ชู้รัก

ท่ามกลางร้านลับภายในตลาดมืดที่ทุกคนต้องปกปิดใบหน้าอย่างมิดชิดก่อนจะเข้ามา ซึ่งการเข้าก็ต้องบอกรหัสลับเพื่อยืนยันตัวตนให้เรียบร้อยก่อนถึงจะเริ่มทำการค้าแลกเปลี่ยนได้

"ว่ายังไงครับคุณนาย นึกว่าวันนี้จะไม่มาซะแล้ว ผมจำได้ว่ายาที่คุณนายเอาไปรอบที่แล้วจะหมดวันนี้"

"อย่าพูดมาก รีบเอาของมา"

น้ำเสียงของหลิงเจียอีแสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการให้คนพวกนี้มาตีสนิทกับนางและลูกสาว แม้ว่าจะทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนกันมาหลายปีแล้วก็ตาม

"แหม๋ ๆ ไอ้เราก็เห็นว่าค้าขายกันมาหลายปี ทำเป็นถือตัวไปได้ ของได้แล้วครับ 1,000 หยวน เงินมา ของไป"

"เอาไป 1,000 หยวน แล้วไม่ต้องทำเป็นตีสนิทกับฉัน เรามันคนละระดับกัน"

เงินจำนวน 1,000 หยวนถูกโยนใส่หน้าชายคู่ค้า ก่อนที่สองคนแม่ลูกจะเดินเชิดหน้าออกจากร้านไปโดยไม่หันกลับไปมองด้านหลังอีก

"โธ่ อีแก่ มึงก็แค่อยากให้ผัวตายถึงจะได้ทรัพย์สินของเค้าหรอกว่ะ ทำเป็นคนละชงคนละชั้น คิดว่าฉันไม่รู้รึยังไงว่าพื้นเพเดิมของแก มันก็แค่อีนังผีพนันที่ต้องถวายตัวให้เจ้าของบ่อนจนมีลูกด้วยกัน ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกค้ากระเป๋าหนักแกได้เห็นดีกับฉันแน่"

ไล่หลังที่สองแม่ลูกนั้นเดินออกไป ชางหยวนกับสารวัตรฟ่านหนิงหลงก็เข้าไปที่ร้านลับทันที แล้วให้ลูกน้องตามสองแม่ลูกคู่นั้นต่อ

"ว่าไง กิจการไปได้ดีใช่ไหม?"

ชายเจ้าของร้านลับที่กำลังเก็บเงินอยู่ รีบหันหลังกลับมามองดูผู้มาเยือน เมื่อได้เพ่งมองชัด ๆ ก็เกิดอาการวูบวาบเสียวสันหลังทันที

"คุ..คุณชางสวัสดีครับ ท่านสารวัตรสวัสดีครับ ไม่ทราบว่าผมไปทำอะไรให้ทั้งสองท่านไม่พอใจรึเปล่า"

เหตุที่ต้องถามแบบนั้นล้วนมาจากความสงสัยทั้งสิ้น และไม่มีประโยชน์ที่จะอ้อมค้อม ตลาดมืดแห่งนี้อยู่ภายใต้การดูแลของชางหยวน และเป็นที่รู้กันในแวดวงคนมีสี จึงไม่มีทหารเข้ามาวุ่นวายที่นี่ แต่วันนี้ท่านสารวัตรทหารกลับเดินขนาบข้างกับเจ้าของตลาดมืดเข้ามาในร้านของเขา ย่อมต้องมีเรื่องใหญ่ที่เขาทำไปโดยไม่รู้ตัวแน่ ๆ

"สองแม่ลูกคู่นั้นเป็นลูกค้าของนายมานานแค่ไหนแล้ว"

"หมายถึงคุณนายเวินเหรอครับคุณชาง"

"ใช่ ฉันมีทางเลือกให้นายสองทาง 1.เป็นพยานให้สหายของฉัน ว่าสองแม่ลูกคู่นั้นซื้อยาพวกนี้กับนายมานานแค่ไหนแล้ว ร้านของนายจะยังทำการค้าได้เหมือนเดิม"

"อึก!"

