Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [1/5]

Share

77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [1/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-20 09:54:50

“ด้วงสาคูค่ะ” หญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านนำเสนออย่างภูมิใจราวกับเป็นสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์

“มาค่ะ เดี๋ยวเจนพาไปดู” พร้อมกับเดินนำไปยังโรงเพาะเลี้ยงด้วยตัวเอง ส่วนคนคุ้มกันก็ให้กลับไปพักผ่อนได้

กับผู้มีพระคุณยังจะต้องคุ้มกันอะไรอีก คนที่พวกเขาไว้ใจมากที่สุดก็คือกลุ่มของโจเซฟ นอกเหนือไปจากนั้นถ้าไม่รักตัวกลัวตายก็อย่าเฉียดเข้ามาใกล้กำแพงนี้โดยเด็ดขาด

พอได้ยินว่าเป็นตัวอ่อนของแมลง ผู้ที่เคยอยู่รับรู้เหตุการณ์อันดำมืดของโจเซฟอย่างหงส์ เฉินเฟิง และนิโคลัสต่างหันไปมองหัวหน้าทีมทันที เว้นแต่ตุ่นที่ครั้งนั้นไม่ได้ติดตามไปด้วยเพราะบาดเจ็บต้องพักรักษาตัว ได้แต่มองปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นของทั้งสามคนอย่างงุนงง

“มองอะไรกันเล่า” คนร้อนตัวหันไปทำเสียงเข้มใส่ลูกทีม

“ก็เปล่าค่ะ ว่าแต่… หัวหน้าไหวแน่นะ” หงส์เดินเข้าไปกระซิบในจังหวะที่เจนเดินนำหน้าไปไกล

“มีอะไรให้ไม่ไหวล่ะ” โจเซฟแสร้งทำตัวปกติ

“งั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ” หงส์ไม่เซ้าซี้หัวหน้าหนุ่มอีก คิดว่าอาการกลัวหนอนของอีกฝ่ายที่ครูเมตตาเคยเล่าให้ฟังอาจจะเป็นแค่ในวัยเด็ก พอโตขึ้นมาก็ไม่ได้หวาดกลัวอีกแล้ว

นิโคลัสหรี่ตาจับผิด ถ้าไม่ใช่ว่าร่างกายมีความสามารถพิเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [5/5]

    …และอีกสองวันถัดมาเฉินเฟิงกับนิโคลัสก็ได้รับข้อความเสียงจากโจเซฟ[ฮัลโหล เทสต์ ๆ ได้ยินไหม จากบ้านครูเมตตา]“หมู่บ้านคุณเจนได้ยินแล้ว” นิโคลัสกดเครื่องส่งสัญญาณวิทยุตอบกลับไป เช็กกันอีกร่วมครึ่งชั่วโมงก็หาช่องสัญญาณที่เสถียรที่สุดได้“ดูเหมือนว่าพวกเราคงต้องเร่งสร้างทางเชื่อมให้ไวที่สุดแล้วล่ะ” นิโคลัสหันมายิ้มให้กับคนรัก ความคิดสร้างเส้นทางเชื่อมเป็นไอเดียของเขาก็จริง แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นโปรเจ็กต์ใหญ่ที่มีผู้เข้าร่วมถึง 3 หมู่บ้าน“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ” หญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านรีบเอ่ย “เจนได้เกณฑ์ชาวบ้านที่มีความรู้และอยากอาสาเข้าร่วมการก่อสร้างมาไว้จำนวนหนึ่งแล้ว” เธอกระตือรือร้นที่จะติดต่อกับหมู่บ้านข้างเคียงเป็นอย่างมาก ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างในหมู่บ้านที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก คงจะดีหากสามารถนำผลิตภัณฑ์ที่มีไปแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งของจำเป็นได้“ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณเจนลองติดต่อพูดคุยกับทีมของคุณวิทย์เลยครับ” คู่หมีกระต่ายหลบให้หญิงสาวได้ใช้งานเครื่องรับส่งวิทยุสื่อสาร เธอเป็นคนหนึ่งที่ต้องใช้งานเจ้าเครื่องนี้ให้ชำนาญ“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้าง รับเครื่องส่งสัญญาณมาถือไว้ด้

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [4/5]

