LOGINShare
บทที่ 769
Latest chapter
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 774
“ฉันบอกพวกคุณไว้เลย ฝันไปเถอะ!”เย่มู่มู่พูดอย่างฉุนเฉียวแล้ววางสายไปอู๋จื้อโทรมาอีกครั้ง เธอก็ไม่รับสายแล้วจากนั้น ประธานจางก็โทรเข้ามาแต่เขาไม่ได้โมโห กลับพูดกับเย่มู่มู่ด้วยรอยยิ้มว่า “เสี่ยวเย่ อย่าเพิ่งโกรธไปเลย!”“จริงอยู่ที่พวกเราทำบางอย่างไม่ถูกต้องไปบ้าง เอาอย่างนี้... เธอหาเวลากลับมาสักรอบ พวกเรามาเจอหน้าคุยกันหน่อย!”“มีเรื่องเข้าใจผิดอะไรที่คุยกันส่วนตัวไม่ได้บ้างล่ะ? เธอว่าจริงไหม!”“เรื่องฟ้องร้องน่ะ พวกเราพักไว้ก่อนเถอะ เธอมาอายัดบัญชีบริษัท กับบัญชีส่วนตัวของพวกเรา ทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องนะ เธออายัดบัญชีไปแล้ว แล้วพวกเราจะเอาเงินที่ไหนจ่ายเงินเดือนพนักงานล่ะ?”ที่แท้ก็รออยู่ตรงนี้นี่เองก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่เคยโทรหาเธอบ่อยขนาดนี้ที่ตอนนี้โทรมา ก็เพราะบัญชีถูกอายัดคาดว่าผู้อาวุโสสวี่คงจะลงมือแล้ว เขามีทั้งความสามารถและมีเบื้องหลังแบบนั้น“มู่มู่ ทำไมเธอไม่พูดอะไรหน่อยล่ะ? วันอาทิตย์ตอนเที่ยงเป็นไง พวกเราจองห้องส่วนตัวที่โรงแรมห้าดาวใกล้ ๆ ฟู่ลี่กรุ๊ป มีอะไรก็พูดกันให้หมดเปลือกไปเลย!”“เธอมาอายัดบัญชีพวกเราแบบนี้ ลูกของประธานอู๋ยังเรียนอยู่ต่างประเทศ ขาดเง
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 773
ตอนที่เย่มู่มู่ยังจมอยู่กับความเศร้าโศกจากการจากไปของพ่อแม่ อู๋จื้อกลับโทรหาเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อแนะนำแฟนให้ในสภาพที่เย่มู่มู่เก็บตัวและมีแนวโน้มเป็นโรคซึมเศร้า จะยอมรับคนแปลกหน้ามาเป็นแฟนได้อย่างไรแต่อู๋จื้อกลับพาคนมาถึงหน้าประตูบ้านโดยตรงผู้ชายคนแรกยิ้มซื่อ ๆ ทึ่ม ๆ ทำงานเป็นกรรมกรในพื้นที่ก่อสร้าง มือถูกอิฐทับจนหักที่บ้านพ่อเป็นอัมพาต แม่ป่วยทางจิต เขาต้องออกจากโรงเรียนมาทำงานเพราะอู๋จื้อไม่อยากจ่ายค่าชดเชยและค่ารักษาพยาบาล หลังจากถูกเย่มู่มู่ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ผู้ชายคนนั้นก็มานั่งเฝ้าอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ของเธอหลายวันสุดท้ายถูกเจ้าของบ้านผู้หญิงคนอื่นพบเข้า แจ้งตำรวจ เขาถึงได้หนีไปคนที่สองเป็นหนุ่มผมทอง มือซ้ายคีบบุหรี่ มือขวาถือหมาก พออ้าปากก็เห็นฟันเหลืองดำปี๋บอกว่าจะพาเย่มู่มู่ไปสนุกที่ไนต์คลับเย่มู่มู่ไม่ยอมให้เขาเข้ามาในบ้านด้วยซ้ำหลังจากถูกปฏิเสธไปสองคนติดกัน ครั้งที่สามอู๋จื้อก็พาหลานชายแท้ ๆ ของตัวเองมาหลานชายคนนี้อายุสามสิบกว่า ถูกหย่าร้างเย่มู่มู่เคยได้ยินพ่อแม่พูดถึงหลานชายคนนี้ของเขาหลายครั้งเพราะติดยาเสพติด เสียพนันไปหลายสิบล้านในกาสิโนมาเก
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 772
