Home / มาเฟีย / ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย / ลงทัณฑ์ : EP 13 ขอร้องเพื่อนให้ช่วยน้องตัวเอง

Share

ลงทัณฑ์ : EP 13 ขอร้องเพื่อนให้ช่วยน้องตัวเอง

บทที่ 13  

  คุณเพลิงมาหาธารามเพื่อขอร้องให้ธารามนั้นช่วยพูดกับเพลงมีนาให้ยอมรักษาตัวและยินยอมกับการผ่าตัดครั้งนี้ธารามปฏิเสธทันที 

"ช่วยน้องสาวกูสักครั้งได้ไหม" ธารามลุกขึ้นหลังจากที่ปฏิเสธเพื่อนแต่คุณเพลิงนั้นคุกเข่าลงพูดออกมาทั้งน้ำตาขอร้องให้เพื่อนช่วยน้องสาวตัวเอง

"จะทำแบบนี้ทำไมวะ มึงก็รู้ว่ากูเป็นคนยังไงกูช่วยใครไม่ได้หรอกถ้าเธอไม่อยากรักษาก็ปล่อยเธอตายไปสิ" ขนาดคุณเพลิงเป็นเพื่อนรักธารามยังกล้าพูดปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย

"เฮียคะ ช่วยเพลงมีนาสักครั้งเถอะนะคะพราวขอร้อง" สองมือของพราวมุกจับเข้าที่แขนของพี่ชายมองหน้าธารามทั้งน้ำตาเธออยากให้พี่ชายนั้นช่วยเพลงมีนาให้พ้นจากวิกฤตินี้

"ไม่ เฮียจะไม่ช่วยเรื่องนี้เด็ดขาดเพราะว่าไม่จำเป็นต้องเป็นเฮีย เฮียกับเพลงมีนาเราไม่ได้รักกันเหมือนคู่รัก จะต้องไปให้กำลังใจเพื่อในการรักษาบ้าหรือเปล่า" 

"แน่ใจหรอคะว่าไม่ได้รักกัน พราวไม่รู้หรอกว่าเฮียจะคิดกับเพลงมีนายังไง แต่พราวรู้เพลงมีนาเธอรักเฮีย ที่เธอตามหึงตามหวงก็เพราะอะไร" 

"จะเพราะอะไรก็ช่าง นั่นมันเป็นบทเรียนของเพลงมีนาไม่ใช่เฮีย เลิกพูดเรื่องนี้กับเฮีย เฮียมีงานที่จะต้องอีกทำเยอะ" 

"ธารามกูขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย มึงช่วยน้องสาวกูสักครั้งได้ไหม" สิ่งที่ไม่คาดคิดว่าคุณเพลิงจะทำคือการยกมือไหว้ธารามเพื่อนสนิทตัวเองขอร้องให้ช่วยน้องสาว 

"ไอ้เพลิง มึงจะทำอะไรขนาดนี้กูไม่ได้ต้องการให้มึงมานั่งไหว้กูนะ"

"ถ้ามึงเป็นกูมึงจะรู้ว่าทำไมกูถึงกล้ายอมไหว้ ให้กูกราบมึงก็ได้ถ้ามึงช่วยน้องสาวกู ถ้ามึงเป็นกูแล้วมึงจะรู้ว่ากูกลัวน้องของกูตายแค่ไหน ฮึก! ช่วยกูสักครั้งได้ไหมขอแค่เธอหายดีเท่านั้นพอจริงๆ" คุณเพลิงยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งไหว้เพื่อนสนิทเพื่อขอร้องให้ธารามนั้นช่วยเพลงมีนาน้องสาวของตน 

"กูขอคุยเรื่องนี้กับมึงเป็นการส่วนตัว" พราวมุกมองหน้าพี่ชายตัวเองด้วยความสงสัยแต่ก็ให้เขาทั้งสองคนไปคุยกันส่วน เธอนั้นเดินออกมาหลังจากนั้นธารามตกลงที่จะช่วยพูดกับเพลงมีนาให้รักษาตัว  