    “ฮัดชิ่ว!”“อี๋ มึงจามไม่ปิดจมูกอะทีโอ ไอ้ซกมก” เลวี่ยกแขนเสื้อปิดจมูกหลบเลี่ยงละอองน้ำลายเพื่อนสนิท“เว่อร์มากมึง” ทีโอมองคนเล่นใหญ่อย่างเหนื่อยใจ หันมาขันนอตตัวสุดท้ายอย่างตั้งใจ เมื่อครู่เขาไม่ได้คันจมูกสักนิด ทำไมถึงจามได้นะ… หรือว่ามีคนนินทา?“ก่อนจะมีซอมบี้ก็มีโรคระบาดไง หรือว่ามึงจำไม่ได้ พวกเราต้องใส่หน้ากากอนามัยกันตั้งหลายปี” พอเห็นคนไอหรือจามก็จะหวาดระแวงเสมอ“ตอนนี้มีซอมบี้ที่ระบาดผ่านทางน้ำลายของพวกมันเองแล้ว มึงจะยังกลัวน้ำลายกูอีกเหรอ” เดี๋ยวก็จูบแม่ง… จากนั้นก็คงถูกมันต่อยคว่ำแล้วตัดขาดความเป็นเพื่อนเชี่ยเอ๊ย แค่จินตนาการก็จุกอกฉิบหาย…“กูไม่ได้กลัวแต่รังเกียจ ออกมาเป็นฝอยเลยไอ้เหี้ย ไม่สกปรกเลยเนอะ” ต่อให้เป็นคนรักกันเป็นใครก็รังเกียจทั้งนั้นแหละ!“ก็กูปิดไม่ทันนี่หว่า” ทีโอบุ้ยปาก ในที่สุดก็ขันนอตตัวสุดท้ายเสร็จเสียที“...” ชาวบ้านที่ยืนรออยู่รอบ ๆ‘เชิญทำเหมือนพวกเขาเป็นอากาศธาตุได้เลยนะหนุ่ม ๆ ไม่ต้องเกรงใจ’ซ่า ๆ ๆหนุ่มนักศึกษาหมุนหาคลื่นสัญญาณอยู่ครู่ใหญ่ จนในที่สุดก็สามารถจับคลื่นสัญญาณหนึ่งได้[ฮัลโหล เทสต์ ๆ ได้ยินไหม]“เสียงคุณโจเซฟ” เลวี่ตาเป็นประกาย กรกับ

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [3/5]

    “ไม่เป็นไรค่ะ พวกเราเองก็ได้ประโยชน์จากคุณเหมือนกัน ถือว่ายื่นหมูยื่นแมว” หงส์ยิ้มกว้าง เธอคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกให้ความช่วยเหลือชาวบ้านกลุ่มนี้ในวันนั้น แม้จะไม่ได้คาดหวังให้พวกเขาตอบแทนบุญคุณหรือต้องผลิตสิ่งใดมาแลกเปลี่ยนเลยก็ตามเจนยืดตัวตรงยกมือวันทยหัตถ์แสดงความเคารพต่ออีกฝ่ายด้วยมือเปล่า หงส์เองก็เก็บสีหน้ายิ้มแย้มทำวันทยหัตถ์ตอบกลับไป แสดงความเคารพในรูปแบบของวิชาชีพอันทรงเกียรติของตน[ฮัลโหล เทสต์ ๆ หนึ่ง สอง สาม สี่ ซ่า ๆ เทสต์ ๆ]“เยส!” ทันทีที่มีเสียงออกมาจากเครื่องรับสัญญาณวิทยุ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มของโจเซฟเองหรือชาวบ้านที่รายล้อมอยู่รอบนอกต่างก็ร้องออกมาด้วยความยินดี“สุดยอด! / จริงเหรอเนี่ย! / กูฝันอยู่หรือเปล่าวะ / ไอ้เชี่ย มึงอย่าหยิกขากู” หลังจากถูกตัดขาดการสื่อสารสาธารณะมามากกว่าครึ่งปี ในที่สุดวันนี้พวกเขาก็มีหนทางในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันแล้ว!อย่าคิดว่าการสื่อสารเป็นเรื่องไม่สำคัญ นอกจากอาหาร ที่พักอาศัย และเครื่องนุ่งห่ม ปัจจัยสำคัญอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้มนุษย์ถูกเรียกว่าเป็นสัตว์สังคม นั่นเป็นเพราะเรามีการติดต่อสื่อสารกันเสมอ ยิ่งในเวลาที่อันตรายล้อมรอบด้าน ม

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [2/5]

