ความเต็มใจ

วันนี้อาชากลับมาถึงที่บ้านด้วยความเหนื่อยอ่อนแต่ก็ยังดีใจที่เจอเหมยและลิลลี่เปรียบเสมือนครอบครัวที่สมบูรณ์แบบรอคอยให้อาชากลับมาที่บ้านพักตากอากาศนี้จากที่เคยเงียบเหงาก็มีชีวิตชีวาและรอยยิ้มของลิลลี่กับเหมยทำให้ที่นี่มีสีสัน

"คุณเป็นอะไรมากไหมครับ เหมยรู้สึกอึดอัดกับคุณธงอยู่หรือเปล่า" ธงที่กำลังนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเปิดทีวีและเห็นเหมยกำลังนั่งเหม่อลอยคิดอะไรบางอย่าง

อาชาเป็นห่วงความรู้สึกของเหมยเพราะรู้ตั้งแต่ต้นสายปลายเหตุและยิ่งธงทำตัวแบบนี้อาชายิ่งรู้สึกโกรธแค้นแทนเหมย

"ไม่หรอกค่ะ พี่ธงเขาก็เป็นคนแบบนี้แหละแล้วคุณอาชาล่ะคะวันนี้เป็นไงบ้าง"

เหมยที่ได้ยอมรับหัวใจของตัวเองนานแล้วหลังจากที่มีความสัมพันธ์ทางกายและผูกพันทางใจกับอาชาภายในเวลาอันรวดเร็ว

"วันนี้ลูกค้าที่ไร่ชาไม่ค่อยเยอะครับ ส่วนที่ มหาลัยก็มีคุณครูปริมคอยดูแลจัดการทุกอย่างโอเคมาก...อาชาพูดเว้นจังหวะ "แต่ผมคิดถึงเหมยนะ"อาชายังไม่วายจะหยอดคำหวานใส่เหมยทุกครั้งที่มีโอกาส

"คุณอาชาไม่ต้องมาหยอดคำหวานใส่เหมยเลยนะคะ"เหมยแอบเขินจนหน้าแดง

อาชาที่เห็นแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นยืนกระเถิบมานั่งอยู่ข้างเหมยแล้วโอบกอดหมอยเอาไว้แนบกาย พร้อมกับเสียงกระซิบว่า "วันนี้ขอผมไปนอนด้วยได้ไหม"อาชากระซิบข้างหูของเหมย...

เหมยเงยหน้าขึ้นมอง ทำตาดุใส่ แม้จะรู้ว่าอาชาจะเข้ามาหาเธอแน่นอนโดยที่ไม่ต้องขออนุญาต เพราะตอนนี้อาชาได้สั่งให้คนทำประตูพิเศษระหว่างห้องของอาชาและเหมยที่ผ่านเข้าออกได้

ในค่ำคืนนั้นอาชาที่ได้ทำท่าทางขอเหมยมานอนด้วยเขาก็กลับมาจริงๆเขาแอบย่องเปิดประตูเข้ามานั่งรอเหมยที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์โดยไม่รู้เลยว่ามีผู้ชายเจ้าเล่ห์แสนกลตัวใหญ่กำลังนั่งรอเธออยู่ในห้องนอน

อาชาเดินดูรอบๆห้องของเหมยแบบนี้ทุกวันแต่วันนี้เป็นวันแรกที่เขากล้าเข้ามาในห้องของเหมยแบบถือวิสาสะ

เหมยที่เปิดประตูออกมาในชุดนุ่งกระโจมอกผมที่ถูกจะเซ็ตจนแห้งจากในห้องน้ำยาวตก ๆ หลังดูมีเสน่ห์มากเหมยถึงกับตกใจเมื่อหันมาเห็นร่างใหญ่ของอาชา

"คุณอาชา..!! เข้ามาทำอะไรในห้องของ เหมยคะ?"