ธารามมาถึงโรงพยาบาล ยืนนิ่งสูดลมหายใจเข้าและปล่อยออกมาบ่งบอกถึงความเหนื่อยใจไม่อยากทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่อยากช่วยแต่ก็ต้องจำใจช่วยเพราะว่าเพื่อนขอร้อง มือจับเข้าที่ลูกบิดประตูและเปิดเข้าไป 

ก้าวเท้าเดินมาที่เตียง เพลงมีนานอนหลับใบหน้าซีดเซียวสายน้ำเกลือถูกกระชากออก 

"เธอนี่มันดื้อจริงๆ" เขาบ่นพึ่มพำไม่ได้พูดออกมาเสียงดังมากแต่เพลงมีนานั้นลืมตาขึ้นมา ท่าทีของเธอดูตกใจที่คุณธารามนั้นอยู่ตรงหน้า

"เฮีย" เพลงมีนาลืมตาขึ้นมาพบว่าธารามอยู่ตรงหน้าเธอฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ แต่เธอหุบยิ้มและลดสายตาต่ำลงไม่กล้ามองหน้าธาราม 

"ดื้อหรอ" เพลงมีนาหันหนีธารามไปอีกด้านไม่ตอบคำถามเขา

"ถ้าเป็นอย่างนี้กูไม่มาเยี่ยมแล้วนะอุตส่าห์ซื้อของอร่อยมาให้ ผิดหวังจริงๆ" ธารามทำท่าทียกของในมือที่ถือมาให้ทำให้เพลงมีนานั้นรีบหันกลับมามองพยายามที่จะลุกขึ้นนั่งเขารีบมาคว้าเธอและประคองให้นั่งได้อย่างถนัด

"ดื้อหรอ ใครบอกให้ดื้อ" ดวงตาคู่นั้นที่จ้องมองเธอตรงหน้าทำให้คนตัวเล็กมีแรงและฉีกยิ้มออกมาได้

"ไม่ได้ดื้อสักหน่อยค่ะ ใครบอกกับเฮียคะว่าเพลงดื้อ ที่เฮียมาที่นี่ก็เพราะว่ามาด่าเพลงเรื่องของน้ำตาลอีกหรือเปล่าคะ" เขาส่ายหน้าไปมาให้กับเธอ 

"ไม่ใช่ ฉันเชื่อเธอว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำน้ำตาล" เพลงมีหน้ายิ้มออกมาทั้งน้ำตา พี่ชายตัวเองยังไม่เชื่อเธอเลยสักนิดแต่กลับมีเขาที่เชื่อ

"พี่ชายของเพลงยังไม่เชื่อเพลงเลย"

"ไม่ต้องมาหึงน้ำตาลใส่กูหรอกนะเพราะว่ากูไม่มีวันเอาน้ำตาลมาเป็นเมีย คนที่เป็นเมียคือคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ต่างหาก" การกระทำของธารามเปลี่ยนไปจนเพลงมีนาเธอแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้เขาเอื้อมมือไปจับมือของเธอมากุม

"มีอะไรหรือเปล่าคะทำไม...

"ไม่มีอะไรแค่อยากให้รักษาตัวให้หาย อยากมีเธออยู่ในชีวิตเพลงมีนา อย่าดื้อบอกให้ทำอะไรก็ทำ"

"แน่ใจหรอคะว่ามาด้วยความจริงใจหรือว่าเฮียบังคับให้มา" เธอดึงมือออกจากธารามพูดเหมือนกับรู้ว่าเขามาเพราะพี่ชายตัวเองขอร้อง ธารามเลือกที่จะยิ้มและเอื้อมจับมือของเธออีกครั้งทำท่าทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนตัวเองนั้นมาด้วยความจริงใจ