"2.สหายของฉันจะถอนรากถอนโคนร้านของนาย แล้วจับนายเข้าคุกตอนนี้เลย ข้อหาสมรู้ร่วมคิดและจัดหายาพิษที่ใช้ในการวางแผนฆ่านายท่านเวิน"

"มะ..ไม่นะครับ อีแก่เอ๊ยย! ในที่สุดก็หาความซวยมาให้ฉันจนได้ ข้อหนึ่งครับ ผมเลือกข้อหนึ่ง ผมจะไปเป็นพยาน แต่คุณชางแน่ใจนะครับว่าผมจะไม่ซวยไปด้วย"

ชายเจ้าของร้านอุทานออกมาอย่างหัวเสีย แต่จะให้ทำยังไงได้ ถ้าร่วมมือกับชางหยวนอย่างน้อยเขาก็ยังมีทางรอด ดีกว่าเข้าไปนอนกินข้าวแดงอยู่ในซังเต

"ถ้านายทำตามที่ฉันบอก นายก็จะรอด ยังมีเรื่องอะไรที่ฉันต้องรู้อีกไหมเกี่ยวกับสองแม่ลูกคู่นั้น"

"ตกลงครับ ผมจะทำตามที่คุณชางบอก ส่วนเรื่องของสองแม่ลูกนั่น นังคนแม่เคยเป็นเมียเก่าของไอ้เฮียซ้งเจ้าของบ่อนครับ ทุกวันนี้ก็ยังเห็นวนเวียนไปหากันอยู่ตลอด"

"ให้เมียไปดูเงินจากผัวใหม่ แล้วเอามาปรนเปรอผัวเก่าเหรอว่ะ แบบนี้ต้องกวาดให้ราบ พวกเราคงต้องกลับไปคุยเรื่องนี้กับไอ้ท่านนายพลสักหน่อย"

สารวัตรฟ่านหนิงหลงพูดขึ้นหลังจากได้ยินเรื่องทุกอย่างแล้วนำมาปะติดปะต่อกัน

"แล้วไอ้เฮียซ้งมันเคยมาซื้อยาที่นี่พร้อมกับคุณนายเวินไหม?"

"มาบ่อยครับคุณชาง มาแต่ละครั้งนัวกันมาเลยก็มี กอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างกับไม่เคยกินกันมากอด"

"งั้นก็ยัดมันเข้าซังเตไปด้วยกันเลย"

"เดี๋ยวก่อนครับคุณชาง แต่ไอ้เฮียซ้งมันมีเมียอีกคนนะครับ ดูเหมือนจะเป็นเมียหลวง ส่วนคุณนายเวินนี้ก็แค่เมียเก็บ กินกันลับ ๆ ว่ากันว่าไอ้เฮียซ้งมันกลัวเมียมาก"

"หึ! เข้าทางเลย งั้นก็จัดของขวัญให้มันสักดอกก่อนจะเข้าซังเตแล้วกัน ส่วนนาย อยู่นิ่ง ๆ ทำตามที่ฉันบอกจะดีเอง จะมีคนของฉันคอยคุ้มกันนายอยู่ตลอด นายควรรู้ว่าถ้าเรื่องนี้แดงขึ้นมาเมื่อไหร่ คุณนายเวินต้องกำจัดพยานอย่างนายเป็นคนแรก"

"ครับ ๆ ผมจะทำตามที่คุณชางบอกทุกอย่างครับ ได้โปรดคุ้มครองชีวิตผมด้วย"

"ในตลาดมืดมีคนของชางหยวนดูแลนายอยู่ตลอด ส่วนเวลาที่ออกไปข้างนอก ฉันจะส่งลูกน้องของฉันคอยตามดูแลนาย แต่ถ้าจะให้ปลอดภัยที่สุดก็คือเข้าไปหลบอยู่ในค่ายทหารกับนายพลเสิ่น ก่อนที่คุณนายเวินจะรู้ตัว นายเลือกมาได้เลยว่าจะเอาแบบไหน"

หลังจากที่ชายเจ้าของร้านได้ฟังที่สารวัตรฟ่านหนิงหลงพูดจบ เขาก็ตัดสินใจได้ทันที

"ไปครับ ผมจะเข้าไปอยู่ที่ค่ายทหาร ว่าแต่ต้องใช้เวลานานไหมครับกว่าผมจะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้"

