“ อ่าาาา เบล มึงทำหน้าแบบนี้คงไม่อยากนอนพักสินะ ทำหน้ายั่วค.วยกูชิบหาย สงสัยจะไม่ได้หยุดที่รอบเดียว “ ตรับ ตรับ ตรับอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อบวกกับเสียงร้องครวญครางที่คนทั้งคู่เปล่งออกมาดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง แข่งกับเสียงเครื่องปรับอากาศที่ตอนนี้ไม่ว่าจะปรับอุณหภูมิให้เย็นมากแค่ไหนแต่มันก็ไม่ได้ทำให้คนทั้งสองรู้สึกดีได้เลยก็ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นภาคินหรือเฌอเบลล์ต่างก็มีร่างกายที่ร้อนราวดั่งไฟ เหงื่อเม็ดเล็กๆค่อยๆซึมออกตามกรอบหน้าและลำตัว ภาพที่คนตัวโตกำลังถ่าโถมเข้าใส่ร่องสวาทสาวขาวเนียน ภาพนี้มันทำให้เฌอเบลล์ที่นอนอยู่ใต้ล่างรู้สึกตาตรึงใจ ผู้ชายที่เธอรักผู้ชายที่เธอชอบเขากำลังขย้ำเนื้อตัวของเธออยู่ เขาเหมือนสัตว์ป่าที่หิวกระหายและพอมาเจอกับเนื้อชินดีก็ขย้ำอย่างกับว่าจะเอาให้แหลกคามือ ภาคินเป็นคนที่ขี้โมโหหงุดหงิดง่ายและพอมาอยู่บนเตียงมันก็ทำให้เขาดูดุมากเข้าไปอีก เขาทั้งดิบเถื่อนจนเธอแทบจะต้านทานไม่อยู่“ อ่าาา ดีอะเบล ท่านี้มันโครตดี “ “ อือ เราจะ จุก มันจุก “ พลั๊บ พลั๊บ พลั๊บ ในขณะที่ร่วมรักกันไปได้สักพักเป็นภาคินที่ทำการเปลี่ยนท่าเขายกร่างของเฌอเบลล์ที่นอนอยู่ขึ้นม
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด (เสียงนาฬิกาปลุก) เสียงนาฬิกาปลุกที่ถูกตั้งไว้ในเวลาเดิมๆซ้ำๆกำลังทำงาน ก่อนที่คนกำลังโดนปลุกจะค่อยๆบิดขี้เกียจไปมา เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดขึ้นมือเรียวทำการเอื้อมไปยังหัวเตียงเพื่อที่จะกดปิดมันลง ก่อนที่เธอจะนั่งแบบอึนๆและสะลึมสะลืออยู่ๆภาพความจำในหัวข้อปรากฏขึ้น ‘ อือ เดี๋ยวนะฝันเหรอ นี่แกฝันเหรอเฌอเบลล์ แกเป็นบ้าอะไรอกหักจนเพี้ยนไปแล้วหรือไงถึงได้ฝันอะไรแบบนี้ แล้วดูสิความฝันเมื่อคืนมันเหมือนของจริงมันเหมือนว่าฉันได้พบเจอกับเหตุการณ์นั้นจริงๆ แทนที่อกหักจะช้ำใจจะต้องร้องไห้กลับกลายเป็นว่าเอาเขาไปฝันถึงเรื่องลามกเฉยเลย ถ้ารู้ว่าดื่มหนักแล้วจะเป็นเอามากขนาดนี้สู้ไม่ดื่มหรือเอาแต่พอตัวดีกว่า ’เฌอเบลล์บ่นพึมพำคนเดียวหลังจากที่เธอตื่นนอนขึ้นมาก็คิดได้ว่าเมื่อคืนเธอฝันเรื่องลามกแทบจะตลอดทั้งคืน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะอกหักจากเขาเธอเพิ่งจะช้ำใจจากเขาจนกินเหล้าเมาแต่อยู่ๆก็เก็บเอาเขาไปฝันเฉยเลย 2 ขาเรียวค่อยๆก้าวลงจากเตียงเพราะนี่ก็สายมากแล้วเธอจะต้องแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยแต่ยังไม่ทันไรอยู่ๆเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบเข้ามาตรงกลางกายสาวซะก่อน “ อ๊ะ อะไรเนี่ยทำไมมันเจ็บ