"ไม่มีใครขอร้องกูได้ถ้ากูไม่อยากมา แต่ถ้าไม่เชื่อกูกลับก็ได้นะ" เธอรีบใช้มืออีกข้างกุมมือของธารามไว้ในขณะที่ธารามนั้นทำท่าทีเหมือนจะปล่อยมือของเธอ

"เพลงขอโทษค่ะที่คิดแบบนั้น ขอบคณนะ" มือหนาของคนตัวโตยกขึ้นลูบหัวของเธอด้วยความเอ็นดูทำให้เผยรอยยิ้มออกมาทั้งน้ำตา

"เลิกดื้อได้แล้วและรักษาตัวให้หาย หลังจากที่หายดีจะให้รางวัลเป็นการพาไปเที่ยวในที่ที่อยากไป" 

"จริงนะคะ" เขายิ้มและพยักหน้าให้เธอและบอกพยาบาลนั้นมาใส่สายน้ำเกลือให้ และเอาของอร่อยป้อนให้กับเธอก่อนที่จะออกมาข้างนอก  

"เฮ้อ" ใบหน้าหล่อเลยมองบนท้องฟ้าในขณะที่ยืนอยู่บนดาดฟ้ากับเพื่อน เสียงถอนหายใจนั้นทำเอาเพื่อนหันมอง 

"เป็นอะไรวะ"  

"อลันมึงกับกูเป็นเพื่อนกันมาก็หลายปีรักกันทุกอย่างแต่ถ้าวันใดวันหนึ่งมึงกับกูต้องผิดกันมึงจะฆ่-ากูไหมวะ" เขาไม่ได้หันมองหน้าอลันยังคงมองท้องฟ้าที่กว้างขวาง มีดวงดาวที่สวยสง่าแพรวพราวเต็มท้องฟ้าซึ่งแตกต่างจากอลันที่มองหน้าเพื่อนในเชิงสงสัยคำถามของธาราม

"มันก็อยู่ที่เหตุผลนะ ถ้าเหตุผลมากพอ มันก็ต้องทำ" สิ้นสุดคำพูดของอลันเขายกกระป๋องเบียร์นั้นดื่มและยังคงมองหน้าเพื่อน

"กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงกำลังเจอปัญหาอะไรธาราม แต่กูจะอยู่เคียงข้างมึง" 

"ขอบใจว่ะ แต่ถ้าวันนั้นมาถึงมึงอาจจะไม่อยู่เคียงข้างกูก็ได้หรืออาจจะไม่มีใครได้อยู่เคียงข้างกูเลย"

"อย่าพูดแบบนั้นสิวะ เสืออย่างพวกเราไม่มีวันตาย แต่กูลืมถามมึงเลยว่าวันนั้นมึงหนีออกมาได้ยังไง" ธารามหันมองหน้าอลันและยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์แต่ไม่ได้ตอบกลับเพื่อน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 16 รู้ทุกอย่าง