    “อ้อ พอดีก่อนหน้านี้ทีมหนึ่งของพวกเราออกไปสำรวจที่เมืองข้างเคียงครับ แล้วไปเจอร้านที่จำหน่ายอุปกรณ์วิทยุสื่อสารแบบติดรถยนต์ คิดว่าอาจจะพอมีประโยชน์สำหรับการติดต่อระหว่างหมู่บ้านในอนาคต เลยอยากลองปั่นจักรยานมาตามเส้นทางที่ทำไว้สักหน่อยว่ากว่าจะไปถึงหมู่บ้านของคุณเฉินต้องใช้เวลากี่วัน” แม้จุดที่พวกเขาก่อสร้างจะไปไม่ถึงหมู่บ้านของเฉินเฟิง แต่ถ้าเดินไปอีกหน่อยอาจจะเจอก็เป็นได้ วันนี้เขาเลยพกทั้งเพื่อนร่วมทีมที่มีพลังพิเศษและมนุษย์กลายพันธุ์มาด้วยเผื่อเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันอ้อ มีถุงนอนและอาหารแห้งเตรียมตั้งแคมป์พร้อมเลย“เฮ้อ” โจเซฟถอนหายใจโล่งอก ยังดีที่ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง “คุณเจน ขอพวกเราใช้โรงอาหารพูดคุยกันได้ไหมครับ” พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว มายืนคุยกันในป่า เดี๋ยวได้กลายเป็นไข้เลือดออกก่อนโดนซอมบี้กัดตายพอดี“ได้ค่ะ ๆ เชิญทางนี้เลย” หญิงสาวหันไปเชื้อเชิญชายหนุ่มทั้งสามที่มีความสนิทสนมกับหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างชาวบ้านด้านหลังเห็นไม่มีเรื่องปะทะกันก็โล่งอก พากันแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัว เตรียมพักผ่อนหลังจากทำงานหนักมาทั้งวันเสียทีพอคนทั้งหมดเข้ามาในหมู่บ้าน โจเซฟจึงได้แนะนำวิทย์กับเจ

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [1/5]

    ทันทีที่ได้ยินว่ามังคุดพบใครที่เส้นทางด้านนอก อาการวิงเวียนที่เป็นอยู่ของคุณหัวหน้าหนุ่มก็พลันหายไปทันที ร่างสูงใหญ่ของโจเซฟพุ่งตัวออกไปหน้าประตูก่อนเป็นคนแรก“หัวหน้า” แม้แต่หงส์ก็ยังเรียกรั้งไว้ไม่ทัน“พวกเราก็ตามไปกันเถอะ” นิโคลัสดันหลังคนรักให้ตามไป เป็นจังหวะเดียวกับที่มังคุดออกวิ่งกลับไปถึงหน้าประตูแล้ว ชาวบ้านที่อยู่ในเหตุการณ์มองหน้ากันแวบหนึ่งก่อนจะออกวิ่งไปที่บ้านหลังหนึ่ง ไม่นานพวกเขาก็กลับมาพร้อมอาวุธอย่างจอบหรือเสียมมีอาวุธติดตัวไว้อุ่นใจกว่า… แม้จะไม่รู้ว่ามีเรื่องรีบร้อนอะไรกันก็ตามเพราะไม่รู้ว่ามังคุดเจอวิทย์ด้วยเรื่องอะไร คุณหมอหมีไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมว่าคนที่ออกไปพบนั้นเป็นคนคุ้นเคย รู้ว่าชาวบ้านหวังดีอยากจะให้ความช่วยเหลือหากพวกเขาเจอเรื่องเดือดร้อน และไม่แน่ว่าวิทย์อาจจะเจอเรื่องลำบากอยู่ก็เป็นได้ หยิบจอบติดมือไปสักอันสองอันก็อุ่นใจกว่า“ถ้าเห็นอะไรผิดปกติให้ปิดประตูก่อนเลยนะครับ” ตุ่นหันมาเตือนชาวบ้าน ตอนแรกก็วิ่งตามมาไม่กี่คน แต่พอหันไปอีกทีก็มาสมทบกันเป็นจำนวนมาก ขนาดคุณเจนหัวหน้าสาวประจำหมู่บ้านก็ยังตามมาด้วย“รับทราบค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ หันไปกำชับชาวบ้านท

  • วันสิ้นโลกของผม   77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [5/5]

    หลังจบมื้ออาหารแสนอร่อย ใครใคร่อยู่ฟังก็ฟัง ใครทนรับไม่ไหวก็ให้กลับไปทำกิจกรรมของตนต่อไป และมีหนึ่งคนที่ติดใจสงสัยแต่ก็ไม่อยากรู้เช่นกันอย่างโจเซฟก็ได้แต่พิจารณาตนเองอยู่เงียบ ๆไหว… ไม่ไหว… ไหว… ไม่ไหวก็ต้องไหวสิวะ!เขาจะต้องพาตัวเองก้าวข้ามความหวาดกลัวและจะไม่ถูกคุณแม่แซวในครั้งต่อไป!“อะแฮ่ม อธิบายเลยเถอะ” โจเซฟกระแอมทำเป็นเงยหน้ามองคนในโรงอาหาร พอเห็นยังเหลืออยู่เยอะก็ตัดสินใจบอกให้เฉินเฟิงอธิบายกรรมวิธีในการแปรรูปด้วงสาคูพร้อมกับที่ตนต้องกลืนน้ำลายลงคอให้หนัก พยายามไม่คิดถึงหนอนขาดครึ่งตัวในวัยเด็ก“ได้ครับ” เฉินเฟิงทำเป็นไม่สนใจอาการหายใจสะดุดหนึ่งจังหวะของคนเป็นหัวหน้า แล้วมองไปยังกลุ่มคนทำอาหาร เห็นพวกเขามองมาด้วยสายตาเป็นประกายพวกเขารู้ขั้นตอนและกรรมวิธีในการทำอยู่แล้ว แต่ที่ยังนั่งฟังอยู่เพราะรู้สึกเหมือนตนได้เป็นคนแรกที่เข้าไปดูภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ จากนั้นก็ซื้อตั๋วรอบปกติไปดูกับเพื่อนที่ยังไม่ได้ดู เป็นความรู้สึกเหมือนกับว่าตนนำหน้าคนอื่นก้าวหนึ่งอกด้านหน้าก็จะยืด ๆ หน่อย จากนั้นก็รอดูปฏิกิริยาจากคนอื่น นับเป็นความบันเทิงในรูปแบบหนึ่ง บางคนคันปากยุบยิบอยากจะฝอยให้เพื่อนใน

  • วันสิ้นโลกของผม   77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [4/5]

    และคนที่ตั้งใจฟังมากที่สุดไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นตุ่นที่นั่งเงียบมาตลอดนั่นเอง ใบหูสามเหลี่ยมของเยอรมันเชพเพิร์ดตั้งตรงตลอดคอร์สอบรมการตั้งครรภ์ของคุณหมอหมีราวกับว่าคนที่กำลังมีเด็กอยู่ในตอนนี้คือหงส์ ไม่ใช่หญิงสาวทั้งสามส่วนมังคุดหลังจากเข้ามาสอดส่องสูดดมกลิ่นนู่นนี่อยู่พักหนึ่งก็เห็นว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ จึงเดินไปเคาะประตูด้านหน้าขอให้คนเฝ้าช่วยเปิดให้มันออกไปวิ่งเล่นข้างนอกก๊อก ๆกี๊ซ (เปิดประตูให้หน่อย)“...” คนเฝ้าประตูแหงนหน้ามองแร็กคูนยักษ์ตาไม่กะพริบ ตอนมันเดินดุ่ม ๆ เข้ามาใกล้แข้งขาก็สั่นระริกยิ่งกว่าแผ่นดินไหว ทั้งยังไม่เข้าใจว่ามันกำลังร้องต้องการอะไร พอเห็นมันยกมือเคาะประตูไม้บานใหญ่ถึงได้รู้ว่าอยากให้เปิดประตูหลังเปิดประตูให้เจ้าตัวโตก็ค้อมศีรษะขอบคุณให้อย่างมีมารยาท เดินตุบตับออกไปด้านนอกตัวเดียว“เฮ้อ…” พอพ้นร่างของสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ ชายหนุ่มที่มีเวรเฝ้าประตูวันนี้ก็แข้งขาอ่อนถอนหายใจโล่งอกแล้วทรุดฮวบไปนั่งกองอยู่กับพื้น กลัวแล้วแม่จ๋า… ถ้าการออกไปข้างนอกอาจได้เจอตัวแบบนี้เข้าสักวัน เขาขออยู่หลังกำแพงตลอดไปดีกว่า!เฉินเฟิงหลบไปอยู่กับกลุ่มทำอาหารครึ่งค่อนวัน ตกเย็นก็ตามท

  • วันสิ้นโลกของผม   77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [3/5]

