공유

บทที่ 1353

작가: หูเทียนเสี่ยว
นี่แตกต่างไปจากที่จั๋วซือหรานคิดไว้ก่อนหน้า

นางจินตนาการไว้หลายแบบถึงสีหน้าของเฟิงเหยียน แต่ไม่มีสีหน้าแบบนี้

จนทำให้ จั๋วซือหรานไม่รู้เลยว่าควรจะพูดอะไรดี

ความรู้สึกโล่งใจแต่เดิมนั่น ตอนนี้ตึงขึ้นมาอีกแล้ว

จั๋วซือหรานเวลาพูดหรือทำอะไรมักไม่ค่อยมานั่งนึกเสียใจ ตอนนี้ก็เช่นกัน...

แม้จะไม่มีมีสีหน้าเสียใจภายหลัง แต่ในใจก็ยังคิดอยูว่าตนเองประมาทไปหรือเปล่า...

เพียงแต่ว่า ความคิดนี้ยังไม่ทันได้ก่อตัวสมบูรณ์

มือของนางที่เดิมทีคิดจะดึงกลับมา กลับถูกเขากุมนิ้วเอาไว้แน่น

ไม่ยอมให้นางดึงออกจากฝ่ามือเขา

จั๋วซือหรานงงงัน เงยหน้าขึ้นมองเขา

และสบกับสายตาที่ยิ่งหม่นหมองลงมากกว่าเดิมของเฟิงเหยียน

"เสียวจิ่ว" เสียงของเขาดูตั้งใจมากกว่าปกติ แต่ก็เพราะใช้สรรพนามนี้

ฟังแล้วจึงแฝงไปด้วยความรักความเอ็นดู

"อืม" จั๋ววือหรานพยักหน้าเบาๆ

เสียงของชายหนุ่มยิ่งดูตั้งใจขึ้นกว่าเก่า "เรื่องนี้ เจ้าได้บอกคนอื่นไปอีกหรือเปล่า?"

จั๋วซือหรานมองเขา "ไม่มี"

หลังจากนั้น ก็เห็นถึงความโล่งใจในสีหน้าชายหนุ่มอย่างชัดเจน

สายตาหม่นหมองของเขาดูอ่อนโยนลงมาแทบจะในพริบตา

จั๋วซือหรานขมวดคิ้ว จากนั้นก็คลายออกอย่างร
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1359

    พวกโจรแทบจะฉี่ราดกันหมดแล้วแต่ยังดีที่ไม่ใช่พวกที่ไม่เคยเจอเรื่องอะไรมา ดังนั้นจึงยังพอได้ยินอย่างชัดเจนว่าประโยคที่จั๋วซือหรานพูดเมื่อครู่คือ 'แกะปากของพวกเขาออกเถอะ'ไม่ใช่คำว่า 'ส่งพวกเขาไปสบายเถอะ'ดังนั้นเชื่อได้กว่าครึ่งว่าไม่ได้จะเอาชีวิตพวกเขาแต่ก็น่ากลัวอยู่ดีและรู้สึกว่าคมแหลมเย็นเยือกนั้น กรีดผ่านปากไป!วิญญาณราวกับกำลังสั่นเทา ว่ายังไงดีล่ะ...แมงมุมตัวใหญ่ยักษ์ขนาดนั้น ใช้แขนเคียวกรีดใยแมงมุมที่ปากพวกเขาการเคลื่อนไหวที่ละเอียดแบบนี้ มันเหมือนกับช้างกำลังแกะสลักดอกไม้บนเต้าหู้เลย!ต่อให้เจ้ารู้ว่าช้างอยากจะแกะสลักดอกไม้บนเต้าหู้ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะทำสำเร็จหรือไม่นี่นา!พวกเขาตอนนี้รู้สึกแบบนี้แต่ใยแมงมุมบนปากพวกเขาก็แยกออกจากกันแล้วพริบตานั้น เหมือนวิญญาณหลุดออกไปจากร่างจริงๆ...อย่าว่าแต่ลุกขึ้นยืนเลย แค่คุกเข่าก็ยังไม่มั่นคงด้วยซ้ำกองเผละเหมือนโคลนกันอยู่บนพื้นหน้าผากเหงื่อแตกซีดไปหมด เสื้อผ้ายิ่งถูกเหงื่ออาบจนชุ่มทำได้แค่อ่อนพับอยู่บนพื้น และเห็นหญิงสาวหน้าตางามล่มเมืองคนนี้ ใช้สีหน้าเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มจ้องมองพวกเขานางใช้ปลายเท้าสะกิดพวกเขา "