"ไม่ถึง 10 วันหรอก เพราะมีคนอยากจะให้เรื่องนี้จบเร็ว ๆ เหมือนกัน"

หลังจากที่ตกลงกันได้ ชายที่เป็นเจ้าของร้านก็รีบเก็บข้าวของ ปิดร้าน แล้วตามเจ้าของตลาดมืดและสารวัตรทหารออกไปทันที

ทางด้านชางหยวนเร่งฝีเท้าออกไปสั่งงานลูกน้องให้ส่งข้อมูลที่ได้รับมาใหม่ไปที่บ้านของเฮียซ้ง พร้อมกับรูปที่ให้ลูกน้องไปแอบถ่ายตอนที่คุณนายเวินกับเฮียซ้งกำลังนัวเนียกันอยู่ ไปให้คุณนายใหญ่ได้มาเผด็จศึกสามี

2 วันต่อมา

ในระหว่างที่กู้อี้หานกับกู้เฉิงฮวนกำลังเร่งเก็บหลักฐานกันอยู่ ทางด้านนายพลเสิ่นตงหยาง สารวัตรฟ่านหนิงหลง และชางหยวนก็เริ่มจัดการกับเฮียซ้งชู้รักของคุณนายเวิน เพื่อตัดทางรอดที่อาจจะตามมาช่วยเหลือนางทีหลังได้

"คะ..คุณนายใหญ่ คุณนายมาได้ยังไงกันครับ ไปรอที่ห้องรับรองก่อนดีกว่าไหมครับ เดี๋ยวผมจะไปตามเฮียซ้งมาให้"

อาเจาลูกน้อยคนสนิทของเฮียซ้งตกใจจนหน้าซีด เมื่อเห็นว่าคุณนายใหญ่มาเยือนถึงที่ในเวลานี้ เวลาที่เฮียซ้งกำลังอยู่ในห้องกับคุณนายเวินสองคน แถมยังมีลูกน้องติดตามมาด้วยเกือบ 30 คน

"หุบปากของแกไปอาเจา วันนี้ฉันจะคิดบัญชีพวกแกเรียงตัวตั้งแต่เจ้านายยันลูกน้อง เก็บปืนของพวกมันใส่กระสอบซะ ใครกล้าขัดขืนฉันจะเป่าสมองพวกแกให้เละเลยคอยดู"

ไม่มีใครกล้าต่อกรกับคุณนายใหญ่เลยสักคน ทุกคนต่างก็รู้ดีว่ากิตติมศักดิ์ความโหดของลูกสาวอดีตมาเจ้าพ่อแห่งเมืองปักกิ่ง ว่าเป็นที่เลื่องลือมากแค่ไหน และนี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้ชางหยวนกับสหายเลือกที่จะจัดการเรื่องนี้ก่อน หากเฮียซ้งไหวตัวทันมาขอความช่วยเหลือจากภรรยา รับรองว่าพวกเค้าคงต้องทำงานกันเหนื่อยไม่น้อย

"ครับ ๆ"

"ปิดประตูบ่อน ถ้าฉันไม่สั่งห้ามใครออกไปจากที่นี่ทั้งนั้น ถ้าเห็นนังเจียอีกับลูกของมันออกมาให้รีบจับไว้ เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม"

"ครับคุณนาย"

คุณนายใหญ่หันมองทุกคนเพียงปราดเดียวก็ไม่มีใครกล้าสบตานางเลยแม้แต่คนเดียว เมื่อเห็นว่าลูกน้องควบคุมสถานการณ์ได้นางจึงเร่งฝีเท้าเข้าไปที่ห้องของสามีทันที

"พังประตู!"

"ครับ"

ปัง!   ปัง!  โครม

"อะ..อาหมวยใหญ่"

"ว้ายย พวกแก นังบ้า! บุกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง! ไม่มีมารยาท"

เฮียซ้งกับหลิงเจียอีที่กำลังโรมรันกันอยู่บนเตียงต่างก็ตกใจจนต้องรีบผละออกจากกันเมื่อประตูห้องถูกพังเข้ามา

"ไปจับพวกมันมัดไว้กับเตียงทั้งสองคน อย่าให้หลุดไปได้"

"ครับ/ครับ/ครับ/ครับคุณนายใหญ่"

"ไม่นะ หมวยใหญ่! เธอต้องฟังเฮียก่อน เฮียอธิบายได้นะหมวยใหญ่! นังนี้มันเข้ามายั่วเฮียเอง เฮียไม่ได้ตั้งใจจะนอนกับมันเลยนะหมวยใหญ่!"

