"อื้ออ"ร่างบางครางออกมาก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อร่างแกร่งถอดริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
แดนดินเลื่อนนิ้วร้ายลงลูบๆ วนๆ ที่กลีบกุหลาบอูมจนเริ่มเปียกแฉะและเลื่อนนิ้วร้ายมายังรูรักของหญิงสาวก่อนจะเสียบนิ้วร้ายเข้าไปในรูรักของเธอและซอยเข้าออกด้วยจังหวะที่ถี่ยิป แจ๊ะๆๆ "อื้ออ~ เสียว" รางบางครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างเสียวซ่านพร้อมกับมองนิ้วร้ายที่รัวซอยรูรักของเธออยู่ ยิ่งร่างบางยิ้งแสดงสีหน้าเสียวซ่านมากเท่าไหร่นิ้วร้ายของแดนดินก็รัวรูรักของเธอเร็วเท่านั้นจนภายในโพรงรักของเธอเริ่มจะกระตุกเกร็ง "จะเสร็จแล้วรึไง?" ร่างแกร่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าก่อนจะค่อยๆ ถอดนิ้วร้ายของตนเองออกมาจากรูรักของเธออย่างอ้อยอิ่ง "เอาออกทำไม" ร่างบางเอ่ยถามอย่างไม่พอใจที่เธอใกล้จะแตะขอบสวรรค์แต่ถูกชายหนุ่มขัดจังหวะ "อ้าขาออก" ร่างแกร่งเอ่ยเสียงพร้อมกับจับท่อนเอ็นร้อนที่แข็งทื่อของตนเองชักขึ้นชักลงเตรียมความพร้อม สองเรียวขาสวยค่อยๆ ถ่างออกจนเผยให้เห็นกลีบกุหลาบอูมสีสวยที่ยังคงบวมช้ำจากเมื่อคืน มือหนาของชายหนุ่มจับท่อนเอ็นร้อนของตนเองตีเข้าไปที่กลีบแคมสวยที่แดงช้ำและกระเเทกท่อนเอ็นร้อนเข้าไปจนสุดลำ เพี๊ยะ! ส๊วบบบ! “อื้ออ~ จุกจัง” ร่างบางเอ่ยด้วยสีหน้าบูดเบี้ยวทันทีเมื่อร่างแกร่งกระแทกท่อนเอ็นร้อนขนาดใหญ่เข้ามายังรูรักของเธอมิดลำจนเธอรู้สึกจุกไปทั่วท้องน้อยแต่ก็รู้สึกเสียวในคราวเดียวกัน "ทำไมยังแน่นอยู่อีก" ร่างแกร่งสบดออกมาเบาๆ ด้วยใบหน้าเสียวซ่านก่อนจะเริ่มตอกกระแทกท่อนเอ็นร้อนของตนเองใส่รูรักของร่างบางอย่างถี่ยิป สองมือเรียวจิกหนังของโซฟาหรูไว้แน่นเมื่อถูกท่อนเอ็นร้อนของชายหนุ่มกระแทกเข้ามาด้วยจังหวะที่หนักหน่วง ตับ ตับ ตับ! เสียงท่อนเอ็นร้อนของชายหนุ่มอัดกระแทกรูรักของร่างบางดังลั่นไปทั่วห้องนั่งเล่นหรู “อ่าา เสียวชิป” ร่างแกร่งเอ่ยของออกมาเสียงแหบพร่าอย่างพึงพอใจพร้อมกับเลื่อนมือหนามาจับเอวบางของเธอแน่นและอัดกระแทกรูรักของเธออย่างไม่ยั้ง “อื้อออ~ แรงอีก” ร่างบางเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเสียวจับใจเมื่อถูกชายหนุ่มอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่รูรักของเธอจนภายในโพรงรักตอดถีา เมื่อได้ยินแบบนั้น มือหนาของร่างแกร่งก็ล็อคเอวบางไว้แน่นขึ้นพร้อมกับเร่งเสียบท่อนเอ็นร้อนเข้าออกรูรักของเธออย่างถี่ยิปด้วยแรงทั้งหมดที่มีตามคำสั่งของเธอ อ้ะๆๆๆ แบบนั้นแหละ ” ร่างบางครางกระเส่าพร้อมกับมองฉากรักอันแสนเร่าร้อนของเธอสองคนผ่านกระจกเงาก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นมองใบหน้าของชายหนุ่มด้วยแววตาหยาดเยิ้ม "อย่าทำหน้าแบบนั้น ถ้าไม่อยากฉีก" ร่างแกร่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำก่อนจะจับขาทั้งสองข้างของร่างบางพาดบ่าแกร่งเอาไว้และอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนใน่รูรักรัวๆ จนร่างบางครางออกมาไม่เป็นศัพท์ ตับ ตับ ตับ! "อ้ะๆๆๆ....มะ..ไม่..ไหว" “ครางชื่อฉัน มิเชล” ร่างสูงเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกับโน้มตัวลงมาเอ่ยกระซิบข้างหูของหญิงสาวพร้อมกับงับติ่งหูเธอเบาๆ จนร่างบางขนลุกไปทั้งตัว "อ้ะๆๆๆๆ แดนดิน" ร่างบางเอ่ยครางชื่อชายหนุ่มเสียงกระเส่าเมื่อถูกริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาดูดดึงยอดปทุมถันอย่างหยอกล้อขณะที่ช่วงล่างยังคงตอกกระแทกรูรักของเธออย่างไม่พักจนภายในโพรงรักของเธอเริ่มกระตุกเกร็งขึ้นมาอีกครั้ง "แบบนั้นแหละซี๊ดด~ " ร่างแกร่งเอ่ยขณะที่ริมฝีปากร้อนยังคงดูดดึงยอดปทุมถันที่แข็งเป็นไตด้วยอารมณ์กามที่พลุ่งพล่านและอัดกระแทกรูรักของเธอแรงขึ้น