“พี่ซินนนนน”
หญิงสาวเจ้าของชื่อหันตามเสียงเรียก เธอยิ้มใจดีให้กับเจ้าของเสียง เด็กสาววัยรุ่นคนนี้เป็นลูกค้าประจำของเธอมานาน น่าจะประมาณ 2-3 ปี ตอนนี้เธอคาดเดาว่าเด็กคนนี้น่าจะอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 6
“ว่าไงคะ”
“ตัวจริงเหรอพี่” เด็กสาวถามเธอ มองสบตาด้วยแววตารอคอย
“ก็ ตัวจริงค่ะ” ซินซินตอบพร้อมกับร้อยยิ้มน้อยๆ
“หูยพี่ ทำบุญด้วยอะไรอะ หนูจะไปทำบ้าง”
“ลองถามเขาดูสิว่าทำไมถึงเลือกพี่ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน” หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงใจดี เพราะเหตุผลนั้นตัวเธอเองก็ไม่รู้เช่นกัน
พูดคุยกันได้ไม่นาน เจ้าของเรื่องก็เดินออกมาจากในบ้าน เขาเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้งใจว่าจะออกไปหาซื้อของในเมือง
“ผมไปก่อนนะ”
“คุณไปได้แน่นะ”
“สบายมาก”
“ระวังตัวด้วยนะคะ ปกติคุณมีเพื่อนไป วันนี้คุณไปคนเดียว”
“ครับ เดี๋ยวผมรีบกลับ”
“ค่ะ”
หลังจากคุยกับจบ ศีรษะทุยก็ถูกมือใหญ่จับเบาๆด้ว
ชายหนุ่มยืนขึ้นเต็มความสูง ก้มลงอุ้มอาเจิ้งขึ้น ก่อนจะโอบร่างบอบบางของซินซินเข้ามากอดเพียงเท่านั้นเสียงกรี้ดกร้าดก็ดังไปทั่วบริเวณ บรรดาแฟนคลับที่มาในงานต่างก็ยกโทรศัพท์และกล้องขึ้นมากดถ่ายภาพ เสียงพูดคุยดังไปทั่วเมื่อพวกเขาได้ร่วมเป็นสักขีพยานในการขอแต่งงานของไอดอลที่พวกเขาชื่นชอบ“เอาล่ะค่ะ พวกเรามาถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึกดีกว่านะคะ” พิธีกรสาวทำหน้าที่ของตัวเองต่อหลังจากที่มาถึงคิวของหล่อนบรรดาแฟนคลับที่มาในงานมายืนรวมตัวกันอยู่ที่หน้าเวที เมื่อพวกเขาพร้อม เฉินซื่อซีก็พาซินซินกับอาเจิ้งลงไปยืนใกล้ๆ พวกเขาโดยมีแค่แถบกั้นคั่นกลางเท่านั้นหลังจากการถ่ายภาพที่ระลึกเสร็จก็เป็นอันจบงาน พวกเขาทยอยเดินออกจากพื้นที่จัดงานด้วยรอยยิ้ม วันนี้เป็นวันที่คุ้มที่สุดสำหรับพวกเขาซินซินกับเฉินซื่อซีเดินกลับเข้าไปในห้องแต่งตัว โดยมีเสี่ยวเหยาอุ้มอาเจิ้งเดินตามไป เมื่อเข้าในห้องแต่งตัว ทีมงานต่างก็ตบมือต้อนรับพวกเขาอย่างอบอุ่น“ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยกันในวันนี้นะคะ”“ยินดีด้วยนะคะ” หนึ่งในทีมงานเป็นตัวแทนมอบช่อดอกไม้แสดงความยินดีกับซินซิน“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยกันนะคะ อย่าลืมนะคะ เย็นนี้เร
กลางดึกคืนนั้นซินซินที่หลับๆ ตื่นๆ ตั้งแต่มีลูกเธอก็เคยชินกับการนอนหลับไม่สนิท หญิงสาวพลิกกายไปมาจนร่างสูงที่อยู่ข้างๆ รู้สึกตัว“นอนไม่หลับเหรอ”“ฉันทำให้คุณตื่นเหรอ ขอโทษนะคะ”“ไม่เป็นไรจ้ะ เป็นอะไรถึงนอนไม่หลับ หืม”“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยค่ะ”“บอกผมได้ไหม”“พอดีเดือนหน้าจะตีพิมพ์นิยายเรื่องใหม่ แล้วจะมีจัดงานแจกลายเซ็น ฉันกลัวทำอะไรผิดพลาด”“อย่าคิดมากสิ คุณเก่งจะตาย แล้วถึงจะมีอะไรผิดพลาดก็ไม่เห็นเป็นอะไร”“…..