แชร์

บทที่ 42 หลงลืม

ผู้เขียน: ได้โปรดปลื้ม
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-22 14:32:50

พระเพลิงยืนผูกเนกไทอยู่หน้าตู้กระจก เขาจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองให้มีระเบียบก่อนจะหันไปมองน้องที่ยังนอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม วันนี้เป็นวันหยุดเขาก็เลยไม่อยากปลุกน้องขึ้นมาแต่เช้า เดินไปนั่งลงบนเตียงแล้วหอมแก้มนุ่มไปหนึ่งฟอด แค่เพียงได้หอมแก้มก็เหมือนกลับได้พลังมาเต็มเปี่ยม กำลังจะลุกขึ้นก็โดนน้องรั้งแขนเอาไว้ก่อน ทั้งที่เขาพายามระวังแล้วแท้ๆ แต่ก็กวนจนน้องตื่นจนได้

"พี่กวนหรอคะ?"

"พี่เพลิงจะไปไหนแต่เช้าคะ วันนี้....."

"พี่แค่จะเข้าไปเซ็นเอกสารที่บริษัทหน่อยค่ะ เดี๋ยวก่อนเที่ยงจะมารับ เกลแต่งตัวรอนะคะ"

เกวลินอมยิ้มดีใจ ตอนแรกคิดว่าเขาจะลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันครอบรอบวันตายของพ่อแม่เธอ แล้วพระเพลิงก็เป็นคนสัญญาไว้ว่าจะพาเธอไปทำบุญ พระเพลิงลูบหัวเธอแล้วโยกไปมา เขาใช้นิ้วจิ้มที่แก้มแล้วหันมาหาเธออย่างไม่พูดอะไร เกวลินรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไรก็เลยขยับไปหอมแก้มเขา แล้วพระเพลิงก็หอมแก้มเธอตอบ

เธอนอนหลับไปอีกครั้งเพราะยังรู้สึกว่าร่างกายอ่อนเพลียมาก ก่อนจะตื่นมาอีกรอบช่วงสายก็รีบอาบน้ำแต่งตัวรอพระเพลิงตามนัด ชุดเดรสสีชมพูอ่อนที่เขาซื้อให้ถูกเลือกมาใส่ในวันนี้ ทั้งสร้อยคอและสร้อยข้อมือก็เป็นของขวัญที่ได
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 45 จบบริบูรณ์

    2 เดือนผ่านไปอ้วกกกกกพระเพลิงง่วนอยู่กับการลูบหลังให้คนน้อง เกวลินแพ้ท้องหนักมากทานอะไรแทบไม่ได้ พอได้กลิ่นอาหารก็เอาแต่อาเจียนออกมา บางครั้งทานเข้าไปแล้วได้เพียงพักหนึ่งก็ไปอาเจียนจนหมด ส่งน้ำให้น้องบ้วนล้างปาก พยุงให้มานั่งลงบนเตียงนอนแล้วลูบหัวน้องอย่างเห็นใจ พึ่งเคยเห็นว่าเวลาผู้หญิงท้องลำบากมากขนาดนี้เลยเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลอดวงตาให้น้อง แต่เกวลินก็ยิ่งร้องไห้มากกว่าเก่า ดูท่าแล้วอีกคนน่าจะทรมานมากกับอาการแพ้ที่เป็นอยู่ พระเพลิงดึงเกวลินเข้าสู่อ้อมกอดแล้วโยกตัวน้องไปมา พักหลังเธอชอบให้เขากอดโอ๋เธอแบบนี้ แล้วอาการเธอก็จะดีขึ้น"ฮึก ทรมานจังเลยค่ะ""ไม่เป็นไรนะคะ พี่อยู่นี่""เกลขอโทษนะคะ ฮึก ที่บางครั้งเกลงอแงกับพี่เพลิง" คำพูดน้องมีแต่ความรู้สึกผิด น้องงอแงขึ้นแล้วก็เอาแต่ใจบางในบางครั้ง เขาตามอารมณ์ขึ้นๆลงๆของเกวลินแทบไม่ทัน แต่ว่าก็พอเข้าใจได้ถึงอาการของคนท้อง พอเขาคิดว่าทำไปด้วยความรัก เขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะต้องอดทนอะไรมากมายนัก แค่ทำไปเพราะรักก็ไม่รู้สึกเหนื่อยแล้ว"ไม่ต้องขอโทษเลยค่ะ เกลจะงอแงเท่าไหร่ก็ได้ พี่รับมือไหวอยู่แล้ว อย่าคิดมากนะคะคนดี" พระเพลิงหอมแก้มน้องแล้วขยับ

