30 สิ่งที่ควรจะเป็น

หญิงสาวในชุดเดรสสีชมพูอ่อน ความยาวครึ่งขา เกล้าผมครึ่งหัว พร้อมกับใส่โบว์สีขาวน่ารัก เป็นที่ตลึงต่อใครหลายๆ คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นมาก

"พี่นิสา ทำไมวันนี้สวยขนาดนี้เนี่ย" แตงกวาเอ่ยทักอย่างตกตลึ่ง

"แตงกวาก็สวยไม่ต่างกันเลย พี่ขอวันนึงนะ" เธอพูดพร้อมกับยิ้มบางให้แตงกวา

ทั้งคู่ยืนคุยกัน พร้อมกับรอพระจนพระมาและใส่บาตรกันเรียบร้อย ทุกอย่างตกอยู่ในสายตา ของแก๊ง 5 หนุ่มหล่อ คนที่มองอย่างตลึ่งที่สุดก็คงหนีไม่พ้นขุนเขา เพราะเขาก็ไม่เคยเห็นเธอในลุคนี้ พร้อมกับแสดงสีหน้าที่รู้สึกผิดขึ้นมา

"มึงคนนั้นๆ" ปริ้นสกิดให้เพื่อนตัวเองดู

"นิสาหรอ" คชาเอ่ยขึ้น

"มึงรู้จักนิสาได้ไง" ขุนเขารีบหันมาถาม แบบไม่สบอารมณ์

"ก็เมื่อคืน น้องอ้ายอยู่กับน้องคเชน 2 คน ลูกกูร้องไห้หนักมาก จนน้องอ้ายทำอะไรไม่ถูก เลยได้นิสามาช่วยดูจนหลับ เมียกูชื่นชมใหญ่เลยผู้หญิงอะไรใจดีจริงๆ"

"ที่บ้านใหญ่หรอ" ขุนเขารีบหันมาถาม อย่างคนหัวเสีย

"ใช่ ก็เมียกับลูกกูอยู่นั่น" คชาตอบไปแบบไม่เข้าใจคำถาม

"แล้วเธอคนนั้นเป็นใคร" เป็นคีรินที่ถามขึ้น

"เป็นพนักงานในไร่กู แค่พนักงาน พวกมึงจะไปสนใจอะไรกันขนาดนั้น" ขุนเขาพูดด้วยท่าทีหงุดหนิ จนเฟิสกับคชา หัน