บทที่ 2647

หลิงอวี๋กล่าวมอบหมายภารกิจให้แก่เหล่ารองแม่ทัพทั้งหลายอย่างฉะฉานและมั่นใจ พลางสั่งให้นายทะเบียนจดบันทึกคำสั่งเหล่านี้เป็นราชสาส์น ท้ายที่สุดให้เซียวหลินเทียนประทับตราแผ่นดินหยกส่งไปยังราชสำนัก พร้อมทั้งแจกจ่ายไปยังทุกหัวเมืองและมณฑล

หัวเมืองที่ยังไม่มีฝนตกต้องใส่ใจเก็บรักษาเสบียงอาหารไว้บนที่สูง เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายจากน้ำท่วม

ที่ดินรกร้างทุกแห่งต้องรีบทำการเพาะปลูกพืชผลให้ทันท่วงที มิอนุญาตให้มีที่ดินรกร้างว่างเปล่าเป็นอันขาด

หลิงอวี๋ยังกำชับเป็นพิเศษว่า “เขียนข้อนี้เพิ่มเข้าไปด้วย ให้ส่งเสริมการบุกเบิกที่ดินรกร้าง ธัญพืชที่เพาะปลูกได้ ทางการจะรับผิดชอบในการรับซื้อทั้งหมด โดยจะให้ราคาสูงกว่าปีก่อน ๆ ถึงห้าส่วน!”

เมื่อเหล่านายทะเบียนได้ฟังก็ถึงกับตกตะลึง การรับซื้อในราคาที่สูงขึ้นถึงห้าส่วนเช่นนี้ มิใช่เป็นการทำให้ราชสำนักต้องสิ้นเปลืองหรอกหรือ?

นายทะเบียนผู้หนึ่งสุดจะทนไหวจึงโพล่งขึ้นมาว่า “ฮองเฮา ท่านมิเคยบริหารการคลังจึงมิทรงทราบว่าทุกสิ่งล้วนมีราคาค่างวดใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

“การเพิ่มราคาขึ้นถึงห้าส่วน หากราษฎรเพาะปลูกธัญพืชได้มากเกินไป เงินคลังย่อมไม่มีปัญญาจะรับซื้อไห