“ หึ สวยมันสวยมากแต่มันสั้นมันสั้นไปกูไม่ชอบ กูไม่ชอบให้มึงแต่งตัวแบบนี้ “ จบประโยคของภาคินเฌอเบลล์ก็ถึงกับหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีเขาบอกว่าเขาไม่ชอบให้เธอใส่กระโปรงสั้น เขาไม่ชอบให้เธอแต่งตัวแบบนี้ งั้นหมายความว่าเขาชอบเธองั้นเหรอเขาชอบในแบบที่เธอเคยทำก่อนหน้านี้งั้นเหรอ ‘ หมายความว่าไงหมายความว่าคือจริงๆมันก็สวยแต่เขาไม่ชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้งั้นเหรอ เขาไม่ชอบให้ฉันใส่กระโปรงสั้นแล้วแบบเดิมเขาชอบเหรอ ใจเย็นสิยัยเบลอย่าทำเป็นตื่นตระหนกไป ’ “ ตะ แต่คาราเมลกับข้าวหอมก็แต่งแบบนี้นะ “ “ นั่นมันก็เรื่องของคนอื่นทำไมต้องทำตามด้วย มึงเป็นตัวของตัวเองน่ะดีแล้วเบล แค่นี้ก็น่ารักแล้วจะไปแต่งให้เหมือนคนนั้นคนนี้ทำไม ไปเปลี่ยน “ คำพูดของภาคินทำให้เฌอเบลล์ยืนนิ่งตัวแข็งทื่อเธอทำอะไรไม่ถูกพูดอะไรไม่ออก เขาบอกว่าเธอไม่ต้องทำตัวให้เหมือนกับใครแค่นี้ก็น่ารักพอแล้ว จากที่ตอนแรกหัวใจเต้นแรงตอนนี้มันเต้นแรงมากเข้าไปอีก ไม่รู้ว่าเขาไปกินยาตัวไหนมาแต่ดูท่าเขาแปลกๆไป เขาไม่เหมือนกับภาคินคนเก่าคนเดิมซึ่งเขาดูจะใส่ใจและห่วงใยเธอมากเป็นพิเศษ น่ารักงั้นเหรอเป็นครั้งแรกเลยนะที่เขาพูดแบบนี้กับ
“ หึ มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ก็ถ้ากูปล่อยให้เบลไปกับมึงมีหวังมันไม่รอดมือมึงแน่ มึงเป็นคนยังไงทุกคนรู้ดี “ ยังไม่ทันที่เฌอเบลล์จะได้ตอบอะไรชีวินอยู่ๆก็มีเสียงของใครมาคั่นกลาง และไม่ต้องให้สืบว่าคือใครเพราะเขาคนนั้นก็คือภาคิน เขาพูดตามความจริงนั่นแหละ เพราะถ้าเมื่อคืนเขาให้ชีวินเป็นคนไปส่งเฌอเบลล์มีหวังเธอไม่รอดเงื้อมมือของเพื่อนเขาแน่ ทุกคนรู้ดีว่าชีวินเป็นคนยังไงก่อนพี่รอยยิ้มแบบกวนส้นทีนจะปรากฏอยู่ตรงมุมปากของชีวิน “ แหม มึงรู้ดีจังเลยนะ ที่ไม่ให้กูไปส่งเป็นเพราะว่าหวงหรือเปล่าครับเพื่อน “ (ชีวิน) “ หวงอะไรของมึงไร้สาระกูกับเบลเป็นเพื่อนกัน ไม่มีทางไปเป็นอย่างอื่น “ (ภาคิน) ภาคินพูดจบก็เดินไปนั่งยังที่ประจำของตัวเองก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเรื่อยเปื่อย คำพูดของเขาเมื่อกี้ไม่ได้ทำให้ชีวินสนใจอะไรเป็นเพียงแค่การพูดกันตามประสาเพื่อน แต่กลับใครอีกคนเธอรู้สึกอยากเอาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ เธอรู้สึกเจ็บเธอรู้สึกปวดคำพูดเมื่อกี้มันก็สามารถบอกได้เป็นนัยๆแล้วว่า เขาไม่มีทางคิดกับเธอมากไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง “ อ๋อเหรอ ครับผม “ (ชีวิน) “ อร้ายย ยัยเบลไหนนัดกันว่าจ
