LOGINShare
บทที่ 438
Latest chapter
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 448
ดวงตาของเย่ซู่ซู่เป็นประกาย คุณภาพของเสื้อผ้าพวกนี้ดีมาก ซื้อหนึ่งยังแถมสามเท่ากับสี่ตัว ส่วนลดนี้คุ้มค่าเกินไปแล้ว…แม้นางจะรู้สึกสงสัย แต่ผู้ดูแลร้านบอกให้นางช่วยโฆษณาเสื้อผ้า นี่ก็สมเหตุสมผล เพราะในอนาคต ผู้ที่นางจะได้พบล้วนเป็นสตรีจากตระกูลใหญ่ เมื่อมีลูกค้ากลุ่มนี้ ร้านค้าแห่งนี้ยังจะไม่กำไรเละอีกหรือนางก็ไม่รู้จักคุณหนูหรือฮูหยินสูงศักดิ์อะไรในเมืองหลวง คงเป็นเพราะผู้ดูแลร้านเห็นว่านางนำสาวใช้มาด้วยสองนางแน่แม้ชายารัชทายาทจะตัดชุดให้นางสิบสองตัว แต่ก็เป็นชุดฤดูใบไม้ผลิและชุดฤดูร้อนอย่างละสามตัว จะไปพอได้อย่างไรตอนนี้นางมีเงินพอดี เงินสำหรับตัวหนึ่งกลับได้ถึงสี่ตัว ถูกกว่าเก็บได้เสียอีกอย่างที่คิด ของที่ซื้อเองถึงจะได้เป็นของที่ถูกใจที่สุดเย่ซู่ซู่ชี้อย่างไม่คิดมากทันที “สี่ตัวนี้ข้าเอาแล้ว”“ได้เลยขอรับ” ผู้ดูแลร้านก็รวบรัดเช่นกัน เขากล่าวต่ออีกว่า “ไม่ทราบว่าขนาดของฮูหยินคือเท่าใด พวกเรามีของพร้อมขายขนาดต่างๆ อยู่ ขอเพียงขนาดตรงกันก็สามารถห่อให้ฮูหยินได้เลย ไม่เช่นนั้นฮูหยินก็สามารถลองสวมว่าพอดีตัวหรือไม่ได้นะขอรับ”เย่ซู่ซู่ย่อมอยากใส่เสื้อผ้าสวยๆ ไปอวดผู้อื่นอยู่แ
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 447
ผู้ที่ดีใจที่สุดในจวนคงไม่พ้นเย่ซู่ซู่ นางคิดไม่ถึงว่าเพิ่งเข้าจวนเหิงอ๋องมาได้ไม่นาน ตอนแรกนางยังเป็นเพียงอนุระดับกลาง ตอนนี้เหิงอ๋องกลับกลายเป็นรัชทายาทแล้ว นางจึงเปลี่ยนจากอนุระดับกลางของเหิงอ๋องกลายเป็นอนุระดับสูงของรัชทายาท ซึ่งหมายความว่า บุตรชายที่นางให้กำเนิดในภายหน้าก็คือท่านอ๋อง และในอนาคตอาจยังเป็น…นับตั้งแต่ได้พบกับเซี่ยซาง โชคของนางก็ไม่ได้ดีแบบธรรมดา ฮ่องเต้ก็ทรงชมเหล่าแพทย์ที่เดินทางไปชายแดน นางได้รับการชื่นชมอย่างมากและได้รับรางวัลมากมายเมื่อฮองเฮารู้ว่านางกลายเป็นผู้หญิงขององค์รัชทายาท ยังพระราชทานเครื่องประดับให้นางอีกจำนวนหนึ่งด้วยเย่ซู่ซู่ลูบคลำท้องของตน แอบยินดีอยู่ในใจ หวังว่าจะสามารถตั้งท้องเด็กจริงๆ ยาล้วนถูกนางอาเจียนออกมาหมดแล้ว น่าจะไม่กระทบต่อการตั้งครรภ์ของนางกระมังตอนนี้ชายารัชทายาทตั้งครรภ์อยู่ไม่อาจปรนนิบัติรัชทายาท นางจะต้องคว้าโอกาสไว้ให้ดี ถือโอกาสอยู่กับองค์รัชทายาทแล้วตั้งท้องเร็วๆ จึงจะได้มองดูอาภรณ์เครื่องแต่งกายบนร่าง ยังคงเป็นแบบเดียวกับเมื่อก่อน เซี่ยซางไม่ชอบตัวนางที่เป็นเช่นนี้ หรือเป็นเพราะนางดึงดูดใจคนไม่พอ ลองคิดถึงเจียงเฟิ่งหัว
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 446