    “เอ่อ ผมไม่ได้จะแซวหัวหน้าเพิ่มอีกคนนะ… แค่ตกใจมากไป” ตุ่นรีบแก้ตัว กลัวว่าจะโดนคิดบัญชีย้อนหลัง แค่คนรักแซวหัวหน้าไม่หยุดเขาก็ชักจะเย็นสันหลังขึ้นมาหน่อย ๆ“คือ… ตอนเด็ก ๆ หงส์ก็เคยกลัวหนอนเหมือนกันค่ะ” หญิงสาวรีบเล่าวีรกรรมตนเองชดเชยหลังจากเห็นหัวหน้าไร้เรี่ยวแรงต่อกร ปกติต้องสั่งลงโทษเธอสักคำสองคำ แต่นี่กลับเงียบกริบ เลยทำให้รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะ” จนต้องขอโทษออกไป“ก็ไม่คิดว่าจะยังกลัวอยู่เหมือนกัน” โจเซฟถอนหายใจหนัก หยิบผ้าออกจากหน้าผากมาเช็ดหน้าเช็ดตาเรียกความสดชื่น“ตอนเด็ก ๆ เคยถูกพวกเด็กโตในบ้านคุณแม่แกล้งเอาหนอนมาใส่ในจานข้าว คงอยากจะให้ฉันตกใจแล้วร้องออกมานั่นแหละ แต่ฉันดันไม่ทันสังเกตเผลอใช้ช้อนตัดมันขาดครึ่งแบบไม่รู้ตัว” จำได้ว่าเขาสตันไปนานมาก ทั้งยังเป็นเด็กไม่รู้ประสา น่าจะอายุราว ๆ 3-4 ขวบ เห็นหนอนขาดครึ่งก็จิตตก หวาดกลัวต่อความผิด หวาดกลัวต่อเวรกรรมต่าง ๆ ที่ศาสนาพร่ำสอน กลัวว่าจะตกนรก กลัวว่าวันหนึ่งจะถูกใครสักคนเอาช้อนมาตัดครึ่งตัวเขาเหมือนที่ทำกับหนอนตัวนั้นพอฝังใจมากเข้าก็มีวันหนึ่งที่โจเซฟอยู่คนเดียวแล้วมีหนอนตกลงมาจากต้นไม้ เขาจึงร้องไห้และปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออก

  • วันสิ้นโลกของผม   77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [2/5]

    นิโคลัสต้องหันไปมองเป็นระยะกลัวว่าจะเป็นลมล้มไปโดนคอนโดหนอนเข้า ทีนี้ล่ะได้น้ำลายฟูมปากเพราะช็อกแน่“แล้วทำไมถึงเลี้ยงด้วงสาคูคะ” หมู่บ้านที่เธอเห็นส่วนมากถ้าไม่เลี้ยงไก่ไข่ก็จะปลูกผักกันมากกว่า เพิ่งจะเคยเห็นคนที่เลี้ยงหนอนจนกลายมาเป็นอาหารหลัก“ตอนแรกก็ไม่คิดจะเลี้ยงหรอกนะคะ แต่พอดีกลุ่มออกไปเก็บผักป่าเขากลับมาบอกว่าด้านหลังหมู่บ้านมีต้นมะพร้าวที่มีด้วงสาคูทำรังอยู่ ทีแรกก็ตั้งใจจะกินมันทั้งหมด แต่มีคนเสนอว่ารอให้มันโตแล้วออกลูกออกหลานชุดถัดไปดีกว่า พวกเราจะได้มีแหล่งอาหารต่อไปในวันข้างหน้า ประจวบเหมาะกับมีคนที่มีความรู้เกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงพอดี”“แล้วอาหารที่ผสมอยู่ในกะละมังมีอะไรบ้างเหรอครับ” ถึงได้มีสภาพเละ ๆ แบบนี้“เปลือกมันสำปะหลัง กากน้ำตาล แล้วก็น้ำหมักจุลินทรีย์สังเคราะห์แสงครับ” คนดูแลโรงเพาะเลี้ยงอาสาอธิบายให้ฟัง อันที่จริงต้องมีอาหารหมูแบบละลายง่ายด้วย แต่ในเมื่อหาไม่ได้ก็ใช้แค่เท่าที่มี “พอเราได้อาหารที่ผสมเสร็จก็ปล่อยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ลงไปครับ ครบ 15 วันก็มาเอาตัวพ่อแม่ออกมา ให้พวกตัวอ่อนหากินเองต่อไปจนกว่าจะโต”“แค่นี้เองเหรอครับ” ตุ่นถาม“ครับ เลี้ยงไม่ยากเลย อย่างต

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status