“ ที่คอเฌอเบลล์กูเห็น ฝีมือมึงใช่ไหม “จบคำถามของชีวินภาคินก็มีอาการเลิ่กลั่กทันที นี่สินะคือคำถามที่เพื่อนของเขาอยากจะถาม และดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่ชีวินที่อยากรู้กลับกลายเป็นว่าเพื่อนทั้ง 4 คนของเขาก็อยากจะรู้เขานึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนนี้ได้ทำลอยบนต้นคอของเฌอเบลล์ด้วยอารมณ์และไฟราคะ จนลืมไปว่ามันเป็นจุดที่ปกปิดได้ยากซึ่งเขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนเห็น ‘ เหี้ยแล้วไงลืมไปเลยว่ะทั้งๆที่เฌอเบลล์ก็เตือนแล้วแท้ๆ แต่ตอนนั้นมันได้ฟิวจนทำให้ลืมคิดไป แล้วผมควรจะพูดยังไงดีวะ ’ “ คออะไรกูไม่รู้เรื่อง ““ มึงโกหกใครโกหกได้นะเว้ยแต่โกหกพวกกูที่เป็นเพื่อนมึงไม่ได้หรอก ที่สำคัญผีเห็นผีมองแค่แป๊บเดียวก็รู้ “(คิริว)และใช่อย่างที่คิริวพูดเลยอย่าว่าแต่ตัวเขาทุกคนในกลุ่มแค่มองแป๊บเดียวก็รู้แล้วว่ารอยนั้นมันคือรอยอะไร พวกเขาต่างก็เป็นเสือที่ชอบขย้ำเหยื่อนับประสาอะไรกับรอยแค่นี้จะแยกไม่ออก “ มึงทำแบบนี้ทำไมวะ “(คิรัน)“ นั่นดิไหนมึงบอกว่าชอบคาราเมลรักคาราเมลแล้วมึงทำแบบนี้กับเฌอเบลล์ทำไม นั่นเพื่อนนะเว้ยมึงทำแบบนี้จากที่เป็นเพื่อนกันมันจะเสียเพื่อน สุดท้ายสิ่งที่ตามมาคือจะมองหน้ากันไม่ติด “ (ชีวิน) สุดท้ายทุก
ช่วงบ่ายของวันหลังจากเลิกเรียน 2 สาวก็มาเดินห้าง shopping จับจ่ายใช้สอยตามประสาสาวๆ เนื่องจากคาราเมลทักมาบอกว่าป่วยไม่สามารถมาเรียนได้ พวกเธอก็เลยมากันแค่สองคนลำพัง และด้วยความที่คิดว่าเพื่อนแฮงค์จากอาการเมามายเมื่อวานจึงไม่ได้ซักไซ้อะไรมาก วันนี้เป็นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ซึ่งอีก 4 วันจะถึงวันวาเลนไทน์ แต่ละร้านก็จะแสดงสินค้าของตัวเองในรูปแบบของหัวใจ บ้างก็เป็นสีชมพูบ้างก็เป็นสีแดงยิ่งบางร้านจัดโปรโมชั่นคู่รักกันเป็นว่าเล่น 2 สาวที่ไม่มีแฟนหรือเรียกง่ายๆก็คือแต่ละคนยังไม่เคยมีแฟนต่างคนก็ต่างหน้าเศร้า ก่อนที่สายตาของเฌอเบลล์จะมาสะดุดเข้ากับร้านค้าร้านหนึ่ง “ อะ เอ่อ นี่ข้าวหอมเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เธอเดินดูของไปก่อนเลยเดี๋ยวเรามา “ “ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม “ “ ไม่เป็นไร เราไปแป๊บเดียวไม่นานหรอก “ พูดจบเฌอเบลล์ก็เดินแยกตัวออกมาจากข้าวหอมทันที ทิ้งให้ข้าวหอมยืนเลือกชุดชั้นในนู่นนี่นั่นเรื่อยเปื่อย เธอไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปไหนและไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปซื้ออะไรด้วย เอาไงดีล่ะเฌอเบลล์จะเข้าไปดีหรือไม่ดีนะ จะซื้อดีหรือไม่ซื้อบทจะดีก็ดีใจหายแต่บทจะปากร้ายก็ร้ายเหลือเก
“ คะ คิน มาได้ยังไง “ และใช่ผู้ชายที่มาใหม่ก็คือภาคินคนเก่าคนเดิม สองคิ้วบางขมวดเข้าหากันเป็นปมวันนี้เธอไม่ได้นัดเขามาทำรายงาน แต่ทำไมเขาถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ภาคินงั้นเหรอเขามาได้ยังไงกันนะฉันไม่ได้นัดเขามาทำรายงานหรือไม่ได้มีธุระอะไรต้องเจอกันสักหน่อย หรือเป็นเพราะว่าติดต่อคาราเมลไม่ได้ถึงได้วนเวียนมาหาฉันอีกแล้ว“ เบื่ออ่ะไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว ว่าแต่นี่กลิ่นอะไรหรอ “ “ อ๋อ เข้ามาก่อนสิพอดีเบลกำลังทำอาหารน่ะ ““ จริงดิ ดีเลยกำลังหิวพอดี ““ งั้นนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวเราไปทำมาให้ “ พูดจบเฌอเบลล์ก็ขอตัวไปทำอาหารของเธอต่อให้เสร็จ จากที่ตอนแรกว่าจะทำแค่เล็กน้อยกลับกลายเป็นว่าเธอคงจะต้องทำเยอะหน่อย เพื่อให้พอสำหรับกินได้ 2 คน ทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าการที่เขามาที่นี่มีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าแต่ก็ช่างเถอะ แค่เขาบอกว่าเบื่อและคิดถึงห้องของเธอแค่นี้เธอก็รู้สึกดีแล้ว ก่อนที่ภาคินจะไปนั่งยังโซฟาและเปิดดูโทรทัศน์เรื่อยเปื่อย ทำอย่างกับว่าที่นี่คือห้องของเขายังไงยังงั้น อันที่จริงวันนี้ที่เขามาหาเฌอเบลล์เป็นเพราะว่าเขาจะคุยเรื่องนั้นเขาจะคุยกับเธอให้รู้เรื่อง ที่สำคัญเขาเพิ่งโทรหาคาราเมลติดเธอบอกว่า
เกริ่น จุดเริ่มต้นอึก อึก อึก เสียงลูกกระเดือกกลิ้งลงไปมาในยามที่มีของเหลวไหลลื่นลงไปในคอ ภาคิน หรือ คิน ลูกชายคนเล็กของเจ้าสัวพิบูรณ์ตระกูลอัครเดโชภัทร ทายาทหมื่นล้านของห้างช็อปปิ้งสุดหรูระดับประเทศ ชายตัวโตร่างกายกำยำบึกบึน สูงโปร่ง 190 เซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลาเอาการ กำลังนั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันที่ไม่ว่าจะหมดไปแล้วกี่ขวดต่อกี่ขวดก็ยังไม่พอ “ คินพอเถอะนะ คินกินเยอะไปแล้ว รู้ไหมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ “ เสียงหญิงสาวนางหนึ่งมีนามว่าเบล หรือ เฌอเบลล์เอ่ยบอกเพื่อนชายในขณะที่เพื่อนของเธอยังคงเอาแต่นั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันไม่หยุด ส่งผลให้บริเวณโดยรอบมีแต่ขวดเหล้าขวดเบียร์วางเกลื่อนอยู่เต็มไปหมดหลังจากที่เมื่อช่วงหัวค่ำเธออาบน้ำแต่งตัวเตรียมที่จะเข้านอน อยู่ๆก็มีคนมาแคะประตูห้องเรียก มันจึงทำให้เธอต้องเปิดออกดู และมันก็ปรากฏเป็นชายร่างสูงนั่นก็คือภาคินเพื่อนในกลุ่มหรือในห้องของเธอนั่นเอง ในมือถือถุงเหล้าเบียร์มากมายมาด้วย มันจึงทำให้เธอต้องเชิญให้เพื่อนอย่างเขาคนนี้เข้ามา ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเป็นอะไรแต่ดูจากสภาพสีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าไม่ ok “ เหอะ ปล่อยให้กูกินเถอะเบลกูอยากกิน อยากกินให้แม
“ คะ คิน มาได้ยังไง “ และใช่ผู้ชายที่มาใหม่ก็คือภาคินคนเก่าคนเดิม สองคิ้วบางขมวดเข้าหากันเป็นปมวันนี้เธอไม่ได้นัดเขามาทำรายงาน แต่ทำไมเขาถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ภาคินงั้นเหรอเขามาได้ยังไงกันนะฉันไม่ได้นัดเขามาทำรายงานหรือไม่ได้มีธุระอะไรต้องเจอกันสักหน่อย หรือเป็นเพราะว่าติดต่อคาราเมลไม่ได้ถึงได้วนเวียนมาหาฉันอีกแล้ว“ เบื่ออ่ะไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว ว่าแต่นี่กลิ่นอะไรหรอ “ “ อ๋อ เข้ามาก่อนสิพอดีเบลกำลังทำอาหารน่ะ ““ จริงดิ ดีเลยกำลังหิวพอดี ““ งั้นนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวเราไปทำมาให้ “ พูดจบเฌอเบลล์ก็ขอตัวไปทำอาหารของเธอต่อให้เสร็จ จากที่ตอนแรกว่าจะทำแค่เล็กน้อยกลับกลายเป็นว่าเธอคงจะต้องทำเยอะหน่อย เพื่อให้พอสำหรับกินได้ 2 คน ทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าการที่เขามาที่นี่มีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าแต่ก็ช่างเถอะ แค่เขาบอกว่าเบื่อและคิดถึงห้องของเธอแค่นี้เธอก็รู้สึกดีแล้ว ก่อนที่ภาคินจะไปนั่งยังโซฟาและเปิดดูโทรทัศน์เรื่อยเปื่อย ทำอย่างกับว่าที่นี่คือห้องของเขายังไงยังงั้น อันที่จริงวันนี้ที่เขามาหาเฌอเบลล์เป็นเพราะว่าเขาจะคุยเรื่องนั้นเขาจะคุยกับเธอให้รู้เรื่อง ที่สำคัญเขาเพิ่งโทรหาคาราเมลติดเธอบอกว่า
ช่วงบ่ายของวันหลังจากเลิกเรียน 2 สาวก็มาเดินห้าง shopping จับจ่ายใช้สอยตามประสาสาวๆ เนื่องจากคาราเมลทักมาบอกว่าป่วยไม่สามารถมาเรียนได้ พวกเธอก็เลยมากันแค่สองคนลำพัง และด้วยความที่คิดว่าเพื่อนแฮงค์จากอาการเมามายเมื่อวานจึงไม่ได้ซักไซ้อะไรมาก วันนี้เป็นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ซึ่งอีก 4 วันจะถึงวันวาเลนไทน์ แต่ละร้านก็จะแสดงสินค้าของตัวเองในรูปแบบของหัวใจ บ้างก็เป็นสีชมพูบ้างก็เป็นสีแดงยิ่งบางร้านจัดโปรโมชั่นคู่รักกันเป็นว่าเล่น 2 สาวที่ไม่มีแฟนหรือเรียกง่ายๆก็คือแต่ละคนยังไม่เคยมีแฟนต่างคนก็ต่างหน้าเศร้า ก่อนที่สายตาของเฌอเบลล์จะมาสะดุดเข้ากับร้านค้าร้านหนึ่ง “ อะ เอ่อ นี่ข้าวหอมเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เธอเดินดูของไปก่อนเลยเดี๋ยวเรามา “ “ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม “ “ ไม่เป็นไร เราไปแป๊บเดียวไม่นานหรอก “ พูดจบเฌอเบลล์ก็เดินแยกตัวออกมาจากข้าวหอมทันที ทิ้งให้ข้าวหอมยืนเลือกชุดชั้นในนู่นนี่นั่นเรื่อยเปื่อย เธอไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปไหนและไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปซื้ออะไรด้วย เอาไงดีล่ะเฌอเบลล์จะเข้าไปดีหรือไม่ดีนะ จะซื้อดีหรือไม่ซื้อบทจะดีก็ดีใจหายแต่บทจะปากร้ายก็ร้ายเหลือเก
“ ที่คอเฌอเบลล์กูเห็น ฝีมือมึงใช่ไหม “จบคำถามของชีวินภาคินก็มีอาการเลิ่กลั่กทันที นี่สินะคือคำถามที่เพื่อนของเขาอยากจะถาม และดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่ชีวินที่อยากรู้กลับกลายเป็นว่าเพื่อนทั้ง 4 คนของเขาก็อยากจะรู้เขานึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนนี้ได้ทำลอยบนต้นคอของเฌอเบลล์ด้วยอารมณ์และไฟราคะ จนลืมไปว่ามันเป็นจุดที่ปกปิดได้ยากซึ่งเขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนเห็น ‘ เหี้ยแล้วไงลืมไปเลยว่ะทั้งๆที่เฌอเบลล์ก็เตือนแล้วแท้ๆ แต่ตอนนั้นมันได้ฟิวจนทำให้ลืมคิดไป