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1358

    เหล่าโจร: "..." หน้าตาดีแล้วมีประโยชน์อะไร แม่มดร้ายเขาสนรูปลักษณ์ที่ไหน!จั๋วซือหรานหันไปถามเหลียนเจิน "ไต่สวนหรือยัง? ได้อะไรบ้าง?"เหลียนเจินส่ายหัว "ยังขอรับ ปากแข็งกระดูกแข็งเหลือเกิน ไม่พูดอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นยังกลัวพวกเขาเอะอะจนนายท่านตื่นอีกด้วย"จั๋วซือหรานพอได้ยิน ก็เลิกคิ้ว มองไปทางเจ้าพวกไม่รู้จักตายพวกนี้"โอ๋? ปากแข็งกระดูกแข็งรึ?"เหล่าโจรทั้งหมดเห็นว่าสีหน้าของนางแสดงท่าทีสนใจอย่างชัดเจนแต่สีหน้านี้ ทำเอาพวกเขาขนลุกซู่พวกเขามองกันออกว่า คนตรงหน้านี้ แม้จะร่างกายเป็นหญิง แต่ในเมื่อทำให้องครักษ์ศิโรราบได้ขนาดนี้ กระทั่งทำให้เหล่าสัตว์ประหลาดศิโรราบให้นี่ต้องเป็นตัวตนระดับจอมโฉดแน่นอนยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นนักควบคุมสัตว์ด้วย เพราะไม่ว่าจะรับมือกับกู่พิษเหล่านั้น หรือรรับมือกับหุ่นเชิด ไม่ว่าจะเป็นรับมือกับสัตว์ประหลาด...ก็ล้วนเป็นสิ่งที่จัดการได้ยากทั้งสิ้น เพราะความสนใจต่อกู่พิษ หุ่นเชิดและสัตว์ประหลาดของพวกเขา มีมากกว่าสนใจในตัวคนเสียอีกหรืออธิบายได้ว่า ในสายตาพวกเขา ชีวิตคนนั้น...แทบไม่มีค่าอะไรพอได้ยินนางหางเสียงยกขึ้นเล็กน้อยของนาง พกวเขาก็เริ่มรู้แ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1357

