กรุ่นรักผลิบาน

กรุ่นรักผลิบาน

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-22
Oleh:  Shine-MonthTamat
Bahasa: Thai
goodnovel16goodnovel
10
1 Peringkat. 1 Ulasan
70Bab
4.2KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

ในเมื่อถูกหยามเกียรติ เหตุใดนางต้องทน! เฟิ่งอวี่เหิงจึงขอถอนหมั้นกับองค์ชายสาม ผู้ที่เป็นคู่หมั้นคู่หมายของนาง เพราะเขาไปปันใจให้หญิงอื่น! จนกาลเวลาล่วงเลย ความรักของนางได้ผลิบานอีกครั้ง เมื่อได้รับความรักจากชายที่ รัก และหวังดีจากนางตั้งแต่อดีต กรุ่นความรักที่ยังเหลืออยู่ ครั้งนี้จะผลิบานได้ขนาดไหนกันนะ?

Lihat lebih banyak

Bab 1

ตอนที่ 1 ข้าได้เลือกแล้ว

{ Raine }

The ice pack was irritating the shit out of me but I knew I had to keep it on, had to keep up appearances like I was human. They would definitely notice that I was healed by now if I pulled it off and revealed my no longer bruised eye socket. I twitched my foot impatiently as I waited for my dad to show up. It had been 5 minutes since they called him, 3 minutes since I realized coming to the police was a mistake, and would be another 3.5 minutes until he walked in the door.

The policeman was nice enough. He was a fit guy in his twenties who took my statement. My friend Maria had convinced me to come in about the assault and I had went along with it because a part of me thought it was the right thing to do, to blend in. But I was quickly realizing this was a huge mistake and I hadn’t figured out how to get out of here. Once the policeman heard the story I was no longer allowed to leave the building until we solved it, one way or another. I was able to convince them to call my dad and then I would talk to them and now here we are.

I heard his truck before I heard him enter the police station. I sighed when I heard the rumble I knew so well, instantly feeling a bit better. He strolled in and I took him and his scent in to my heart’s content. He was home to me in a special way. I didn’t live with him but I’d always felt more connected to him than mom which never made sense. His hair was messy and I knew he had just woken up when he got the call and had run his hands through it many times since then from worry. He smelled of his favorite aftershave and his blonde beard was long as it always was in winter.

He spotted me immediately and walked over looking concerned.

“Hey dad,” I said softly. I wished now more than ever I could mind link him. Maybe I could get rid of robocop for a minute somehow so I could talk to dad.

“Hey baby, you alright? Don’t take that ice off your eye alright, it will help,” he said it in a fatherly way but his eyes told me everything his voice didn’t, don’t move that ice.

The police man took the initiative to fill dad in on what had happened.

Earlier that day I was getting ready for school when I had an argument with my mother. She and I have been living together all my life. My dad and her split up when I Was a baby, I saw him just as much as I Saw her but I’d always lived in her house. We were just having breakfast when she snapped at me about my plate in the sink, I looked at her like she was overreacting and before I knew what was happening she had punched me right in the eye. The second hit came so fast I hadn’t even finished reacting to the first when another fist hit my jaw. And then everything settled. And everything became clear.

My mom had hit me. Twice.

I looked at her through tears and a swollen eye and her eyes told me everything, no remorse. Then all at once it was like her soul came back into her body and she realized what she had done.

“Oh no,…” she whispered. Then I watched as she ran upstairs and yelled to me not to go to school before slamming her door. Being the stubborn child I Was, I told her ok and then I left the house.

I wasn’t planning to go to school, I was planning to go to the library but I ran into a friend right outside my door, my next door neighbor. She saw my eye before I could hide. I tried to play it off but my face was broken and she was smart enough to put two and two together. She was the sheriff’s daughter, she insisted we speak to him and no matter how much I persisted I somehow ended up here in the station with an ice pack on my eye and in way over my head.

My mom wasn’t a terrible person. She wasn’t always like this. It had been a slow development recently, her temper getting worse, especially with me. I could see the disdain growing in her eyes but I couldn’t get her to speak to me about why. I had thought about asking my dad and now I knew it was time that I did, if we ever got out of this station.

I had zoned out so I turned my attention back to the police man filling my dad in on the story I had told him. Well, the story Maria mostly told him. She had heard the yelling lately, the crazy hours and my mom’s temper hadn’t gone unnoticed by others as well it turned out. My father was listening carefully and nodding along.