แล้วผมควรจะพูดยังไงดีวะ ’ “ คออะไรกูไม่รู้เรื่อง ““ มึงโกหกใครโกหกได้นะเว้ยแต่โกหกพวกกูที่เป็นเพื่อนมึงไม่ได้หรอก ที่สำคัญผีเห็นผีมองแค่แป๊บเดียวก็รู้ “(คิริว)และใช่อย่างที่คิริวพูดเลยอย่าว่าแต่ตัวเขาทุกคนในกลุ่มแค่มองแป๊บเดียวก็รู้แล้วว่ารอยนั้นมันคือรอยอะไร พวกเขาต่างก็เป็นเสือที่ชอบขย้ำเหยื่อนับประสาอะไรกับรอยแค่นี้จะแยกไม่ออก “ มึงทำแบบนี้ทำไมวะ “(คิรัน)“ นั่นดิไหนมึงบอกว่าชอบคาราเมลรักคาราเมลแล้วมึงทำแบบนี้กับเฌอเบลล์ทำไม นั่นเพื่อนนะเว้ยมึงทำแบบนี้จากที่เป็นเพื่อนกันมันจะเสียเพื่อน สุดท้ายสิ่งที่ตามมาคือจะมองหน้ากันไม่ติด “ (ชีวิน) สุดท้ายทุก
“ หึ มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ก็ถ้ากูปล่อยให้เบลไปกับมึงมีหวังมันไม่รอดมือมึงแน่ มึงเป็นคนยังไงทุกคนรู้ดี “ ยังไม่ทันที่เฌอเบลล์จะได้ตอบอะไรชีวินอยู่ๆก็มีเสียงของใครมาคั่นกลาง และไม่ต้องให้สืบว่าคือใครเพราะเขาคนนั้นก็คือภาคิน เขาพูดตามความจริงนั่นแหละ เพราะถ้าเมื่อคืนเขาให้ชีวินเป็นคนไปส่งเฌอเบลล์มีหวังเธอไม่รอดเงื้อมมือของเพื่อนเขาแน่ ทุกคนรู้ดีว่าชีวินเป็นคนยังไงก่อนพี่รอยยิ้มแบบกวนส้นทีนจะปรากฏอยู่ตรงมุมปากของชีวิน “ แหม มึงรู้ดีจังเลยนะ ที่ไม่ให้กูไปส่งเป็นเพราะว่าหวงหรือเปล่าครับเพื่อน “ (ชีวิน) “ หวงอะไรของมึงไร้สาระกูกับเบลเป็นเพื่อนกัน ไม่มีทางไปเป็นอย่างอื่น “ (ภาคิน) ภาคินพูดจบก็เดินไปนั่งยังที่ประจำของตัวเองก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเรื่อยเปื่อย คำพูดของเขาเมื่อกี้ไม่ได้ทำให้ชีวินสนใจอะไรเป็นเพียงแค่การพูดกันตามประสาเพื่อน แต่กลับใครอีกคนเธอรู้สึกอยากเอาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ เธอรู้สึกเจ็บเธอรู้สึกปวดคำพูดเมื่อกี้มันก็สามารถบอกได้เป็นนัยๆแล้วว่า เขาไม่มีทางคิดกับเธอมากไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง “ อ๋อเหรอ ครับผม “ (ชีวิน) “ อร้ายย ยัยเบลไหนนัดกันว่าจ
“ หึ สวยมันสวยมากแต่มันสั้นมันสั้นไปกูไม่ชอบ กูไม่ชอบให้มึงแต่งตัวแบบนี้ “ จบประโยคของภาคินเฌอเบลล์ก็ถึงกับหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีเขาบอกว่าเขาไม่ชอบให้เธอใส่กระโปรงสั้น เขาไม่ชอบให้เธอแต่งตัวแบบนี้ งั้นหมายความว่าเขาชอบเธองั้นเหรอเขาชอบในแบบที่เธอเคยทำก่อนหน้านี้งั้นเหรอ ‘ หมายความว่าไงหมายความว่าคือจริงๆมันก็สวยแต่เขาไม่ชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้งั้นเหรอ เขาไม่ชอบให้ฉันใส่กระโปรงสั้นแล้วแบบเดิมเขาชอบเหรอ ใจเย็นสิยัยเบลอย่าทำเป็นตื่นตระหนกไป ’ “ ตะ แต่คาราเมลกับข้าวหอมก็แต่งแบบนี้นะ “ “ นั่นมันก็เรื่องของคนอื่นทำไมต้องทำตามด้วย มึงเป็นตัวของตัวเองน่ะดีแล้วเบล แค่นี้ก็น่ารักแล้วจะไปแต่งให้เหมือนคนนั้นคนนี้ทำไม ไปเปลี่ยน “ คำพูดของภาคินทำให้เฌอเบลล์ยืนนิ่งตัวแข็งทื่อเธอทำอะไรไม่ถูกพูดอะไรไม่ออก เขาบอกว่าเธอไม่ต้องทำตัวให้เหมือนกับใครแค่นี้ก็น่ารักพอแล้ว จากที่ตอนแรกหัวใจเต้นแรงตอนนี้มันเต้นแรงมากเข้าไปอีก ไม่รู้ว่าเขาไปกินยาตัวไหนมาแต่ดูท่าเขาแปลกๆไป เขาไม่เหมือนกับภาคินคนเก่าคนเดิมซึ่งเขาดูจะใส่ใจและห่วงใยเธอมากเป็นพิเศษ น่ารักงั้นเหรอเป็นครั้งแรกเลยนะที่เขาพูดแบบนี้กับ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด (เสียงนาฬิกาปลุก) เสียงนาฬิกาปลุกที่ถูกตั้งไว้ในเวลาเดิมๆซ้ำๆกำลังทำงาน ก่อนที่คนกำลังโดนปลุกจะค่อยๆบิดขี้เกียจไปมา เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดขึ้นมือเรียวทำการเอื้อมไปยังหัวเตียงเพื่อที่จะกดปิดมันลง ก่อนที่เธอจะนั่งแบบอึนๆและสะลึมสะลืออยู่ๆภาพความจำในหัวข้อปรากฏขึ้น ‘ อือ เดี๋ยวนะฝันเหรอ นี่แกฝันเหรอเฌอเบลล์ แกเป็นบ้าอะไรอกหักจนเพี้ยนไปแล้วหรือไงถึงได้ฝันอะไรแบบนี้ แล้วดูสิความฝันเมื่อคืนมันเหมือนของจริงมันเหมือนว่าฉันได้พบเจอกับเหตุการณ์นั้นจริงๆ แทนที่อกหักจะช้ำใจจะต้องร้องไห้กลับกลายเป็นว่าเอาเขาไปฝันถึงเรื่องลามกเฉยเลย ถ้ารู้ว่าดื่มหนักแล้วจะเป็นเอามากขนาดนี้สู้ไม่ดื่มหรือเอาแต่พอตัวดีกว่า ’เฌอเบลล์บ่นพึมพำคนเดียวหลังจากที่เธอตื่นนอนขึ้นมาก็คิดได้ว่าเมื่อคืนเธอฝันเรื่องลามกแทบจะตลอดทั้งคืน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะอกหักจากเขาเธอเพิ่งจะช้ำใจจากเขาจนกินเหล้าเมาแต่อยู่ๆก็เก็บเอาเขาไปฝันเฉยเลย 2 ขาเรียวค่อยๆก้าวลงจากเตียงเพราะนี่ก็สายมากแล้วเธอจะต้องแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยแต่ยังไม่ทันไรอยู่ๆเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบเข้ามาตรงกลางกายสาวซะก่อน “ อ๊ะ อะไรเนี่ยทำไมมันเจ็บ
“ อ่าาาา เบล มึงทำหน้าแบบนี้คงไม่อยากนอนพักสินะ ทำหน้ายั่วค.วยกูชิบหาย สงสัยจะไม่ได้หยุดที่รอบเดียว “ ตรับ ตรับ ตรับอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อบวกกับเสียงร้องครวญครางที่คนทั้งคู่เปล่งออกมาดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง แข่งกับเสียงเครื่องปรับอากาศที่ตอนนี้ไม่ว่าจะปรับอุณหภูมิให้เย็นมากแค่ไหนแต่มันก็ไม่ได้ทำให้คนทั้งสองรู้สึกดีได้เลยก็ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นภาคินหรือเฌอเบลล์ต่างก็มีร่างกายที่ร้อนราวดั่งไฟ เหงื่อเม็ดเล็กๆค่อยๆซึมออกตามกรอบหน้าและลำตัว ภาพที่คนตัวโตกำลังถ่าโถมเข้าใส่ร่องสวาทสาวขาวเนียน ภาพนี้มันทำให้เฌอเบลล์ที่นอนอยู่ใต้ล่างรู้สึกตาตรึงใจ ผู้ชายที่เธอรักผู้ชายที่เธอชอบเขากำลังขย้ำเนื้อตัวของเธออยู่ เขาเหมือนสัตว์ป่าที่หิวกระหายและพอมาเจอกับเนื้อชินดีก็ขย้ำอย่างกับว่าจะเอาให้แหลกคามือ ภาคินเป็นคนที่ขี้โมโหหงุดหงิดง่ายและพอมาอยู่บนเตียงมันก็ทำให้เขาดูดุมากเข้าไปอีก เขาทั้งดิบเถื่อนจนเธอแทบจะต้านทานไม่อยู่“ อ่าาา ดีอะเบล ท่านี้มันโครตดี “ “ อือ เราจะ จุก มันจุก “ พลั๊บ พลั๊บ พลั๊บ ในขณะที่ร่วมรักกันไปได้สักพักเป็นภาคินที่ทำการเปลี่ยนท่าเขายกร่างของเฌอเบลล์ที่นอนอยู่ขึ้นม