ในเวลานี้เอง เซี่ยซางก็กล่าวว่า “ทูลเสด็จพ่อ ลูกอยากตั้งตำหนักรัชทายาทไว้ที่ตำหนักเฉินซีพ่ะย่ะค่ะ หลังสงครามครั้งใหญ่ ลูกไม่อยากทำร้ายชาวบ้านด้วยการใช้เงินจำนวนมากไปสร้างตำหนักรัชทายาทอีก แม้ตำหนักเฉินซีจะเล็ก แต่ลูกก็อยู่จนคุ้นชินแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องพวกนี้เจ้าตัดสินใจเองก็พอ ตำหนักบูรพาของรัชทายาทไม่ได้ซ่อมแซมมานาน หากคิดจะย้ายเข้าไปยังต้องเสียแรงอีกไม่น้อย เราไม่ได้เลือกรัชทายาทผิดจริงๆ!”ฮ่องเต้ราวกับเหนื่อยแล้ว ช่วงนี้เขาอ่อนเพลียลงเรื่อยๆ หาวครั้งหนึ่งจากนั้นก็กล่าวว่า “หากมีข้อราชการก็ไปรายงานรัชทายาท ให้รัชทายาทเป็นผู้จัดการ ส่วนเจียงหวยแต่งตั้งให้เป็นอาจารย์ของรัชทายาท”ยังไม่ทันที่ทุกคนจะได้สติกลับมา ฮ่องเต้ก็กล่าวเรียบๆ ว่า “เลิกประชุมเถอะ!”หลังแต่งตั้งรัชทายาท ความเครียดที่ตึงเขม็งอยู่ภายในใจของฮ่องเต้ก็ราวขาดผึงลงในชั่วพริบตา นับตั้งแต่เขาขึ้นครองราชย์มาก็นับว่าทุ่มเทแรงกายแรงใจทุกหยาดหยด วังหลวงก็เป็นดั่งคุก ที่คุมขังอยู่มีเพียงเหล่าสนมในวังหลังเสียที่ใด เขาก็ถูกขังอยู่ในนี้ ถูกขังอยู่ในห้องทรงอักษรเช่นเดียวกัน แต่ไรมาก็ไม่เคยกล้าทำตามอำเภอใจไม่ออกประชุมว่าราชการ ไม
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 445
ณ วังหลวง พระตำหนักจินหลวนอันงดงามมลังเมลืองเปี่ยมด้วยความสง่างามและน่าเกรงขาม ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ทั้งราชสำนักยืนเรียงรายอยู่สองฝั่ง บรรยากาศจริงจัง ขึงขังฮ่องเต้ในฉลองพระองค์ลายมังกรสีเหลืองสดใส เสด็จออกมาอย่างสูงศักดิ์และทรงอำนาจเหล่าขุนนางรีบคุกเข่าลงหมอบกราบจนหน้าผากจรดพื้น “กระหม่อมถวายพระพรฝ่าบาท ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี”ฮ่องเต้ประทับบนบัลลังก์มังกรอย่างน่าเกรงขาม ทอดพระเนตรไปยังทุกคนในท้องพระโรง ตรัสเสียงเข้ม “ทุกท่านลุกขึ้นเถิด”“ขอบพระทัยฝ่าบาท ขอทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี” บรรดาขุนนางพากันลุกขึ้นแล้วกลับไปยืนตำแหน่งเดิม แถวเป็นระเบียบเรียบร้อย เหล่าขุนนางยิ่งสำรวมมากขึ้น“หลายปีมานี้ต้าโจวมักเผชิญการก่อกวนจากแคว้นเพื่อนบ้าน ด่านชายแดนมีแม่ทัพซูประจำการอยู่ ด่านอวี้หลินมีแม่ทัพฉินนั่งบังคับการ สงครามปะทุขึ้นไปทั่วทุกที่ แคว้นต้าโจวมีศึกสงครามไม่เคยหยุด เพื่อปกป้องธำรงไว้ซึ่งต้าโจว เราทุ่มเทแรงกายแรงใจสุดความสามารถ จนถึงขั้นที่กำลังกายทำไม่ได้ดังใจปรารถนา การสงครามกับเผ่าหูครานี้ ทำให้ต้าโจวของเราได้ยินดีปรีดา เรามีความเกษมสำราญเป็นยิ่งนัก”สมุหกลาโหม
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 444
