บทที่ 201

เมื่ออีกฝ่ายยอมจำนนเช่นนี้แล้ว ภารกิจต่อไปคือการบุกเข้ายึดเมืองคืนและจับกุมหมิงอ๋องกับพรรคพวกไปรับโทษที่เมืองหลวง เซียวชิงเฟิงผู้ซึ่งไม่ได้ดูร้อนใจกับการศึกที่เพิ่งผ่านพ้นไปแม้แต่น้อย โยนคันธนูในมือกลับไปให้ตงไฮ่ด้วยท่าทางเฉยชา

“ตั้งชื่อว่า สงครามสี่เกาทัณฑ์ก็แล้วกัน”

ตงไฮ่รับคันธนูมาถือไว้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนงุนงง “…”

ไม่ใช่สิ เขาไม่ได้ขอให้ท่านอ๋องตั้งชื่อสงครามเสียหน่อย มีผู้ใดตั้งชื่อตำนานของตัวเองบ้างเล่า!?

“ไม่ได้สิ” เซียวชิงเฟิงเปรยขึ้นมาอย่างนึกขึ้นได้ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย “ข้ายังไม่อยากเปิดเผยความลับว่าเป็นแม่ทัพหน้ากากเหล็ก”

ตงไฮ่เลิกคิ้วด้วยความสงสัยยิ่งกว่าเดิม “เพราะเหตุใดเล่าพ่ะย่ะค่ะ?”

“ที่แคว้นอื่นไม่กล้ารุกรานเป็นเพราะยังไม่สามารถจับตัวแม่ทัพหน้ากากเหล็กได้” เซียวชิงเฟิงอธิบายด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หากข้าเปิดเผยตัว จะมิใช่การล่อเป้าให้พวกมันมาเล่นงานอย่างนั้นหรือ?”

ก็จริง… ตงไฮ่พยักหน้าเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว

“ถ้าพวกมันรู้ว่าข้าคือแม่ทัพหน้ากากเหล็ก คนเหล่านั้นย่อมต้องการกำจุดอ่อนของข้าให้ได้ และมันก็จะทำให้พระชายาตกอยู่ในอันตรายอีกด้วย”

ตงไฮ่