“What is it you think should be done from here officer?” My dad asks.

“Well, technically, you do not have custody of her, so we can fill out the paperwork to get that changed and her out of that house but we need to return her to her mother’s care in the meantime,” the officer said.

WHAT. Ok, in my case, no big deal. I’m a werewolf, I will heal. But if I Was a human child, what the actual fuck.

My dad’s eyebrows told me he felt the same, but he only nodded to the police man.

“Alright, would you be able to find the paperwork we need to fill out so we can do it immediately? I would like to be the one to take her home to her mother and then come right back here and get them filed. You seem like you know everything that we would need to do so I’m gonna trust you on this if that is ok.”

I inwardly rolled my eyes at my dad laying it on. Whatever worked though. Sure enough the policeman had a small shy smile form on his face and then puffed up his chest in pride and said, “Absolutely, I know exactly what we need to do. You drop her off and I will have the forms ready for you.”

“Thank you very much sir, I will be back in 30 minutes at the most.” My dad says.

“Excellent, I will be calling you later to ensure you are ok later alright miss?” he asks, turning to me.

“Yes sir, I appreciate it.”

“I’m sorry this is the way it has to be but I promise we will get you out of there soon as possible,” he adds for good measure. I nod my head gratefully and take my dad’s hand as we leave the station.

We load up in his old green ford that he has had my entire life. I breath in the smell of tobacco (which he denies) and mint (cover up) as I buckle myself in.

He doesn’t say anything as he buckles his seatbelt and reaches for his phone. I watch as he sets a timer for 30 minutes and suddenly I don’t think I am going back to my house. I watch his eyes as they start the timer, glance at the clock and then back over to me finally.

“Are you ok? Emotionally?” he asks.

I shrug. “Ish. Im more confused than anything. Not sure what I did. Its been getting worse and worse lately.”

He sighs a deep sigh and rubs his hand over his face before putting the truck in drive and turning on the main road.

“You should have told me Raine, when it first started. I’m sorry if you feel like you aren’t good enough to her, because that isn’t what it is, alright? She loves you. And that is the only thing that has kept her sane this long.”

I stared at him. He was hiding something, everything. He… knew this would happen? How..? I opened my mouth to ask but stopped when I realized we were not headed to my house. I was right, we aren’t going back.