เหมยที่เห็นหน้าของอาชาก็ถอดสีเล็กน้อยแต่ก็ทำใจดีสู้เสือหันกลับมาถามเหตุการณ์ในครั้งก่อนทุกอย่างเป็นเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจที่ทำให้ทั้งสองตกเป็นของกันและกันมันหวนกลับเข้ามาในหัวของเหมยอีกครั้ง

"คุณเหมยอาบน้ำเสร็จแล้วหรอ ผมคิดถึงเหมยนะ ก็เลยอยากเข้ามานอนกับเหมยได้ไหม" อาชาพูดน้ำเสียงกระเส่าตาหวานเยิ้มครั้งนี้เขาจะแก้ตัวและทำออกมาด้วยความรัก

อาชาลุกขึ้นจากเตียงเข้าไปจู่โจมกอดเหมยเอาไว้แนบแน่น เนื้อแนบเนื้อ แล้วประคองกอดจูบลงไปที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา ในครั้งนี้เหมยไม่ได้มีการปฏิเสธเธอเองก็มีใจให้กับอาชาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตัว

"อื้อ..."เสียงครางอื้ออึงในลำคอของเหมยและอาชาราวกับกำลังพอใจในสิ่งที่ได้รับ

จูบของอาชาลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ ร้อนแรงราวกับเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำในพายุฤดูร้อน ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นของเหมยอย่างเชี่ยวชาญ

ปลุกเร้าทุกอณูความรู้สึกให้ตื่นขึ้น เหมยตอบรับจูบนั้นอย่างโหยหา มือเรียวโอบรอบคออาชาแน่น จิกปลายนิ้วลงบนแผงไหล่กว้างอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกวาบหวามแล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์กายราวกับกระแสไฟฟ้า

"ชอบไหมครับเหมย...."อาชามองตาของเหมยหลังจากที่เขาถอนจูบออกจากปากแสนหวานเหมยตาปรือหยาดเยิ้มราวกับน้ำผึ้ง

อาชาสัมผัสได้ถึงการตอบสนองที่ร้อนแรงจากเหมย เขายิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ มือหนาเลื่อนจากเอวของเธอขึ้นไปปลดปมผ้าขนหนูที่รัดกระโจมอกของเหมยออกอย่างเชื่องช้า

แต่เต็มไปด้วยความตั้งใจ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาราวกับบทเพลงที่บรรเลงอยู่บนผิวเนื้อ เผยให้เห็นเรือนร่างที่นวลเนียนผุดผ่องของเหมยทีละน้อย

ผ้าผืนสุดท้ายหลุดร่วงลงสู่พื้นอย่างแผ่วเบา เหมยยืนอยู่ตรงหน้าอาชาในสภาพเปลือยเปล่า แสงไฟสีนวลส่องกระจ่างนวลภายในห้อง อาบไล้เรือนร่างของเหมยให้ดูงดงามจับตา

เส้นผมสีดำขลับที่เพิ่งสระเสร็จหมาดๆ ตกลงมาเคลียแผ่นหลังเนียนนุ่ม หยดน้ำเล็กๆ เกาะพราวอยู่บนผิวเนื้อ สะท้อนแสงระยิบระยับราวกับเพชรเม็ดเล็กๆ

อาชาจ้องมองเหมยด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความหลงใหลและปรารถนาอันแรงกล้า ดวงตาคมกริบคู่นั้นราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว

"เหมย... คุณสวยเหลือเกิน" อาชากระซิบเสียงแหบพร่า พลางเลื่อนมือขึ้นเชยคางมนของเหมยอย่างแผ่วเบา

เหมยเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย แต่แววตากลับฉายแววความต้องการที่ไม่แตกต่างกัน

อาชาค่อยๆ โน้มตัวลง ใบหน้าคมสันซุกไซร้เข้ากับลำคอระหงของเหมย จมูกโด่งโด่งกดลงสูดดมความหอมกรุ่นจากผิวเนื้อของเธอ ริมฝีปากอุ่นร้อนไล่จูบซับตั้งแต่ซอกคอ ไล่ลงมาตามเนินอกอิ่ม

เหมยแอ่นกายรับสัมผัสร้อนผ่าวจากริมฝีปากของเขาอย่างอ่อนระทวย เสียงครางแผ่วเบาเล็ดลอดออกมาจากลำคอระหงอย่างควบคุมไม่ได้

"อ้าส์...ซี๊ด คุณอาชา...ฮืม..เสียว..."ทุกอย่างจะถูกดำเนินไปตามแรงอารมณ์และมันจะไม่จบลงเพียงเท่านี้....