ตอนที่ ๑๐๑ จิตใต้สำนึกอันดี

ซิ่วจื่อหลิงที่ได้โอกาสนาน ๆ จะได้ออกมาข้างนอกโดยที่ไม่มีหรูเจิ้งหยวนสักครั้ง นางรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นปลาที่ได้น้ำ ช่างมีความสุขยิ่งนัก ก่อนจะลากเอาเสี่ยวชุนเข้าร้านนั้นออกร้านนี้เป็นว่าเล่น ทำเอาหญิงสาวหัวหมุนก่อนจะนึกไปได้ว่าสรุปแล้วนางเป็นคนที่ชวนหญิงสาวออกมาแน่หรือ ? เหตุใดอีกฝ่ายจึงได้มีความสุขยิ่งกว่านางเสียอีก

"แม่นางรั่วหวา ข้าว่าเรากลับจวนกันเถิดเจ้าค่ะ ออกมานานถึงเพียงนี้แล้วเดี๋ยวหมัวมัวจะดุข้าเอาเจ้าค่ะ"

"จะกลับแล้วงั้นหรือ ? แต่ข้ายังสนุกอยู่เลยนะ" ซิ่วจื่อหลิงเอ่ยด้วยสีหน้าใสซื่อตามจริง ใบหน้างดงา