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Ulasan-ulasan

Shine-Month
Shine-Month
นิยายเรื่องกรุ่นรักผลิบานทางนักเขียนได้ลงจบเรื่องเรียบร้อยแล้วนะคะ คุณนักอ่านที่น่ารักทั้งหลายอ่านได้ยาว ๆ แบบไม่มีค้างคา เรื่องนี้ไม่มีนอกกาย นอกใจค่ะ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ // ไหว้ย่อ
2025-03-02 20:38:42
5
0
70 Bab
ตอนที่ 1 ข้าได้เลือกแล้ว
เพียะ!!"หยุดนะ! อวี่เหิง!""ไม่เพคะ หม่อมฉันทนเห็นภาพแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว"ก่อนหน้านั้นขณะที่เฟิ่งอวี่เหิงกำลังปักผ้าอยู่ในจวนก็ได้รับรายงานจากสาวใช้ของตนว่าเห็นองค์ชายสามฟู่อวิ้นหลงหรือคู่หมั้นของตน ไปรับประทานอาหารเหลาที่โรงเตี๊ยมกับอี้หลิงฟางเพียงลำพัง นอกจากนั้นองค์ชายสามยังนำรถม้าส่วนตัวไปรับอี้หลิงฟางถึงจวนด้วยตนเอง โดยไม่ได้สนใจคำครหาซุบซิบนินทาของชาวบ้านแม้แต่น้อยหลังจากที่ได้รับรายงานเฟิ่งอวี่เหิงก็รีบเดินทางไปยังโรงเตี๊ยมที่ทั้งคู่อยู่ทันที นางบุกเข้าไปที่ห้องของสองคน ตนก็ได้พบเจอกับภาพที่เสมือนมีดกรีดลงหัวใจสตรีนางหนึ่งอยู่ในอ้อมกอดของฝ่ายชาย ซึ่งกำลังคีบอาหารป้อนใส่ปากคู่หมั้นของตน ได้ยินเสียงทั้งคู่พูดคุยอย่างมีความสุขราวกับเป็นคู่รักกันเฟิ่งอวี่เหิงเห็นแบบนั้นถึงกับสติขาด เดินเข้าไปกระชากแขนอี้หลิงฟาง พร้อมกับสาดฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้างามทันทีเพียะ!!ฟู่อวิ้นหลงถึงกับตะลึงเมื่อเห็นเฟิ่งอวี่เหิงลงไม้ลงมือกับอี้หลิงฟางต่อหน้าตนเยี่ยงนี้ เขาลุกไปกระชากตัวเฟิ่งอวี่เหิงให้ออกห่างพร้อมกับดึงอี้หลิงฟางเข้ามากอดในอ้อมอกของตนเองทั้งตวาดใส่คู่หมั้นของตนเองด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 2 ถอนหมั้น
ขณะที่ทั้งคู่กำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ก็มีเสียงของคนคนหนึ่งดังขึ้นมา"พ่อจะทูลขอกับฝ่าบาทเรื่องถอนหมั้นให้เจ้าเอง""ท่านพี่//ท่านพ่อ"ทั้งสองคนหันหน้าไปตามเสียงทุ้มที่เอ่ย ปรากฏว่าเป็นประมุขของจวนสกุลเฟิ่ง 'เสนาบดีเฟิ่งจินหยวน'ความจริงเฟิ่งจินหยวนกลับมาถึงจวนได้สักพักแล้ว เนื่องจากได้ยินข่าวลือของบุตรสาวที่เกิดขึ้นในวันนี้ จึงรีบกลับมาที่จวนทันทีเมื่อมาถึงจวนก็ได้ยืนมองดูสองแม่ลูกที่เป็นแก้วตาดวงใจของตนเองกอดกันร้องไห้ คนเป็นพ่อเห็นบุตรสาวของตนเองร้องไห้ปานจะขาดใจ เพราะเรื่องที่คู่หมั้นของตนเองไปกับหญิงอื่น เมื่อเฟิ่งอวี่เหิงรู้จึงตามไปอาละวาดถึงขั้นลงไม้ลงมือ จนองค์ชายสามได้ประกาศว่าจะแต่งอี้หลิงฟางเข้าวัง ทำให้เป็นข่าวลือทั่วทั้งเมืองหลวง"ลูกพ่อ""ท่านพ่อ... ฮือออ" เฟิ่งอวี่เหิงเห็นเช่นนั้นก็วิ่งเข้าไปสวมกอดบิดาทันที ทางเสนาบดีเฟิ่งก็อ้าแขนรับอ้อมกอดของลูกสาวที่ตนรัก พร้อมลูบหัวเพื่อปลอบโยน"เจ้าไม่ต้องคิดสิ่งใดให้ปวดหัว เรื่องถอนหมั้นพ่อจะไปทูลขอกับฝ่าบาทเอง""ฝ่าบาทจะทรงยอมให้ถอนหมั้นหรือเจ้าคะ"เสนาบดีเฟิ่งไม่พูดเปล่า นำนิ้วเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลใสของบุตรสาวตนเองอย่างเบามื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 3 ถอนหมั้น 2
"คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ"เฟิ่งอวี่เหิงกำลังนั่งนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอย่างเหม่อลอย ก็ได้ตื่นขึ้นจากภวังค์เพราะเสียงเรียกของสาวใช้"มีอะไรหรือ ชินชิน""คุณหนูกู่มาหาเจ้าค่ะ""ชิงเอ๋อร์มารึ งั้นเจ้ารีบไปเตรียมน้ำชากับของว่างมาให้สหายข้าด้วย""เจ้าค่ะ"คล้อยหลังสาวใช้ไปได้ไม่นาน ก็มีสตรีคนหนึ่งใส่ชุดสีชมพูอ่อนรูปร่างหน้าตาที่งดงามไม่น้อยไปกว่าเฟิ่งอวี่เหิง กำลังเดินมาหานางด้วยท่าทางราวกับหงส์ ถึงแม้จะรีบเดินก็ไม่ได้ทิ้งท่าเดินที่สง่างามนั้นเลย"เหิงเหิง" เสียงไพเราะราวกับดนตรีเอ่ยเรียกด้วยความสนิทสนมนางคือ กู่ม่านชิง สหายเพียงหนึ่งเดียวของเฟิ่งอวี่เหิง บิดากู่ม่านชิงเป็นถึงอดีตแม่ทัพใหญ่ แม้ตอนนี้จะไม่ได้ดำรงตำแหน่งแม่ทัพเหมือนอย่างเดิมแล้วเพราะพี่ชายของนางขึ้นมารับตำแหน่งนี้แทน"ชิงเอ๋อร์""เหิงเหิง ข้ามาหาเจ้าแล้ว เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง" กู่ม่านชิงเอ่ยถามสหาย ทั้งที่ยังเดินมาไม่ถึงด้วยซ้ำเฟิ่งอวี่เหิงยิ้มให้สหายพร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ "ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว"กู่ม่านชิงเดินมาถึงก็จับตัวสหายหมุนไปมา ราวกับกำลังหาร่องรอยบาดแผลว่าถูกทำร้ายหรือไม่ จนเฟิ่งอวี่เหิงต้องจับมือสหายนางไว้ให้หยุดหมุน ไม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 4 รับราชโองการ
เฟิ่งอวี่เหิงได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจ องค์ฮ่องเต้จะมอบราชโองการอะไรให้นางกัน ไม่ใช่ว่าเป็นสมรสพระราชทานอีกหรือ?เฟิ่งจินหยวนเห็นท่าทางบุตรสาวของตนเองนิ่งไปก็นึกเอ็นดูขึ้นมา เจ้าคิดไปถึงไหนเล่าลูกพ่อ เจ้าจะกังวลเรื่องใดอีก ทั้งที่เจ้ามีพ่อคอยปกป้องเจ้าอยู่เช่นนี้ ครั้นเห็นสองพ่อลูกนิ่งไปเกินนาน กู่ม่านชิงอดไม่ได้ที่จะทักขึ้นมา"ราชโองการอะไรหรือเจ้าคะท่านลุง?" ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยความสงสัยเฟิ่งจินหยวนยิ้มมากขึ้น เขามองหน้าหญิงสาวทั้งสองคนสลับไปมา"ราชโองการให้อาเหิงสามารถเลือกคู่ครองได้ด้วยตนเอง""ท่านพ่อ... ท่านพ่อพูดจริงหรือเจ้าคะ"เฟิ่งอวี่เหิงถามบิดาด้วยน้ำเสียงสั่นดีใจ เพื่อให้มั่นใจว่าสิ่งที่ตนได้ยินจากปากบิดานั้นไม่ผิดเพี้ยนไปว่าฝ่าบาททรงให้สิทธิ์ตนได้เลือกคู่ครองเองชายสูงวัยพยักหน้าแล้วพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม "พ่อจะโกหกเจ้าไปทำไมกัน ฝ่าบาททรงมีพระเมตตาต่อเจ้า ทรงออกราชโองการให้เจ้าสามารถเลือกคู่ครองเองได้ แล้วพรุ่งนี้ก็จะให้ท่านฉินกงกงมาว่าราชโองการให้เจ้าด้วย""ท่านพ่อ ลูกดีใจเหลือเกินเจ้าค่ะ""ข้าก็ดีใจกับเจ้าด้วยนะเหิงเหิง""ขอบใจเจ้ามากนะชิงเอ๋อร์""เอาละ ๆ ข้าไม่รบกวนพวก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 5 รับราชโองการ 2