ค่ะ”“นอนพักเถอะจ้ะ”“ค่ะ”1 เดือนต่อมา“เตรียมเปิดงานหรือยัง เหล่าซือล่ะ”“กำลังจะออกมาค่ะ เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ”“ใกล้ได้เวลาแล้ว คนมารอหน้างานกันเต็มเลย เปิดให้เข้ามาก่อนเวลาได้เลย”“รับทราบค่ะ”หลังจากได้รับคำสั่ง ทีมงานก็สั่งการผ่านทางวิทยุสื่อสารให้เปิดประตูเข้างานได้เลย ผู้คนทยอยเข้ามาเดินดูงานกันอย่างต่อเนื่อง หนังสือที่วางขายหน้างานถูกเหมาเกือบหมดจนต้องให้ทางทีมงานนำมาวางเพิ่ม จนกระทั่งถึงเวลาเปิดตัวซินซิน หญิงสาวก็เดินออกมาขึ้นเวทีด้วยชุดเดรสสีชมพูสวยงาม“สวัสดีค่ะเหล่าซือ”“สวัสดีค่ะทุกคน”“ถือว่าเป็นการเปิดตัวนักเขียนคนสวยของเราอย่างเป็นทางการนะคะ วันนี้เราจ
2 ปีผ่านไป“ต้าเกอ ทางนั้นกำหนดวันเปิดกล้องมาแล้วนะ”“ลงคิวไว้เลย” ร่างสูงที่กำลังนั่งแต่งหน้าตอบผู้จัดการส่วนตัวโดยที่สายตายังมองกระจกอยู่“พรุ่งนี้มีถ่ายวาไรตี้ มะรืนมีอีเว้นท์”“อืม วันนี้ซ้อเข้ากองไหม”“ไม่ได้เข้าค่ะ วันนี้ซ้อเข้าบริษัทค่ะ”เมื่อแต่งหน้าเสร็จร่างสูงก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินเข้าสตูดิโอไปเตรียมตัว“ทางเราติดต่อสำนักพิมพ์แล้ว มีคิวว่างประมาณเดือนหน้า หลังจากตีพิมพ์จะจัดงานอีเว้นท์แจกลายเซ็นค่ะ”“จะมีคนมาเหรอคะ”“โห ระดับนักเขียนนิยายที่ได้รับการนำไปทำเป็นซีรี่ย์เลยนะคะ ไหนจะสถานะภรรยาคนสวยของดาราชื่อดังอย่างเฉินซื่อซีอีก มีคนอยากเจอคุณเยอะแยะ”“ค่ะ ว่าไงว่ากันค่ะ”“อ้อ มีข่าวดีด้วยนะคะ นิยายเรื่องใหม่ติดฮ็อตเสิร์ชยาวเลยค่ะ แฮชแท็กยังไม่หลุดจากอันดับต้นๆ เลยค่ะ”“เดี๋ยวเสร็จงานรอบนี้สงสัยต้องฉลองใหญ่กันแล้วนะคะ”“อย่าลืมพาพี่เขยมาด้วยนะคะ”“ถ้าเขาว่างก็น่าจะมาค่ะ”หลังจากการพูดคุยจบลงซินซินก็ออกจากบริษัทและกลับเข้าไปที่กองถ่าย ตอนนี้หน้าที่การงานของเธออยู่ตัวในระดับหนึ่ง เธอเป็นนักเขียนที่มีต้นสังกัดดูแลและตั้งแต่ที่เธอได้มีส่วนร่วมในการเขียนบทในซีรี่ย์เรื่อง บังเอิ
“ตื่นแล้วเหรอครับ เป็นยังไงบ้าง”“หนาวค่ะ”“เป็นเอฟเฟ็กยาน่ะครับ แต่เดี๋ยวพยาบาลจะเอาผ้าห่มอบร้อนมาให้นะ จะได้หายหนาว”“…..ค่ะ”หญิงสาวมีอาการหนาวจนร่างกายสั่น จนกระทั่งพยาบาลนำผ้าห่มอบร้อนมาให้เธอจึงค่อยๆดีขึ้น“ฉันคันหน้าคันตัว เวียนศีรษะ คลื่นไส้ หายใจไม่ออก ตอนแรกคิดว่าจะตายเลยนะคะ”“คุณมีอาการแพ้ยาบล็อกหลังน่ะ ตอนคุณบอกว่าหายใจไม่ออก ผมตกใจแทบแย่”“แล้วลูกล่ะคะ”“ตรวจอยู่จ้ะ เดี๋ยวตรวจอะไรเสร็จแล้วพยาบาลจะพาเข้ามา”“ค่ะ”“คุณรู้ไหม ตอนแรกผมทำอะไรไม่ถูกเลย จนผมเห็นคุณที่ต้องมาเจ็บตัวคลอดลูก ผมสาบานกับตัวเองเลยว่าจะดูแลคุณกับลูกให้ดีที่สุด ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณเสียใจเด็ดขาด”“ขอบคุณนะคะ”“ขอบคุณทำไม ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณ”“…..”“ขอบคุณนะซินซิน ขอบคุณที่ตอนนั้นคุณยอมที่จะจับมือผม ยอมที่จะก้าวตามผมมา ขอบคุณที่คุณยอมให้มีคำว่าเรา ขอบคุณที่มอบสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดให้กับผม และที่สำคัญที่สุดคือขอบคุณที่คุณยอมเจ็บตัวเพื่อมีลูกของเรา”“ขอบคุณเยอะไปแล้วค่ะ”“เอาล่ะ คุณพักผ่อนเถอะนะ เอาไว้ลูกมาแล้วเดี๋ยวผมปลุก”“ค่ะ” เพียงไม่กี่นาที ดวงตากลมโตก็หลับพริ้มลงอีกครั้งด้วยความอ่อนเพลีย“กลับ