    โจรเหล่านี้ ยิ่งบ่นในใจกันหนักขึ้นหัวหน้าองครักษ์คนนี้คิดจะเอาใจนายของเขาอีก เกินไปแล้วคำพูดไร้สาระนี่ก็ยังเห็นด้วยได้ยังไงเหลียนเจินไม่มีทางู้ว่าเหล่าโจรพวกนี้กำลังบ่นในใจเขาแค่พูดความจริงเท่านั้นนางเอ่ยเสียงต่อต่อว่า "ถ้าไม่ใช่เมื่อคืนนี้สัตว์ประหลาดเหล่านี้คุณหนูป้อนพวกมันจนอิ่มแล้วล่ะก็ เมื่อคืนคนพวกนี้พอเข้ามาปล้นแล้วเจอกับสัตว์ประหลาดเหล่านั้น คงไม่ใช่แค่ถูกจับมาง่ายๆ แค่นี้แน่"จั๋วซือหรานร้องอืม "คงถูกฉีกกินทั้งเป็นแน่นอน""ดังนั้นพวกเขาถึงได้โชคดี" เหลียนเจินเอ่ยขึ้น ยื่นมือชี้ไปที่เหล่าโจรซึ่งถูกมัดเอาไว้แน่นหนาเอ่ยต่อว่า "แมงมุมของท่านแค่ไม่อยากให้พวกเขาเอะอะจนท่านตื่น ก็เลยมัดพวกเขาไว้แบบนี้"จั๋วซือหรานมองพวกเขาที่ถูกใยแมงมุมพันไว้หนาแน่นเหมือนดักแด้ ในใจยังคิดว่าแมงมุมน้อยพ่นใยออกมาได้ถึงที่ดีจริงๆสมสง่าราศีในฐานะแมงมุมหน้าผีเลยทีเดียว...ตอนที่แมงมุมหน้าผีออกล่า ก็จะพ่นใยพันเหยื่อไว้แบบนี้ห่อจนเหมือนกับดักแด้ เว้นที่ไว้ตรงจมูก จากนั้นก็จะนำกลับไปค่อยๆ กินในถ้ำของตัวเองและโจรตรงหน้าพวกนี้ก็ถูกแมงมุมน้อยพ่นใยมาพันไว้หนาแน่นเช่นกันแต่นี่ไม่ใช่แค่พันใ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1356

    เฟิงเหยียนเตรียมจะตามลงมา พอได้ยินคำนี้ของนาง เท้าที่ยื่นออกมาแล้วก็อดกลับไปอีกครั้งเชื่อฟังสุดๆเซี่ยอวิ๋นซีกำลังใช้น้ำจากถุงหนังล้างหน้าล้างตาง่ายๆ อยู่ไม่ห่างออกไปนัก ดังนั้นจึงเห็นฉากนี้อย่างชัดเจนแม้จะบอกว่า สถานการณ์ตอนนี้ของลูกสาว อยู่ห่างจากเฟิงเหยียนไม่ได้เลย ดังนั้นทั้งสองคนจึงทำได้แค่ต้องนอนด้วยกันแต่พอเห็นลูกสาวที่ยังไม่แต่งงานของตนเอง นอนด้วยกันกับชายหนุ่มคนหนึ่ง แล้วชายหนุ่มคนนี้...ก็ยังหมั้นแล้วด้วยนั้นถ้าจะบอกว่าเซี่ยอวิ๋นซีพออกพอใจมากล่ะก็ มันไม่ใช่อย่างแน่นอนกระทั่งว่า พอพูดขึ้นมาแล้วก็รู้สึกยากจะระงับความไม่พอใจได้อีกด้วยแต่พอเห็นลูกสาวจัดการผู้ชายคนนี้ให้เชื่อฟังได้เรียบร้อยแบบนี้อย่างน้อยก็พอจะลบความหงุดหงิดไม่พอใจในใจนางออกไปได้บ้างจั๋วซือหรานพอลงจากรถม้า ก็เห็นท่านแม่กำลังล้างหน้าอยู่ไม่ห่างออกไปนัก จึงเดินเข้ามาหา"ท่านแม่" จั๋วซือหรานทักขึ้น "นอนหลับเป็นอย่างไรบ้าง?""ยังพอไหว กลางดึกตื่นขึ้นมาครั้งนึง" เซี่ยอวิ๋นซีเอ่ยขึ้น "เหมือนจะมีเรื่องอะไรวุ่นวาย แต่หัวหน้าองครักษ์เหลียนเจินก็จัดการได้รวดเร็วมาก ข้าเองเดิมทีก็กลัวอยู่ แต่จากนั้น..."เซ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1355

