บทที่ 783

ชีหยวนสูดลมหายใจเข้าลึก หลับตาลงช้า ๆ แล้วส่ายศีรษะ “เปล่าเจ้าค่ะ ข้าจำต้องไปเจียงซีสักครั้ง”

อะไรนะ?!

ท่านโหวผู้เฒ่าชีพลันตกตะลึง ไม่ได้คาดคิดเลยว่าชีหยวนจะเอ่ยเช่นนี้ขึ้นมา

อยู่ดี ๆ เหตุใดจึงคิดจะไปเจียงซีเล่า?!

หรือว่าจะไปหาพระราชนัดดา?

เขา เขาเองก็ไม่กล้าขัดขวางโดยตรง

แต่ก็อดมิได้ที่จะเอ่ยเตือนเสียงต่ำ “แม่หนูหยวน เกรงว่ามิใช่เรื่องดีนัก ฝ่าบาทเพิ่งโปรดให้เปิดสำนักศึกษาขึ้นมา ก็กำชับให้เจ้าเป็นผู้สอนในบทเรียนแรก หากเจ้าไปเช่นนี้ จะอธิบายอย่างไรเล่า”

จะอย่างไรก็เป็นเพียงสตรีนางหนึ่ง

แม้ว่าที่จวนจะคอยช่วยกันปกปิด ทุกครั้งที่นางออกเดินทางไกล ก็มักอ้างว่าไปเยี่ยมบ้านเดิม หรือไม่ก็กล่าวว่าเจ็บป่วย

แต่ครั้งนี้หากชีหยวนจะไปเจียงซี ก็ย่อมต่างออกไป เพราะที่เจียงซีมีพระราชนัดดาอยู่ คนมากมายยากจะหลบเลี่ยงสายตา

ยิ่งไปกว่านั้น อ๋องฉีก็ยังจับตาดูความเคลื่อนไหวของชีหยวนอยู่ทุกชั่วขณะ

ชีหยวนขมวดคิ้ว กำลังจะเอ่ยวาจา แต่ทว่าชีเจิ้นกลับวิ่งขึ้นมาจากชั้นล่าง หลังขึ้นมาเขาก็ผลักประตูเปิด แล้วกระดกน้ำชาด้วยความตื่นเต้น พลางมองชีหยวนกับท่านโหวผู้เฒ่าชี “ท่านพ่อ แม่หนูหยวน พวกท่านรู้หรือไม่? สุ