    บทที่ 16เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมงหมอได้ออกมาอีกครั้งพร้อมบอกว่าเพลงมีนานั้นพ้นขีดอันตรายแล้วเหลือแค่อย่างเดียวคือรอให้เธอฟื้นและยังอยู่ในอาการค่อนข้างที่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด เขาย้ายตัวของเธอไปนอนอยู่ที่ห้องพักฟื้นมีพยาบาลพิเศษคอยเฝ้าอยู่ตลอดและให้เยี่ยมได้คุณเพลิงนั่งจับมือของน้องโดยไม่ห่างไม่ยอมกินแม้กระทั่งน้ำใจจดใจจ่อรอให้น้องสาวนั้นฟื้น ส่วนพราวมุกเป็นห่วงทั้งสองคนพยายามปลอบใจคุณเพลิงอยู่ตลอดเวลา ส่วนธารามนั้นกลับไปแล้วเขาดูเหมือนไม่ได้สนใจและไม่ได้รู้สึกอะไรในการผ่าตัดของเพลงมีนาเลยสักนิด"คุณเพลิงคะพราวขอลงไปซื้อผ้าอนามัยก่อนนะรู้สึกเหมือนจะเป็นประจำเดือน" เธอนั้นรู้สึกปวดและหน่วงท้องรู้สึกเหมือนประจําเดือนจะมาจึงบอกกับคุณเพลิงก่อนที่จะลงมาด้านล่าง"จำได้ไหมว่าเราทั้งสองคนเคยสัญญากันไว้ว่าจะไม่ทิ้งกันจำคำของเพลงได้ไหม ได้โปรดตื่นขึ้นมาหาพี่ชายคนนี้นะ" คุณเพลิงนั้นจากที่เคยเป็นผู้ชายที่มีราศีดูสง่าตอนนี้กลับเศร้าหมองลงไม่มีชีวิตชีวาใจจดใจจ่อรอน้องสาวฟื้นขึ้นมา"เฮียขอโทษสำหรับทุกอย่างเฮียยอมทุกอย่างขอแค่เพลงมีนาตื่นมานะขอร

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 15 ไม่อยากตื่น

    บทที่ 15 แววตาคู่หนึ่งจ้องมองนาฬิกาที่อยู่บนโต๊ะทำงานมือทั้งสองข้างกุมเข้าหากันความคิดหลายอย่างในความรู้สึกตอนนี้จนกระทั่งเวลาผ่านไปถึงเวลาที่จะต้องไปโรงพยาบาลเพื่อดูเพลงมีนาหลังจากผ่าตัดครืด! มือถือวางอยู่บนโต๊ะทำงานนั้นโชว์หน้าจอขึ้นชื่อว่าคุณแม่ มือจึงเอื้อมไปหยิบมากดรับสาย"เงียบหายไปเลยนะลูกชายเป็นยังไงบ้าง""ก็เหมือนเดิมครับสบายดี มีอะไรหรือเปล่า โทรหาผมวันนี้ปกติแล้วคุณแม่ไม่ค่อยโทรมาหาผม""ก็เห็นเงียบหายไป ไม่มีอะไรหรอกแม่แค่ฝันไม่ดีเป็นห่วงธารามเลยโทรมาหา จำเรื่องที่แม่บอกได้ไหม""ครับคุณแม่ผมจำได้""ถ้าจำได้ก็ดีอย่าให้ประวัติมันซ้ำรอย ได้สิ่งที่ต้องการก็ถอยออกมา" เขาถอนหายใจออกมาเหมือนกับกำลังเหนื่อยใจหลังจากนั้นกดวางสายจากแม่ของเขาลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องทำงาน"อุ๊ย คุณผู้ชายตกใจหมดเลยค่ะน้องดาว่าจะเอาน้ำกับกาแฟไปให้คุณผู้ชายในห้อง" เธอเป็นแม่บ้านคนใหม่ที่เพิ่งรับเข้ามาได้ไม่ถึงสามวันกิริยาและท่าทางนั้นบ่งบอกถึงความอ่อยการแต่งตัวใส่ชุดแม่บ้านก็จริง แต่ทุกอย่างรัดสัดส่วนจนเผยเห็นได้ชัดสา

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 14 ช่วยเพราะแลกกับของที่ต้องการ