เขาจ้างพวกป้า ๆ มาสิบกว่าคนให้คอยทำความสะอาดพื้นแค่ค่าเช่าแผงในตลาดกับค่าเช่าหน้าร้าน หลังจากหักค่าใช้จ่ายประจำวันกับเงินเดือนแล้ว ยังแบ่งกำไรส่วนหนึ่งให้เย่มู่มู่ เขาก็ยังเหลือกำไรอีกเยอะนอกจากนี้ ร้านค้าที่อยู่รอบ ๆ ตลาดสดก็เปิดกันหมดแล้วร้านค้าหลายสิบร้านมีสินค้าครบครัน ดึงดูดผู้คนจากเมืองใกล้เคียงให้มาที่นี่ชีวิตเขาอยู่ดีกินดี ลูกน้องของเขา บางคนก็เปิดแผงขายของ บางคนก็ตั้งแผงลอย บางคนก็เปิดร้านปิ้งย่างตลาดโต้รุ่งส่วนบางคนก็ยังคงคอยจับตาดูคนในตระกูลเย่อยู่ทุกคนต่างก็หาเงินได้!พอได้รับโทรศัพท์จากเย่มู่มู่โดยบังเอิญ เขาก็หัวเราะอย่างมีความสุข“เจ้านาย ฮี่ ๆ ตลาดสดนี่คึกคักมากเลยครับ มีนักท่องเที่ยวเยอะแยะเลย ตึกแถวที่คุณให้ผมสร้าง กลายเป็นถนนของกินไปแล้ว นักท่องเที่ยวต่างถิ่นแน่นขนัดเลยครับ!”“คราวนี้พวกเราทำเงินได้จริง ๆ ครับ!”เย่มู่มู่หัวเราะ “ยินดีด้วยค่ะ ตลาดนั่นคุณจัดการไปเลย!”“ที่โทรมาครั้งนี้มีเรื่องอยากจะขอร้องคุณค่ะ เลขาของฉันกับทนายความสองสามคนมาที่เมืองนี้ เพื่อตรวจสอบเรื่องที่ฟู่ลี่กรุ๊ปถูกพวกนั้นยักย้ายจนกลายเป็นบริษัทว่างเปล่า!”“เมื่อกี้ผู้บริหารของ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 771
ในเมื่อเย่มู่มู่แตกหักกับพวกเขาแล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องพูดจาอ้อมค้อมกันอีกโทรศัพท์มือถือของเธอมีระบบบันทึกเสียงอยู่แล้ว ก่อนรับสายเธอก็เปิดใช้งานทันทีจากนั้นเธอก็ส่งไฟล์เสียงที่บันทึกไว้ให้เหวินเหลียนเยว่พอเหวินเหลียนเยว่ได้รับไฟล์ ก็รีบโทรกลับหาเย่มู่มู่ทันที“เจ้านายคะ ฉันได้รับไฟล์เสียงแล้ว พวกเขากล้าข่มขู่คุณด้วย นี่เป็นหลักฐานชั้นดีเลยนะคะ”“เมื่อกี้ฉันกับทีมทนายเข้าไปในบริษัทไม่ได้ เราก็เลยตรงไปที่ศาลเพื่อยื่นฟ้องทันทีค่ะ”“ตอนแรกศาลกำลังจะปิดทำการแล้วค่ะ แต่ทนายสองคนของเราเก่งมาก พวกเขายื่นคำร้องขออายัดบัญชีบริษัทโดยตรงเลย แถมยังรวมถึงบัญชีธนาคารส่วนตัวของหุ้นส่วนหลายคนที่แหล่งที่มาของทรัพย์สินไม่โปร่งใสด้วยค่ะ”“เดิมทีบริษัทเฉาหยางกรุ๊ปที่พวกเขาเปิด ก็ควรจะถูกอายัดด้วย แต่ตอนนี้เรายังไม่มีหลักฐานพอ...”“จริงสิคะ ฉันได้ยินมาว่าเฉาหยางกรุ๊ปถูกยกเลิกออเดอร์เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นลูกค้าหรือซัพพลายเออร์ ต่างก็ยกเลิกกันเป็นจำนวนมากเหรอคะ?”“หึ ต้องเป็นฝีมือของผู้อาวุโสจางแน่ ๆ เลย!”เย่มู่มู่ตอบ “อืม ใช่ค่ะ! ผู้อาวุโสจางมีเส้นสายในแวดวงธุรกิจอยู่บ้าง ท่านเลยช่วยจัดการให้!”“ว่
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 770
เมื่อได้ยินเสียงที่แก่ชราและห่อเหี่ยวของผู้เป็นพ่อ หยางชิงเหอก็ร้องไห้ออกมาเสียงดังยิ่งขึ้นพ่อของเธอรีบปลอบโยน “อย่าร้อง เด็กดี พ่อกับแม่ไม่โทษลูกหรอกนะ เดี๋ยวพ่อจะจองตั๋วเครื่องบิน พรุ่งนี้จะบินไปหา ลูกไม่ต้องกลับมาที่บ้าน พ่อกับแม่จะไปหาลูกเอง!”“เห็นลูกสบายดี พวกเราถึงจะวางใจ!”เย่มู่มู่ส่งกระดาษเช็ดหน้าให้เธอ!