สานสัมพันธ์รัก

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ความสัมพันธ์ระหว่างเหมยและอาชาก้าวหน้าไปอย่างช้า ๆ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง อาชาพิสูจน์ให้เหมยเห็นถึงความจริงใจ

ความรับผิดชอบ และความรักที่เขามีให้เธอทุกวัน เหมยเองก็เปิดใจยอมรับอาชามากขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีลิลลี่เป็นเหมือนกาวใจที่เชื่อมโยงความสัมพันธ์ของทั้งสองให้แน่นแฟ้นขึ้น

"คุณครูขา...วันนี้ดอกกุหลาบบานแล้วนะคะเราไปดูดอกกุหลาบตอนเช้ากันไหมค่ะ"

วันนี้หนูน้อยวัย 4 ขวบตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าโดยให้ป้าแจ่มแม่บ้านเป็นคนไปปลูกเพราะเธออยากจะพาคุณครูเหมยสุดที่รักของเธอและคุณลุงอาชาไปดูดอกกุหลาบผลงานที่เธอตั้งใจปลูกไว้รอเหมยกลับมา

"จริงหรอคะ งั้นเราทานข้าวเช้า แล้วเราไปดูดอกกุหลาบบานตอนเช้ากันดีกว่านะคะ"

เหมยทำท่าทางดีใจและจูงหนูน้อยลิลลี่ไปที่โต๊ะอาหาร โดยที่มีอาชานั่งคอยอยู่ดั่งเช่นทุกวันนับตั้งแต่วันที่เหมยกลับมาสอนลิลลี่และอาศัยอยู่ภายในบ้านพักตากอากาศสุดหรูในไร่ชาพรหมเทพ

"อรุณสวัสดิ์ครับสองสาวยิ้มดีใจอะไรกันฮึ.." อาชาเดินออกมาแล้วเดินมาอุ้มหนูน้อยลิลลี่มาที่โต๊ะอาหาร

"วันนี้ดอกกุหลาบของเราสองคนที่ปลูกไว้ให้คุณครูเหมยบานแล้วไงคะคุณลุงลืมใช่ไหม"

ลิลลี่ที่อยู่ในวงแขนแกร่งของผู้เป็นลุงหั่นมาถามพร้อมกับทำหน้าย่นปากจู๋เพราะคิดว่าอาชาลืมวันที่จะพาเหม่ยไปดูดอกกุหลาบบาน

"ใครบอกล่ะคะว่าลืม คุณลุง ให้ลุงเสือเตรียมรถกอล์ฟเอาไว้แล้ว เราจะขับไปดูสวนกุหลาบของเรา"

"แล้วคุณลุงก็แอบเอาดอกไม้มาใส่เพิ่มพร้อมกับทำบ่อปลาคาร์ฟให้คุณครูเหมยด้วยนะ"

สิ่งที่อาชาพูดคือส่วนที่อาชาตั้งใจทำไว้ให้เหมยตั้งแต่แรกก่อนหน้านี้ได้ถูกปรับปรุงขึ้นมาใหม่จนดูสวยสมบูรณ์แบบอยู่ตรงห้องนอนของเหมยพอดี

"คุณลุงพูดจริงๆหรอคะ..? เย้..! ลิลลี่รักคุณลุงที่สุดในสามโลกเลยค่ะ" หนูน้อยลิลลี่เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารก็ถูกอาชาวางลงด้วยความทะนุถนอม

เหมยที่เฝ้ามองลุงกับหลานพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน วันนี้เป็นวันเสาร์ทำให้ลิลลี่ได้หยุดพักการเรียนส่วนเหมยก็ได้วันเป็นหยุดพิเศษ

จริง ๆ เหมยอยากจะกลับไปหาแม่น้ำฟ้ากับพ่อบุญทอง แต่ติดตรงที่แม่หนูน้อยลิลลี่ติดเธอแจเลย ตั้งแต่เหมยกลับมาจากเชียงรายลิลลี่ก็ไม่เคยห่างเหินอีกเลยเพราะกลัวเหมือนจะหายไป

หลังจากอาหารเช้า อาชาก็จูงมือเหมย ส่วนลิลลี่วิ่งนำหน้าไปที่รถกอล์ฟสีขาวคันเล็กที่จอดรออยู่หน้าคฤหาสน์ เสือยืนอยู่ข้างรถกอล์ฟ ยิ้มให้เหมยและลิลลี่เล็กน้อย

"คุณครูเหมยนั่งข้างหน้ากับหนูนะคะ" ลิลลี่ชี้ไปที่เบาะหน้าข้างคนขับ

อาชายิ้มให้ลิลลี่แล้วเปิดประตูรถกอล์ฟให้เหมยกับลิลลี่ขึ้นไปนั่ง เขาเองก็ขึ้นไปนั่งที่นั่งคนขับ แล้วสตาร์ทรถออกไปอย่างช้าๆ

