89 สกุรคลั่ง

สุกรคลั่ง

“ฮูหยิน...” จางฉีร้องเสียงหลง พยายามไล่หมูตัวโตท่าทางดุร้ายป่าเถื่อนแต่ไม่เป็นผล มันวิ่งตรงแน่วมาหาฟ่านรั่วเจี๋ยราวกับเห็นเป็นศัตรูคู่อาฆาต

องครักษ์สองนายรีบโผนทะยานมาขวางทาง แต่เหมือนจะไม่ทันกาล ด้วยมีหมูอีกหลายตัวบึ่งตรงมาจากทุกทิศทุกทางราวกับมีเป้าหมายเดียวกันคือฟ่านรั่วเจี๋ย

จางหมิ่นที่อยู่ห่างออกไปเห็นว่าฟ่านรั่วเจี๋ยตกอยู่ในอันตราย นางโผนทะยานเข้ามาให้ความช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงจึงเปิดทาง ตั้งใจให้ฟ่านรั่วเจี๋ยหลบที่ร้านขายผ้าซึ่งอยู่ไม่ห่างจากจุดดังกล่าว แต่ไม่ทันได้ไปไกลจากจุดที่รถม้าจอดอยู่ หมูตัวหนึ่งที่ถูกองครักษ์สกัดไม่สำเร็จ กลับดิ้นปัดไปมาแล้วเตรียมโจมตีฟ่านรั่วเจี๋ย มันร้องหวีดเสียงแหลมชวนให้ขนลุกมิน้อย

กระบี่อ่อนที่จางหมิ่นซ่อนเอาไว้ที่สายรัดเอวเผยออกมา นางตั้งท่าเตรียมใช้มันสังหารหมูตัวดังกล่าว ยามนั้นฟ่านรั่วเจี๋ยสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง เหล่าหมูซึ่งกรูเข้ามาหานางไม่ได้รับยาสั่ง หากพวกมันกำลังป่วย ดูเหมือนดวงตามองไม่เห็นสิ่งใด และมันต่างได้กลิ่น กลิ่นสมุนไพรบางอย่างจึงทำให้คลั่ง แล้ววิ่งตรงมาหมายทำร้ายนาง

ฟ่านรั่วเจี๋ยคิดได้ว่ากระโปรงของตนเปื้