เมื่อเห็นหยางชิงเหอสะอึกสะอื้น น้ำไหลออกมาราวกับน้ำพุที่ไม่สามารถหยุดไหลได้เธอก็อิจฉามากเช่นกัน อย่างน้อยพ่อแม่ของหยางชิงเหอก็ยังมีชีวิตอยู่แต่เย่มู่มู่และพ่อแม่ของเธอ อยู่คนละโลกไม่สามารถพบเจอกันได้อีกแล้วเธอสละพื้นที่บริเวณระเบียงให้กับหยางชิงเหอ ส่วนตนเองถอยออกมาเธอสั่งซื้อเสื้อผ้าของแม่ทัพเฉินขุย ซื้อไซซ์ใหญ่ที่สุด รวมถึงรองเท้าและเสื้อผ้าทั้งด้านในและนอกอีกหลายชุดสำหรับคนที่สูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร แล้วให้ทางแพลตฟอร์มนำมาส่งสั่งเสื้อผ้าที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ชุดลำลอง แล้วก็ชุดพนักงานบริษัทสำหรับใส่ทำงานอีกสองชุด รวมถึงรองเท้าให้กับหยางชิงเหอ แล้วให้ทางแพลตฟอร์มนำมาส่งเมื่อทำทั้งหมดเสร็จแล้ว เธอก็เปิดคอมพิวเตอร์ แล้วเข้าสู่หน้าตลาดหุ้นในเวลานี้ ต
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 769
เย่มู่มู่เห็นว่าเขาชอบ “ตอนที่แม่ทัพเฉินกลับไป ข้าจะให้คนเตรียมโคมไฟระย้าคริสตัลสักสองสามดวงเอากลับไปให้ฮูหยินของท่านด้วย!”เฉินขุยดีใจอย่างมาก รีบประสานมือโค้งคารวะอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณท่านเทพ!”“หลูหมิง เจ้าพาแม่ทัพไปเดินดูรอบ ๆ หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้วค่อยไปกินข้าวพร้อมกันที่ชั้นล่าง”“ขอรับท่านเทพ!”หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปจากห้องแล้ว ก็ได้ยินเสียงอุทานด้วยความประหลาดใจของเฉินขุยระเบิดออกมา“ว้าว สิ่งที่แขวนแกว่งไปแกว่งมานี่คืออันใดกัน? ไยถึงสามารถแสดงมาตรส่วนของเวลาได้ด้วยตนเองเล่า?”“เหตุใดเจ้าไม่ต้องเปิดปุ่มเปิดปิด ดวงไฟก็สามารถสว่างได้ด้วยตนเองเล่า”เย่มู่มู่มองดูหยางชิงเหอที่ยังคงโทรศัพท์อยู่ จึงอยากไปดูเพื่อปลอบโยนเธอสักหน่อยดูว่ามีอะไรที่สามารถช่วยเหลือเธอได้บ้างทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องอย่างตกใจดังออกมาจากชั้นบน“ว้าว น้ำในถังนี้สะอาดยิ่งนัก ดื่มไม่ได้อย่างนั้นหรือ?”“ใช้ล้างชักโครกได้เท่านั้นหรือ? ของดีเสียหายหมด!”ทางด้านระเบียง ตั้งแต่วินาทีที่หยางชิงเหอโทรศัพท์หาแม่ น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาราวกับสายฝนหมายเลขโทรศัพท์ของแม่ยังไม่ได้ยกเลิก ยังสามารถโทรติดต่ออยู่
You may also like
เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่119.9K viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น27.1K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน80.5K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน27.3K viewsจอมยุทธ์สวรรค์: เล่ม 1 บทแรกแห่งวิญญาณ
ก้องภูผา วรารินทร์305 viewsเว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 2
รอยหยัก - หนิงอัน619 viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์66.2K viewsฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ
ผการุ้ง ช่อชมพู2.0K views