วังหลวง หน้าห้องอักษรขององค์ฮ่องเต้ฟู่เหวยหมิง"ฉินกงกง ข้ามาขอเข้าเฝ้าเสร็จพ่อ ไปแจ้งกับเสด็จพ่อให้ข้าทีว่ามีเรื่องจะกราบทูล""เรียนองค์ชาย ฝ่าบาททรงมีรับสั่งว่าวันนี้มิให้ผู้ใดเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ"ฟู่อวิ้นหลงได้ยินถึงกับขมวดคิ้วเสด็จพ่อเป็นอะไร เหตุใดวันนี้จึงไม่ให้เข้าเฝ้ากัน"แม้แต่ข้าผู้เป็นโอรสของเสด็จพ่ออย่างนั้นหรือ?""เป็นเช่นนั้นขอรับ ฝ่าบาททรงมีรับสั่งว่าหากไม่ใช่เรื่องตายห้ามผู้ใดเข้าเฝ้าเด็ดขาดขอรับ"ทั้งที่ตั้งใจว่าจะมาทูลขอให้เสด็จพ่อออกราชโองการสมรสให้แก่ตนกับอี้หลิงฟาง แต่เสด็จพ่อทรงมีรับสั่งถึงขั้นว่าหากไม่ใช่เรื่องตายห้ามให้ผู้ใดเข้าเฝ้าเด็ดขาด แปลว่าวันนี้เสด็จพ่อคงไม่ต้องการพบผู้ใดจริง ๆ เอาเถิด พรุ่งนี้ค่อยมาเข้าเฝ้าใหม่ก็ยังไม่สาย"หากเป็นความประสงค์ของเสด็จพ่อ ข้าก็คงต้องกลับก่อนแล้วจะมาเข้าเฝ้าใหม่ในเช้าวันพรุ่งนี้ ฝากฉินกงกงแจ้งกับเสด็จพ่อให้ข้าด้วย""พ่ะย่ะค่ะองค์ชาย กงกงผู้นี้จะแจ้งกับฝ่าบาทให้เอง""อืม เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน"หลังจากที่ฟู่อวิ้นหลงจากไปแล้ว ฉินกงกงได้เข้าไปรายงานกับฮ่องเต้ทันที"ที่ให้ไปสืบเรื่องเจ้าสามกับบุตรสาวสกุลอี้ที่ชื่ออี้หลิงฟางเล่า ได้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 6 ไม่เห็นความผิดของตน
ณ วังขององค์ชายสามฟู่อวิ้นหลง"เจ้าว่าอย่างไรนะ!"หลังจากได้รับรายงานจากข้ารับใช้คนสนิท ฟู่อวิ้นหลงถึงขั้นตวาดเสียงดังทั้งจวน ใบหน้าเขาซีดเผือดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน"เรียนองค์ชาย ฝ่าบาททรงมีราชโองการถอนหมั้นพระองค์กับคุณหนูเฟิ่ง" ข้ารับใช้คนสนิทของฟู่อวิ้นหลงรายงานเรื่องที่ได้ยินมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด"ไม่จริง จะเป็นเช่นนั้นไปได้อย่างไร ทำไมข้าไม่เห็นรู้เรื่องการถอนหมั้นเลย"สีหน้าของเขาบ่งบอกว่าไม่เชื่อในเรื่องที่ข้ารับใช้นำมารายงานแม้แต่น้อย"ไปเตรียมเกี้ยวให้ข้า ข้าจะไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อตอนนี้"ข้ารับใช้ได้รับคำสั่งจึงเดินออกไป เพื่อไปเตรียมเกี้ยวให้ฟู่อวิ้นหลงตามคำสั่งที่ได้รับ"นางน่ะรึจะกล้าถอนหมั้นข้า ต้องมีผู้ใดไปเป่าพระกรรณของเสด็จพ่อเป็นแน่"ฟู่อวิ้นหลงไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเฟิ่งอวี่เหิงจะขอถอนหมั้นกับตน เพราะเขารู้ดีว่านางทุ่มเทให้เขาเพียงใด ตนชี้นกเป็นนก ชี้ไม้ก็เป็นไม้ แล้วอยู่ ๆ จะมีราชโองการถอนหมั้นได้อย่างไร ต้องมีอะไรผิดพลาดเป็นแน่ณ ห้องทรงงานของฮ่องเต้"ถวายบังคมเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ" ชายผู้สูงศักดิ์ในชุดสีทองที่กำลังอ่านฎีกาอยู่นั้นไม่ได้สนใจผู้มาเยือนตนแต่อย่างใด เขาสนใจแต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 7 ไม่เห็นความผิดของตน 2