    จั๋วซือหรานยังมีความงงๆ ตอนเพิ่งตื่นนอนอยู่ ดังนั้นจึงยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พอสติค่อยๆ ตื่นตัว และหลังจากฟังคำพูดของเฟิงเหยียนแล้ว ก็เข้าใจขึ้นมาว่าหมายถึงอะไรและเป็นสถานการณ์แบบไหนพวกเขาหยุดอยู่ตรงนี้ ตั้งค่ายพักแรมขบวนรถม้าขนาดนี้ ก็น่าจะถูกจับตาไว้แล้วกระมังถึงอย่างไรเรื่องอย่างการขวางทางบุกปล้น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดตรงไหน ไม่เช่นนั้นขบวนพ่อค้าคงไม่จ้างคนคุ้มกันหรอกพี่น้องตระกูลจางที่ดูแลหอเฟิ่งเสวี่ย ก็ทำธุรกิจเรื่องคุ้มกันขบวนพ่อค้าแบบนี้อยู่ธุรกิจทำเอาใหญ่โตเหมือนกัน จึงเห็นได้ว่าไอ้เรื่องการขวางทางปล้นชิงแบบนี้เกิดขึ้นไม่น้อยเลยแต่จั๋วซือหรานก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับขบวนของตนเองไอ้โจรที่มาขวางทางปล้นชิงนี่บ้ากันหรือเปล่า?ก่อนลงมือไม่มีตรวจสอบอะไรบ้างเลยเรอะ?ถ้างั้นก็คงเป็นเหมือนที่เฟิงเหยียนบอกนั่นล่ะ ไม่ได้มีตาเอาเสียเลยไม่ได้ดูสถานการณ์ก็บุกเข้ามาปล้นชิงแบบนี้ทั้งที่ตอนนางตั้งค่าย ก็ปล่อยพวกสัตว์อสูรออกมามากขนาดนั้นเจ้าพวกนั้นอยู่ต่อหน้านางก็จะออดอ้อน ให้กลิ้งก็กลิ้ง ให้นอนก็นอนแต่นั่นก็แค่ต่อหน้านางเท่านั้น!ถ้าปล่อยออ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1354

    เฟิงเหยียนได้ยินคำนี้ ริมฝีปากก็ยกขึ้น "ข้านี่แหละคือความอันตราย ข้าไม่กลัวอันตรายอะไรหรอก..."จั๋วซือหรานสัมผัสได้ว่าเขาเขยิบเข้ามา ลมหายใจเย็นรดลงข้างหูนาง ทำเอาจักจี้ขึ้นมาเลยเสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดแต่เดิม เวลานี้กลับยิ่งเสนาะหูขึ้นไปอีก ลอดเข้ามาในใบหูนาง "เจ้ายอมบอกความลับข้าแบบนี้ ข้าดีใจเอามากๆ"เขาเคยคิดไว้ บางทีตนเองที่ไม่มีความทรงจำนั่น ก็น่าจะไม่รู้ความลับนี้หรอกกระมัง?จั๋วซือหรานไม่รู้ว่าในใจเขามีเสียวจิ่วอยู่อีกมากหลังจากที่นางแค่บอกความลับนี้ของตนเองออกมา ก็รู้สึกว่าผ่อนคลายขึ้นไม่น้อยยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่นางบอกความลับนี้ เรื่องราวบางส่วนอื่นๆ ก็สามารถพูดตามกันออกมาได้แล้วนางคิดๆ เอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า "ดังนั้นข้าจึงคิดว่า ไม่แน่ข้าอาจจะไหว ดังนั้นจึงอยากจะลองดู"เฟิงเหยียนได้ยินคำนี้ก็ชะงัก เข้าใจขึ้นทันที นางหมายถึงเรื่องที่นางตั้งท้องนางชี้ถึง นางรู้สึกว่าในเรื่องนี้ นางอาจจะไม่มีผลลัพธ์เดียวกันกับเยี่ยนเสวี่ยเจินแม่ของนางเพราะว่า นางมีความมั่นใจของนางอยู่เฟิงเหยียนพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่งเขาสูดลมหายใจลึก หลับตาลง ราวกับถ้าไม่หลับตาลงทันที ความรู้

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status