“กลับมาแล้วครับ”“ไง พ่อตัวดี”“อ้าว แม่ยังไม่กลับอีกเหรอ มืดแล้วนะ”“แม่มาหาอาซิน ทำไมแม่จะอยู่นานไม่ได้”“กลับดึกมันอันตรายนะแม่”“ขี้บ่น”ร่างสูงส่งเสียงบอกภรรยาสาวเหมือนที่ทำเป็นประจำทุกวัน แต่ก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อมารดาของเขายังไม่กลับบ้านทั้งที่ข้างนอกก็เริ่มมืดแล้ว“แม่เป็นห่วงอาซิน แกกลับมาแม่ก็จะได้หมดห่วง”“หืม เสี่ยวเหยาไปไหน”“ไปธุระ”“อ้อ แล้วซินซินล่ะ”“หลับ อยู่ในห้อง”“งั้นแม่กลับเลยไหม เดี๋ยวจะดึก มันอันตรายนะ”“ก็คงต้องอย่างนั้น ดูแลอาซินดีๆล่ะ แม่ไปนะ”“ครับ ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกผมด้วยนะ”“อืมๆ”ร่างสูงเดินมาส่งมารดาที่ลิฟต์ก่อนจะกลับเข้าบ้าน เขาเข้าไปดูหญิงสาว เมื่อเห็นเธอยังหลับอยู่จึงกลับเข้าไปในห้องทำงานและเปิดไลฟ์สดต่อเป็นการจบการทำงานของวันนี้หลายเดือนต่อมา“คุณพยาบาลคะ เมื่อคืนน้องไม่ดิ้นค่ะ”“ไม่ดิ้นเลยเหรอคะ”“ไม่เชิงค่ะ ปกติน้องจะดิ้นประมาณเที่ยงคืนถึงตีสอง แต่เมื่อคืนไม่ดิ้นค่ะ”“เดี๋ยวติดเครื่องวัดหัวใจนะคะ”วันนี้หญิงสาวมีนัดตรวจครรภ์ตามปกติ อายุครรภ์เธอถึงกำหนดคลอดแล้ว เธอก็ยังไม่มีอาการเจ็บปวดใดใดเมื่อหญิงสาวมานอนที่เตียงและพยาบาลก็เข้ามาติดเครื่องวัดคลื
“ง่วงหรือยัง”“ยังค่ะ แต่อิ่มมากเลย”“แหมคุณ ถ้ากินขนาดนี้ไม่อิ่ม ผมว่าควรไปตรวจแล้วล่ะ”“ทำเป็นพูด ใครบอกให้ฉันกินเยอะๆล่ะ ถ้าคลอดแล้วน้ำหนักไม่ลดฉันจะโทษคุณ”“ทำอย่างกับคุณน้ำหนักขึ้นเยอะ คุณหมอบอกให้คุณเพิ่มน้ำหนักไม่ใช่เหรอ”“เพิ่มกว่านี้ฉันคงเดินไม่ไหวแล้วค่ะ รูปร่างฉันเล็ก ถ้าน้ำหนักขึ้นเยอะก็กลัวจะคลอดเองไม่ไหว”“ไม่เห็นเป็นอะไร ผมไม่ได้หัวโบราณถึงขนาดที่ว่าแม่ต้องคลอดลูกเองเท่านั้น ไม่ว่าคลอดเองหรือผ่า ยังไงก็ขอให้ปลอดภัยกันทั้งคุณทั้งลูกก็พอ”“…..”“…..อ้าว”ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองภรรยาสาวเมื่อไม่มีเสียงตอบรับ ก่อนจะต้องชะงักไปเมื่อคนที่พูดเจื้อยแจ้วอยู่เมื่อครู่ได้หลับไปเรียบร้อยแล้วรอยยิ้มเอ็นดูปรากฏขึ้น ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกอุ้มลอยขึ้นราวกับว่าเธอไม่มีน้ำหนักทั้งที่ท้องของเธอเริ่มใหญ่มากขึ้นจนมองเห็นได้ชัดแล้วร่างสูงก้าวขายาวๆ ตรงเข้าไปในห้องนอน วางร่างบอบบางลงบนเตียงหลังใหญ่อย่างเบามือเพื่อไม่ให้หญิงสาวต้องตื่นจากนิทรา“ว่าไง” มือใหญ่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับเมื่อมีแจ้งเตือนสายเรียกเข้า“ต้าเกอ ทางบริษัทแจ้งด่วนเข้ามาว่ากระแสดีมาก อยากให้ทั้งคู่หาเวลาไลฟ์สดด้วยกัน”“ไว้ค่อยถา