จวนสกุลเฟิ่งหลังจากที่ส่งฉินกงกงกลับวังแล้ว กู่ม่านชิงได้ขอตัวกลับจวนตนเอง ส่วนเสนาบดีเฟิ่งจินหยวนกับเฟิ่งฮูหยินต่างพากันแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน เหลือเพียงเฟิ่งอวี่เหิงที่ไม่มีอะไรให้ทำ นางจึงมานั่งปักผ้าอยู่ที่ศาลาเพียงลำพัง"คุณหนูเจ้าคะ คุณหนูเจ้าคะ คุณหนู แฮ่ก ๆ ๆ""ใจเย็น ๆ ชินชิน มีอะไรทำไมถึงได้ร้อนรนถึงเพียงนี้""องค์ชายสามเสด็จมาเจ้าค่ะ ตอนนี้รอคุณหนูอยู่ที่เรือนรับรองแล้ว"สตรีที่กำลังปักถึงกับชะงักกับคำพูดของสาวใช้"เจ้าว่าอย่างไรนะ? ชินชิน""องค์ชายสามเสด็จมาที่จวนต้องการมาพบคุณหนูเจ้าค่ะ"ได้ยินคำย้ำจากสาวใช้ของตน นางก็นิ่งไป ภายในใจนางเต็มไปด้วยความสงสัย องค์ชายสามจะมาหาข้าทำไมกัน ทั้งที่ตอนนี้เราสองคนไม่ต่างจากคนแปลกหน้าต่อกันแล้วชินชินเห็นคุณหนูของตนเองนิ่งไปก็อดเป็นกังวลไม่ได้"คุณหนู...""ข้าไม่เป็นไร" ใบหน้างามมีเพียงรอยยิ้มเบาบางหลังจากได้รับรายงานจากสาวใช้ เฟิ่งอวี่เหิงได้เดินมายังเรือนรับรอง เห็นว่ามีบุรุษคุ้นหน้ายืนรอนางอยู่"เฟิ่งอวี่เหิงถวายพระพรองค์ชายฟู่อวิ้นหลงเพคะ"คำพูดห่างเหินจากปากของสตรีตรงหน้า พลันทำให้เขารู้สึกปวดใจขึ้นมาทันที เพราะเหตุใดกัน?
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 8 สิ้นวาสนาต่อกัน
"องค์ชายกำลังเข้าใจผิดไปนะเพคะ หม่อมฉันไม่ใช่ผู้ผิดสัญญา แต่คนที่ผิดสัญญาระหว่างเราคือพระองค์ต่างหาก!""ข้า..." ฟู่อวิ้นหลงถึงกับเอ่ยคำพูดไม่ออกเมื่อโดนจี้ถูกจุดชายหนุ่มเห็นอีกฝ่ายเงียบไปจนไม่รู้ว่าตนเองจะพูดสิ่งใดต่อ ตัวเขาคิดแต่หาทางให้เฟิ่งอวี่เหิงยอมกลับมาหาตนเช่นเดิม หากนางใจอ่อนแล้วยอมกลับมาเป็นเช่นเดิมก็จะรีบแต่งนางเข้าวังทันทีนางจะได้ไม่ต้องไปเป็นสตรีของผู้ใดสตรีเพียบพร้อมเช่นนางนั้นต่างเป็นที่หมายปองของเหล่าบุรุษ การที่ได้แต่งนางเข้าจวนนั้นมีทั้งอำนาจและชื่อเสียงใครบ้างที่ไม่ต้องการ"ข้า...ข้าแต่งกับเจ้าคนเดียวไม่ได้เจ้าก็รู้ แต่ข้าก็ให้เกียรติเจ้าได้เป็นชายาเอกของข้า ที่มีทั้งฐานะและชื่อเสียงในแคว้นนี้ ข้าให้เจ้าได้ทุกอย่างขอแค่เจ้ามาเป็นชายาเอกของข้า ข้าให้เจ้าได้หมด เหิงเหิงมาเป็นชายาเอกให้ข้าเช่นเดิมเถิดนะ"ฟู่อวิ้นหลงพยายามเกลี้ยกล่อมเฟิ่งอวี่เหิงทุกหนทาง พยายามยกให้เห็นถึงฐานะและชื่อเสียงของชายาเอกว่ามีดีอย่างไรบ้าง เผื่อนางจะกลับมาหาเขาเช่นเดิมเฟิ่งอวี่เหิงได้ยินเช่นนั้นรู้สึกเจ็บใจ ดวงตางามถึงกับน้ำตาคลอ นางเคยหลงรักบุรุษที่มักมากผู้นี้ได้อย่างไรกัน ไม่ได้นะเหิงเหิ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 9 สิ้นวาสนาต่อกัน 2
