อุทยานล่าสัตว์อู่ถง -ขนมข้าวโพด-3

ขบวนเสด็จมาถึงอุทยานล่าสัตว์อู่ถงในช่วงบ่ายแก่ๆ หลังจากที่เหล่ามหาดเล็กและนางกำนัลขันทีจัดเตรียมกระโจมที่พักของบรรดาเจ้านายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฮ่องเต้จึงมีรับสั่งว่าหลังจากรับประทานอาหารเย็นร่วมกันแล้วก็ให้แยกย้ายกันไปพักผ่อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันประชันกันในวันพรุ่ง

เนื่องจากรับประทานอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์ย่อยยากกว่าอาหารประเภทข้าวและแป้งไปปริมาณมาก กอปรกับนอนกลางวันเสียจนเต็มอิ่มทำให้จนถึงช่วงเวลาเข้านอนแล้วหย่งเยี่ยก็ยังคึกคักไม่มีทีท่าว่าจะนอนหลับ สองมือยังคงจับเกาทัณฑ์ในมือพลางพูดคุยอย่างกระตือรือร้น โดยมีหานฉงหรงนั่งฟังอยู่ข้างๆ “พี่สาว ท่านอยากได้ขนสัตว์แบบใด ข้าจะใช้เกาทัณฑ์นี้ไปล่ามาให้”

หานฉงหรงที่กำลังจัดเตรียมอาภรณ์ของหย่งเยี่ยในวันรุ่งขึ้นส่ายหน้าช้าๆ “ไม่มีเพคะ”

“ไม่มีจริงๆ หรือ ข้าอยากล่าสัตว์ขนสวยๆ เอามาให้พี่สาวทำถุงมือไว้ใช้ตอนฤดูหนาวก็ยังดี”

เนื่องจากวันนี้อากาศร้อนอบอ้าว ฮ่องเต้จึงพระราชทานอ่างสำริดบรรจุน้ำแข็งตั้งไว้กลางกระโจมของเหล่าเชื้อพระวงศ์เพื่อคลายร้อน แต่หญิงสาวคิดว่ายังเย็นไม่พอจึงหยิบพัดกลมปักลายพุ่มดอกสุ่ยเซียนมาโบกพัดให้หย่งเยี่ยด้วยจังหวะไม่ช้