นางกล่าวด้วยความดีใจ “ขอบพระทัยพระชายาเพคะ”ที่จริงแล้วเข็มเงินชั้นยอดชุดหนึ่งราคาแพงกว่าเสื้อผ้าเครื่องประดับมาก หากเย่ซู่ซู่คิดอยากได้สิ่งเหล่านี้มาด้วยตัวเอง นางก็ไม่รู้ว่าต้องพยายามอีกนานแค่ไหน ตอนนี้กลับได้มาอย่างง่ายดาย นี่ก็คือข้อดีของการเกาะชนชั้นสูงผู้มีอำนาจ“เย่เหลียงเชี่ยมาจากเจียงหนาน อีกสองวันข้าจะกราบทูลฮองเฮา เชิญนางกำนัลอาวุโสหนึ่งท่านมาสอนกฎระเบียบให้เจ้าสักหน่อย ต่อไปขาดไม่ได้ต้องเข้าวังไปถวายพระพรฮองเฮา”“เพคะ” เย่ซู่ซู่กล่าวอย่างเคารพนบนอบ เรียนรู้กฎระเบียบมารยาทในวังเป็นสิ่งที่พึงกระทำเย่ซู่ซู่เดินไปแล้ว เหลียนเย่ก็กล่าวว่า “นางยังกล้าเรียกร้องอีก เข็มเงินชุดหนึ่งแพงขนาดไหนนางไม่รู้อยู่แก่ใจหรือ? อ้าวเสวี่ยก็น่าจะให้ท่านอ๋องทำเข็มเงินให้เจ้าชุดหนึ่งเหมือนกัน”อ้าวเสวี่ยกล่าว “ข้าก็ไม่ใช่หมอสักหน่อย ข้าจะเอาเข็มเงินไปทำอะไร ข้าเป็นองครักษ์ ไม่ใช่อนุภรรยาของท่านอ๋อง”“เจ้ารู้วิชาแพทน์มิใช่หรือ? เจ้าก็มีเข็มเงินติดตัวเหมือนกันมิใช่หรือ? เจ้ายังใช้และทำยาพิษเป็นด้วยอีกต่างหาก”“ทำยาพิษไม่ต้องใช้เข็มเงิน” นางกล่าวทันที “ข้าอยากได้ของอะไรข้าจะซื้อมาเอง”หงซิ่วก
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 443
เซี่ยซางส่งเจียงเฟิ่งหัวกลับหอหล่านเยว่แล้วก็ไปที่ห้องของเย่ซู่ซู่เย่ซู่ซู่เห็นเขามา สายตาก็เต็มไปด้วยความรักความรู้สึก แต่ก็ประหม่ายิ่งนัก “ถวายพระพรท่านอ๋องเพคะ”พ่อบ้านเฉิงตามมาด้านหลัง ถือกล่องอาหารกล่องหนึ่งมาวางบนโต๊ะ เซี่ยซางมองอย่างเย็นชา “ดื่มเสียเถอะ!”เย่ซู่ซู่อึ้ง เปิดกล่องอาหาร นางก็จึงได้เห็นว่ามียาถ้วยหนึ่ง นางก็รู้ดีว่านี่คืออะไร ดวงตาก็แดงก่ำ น้ำเสียงสั่นเครือพูดไม่ออก “ท่านอ๋อง…”“ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าให้เจ้าตั้งใจเป็นหมอไปดี ๆ เจ้ากลับดึงดันจะเข้ามายุ่งให้ได้ ดื่มน้ำแกงเลี่ยงบุตรถ้วยนี้เสีย ข้าจะเห็นแก่ที่เจ้าช่วยข้าไว้ รับประกันว่าเจ้าจะไม่ต้องกังวลเรื่องกินอยู่ไปทั้งชีวิต ได้เสพสุขกับลาภยศอย่างเต็มที่ ข้อแม้คือเจ้าต้องเจียมเนื้อเจียมตัวไปตลอด อย่าได้มีความคิดที่ไม่บังควร” เซี่ยซางแทบไร้ซึ่งความเห็นใจ เขารู้สึกผิดอยู่ในใจ มีเพียงทำเช่นนี้เท่านั้นเขาจึงจะบรรเทาความรู้สึกผิดที่มีต่อเจียงเฟิ่งหัวได้เย่ซู่ซู่เจ็บปวดใจยิ่งนัก น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว “ท่านอ๋องไม่เคยมีความรู้สึกอะไรกับซู่ซู่แม้แต่นิดเดียวเลยจริง ๆ หรือเพคะ?”“ไม่มี” เซี่ยซางกล่าวอย่างหนักแน่นเด็ดขาดเ
You may also like
ชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน17.2K viewsทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน114.4K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง9.8K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.1K viewsการเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80)
sanvittayam3.8K viewsซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน
ฉู่เฉียว564 viewsลิขิตรักใต้เงาร้าย
คุณธิดา535 viewsภารกิจพิชิตใจคุณชายข้างจวน
ชาไทยเย็น2.9K views