    บทที่ 14เพลงมีนายอมให้ทางโรงพยาบาลรักษาโดยที่ไม่ขัดขืนเชื่อคำพูดทุกอย่างของธารามที่ธารามบอก จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้นถึงเวลาที่จะเธอจะต้องเข้าห้องผ่าตัด"เฮีย" ลืมตาขึ้นมาในช่วงตอนกลางวันเธอเห็นธารามนั้นนั่งฟุบหน้าอยู่ที่ด้านข้างเตียงของเธอจึงเรียกเขาให้ตื่นเขายกมือขยี้ตาตัวเอง ลืมตาขึ้นมาเผยรอยยิ้มให้กับสาวน้อยที่ป่วยอยู่บนเตียง มือรีบกุมมือของเธอไว้"ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่""เพิ่งตื่นค่ะ เฮียเฝ้าเพลงตั้งแต่เมื่อคืนแล้วหรอคะ ทำไมเพลงถึงหลับไปนานจังเหมือนว่าเพลงหลับไปในช่วงบ่าย" เป็นเพราะฤทธิ์ยาที่หมอนั้นจ่ายให้กับเธอกินห่อนนอน เพื่อที่ให้ร่างกายเธอพักผ่อน มีพยาบาลพิเศษคอยเฝ้าอยู่ตลอดเวลาธารามพึ่งมาได้เพียงไม่นานที่เธอเห็นนั้นเขาเพียงแกล้งหลับและดูเหมือนว่าเขาเฝ้า"อืมเพลงหลับไปนาน กินน้ำก่อนไหมจะได้สดชื่น" เขาลุกขึ้นหยิบแก้วน้ำบนหัวเตียงให้กับเธอได้ดื่ม"ขอบคุณนะคะขอบคุณที่มาดูแลเพลง" เธอทำท่าทีจะลุกขึ้นจากเตียงเพราะว่าปวดท้องอยากจะเข้าห้องน้ำจนกระทั่งพลาด คนตัวเล็กเหมือนจะล้มลงจากเตียง แต่ธารามนั้นคว้าเธอไว้ได้ทัน

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 13 ขอร้องเพื่อนให้ช่วยน้องตัวเอง

    บทที่ 13 คุณเพลิงมาหาธารามเพื่อขอร้องให้ธารามนั้นช่วยพูดกับเพลงมีนาให้ยอมรักษาตัวและยินยอมกับการผ่าตัดครั้งนี้ธารามปฏิเสธทันที"ช่วยน้องสาวกูสักครั้งได้ไหม" ธารามลุกขึ้นหลังจากที่ปฏิเสธเพื่อนแต่คุณเพลิงนั้นคุกเข่าลงพูดออกมาทั้งน้ำตาขอร้องให้เพื่อนช่วยน้องสาวตัวเอง"จะทำแบบนี้ทำไมวะ มึงก็รู้ว่ากูเป็นคนยังไงกูช่วยใครไม่ได้หรอกถ้าเธอไม่อยากรักษาก็ปล่อยเธอตายไปสิ" ขนาดคุณเพลิงเป็นเพื่อนรักธารามยังกล้าพูดปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย"เฮียคะ ช่วยเพลงมีนาสักครั้งเถอะนะคะพราวขอร้อง" สองมือของพราวมุกจับเข้าที่แขนของพี่ชายมองหน้าธารามทั้งน้ำตาเธออยากให้พี่ชายนั้นช่วยเพลงมีนาให้พ้นจากวิกฤตินี้"ไม่ เฮียจะไม่ช่วยเรื่องนี้เด็ดขาดเพราะว่าไม่จำเป็นต้องเป็นเฮีย เฮียกับเพลงมีนาเราไม่ได้รักกันเหมือนคู่รัก จะต้องไปให้กำลังใจเพื่อในการรักษาบ้าหรือเปล่า""แน่ใจหรอคะว่าไม่ได้รักกัน พราวไม่รู้หรอกว่าเฮียจะคิดกับเพลงมีนายังไง แต่พราวรู้เพลงมีนาเธอรักเฮีย ที่เธอตามหึงตามหวงก็เพราะอะไร""จะเพราะอะไรก็ช่าง นั่นมันเป็นบทเรียนของเพลงมีนาไ