หลังจากฟู่อวิ้นหลงกลับไปแล้ว เฟิ่งฮูหยินก็รีบไปหาบุตรสาวของตนที่เรือนทันที"อาเหิงลูกแม่""ท่านแม่"เฟิ่งฮูหยินเห็นบุตรสาวของตน ก็เข้าไปสวมกอดเพื่อเป็นการปลอบโยนบุตรสาวตน"เจ้าเป็นอะไรหรือไม่ องค์ชายสามต่อว่าอะไรเจ้าหรือไม่?"เฟิ่งฮูหยินเฝ้ามองบุตรสาวของตนตั้งแต่แรก แต่ที่ตนไม่ยอมเข้าไปหาทั้งคู่ เพราะอยากให้บุตรสาวได้สะสางเรื่องทุกอย่างกับองค์ชายสามฟู่อวิ้นหลงให้เรียบร้อย ภายภาคหน้าจะได้ไม่ต้องมีเรื่องบาดหมางใจต่อกัน"ข้าไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ องค์ชายไม่ได้ต่อว่าอะไรข้าเลย ท่านแม่สบายใจได้"พูดจบหญิงสาวก็ลุกหมุนตัวให้มารดาดูอย่างอารมณ์ดี ตนเลือกจะพูดแต่สิ่งที่ให้มารดาไม่เป็นกังวลเท่านั้น แม้ในใจยังรู้สึกจุกในอกแต่ต้องยอมตัดเสียตอนนี้คนเป็นแม่เห็นบุตรสาวอารมณ์ดีก็รู้สึกเบาใจ เพราะว่าตนเป็นห่วงกลัวว่านางจะใจอ่อนและเสียใจอีกครั้ง…หลายอาทิตย์ต่อมา ฝั่งจวนสกุลอี้ตอนนี้ซือจินได้ขึ้นมาเป็นฮูหยินรองของจวนสกุลอี้แล้ว เพราะนางได้ไปเป่าหูอี้ชิงหลางว่าองค์ชายสามฟู่อวิ้นหลงจะมาหมั้นหมายบุตรสาวของตนเพื่อแต่งเป็นชายารองอี้ชิงหลางครั้นได้ยินเรื่องที่อนุคนโปรดเอ่ยถึงกับหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี เขาเอง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-07
Baca selengkapnya
ตอนที่ 10 วาจาไม่ไว้หน้า
ตั้งแต่ฮ่องเต้ฟู่เหวยหมิงออกราชโองการถอนหมั้นให้แก่เฟิ่งอวี่เหิงกับฟู่อวิ้นหลงเวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว แต่ผู้คนยังพูดคุยเรื่องการถอนหมั้นอยู่ต่อเนื่องว่าสาเหตุเกิดจากอะไรผู้คนต่างพากันพูดไปต่างๆ นานา แต่เสียงส่วนมากว่าเป็นเพราะเฟิ่งอวี่เหิงนั้นมีนิสัยร้ายกาจ ที่ผ่านมานางเองก็ชอบดุด่าว่าสตรีอื่นที่ยุ่งกับองค์ชายสาม และยังลงมือกับสตรีเหล่านั้นอย่างไม่ลังเลทั้งหมดเป็นเพราะความใจแคบของนาง เป็นเหตุให้ฟู่อวิ้นหลงทนนิสัยของนางไม่ได้จนถึงขั้นขอถอนหมั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าความจริงนั้นมีเพียงหนึ่งจวนสกุลเฟิ่งกู่ม่านชิงมาหาเฟิ่งอวี่เหิงที่จวนแต่เช้าเพราะวันนี้นางมีนัดไปเที่ยวตลาดด้วยกัน“แม่ยังไม่อยากให้เจ้าไปข้างนอกตอนนี้เลย ข่าวลือของเจ้ายังเป็นที่พูดถึงไม่หยุดปาก แม่กลัวว่าเจ้าจะคิดมากอีก”เฟิ่งฮูหยินออกความคิดเห็น ไม่ใช่ว่านางไม่อยากให้บุตรสาวไปข้างนอก แต่เพราะยังมีข่าวลือเกี่ยวกับบุตรสาวของนางอยู่“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะท่านแม่” เฟิ่งอวี่เหิงพูดปลอบมารดา“ท่านป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะเจ้าคะ หลานจะปกป้องเหิงเหิงเอง ถ้ามีคนมาว่าร้ายนาง ข้าจะเป็นคนจัดการเองเจ้าค่ะ!” กู่ม่านชิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังห
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-07
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status