“ อ่าาา เบล ตรงนี้มันแฉะแล้วอ่ะ แฉะยิ่งกว่าตรงนมมึงอีกงั้นกูขอเลียหน่อยนะ “ ว่าจบภาคินก็ก้มลงไปดอมดมร่องสวาทสาวขาวเนียนที่ ณ บัดนี้มันเฉอะแฉะไปด้วยน้ำของเฌอเบลล์ที่หลั่งไหลออกมา ก็เธอโดนเขาปนเปอขนาดนี้มันก็ไม่แปลกหรอกที่มันจะไหลเยอะ ซึ่งการที่เธอจุดติดง่ายแบบนี้ภาคินชอบมันมากเหลือเกิน เขารู้สึกว่าเซ็กส์ของเธอกับเขามันโคตรจะเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว อ๊ะ “ อือ คะ คิน มัน มันไม่ดี “ “ ไม่เป็นไรกูไม่ถือกูชอบ กูชอบกินน้ำหวานของมึง “ ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องแคบก่อนที่เขาจะมาหยุดอยู่ตรงติ่งเกสร ไม่รอช้าภาคินทำการกดย้ำๆและซ้ำๆเพื่อเป็นการตอกย้ำว่าตอนนี้เธอกำลังโดนเขาเลียอยู่ จากตอนแรกที่นอนแน่นิ่งเป็นเฌอเบลล์ที่ส่ายสะโพกโยกย้ายไปมา เธอเสียวเธอกระสันเธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง จากที่ตอนแรกก้นของเธออยู่ติดกับพื้นกลับกลายเป็นว่าตอนนี้มันยกลอยเด่นขึ้นอยู่กลางอากาศ ทั้งๆที่มันก็เป็นความฝันแต่ทำไมมันทำให้เธอรู้สึกดีเช่นนี้ มันรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังพบเจอและพบพานของจริง “ อือ คะ คิน เบล เบลเสียว “ แพล๊บ แพล๊บ เสียงริมฝีปากลากเลียสลับดูดกลืนน้ำเสียวเสียงเมื่อกี้ที่เฌอเบลล์พูดออกมาไม่ได้ทำใ
“ อือ อย่ามายุ่ง จะนอน “ “ หึ ทำไมมึงน่ารักจังว่ะเบล ขนาดหลับยังน่ารักเลย ทำตัวน่ารักแบบนี้กูขอนะ “ พูดจบภาคินก็ก้มใบหน้าลงไปจูบสัมผัสที่ริมฝีปากของเฌอเบลล์ทันที เพราะตอนนี้เธอกำลังเผยอปากรับสัมผัสจากเขาอยู่ ฝ่ามือค่อยๆลูบไล้ไปตามเนื้อตัวก่อนจะมาหยุดอยู่ที่เต้านมอวบอิ่ม ไม่รอช้าคนตัวโตจัดการบีบขย้ำทันที นิ้วน้อยๆค่อยๆชอนไชยเข้าไปใต้บราเซียก่อนจะเจอเข้ากับเจ้าจุกสีชมพูหวาน เขาทำการบิดบี้และขยี้มันไปมา และนั่นก็ทำให้เฌอเบลล์ถึงกับขนลุกขนพอง เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดออกกว้างหลังจากที่มันปิดสนิทจากอาการมึนเมาและอ่อนเพลีย ภาพตรงหน้ามันทำให้เธอถึงกับชะงัก เธอไม่รู้ว่านี่คือความฝันหรือว่าอะไรแต่ถ้ามันใช่มันก็คงจะเหมือนจริงมากๆ จ๊วบ จ๊าบ เสียงน้ำลายที่แลกกันไปมาสลับกับดูดดึงภายใต้ริมฝีปากหนาที่เป็นฝ่ายนำทาง ตามมาด้วยเรียวลิ้นเล็กๆที่ถูกต้อนให้จนมุม ตอนนี้เฌอเบลล์ทำตัวไม่ถูก เพราะนอกจากร่างกายจะถูกพันธนาการจากฝีมือของคนตัวโตแล้ว ริมฝีปากของเธอยังไม่สามารถที่จะเปล่งเสียงได้อีกด้วย เธอคิดว่านี่คือความฝันและถึงแม้มันจะเป็นแค่ฝันแต่เธอก็รู้สึกดี ไม่ได้รับความรักจากเขาในชีวิตจริงก็ขอให้