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 12 โกรธพี่ชาย

    บทที่ 12ดวงตาคู่น้อยค่อยๆลืมขึ้นมาเจอแสงสว่างรอบด้านสายตาเริ่มเบิกกว้างขึ้นเมื่อหันมองรอบๆเธอจึงรู้ว่าที่นี่คือโรงพยาบาล ร่างกายของเธอนั้นอ่อนแรงจึงไม่สามารถทำให้เธอขยับขึ้นนั่งได้ใบหน้าหันมองซ้ายและขวา ไปเห็นพี่ชายตนเองนั้นนอนขดอยู่ที่โซฟาเวลาผ่านไป 2 วันที่เพลงมีนาเธอหลับไป ตาทั้งสองเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาจนกระทั่งไหลรินเปียกเสื้อของโรงพยาบาลมองพี่ชายที่นอนอยู่โซฟาเพลงมีนาเธอจำเหตุการณ์ได้ทั้งหมด"ฮึก" แขนทั้งสองข้างโอบกอดตัวเองในขณะที่ยังนอนอยู่บนเตียงเธอเสียใจและน้อยใจในสิ่งที่พี่ชายทำกับเธอ"เพลงมีนา" ในขณะที่เขากำลังหลับอยู่นั้นได้ยินเหมือนเสียงร้องไห้จึงลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าน้องสาวนั้นฟื้นแล้วจึงรีบวิ่งมาที่เตียง พร้อมกับจับมือน้องสาว แต่เธอนั้นดึงมือออกจากพี่ชายหันหน้าหนีไปอีกทาง"เฮียขอโทษเพลง เฮียไม่ได้ตั้งใจที่จะทำเพลงแบบนั้นแต่..."ออกไปค่ะ" เพลงมีนาพูด 1 ประโยค ยกมือชี้ไปที่ประตูไล่พี่ชายออกจากห้อง"ไม่ เพลงต้องคุยกับเฮียให้รู้เรื่องก่อน""จะให้เพลงคุยอะไร! เพลงเป็นคนผลักน้ำตาลตกบันไดเพลงเ

  • ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย   ลงทัณฑ์ : EP 11 เข้าโรงพยาบาล

    บทที่ 11 "พอได้แล้วเพลงมีนา มันมากเกินไปแล้วนะเฮียผิดเองที่เลี้ยงน้องตามใจจนทำให้น้องเสียคนแบบนี้" มือหนาทั้งสองข้างของพี่ชายจับแขนน้องสาวเขย่าตะคอกเสียงใส่หน้าน้องบอกให้เธอนั้นหยุดโวยวาย"เพลงไม่หยุดเพลงไม่ได้เปลี่ยนไป เพลงไม่ได้เอาแต่ใจเฮียนั่นแหละที่ไม่ใส่ใจไม่สนใจน้องตั้งแต่มีพราวมุกเข้ามาเพลงมีนาคนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของพี่ชายอีกเลยเพลงพูดจริงไหมล่ะคะ"เพี๊ยะ!! ฝ่ามือหนาของคุณเพลิงนั้นตบลงบนใบหน้าน้องสาวด้วยความโมโหทำให้ร่างบางล้มพับลงกับพื้น มือจับเข้าที่แก้มตัวเองทั้งเจ็บและแสบ ฝ่ามือของพี่ชายนั้นหนักจนทำให้ริมฝีปากเธอมีเลือดซิบออกมา"เพลง" คุณเพลิงคุกเข่าลงตรงหน้าน้องสาวมือทั้งสองข้างจับประคองเข้าที่ต้นแขนของเธอเพลงมีนาเงยหน้าขึ้นทำให้เห็นเลือดออกตรงริมฝีปากสีหน้าของคุณเพลิงเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นรอยที่ฝ่ามือเด่นชัดเป็นรอยนิ้วมือทั้ง 5 ของตนเอง"เฮียไม่ได้ตั้งใจ" เธอร้องไห้ไม่มีเสียงออกมา มีเพียงแต่หยดน้ำตาทั้งสองที่ไหลรินออกจากดวงตาคู่น้อยนั้นไม่ขาดสาย"เพลง เพลงพูดกับเฮียก่อน อย่าเป็นแบบนี้" เฮือก!!! จู่ๆตัวของ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status