คืนถิ่น - เยือนจี๋หลิน

หานฉงหรงตื่นเช้าขึ้นมาด้วยท่าทีงัวเงียในทีแรก และแปรเปลี่ยนเป็นดวงตาที่เบิกกว้างตื่นเต็มตาจนแทบไม่ต้องหาน้ำมาล้างหน้าในภายหลังเมื่อพบว่าสองขาที่ทำท่าจะสวมรองเท้าอย่างที่เคยทำเป็นกิจวัตรกลับกลายเป็นเพียงอากาศธาตุ

รองเท้าล่ะ รองเท้าของนางหายไปที่ไหน!?

หลังจากตั้งสติได้ นางก็เริ่มหาจากรอบๆ เตียงตั่งที่เคยนอนเผื่อว่าเมื่อคืนนางจะมือเท้าซุกซนเขี่ยรองเท้าคู่โปรดกระเด็นไปไกลจนตามองไม่เห็นมือเอื้อมไม่ถึง จากนั้นจึงหยิบรองเท้าสำรองที่ทำจากผ้าฝ้ายราคาถูกแต่เนื้อนิ่มสวมสบายเดินหาไปรอบๆ กระโจมที่พักอยู่ใกล้ๆ กับองค์ชายหย่งเยี่ย แม้กระทั่งเดินถามเหล่าองครักษ์และบรรดาข้ารับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นก็ไม่มีใครพบ เช่นนั้นก็เหลือเหตุผลอยู่เพียงอย่างเดียว คือนางถูกคนกลั่นแกล้ง...

หานฉงหรงคิดไม่ตกว่าตนจะไปสร้างศัตรูมากมายอันใดหนักหนา แต่เมื่อนึกถึงว่าก่อนของก่อนหน้านี้นางไปล่วงเกินองค์หญิงเวินอี๋ เมื่อวานนี้ก็ไปล่วงเกินนางกำนัลอาวุโสขององค์หญิงเวินอี๋เกือบเอาชีวิตไม่รอดเข้าอีก หรือว่าจะเป็นฝีมือพวกนาง?

ไม่สิ...ไม่ถูก จากที่สัมผัสนิสัยของเวินอี๋ในโลกปัจจุบันนี้มาพอประมาณก็รู้ว่าเป็นสตรีเจ้าคิดเจ้าแค้น ถ้าได้โอ