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 44 ขาดไม่ได้

    "เพลิงไม่อยากช่วยดาแล้วหรอ ทำไมละ?" พระเพลิงถอนหายใจ เขาขับรถมาหาดารกาถึงที่นี่เพื่อเคลียเรื่องระหว่างเขากับเธอ ในตอนนี้เขาจัดการแฟนเก่าเธอให้แล้ว และมันคงไม่กล้ามายุ่งด้วยอีก ดารกาเองก็ดีขึ้นมาก ร่องรอยแผลก็จางไปแล้ว เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องดูแลอีกคนต่อ"เราไม่อยากให้น้องคิดมาก""เพลิงรักน้องเกลไปแล้วจริงๆหรอ เพลิงจะลืมดาง่ายๆได้ยังไง ทั้งที่เพลิงรักดามากขนาดนั้น" "เพลิงรักน้อง รักมาก แล้วเพลิงก็รู้นะว่าดาคิดอะไรถึงได้กลับมาที่นี่ เพราะรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่ายังไงเพลิงก็ไม่มีวันหันหลังให้ดาได้ เพราะดารู้อยู่แล้วว่าต่อให้วันหนึ่งดาไม่เลือกเพลิงอีกครั้ง เพลิงก็จะไม่ไปไหน แล้วรอดาอยู่ตรงนี้"ใช่ ดารการู้ดีอยู่แล้วว่าพระเพลิงคนนี้รักมากแค่ไหน เขายอมทำได้ทุกอย่าง และคอยยืนเคียงข้างอีกคนมาตลอด ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ดารกาหันมา ก็จะเจอเขายืนรออยู่เสมอ แต่พระเพลิงในตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เขามีสิ่งที่มีค่ากับชีวิตและหัวใจที่มากกว่านั้น และเขาไม่มีวันยอมสูญเสียมันไปแน่"แต่เพลิงรักดามากไม่ใช่หรอ มั่นใจหรอว่าจะขาดดาได้อ่ะ""ตอนดาไม่อยู่ เพลิงได้เรียนรู้อะไรอีกเยอะเลยรู้ไหม เพลิงไม่รู้สึกว่ากา

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 43 พี่ไม่เลิก

    "ก่อนเกลจะโกรธพี่ เกลถามพี่ก่อนไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทำไมพี่ถึงไปช่วยดา ทำไมพี่ถึงเจ็บตัวแบบนี้ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับดาบ้าง เกลถามพี่บ้างหรือยัง ไม่ใช่คิดถึงแต่ความรู้สึกตัวเอง อยากจะโกรธ จะงอนอยู่ท่าเดียว""ตาเพลิง!" เกวลินได้แต่มองเขาด้วยแววตาวูบไหว ในใจดวงน้อยปวดหนึบไปหมดในยามที่ได้ยินคำพูดเขา สรุปว่าการที่เธอนั่งรอเขาแล้วเขาไม่มารับ การที่เธอไม่แม้แต่จะถามเพราะเธอไม่ได้อยากรับรู้ว่าเขาห่วงดารกาแค่ไหนกลายเป็นความผิดอีกแล้วใช่ไหม พระเพลิงกำลังพูดเหมือนกับว่าเธอเห็นแก่ตัว งอแงเอาแต่ใจ ทั้งๆที่ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้เลย เกวลินยอมพระเพลิงทุกอย่าง และยอมมันมาตลอด ถึงแม้ว่าการยอมของเธอจะทำให้เธอเจ็บ แต่ขอแค่เป็นพระเพลิงเธอก็พร้อมที่จะเจ็บแล้วยอมให้เขาทุกอย่าง"ดาถูกแฟนทำร้ายอีกแล้ว พี่ก็เลยไปจัดการมัน ถึงได้ลืมนัดเกล เหตุผลแค่นี้ไม่พอให้เกลเข้าใจพี่หรือไง""แล้วทำไมพี่จะต้องไปจัดการ""ก็มันทำดาเจ็บ!""เขาก็เคยทำเกลเจ็บเหมือนกัน!! เกลเจ็บกว่าที่พี่ดาเจ็บด้วยซ้ำ แต่พี่ไม่เห็นจะไปจัดการให้เลย!! พี่ดาโดนไม่ถึงครึ่งของที่เกลโดน พี่ก็ไปเจ็บตัวเพื่อช่วยเอาคืนให้ แล้วแบบนี้พี่จะให้เกลคิดยังไง!

