให้ท่านพ่อของข้า…หลังจากที่ข้าทำลายตระกูลว่านจนสิ้นซาก!!" สิ้นคำกล่าวของหญิงสาว ว่านซ่งหยวนรู้สึกถึงแรงเสียดปลาบรุนแรงดันขึ้นมาจากท้องจนถึงหน้าอก เขาพ่นเลือดออกสดๆออกมาไม่หยุดราวกับน้ำพุก็มิปาน หยาดเลือดย้อมผ้าม่านสีขาวหน้าเตียงจนกลายเป็นสีแดง กลิ่นคาวรุนแรงเจือกลิ่นสนิมคละคลุ้งอยู่ในอากาศ ช่วงสั้นๆถัดมาว่านซ่งหยวนตัวสั่นระริก ไถลร่วงจากเตียงลงมากองกับพื้น หายใจกระตุกอีกสองสามเฮือกก่อนแน่นิ่งไป เขาสิ้น
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 72 ชิงเอ๋อร์เปิดเผยตัวตน (ตอนปลาย)
บทที่ 72 ชิงเอ๋อร์เปิดเผยตัวตน (ตอนปลาย) จากนั้นจึงแนะนำเซียวหนิงชิงให้เอ้อร์หลิงรู้จัก ชายหนุ่มรีบประสานมือค้อมเอวทำความเคารพอย่างอ่อนน้อม ต่อไปหญิงสาวผู้ที่จะเป็นนายหญิงของเขาในอนาคต เขาจะให้เกียรติและเคารพนางมิต่างจากรุ่ยอ๋อง "ยินดีที่ได้รู้จักนะเอ้อร์หลิง ท่านอ๋องเพคะที่ทรงรับสั่งว่า เขาหน้าเหมือนพี่รองของท่าน หมายถึงองค์รัชทายาทหรือเพคะ" "ถูกต้อง ความจริงเอ้อร์หลิงเป็นบุตรชายของพี่ชายฝาแฝดหลินฮองเฮา หลินหงจิ้น เสนาบดีกรมโยธากับอนุ…" ซวินเหิงเยว่เล่าเรื่องของเอ้อร์หลิงให้คนรักฟังอย่างรวบรัดว่า ฮูหยินเอกของหลินหงจิ้นเห็นแววเฉลียวฉลาดของบุตรชายที่เกิดจากอนุ เลยเกรงว่าเด็กคนนี้จะเก่งกาจไปกว่าบุตรชายของนาง จึงได้วางแผนใส่ร้ายอนุลั่วว่าคบชู้กับบ่าวในจวน ตอนที่เอ้อหลิงมีอายุได้เจ็ดหนาว ทั้งกล่าวว่าเด็กคนนี้เป็นลูกชู้ในตอนที่หลินหงจิ้นไปราชการต่างเมือง แม่ลูกถูกโบยอย่างหนัก มิหนำซ้ำยังถูกส่งไปขายให้กับพ่อค้าทาส ที่กำลังจะเดินทางไปทางใต้ แต่นางกลับโกหกทุกคนว่าหลังโบยเสร็จ นางได้ขับไล่ทั้งคู่ออกจากจวนไป ประจวบกับที่ตัวซวินเหิงเยว่เองกำลังเดินทางออกจากเมืองหลวง เพื่อไปเยี่ยมเยีย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 72 ชิงเอ๋อร์เปิดเผยตัวตน (ตอนต้น)
บทที่ 72 ชิงเอ๋อร์เปิดเผยตัวตน (ตอนต้น) ฮ่องเต้ซวินเสวียนคงกำพระหัตถ์แน่นจนข้อนิ้วลั่น พยายามข่มกลั้นโทสะภายในพระทัย ก่อนหันมาตรัสถามโอรส "เจ้าไปได้จดหมายฉบับนี้มาจากที่ใด" "ทรงถามเจ้าของจดหมายเองดีกว่าพะย่ะค่ะ" ซวินเหิงเยว่ตอบพระบิดา รับสั่งขอให้หวายกงกงช่วยออกไปบอกเหลยต้งให้พาคนมาพบ ครู่ต่อมาร่างบางของเซียวหนิงชิงก็ก้าวเข้ามาในห้องนั้น หญิงสาวคุกเข่าลงแสดงความเคารพฮ่องเต้เต็มพิธีการ "เฉินเล่อชิงถวายบังคมฝ่าบาท ขอจงทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น หมื่นปีเพคะ" นางไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนต่อโอรสสวรรค์ เพราะอย่างไรเขาก็ต้องทราบความจริงเร็วๆนี้อยู่ดี เมื่อมีโอกาสได้พบทั้งที มิสู้ให้รู้ความจริงกันไปเลย บางทีฮ่องเต้อาจช่วยนางสะสางบัญชีแค้นได้รวดเร็วขึ้น…ในแผ่นดินนี้จะมีใครที่ทรงอำนาจไปกว่าบุรุษผู้นี้อีก 'แซ่เฉินอย่างนั้นหรือ' พระขนงของฮ่องเต้มุ่นเข้ากันเล็กน้อย ยามที่ทรงได้ยินชื่อแซ่ของหญิงสาวรูปโฉมพิลาสเบื้องพระพักตร์ ทรงรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน "ลุกขึ้นเถิด" ซวินเหิงเยว่รีบปรี่เข้าไปประคองคนรัก พามานั่งยังเก้าอี้ใกล้ๆตน ฮ่องเต้ซวินเสวียนคงลอบสบตากับหวาย
You may also like
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ24.7K viewsเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน103.7K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ22.3K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง35.0K viewsระบบเพิ่มพูนวาสนา บพิธมิสิ้นไร้วาสนาบุปผาตระการ
ดอกพลัมร่ำสุรา786 viewsฮ่องเต้เพคะ หม่อมฉันเป็นนักบวช
เสี่ยวเทีย2.3K viewsใต้เท้าเจ้าขออย่ากลั่นแกล้งข้านักเลย
Luffy.g4.7K viewsพระชายาอย่าหนีข้าไป
ป่าดอกท้อ10.5K views