รถกอล์ฟเคลื่อนตัวไปตามทางเดินในไร่ชา อากาศยามเช้าเย็นสบาย แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลงมาต้องใบชาเขียวขจี

"คุณลุงคะ ใกล้ถึงหรือยังคะ" ลิลลี่ร้องถามอย่างกระตือรือร้น

"ใกล้แล้วครับคนเก่ง" อาชายิ้มตอบ แล้วหันไปมองเหมยที่กำลังยิ้มมองทิวทัศน์รอบตัวอย่างมีความสุข

ไม่นานนัก รถกอล์ฟก็เลี้ยวเข้าสู่ทางเล็กๆ ที่ทอดยาวเข้าไปในบริเวณที่เต็มไปด้วยต้นกุหลาบหลากหลายสีสัน ดอกกุหลาบสีแดงสด สีชมพูอ่อน สีขาวบริสุทธิ์

และสีเหลืองนวล ต่างพากันชูช่ออวดความงามภายใต้แสงอรุณยามเช้า กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกกุหลาบลอยอบอวลไปทั่วบริเวณ ราวกับกำลังเชื้อเชิญให้ทุกคนได้ชื่นชมความงดงามของพวกมัน

เหมยอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและประทับใจ เธอไม่คิดว่าสวนกุหลาบจะสวยงามได้ขนาดนี้

"สวย...สวยมากเลยค่ะอาชา" เหมยพูดเสียงแผ่ว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขและปลาบปลื้ม

ลิลลี่กระโดดลงจากรถกอล์ฟทันทีที่รถจอดสนิท เธอวิ่งไปท่ามกลางหมู่ดอกกุหลาบ พลางชี้ชวนให้เหมยดูดอกนั้นดอกนี้

"นี่ไงคะคุณครู ดอกนี้หนูกับคุณลุงช่วยกันปลูก" ลิลลี่ชี้ไปที่ดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนช่อหนึ่ง

อาชาเดินลงจากรถ ยืนอยู่ข้างเหมย เขามองดูเหมยที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุขกับดอกกุหลาบที่เขาและลิลลี่ตั้งใจปลูก ความรู้สึกอบอุ่นเอ่อล้นอยู่ในใจของเขา

"ผมหวังว่าคุณจะชอบมันนะครับเหมย" อาชาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

เหมยหันมามองอาชา ดวงตาของเธอเปล่งประกายไปด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ "ชอบค่ะอาชา ชอบมากเลย...ขอบคุณนะคะ"

เหมยเดินเข้าไปในสวนดอกกุหลาบ ลูบไล้กลีบดอกไม้เบา ๆ อาชาเดินตามไปไม่ห่าง เขามองดูเหมยและลิลลี่ที่กำลังมีความสุขกับสวนกุหลาบที่เขาตั้งใจสร้างขึ้นมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ

ขณะที่เหมยกำลังเพลิดเพลินกับการชมดอกกุหลาบ อาชาก็ชี้ไปที่มุมหนึ่งของสวน

"เหมยครับ คุณลองดูตรงนั้นสิครับ"

เหมยมองตามที่อาชาชี้ไป เธอเห็นบ่อปลาคาร์ฟขนาดเล็กที่ถูกจัดแต่งไว้อย่างสวยงาม มีน้ำตกจำลองเล็กๆ ไหลรินเบาๆ ส่งเสียงธรรมชาติอันไพเราะ และมีดอกไม้น้ำประดับอยู่รอบๆ บ่อ ปลาคาร์ฟสีสันสดใสว่ายวนไปมาอย่างสงบ

"นี่คุณทำเพื่อเหมยจริงๆ เหรอคะ" เหมยหันมาถามอาชาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ เธอรู้ว่าอาชาทุ่มเทและพยายามอย่างมากเพื่อเธอ

อาชายิ้ม "ใช่ครับ ผมอยากให้คุณมีความสุข" เขายื่นมือออกไปกุมมือเหมยเบาๆ "ทุกอย่างที่นี่ ผมทำเพื่อคุณเหมยครับ"

เหมยรับรู้ถึงความจริงใจที่ส่งผ่านมาจากมือของอาชา ความรู้สึกอบอุ่นเอ่อล้นอยู่ในใจของเธอ เธอไม่ได้ดึงมือกลับ ปล่อยให้อาชากุมมือเธอไว้แน่น

ในเช้าวันนั้น สวนกุหลาบที่บานสะพรั่ง และบ่อปลาคาร์ฟที่เงียบสงบ ได้กลายเป็นพยานรักที่เงียบงันให้กับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างมั่นคงระหว่างอาชาและเหมย