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 42 หลงลืม

    พระเพลิงยืนผูกเนกไทอยู่หน้าตู้กระจก เขาจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองให้มีระเบียบก่อนจะหันไปมองน้องที่ยังนอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม วันนี้เป็นวันหยุดเขาก็เลยไม่อยากปลุกน้องขึ้นมาแต่เช้า เดินไปนั่งลงบนเตียงแล้วหอมแก้มนุ่มไปหนึ่งฟอด แค่เพียงได้หอมแก้มก็เหมือนกลับได้พลังมาเต็มเปี่ยม กำลังจะลุกขึ้นก็โดนน้องรั้งแขนเอาไว้ก่อน ทั้งที่เขาพายามระวังแล้วแท้ๆ แต่ก็กวนจนน้องตื่นจนได้"พี่กวนหรอคะ?""พี่เพลิงจะไปไหนแต่เช้าคะ วันนี้.....""พี่แค่จะเข้าไปเซ็นเอกสารที่บริษัทหน่อยค่ะ เดี๋ยวก่อนเที่ยงจะมารับ เกลแต่งตัวรอนะคะ" เกวลินอมยิ้มดีใจ ตอนแรกคิดว่าเขาจะลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันครอบรอบวันตายของพ่อแม่เธอ แล้วพระเพลิงก็เป็นคนสัญญาไว้ว่าจะพาเธอไปทำบุญ พระเพลิงลูบหัวเธอแล้วโยกไปมา เขาใช้นิ้วจิ้มที่แก้มแล้วหันมาหาเธออย่างไม่พูดอะไร เกวลินรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไรก็เลยขยับไปหอมแก้มเขา แล้วพระเพลิงก็หอมแก้มเธอตอบเธอนอนหลับไปอีกครั้งเพราะยังรู้สึกว่าร่างกายอ่อนเพลียมาก ก่อนจะตื่นมาอีกรอบช่วงสายก็รีบอาบน้ำแต่งตัวรอพระเพลิงตามนัด ชุดเดรสสีชมพูอ่อนที่เขาซื้อให้ถูกเลือกมาใส่ในวันนี้ ทั้งสร้อยคอและสร้อยข้อมือก็เป็นของขวัญที่ได