เฮียซ้งร้องโวยวายอย่างรู้ชะตา เรื่องของหลิงเจียอีถือเป็นเรื่องต้องห้ามที่เขาไม่อาจละเลยได้ แต่ความมักมากที่ฝังอยู่ในกมลสันดาน ก็ทำให้เขาหักหลังผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวที่ให้เขาได้ทุกอย่าง

"เฮีย! เฮียพูดแบบนี้ได้ยังไง ฉันเคยยั่วเฮียที่ไหน ทั้งหมดก็เป็นเพราะเรารักกันทั้งนั้น พยานรักของเราก็คือจินเยว่อย่างไงล่ะ! ขนาดนี้แล้วเฮียมีอะไรต้องกลัวนังนี่อีก! เงินทองฉันก็มีให้เฮียไม่น้อยไปกว่ามัน"

"หุบปาก! แกจะมาพูดอะไรไร้สาระตอนนี้ หมวยใหญ่ เธอต้องเชื่อเฮียนะ"

ในยามที่คุณนายใหญ่นิ่งเงียบทั้งที่มีเรื่องน่าปวดหัวอยู่ตรงหน้า ถือเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวที่สุดสำหรับทุกคน

"แกไม่น่าทำกับฉันแบบนี้เลย ผู้หญิงมากมายในโลกฉันไม่เคยห้ามแกเลยสักคน มีเพียงนังเจียอีคนเดียวที่ฉันไม่ยอม แต่แกกลับทำแบบนี้กับฉันเหรอไอ้ซ้ง แกหักหลังฉันมา 20 กว่าปี แกมีลูกกับมันแล้วปิดเรื่องนี้ แกทำให้ฉันกลายเป็นคนโง่ในสายตาทุกคน นี่คือสิ่งที่คนทรยศจะได้รับ"

"ไม่นะ ๆ เธออย่าทำอะไรบ้า ๆ นะหมวยใหญ่ ไม่! โอ๊ยย! เจ็บบ ขาดแล้ว! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยพาฉันไปส่งโรงบาลเร็วเข้า! มะ..หมวยใหญ่เฮียขอโทษ ได้โปรดช่วยเฮียก่อนเร็วเข้า!"

"กรี๊ดดด ไม่นะ! แกทำอะไรผัวฉัน  กรี๊ดดด เฮียยย! กรี๊ดดด"

ภาพที่คุณนายใหญ่ตัดไอ้จ้อนของสามีจนเลือดไหลออกมาไม่หยุด ทำให้ลูกน้องทุกคนระทึกใจอยู่ไม่น้อย นานแล้วแท้ ๆ ที่ไม่ได้เห็นความโหดเหี้ยมแบบนี้ ถือว่าหลิงเจียอีเป็นคนแรกที่กล้าท้าทายจนได้เรื่อง

"เอาไอ้แก่กลับบ้าน ส่วนนังเจียอีกับลูกของมัน ฉันอยากได้แหวนที่พวกมันใส่อยู่ พวกนายคงจะรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง หลังจากนั้นก็ปล่อยพวกมันสองแม่ลูกไปซะ เดี๋ยวจะมีคนจัดการพวกมันต่อจากเราเอง"

"ครับ"

"กำชับเส้นสายของเรา ห้ามใครให้ความช่วยเหลือพวกมันเด็ดขาด ถ้าใครกล้าฝ่าฝืนคำสั่งของฉัน จุดจบของพวกมันก็จะมีสภาพไม่ต่างกันกับไอ้แก่นี่"

หลังจากออกคำสั่งเสร็จคุณนายใหญ่ก็เดินกลับออกไปทางเดิม ส่วนสามีของนางถูกพาออกไปทางประตูด้านหลัง เพียงครู่เดียวก็มีเสียงของสองคนแม่ลูกร้องโหยหวนตามหลังมาติด ๆ 

พอรถของคุณนายใหญ่เคลื่อนพ้นออกไปจากพื้นที่ ทหารก็เข้าทำการทลายบ่อนและจับกุมทุกคนทันที