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 41 กลัว

    "หนูเกลลูก เลือดไหลแล้ว" เกวลินก้มมองนิ้วตัวเองที่คุณป้าหทัยดึงไปดู เธอกำลังช่วยคุณป้าปอกเปลือกกระเทียมแต่เพราะเหม่อเลยไม่ทันระวังทำให้มีดบาดลงบนนิ้ว คุณป้าเอากระดาษมาให้จับไว้ก่อนจะรีบลุกไปเอาพลาสเตอร์ให้เธอเปิดออกดูแผลแล้วกดเอาไว้อีกรอบ ถึงบาดแผลจะไม่ใหญ่มากแต่ก็เยอะพอสมควรจนเลือดไหลออกมาเยอะ ระหว่างที่มัวก้มมองดูมือตัวเองจู่ๆก็ถูกใครบางคนจับมือเธอไปดูบ้าง เงยขึ้นไปถึงเห็นว่าเป็นคนที่เธอไม่ได้คุยกับเขามาสามมาสี่วันได้เธอไม่รู้เลยว่าช่วงนี้พระเพลิงกำลังยุ่งเรื่องงานหรอยุ่งเรื่องใครอีกคนอยู่ เขาออกจากบ้านไปแต่เช้าทุกวัน เย็นบางวันกลับมาบ้านแล้วก็ออกไปข้างนอกอีกครั้งจนเราแทบไม่ได้คุยกัน ช่วงนี้ต่างคนต่างนอนที่ห้องของตัวเอง และไม่มีแม้แต่ข้อความของเขาที่ส่งมาบอกเธอถึงเหตุผลที่กับบ้านดึกเลยแม้แต่ข้อความเดียว"เจ็บไหมคะ?""ไม่ค่ะ" คุณป้าหทัยกลับมาพร้อมกับพลาสเตอร์ยา พระเพลิงรับมาแล้วติดให้เธออย่างระวัง เกวลินในตอนนี้นิ่งเงียบมาก น้องไม่สดใสเหมือนก่อนหน้านี้เลยสักนิด ต้นเหตุมันก็คงมาจากเขา ที่ไม่เข้าหาไม่ใช่ว่าไม่แคร์ แต่เขาแค่อยากให้น้องเข้าใจด้วยตัวเอง อย่างน้อยเกวลินควรโตมากพอที่จะเ

  • พระเพลิงพ่ายรัก   บทที่ 40 เกือบดี

    "นะค๊าา พี่เพลิงพาเกลไปซื้อหน่อยนะ"พระเพลิงนั่งมองคนที่กำลังออดอ้อนเขาอยู่ เกวลินกอดแขนเขาไว้แน่นแล้วเอาหน้าถูไถไปมาราวกับว่าอยากให้เขาตอบตกลง น้องมาขอให้เขาพาไปซื้อหนังสือเล่มใหม่ในงานหนังสือที่จัขึ้นวันนี้ ไม่ใช่ว่าพระเพลิงจะไม่พาไปหรอก เขาก็แค่อยากจะเห็นว่าน้องจะอ้อนเขาให้ตกลงได้ยังไงก็แค่นั้นเขาตีหน้านิ่งแล้วทิ้งตัวพิงโซฟาไป ทำเหมือนว่ากำลังไม่สนใจในสิ่งที่น้องพูดเลยสักนิด เกวลินพยายามเขย่าแขนเขาอยู่พักหนึ่งแล้วสุดท้ายน้องก็ผละตัวออกไป พระเพลิงรู้สึกได้ถึงความเงียบผิดปกติก็เลยเหลือบมอง เกวลินนั่งอยู่ข้างเขาไม่ได้ไปไหน แต่เธอเอาแต่ก้มหน้า ไหล่เล็กสั่นเทิ้มทำให้เขาตาโตด้วยความตกใจ อย่าบอกว่าน้องร้องไห้อีกแล้วนะ"เกลคะ ร้องทำไม?" พระเพลิงรีบขยับไปหาน้องแล้วดึงมากอดเอาไว้ ลูบหัวน้องปลอบโยนแล้วได้แต่โทษตัวเอง แต่เรื่องแค่นี้ไม่น่จะทำให้เกวลินร้องไห้ได้ด้วยซ้ำ แต่ไหงถึงเป็นแบบนี้ไปได้ เขาว่าเขาก็ไม่ได้แกล้งน้องแรงเลยสักนิดเกวลินโผเข้ากอดเขา เธอสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสารจนเขาอดจะรู้ผิดไม่ได้ แต่พอผละออกมาเกวลินก็เป็นฝ่ายขอโทษเขาก่อน เธอเอาแต่พูดว่าไม่ได้อยากเป็นแบบนี้แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status