ร่างบางที่ใกล้แตะขอบสวรรค์ก็แอ่นช่วงล้างให้ชายหนุ่มตอกกระแทกได้แรงขึ้นและปล่อยตัวไปอารมณ์กามในตัว "อ้ะๆๆ จะเสร็จ" ร่างบางเอ่ยครางเสียงกระเส่าเมื่อเธอใกล้แตะของสวรรค์เต็มทีพร้อมกับแหงนหน้ามองเพดานสูงของห้องด้วยแววตาที่เริ่มล่องลอย "ฉันก็จะเสร็จแล้วมิเชล" ร่างแกร่งเอ่ยเสียงแหบพร่าก่อนจะอัดกระแทกรูรักของเธอถี่ขึ้นด้วยจังหวะที่หนักหน่วงจนร่างเล็กบิดตัวไปมา ยิ่งเขากระเเทกรูรักเธอแรงมาเท่าไหร่ภายในโพรงรักของเธอก็กระตุกเกร็งมากขึ้นไม่ต่างจากท่อนเอ็นรักของเขา ชายหนุ่มตอกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่รูรักของร่างบางแรงและถี่ขึ้นเลื่อยๆ จนในที่สุด... "อ่าาาาาา/อร๊ายยยยย" เสียงครางกระเส่าและเสียงคำรามของทั้งคู่ก็ดังขึ้นพร้อมกับน้ำรักของชายหนุ่มก็แตกใส่รูรักของร่างบางเสียงคลื่นซัดเข้าหาฝั่งอย่างอ่อนโยน แสงอาทิตย์สีทองส่องประกายระยิบระยับเหนือผืนน้ำทะเลสีคราม หาดทรายขาวเนียนละเอียดถูกประดับประดาไปด้วยดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ ซุ้มดอกไม้ขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ริมทะเล รอคอยการมาถึงของคู่บ่าวสาวมิเชลอยู่ในชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ ปักลายลูกไม้สวยงาม ผมยาวสลวยถูกเกล้าขึ้นอย่างประณีต เผยให้เห็นใบหน้าสวยหวานที่แต่งแต้มด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข เธอเดินเคียงข้างคุณชาญศักดิ์ผู้เป็นพ่อ ที่จูงมือเธออย่างทะนุถนอม มุ่งหน้าไปยังซุ้มดอกไม้ที่แดนดินยืนรออยู่แดนดินอยู่ในชุดสูทสีขาวสง่างาม ดวงตาคมของเขาจับจ้องอยู่ที่มิเชลเพียงคนเดียว เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาใกล้ หัวใจของเขาก็เต็มตื้นไปด้วยความรักและความสุขบาทหลวงกล่าวเริ่มต้นพิธีด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น ก่อนจะถึงช่วงเวลาที่คู่บ่าวสาวจะกล่าวคำสาบานรักแดนดิน: "มิเชล... ตั้งแต่วันที่เราพบกันที่นี่ ทะเลแห่งนี้ก็กลายเป็นพยานรักของเรา เธอเข้ามาในชีวิตของฉันเหมือนแสงสว่างในความมืดมิด เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุด คนรักที่ฉันปรารถนา และอนาคตที่ฉันใฝ่ฝัน ฉันสัญญาว่าจะรักเธอ ดูแลเธอ ซื่อสัตย์ต่อเธอ ทั้งในยามสุขและยามทุกข์ จะเป็นกำลังใจให้เธ
แสงอาทิตย์สีทองสาดส่องกระทบผืนน้ำทะเลเป็นประกายระยิบระยับ รถสปอร์ตคันหรูของแดนดินแล่นไปบนถนนเลียบชายฝั่งอย่างนุ่มนวล ข้างกายเขามีมิเชลนั่งอยู่ด้วยรอยยิ้มหวานบนใบหน้า ตลอดการเดินทาง ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างออกรสถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา เสียงหัวเราะคละเคล้าไปกับเสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งเป็นระยะในที่สุด รถก็จอดสนิทที่ลานจอดรถเล็กๆ ใกล้กับชายหาดที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง มิเชลจำได้ทันทีว่าที่นี่คือทะเลที่เธอและแดนดินได้พบกันครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน ความทรงจำอันแสนหวานไหลบ่าเข้ามาในความรู้สึก"ที่นี่..." มิเชลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุข "ยังคงเหมือนเดิมเลยนะ"แดนดินหันมายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน "ฉันตั้งใจพาเธอมาที่นี่ ที่ที่เราเริ่มต้นทุกอย่าง"ทั้งคู่จูงมือกันเดินเล่นไปตามริมหาด ทรายขาวละเอียดนุ่มเท้า ความทรงจำในวันแรกที่พวกเขาชนกันโดยบังเอิญผุดขึ้นมาในความคิด"จำได้ไหม วันนั้นฉันเดินเหม่อมากแทบไม่มองทางเลย" มิเชลหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกถึงวันแรกที่เจอกัน"จำได้สิ" แดนดินหัวเราะตาม "ฉันเองก็มัวแต่คิดเรื่องงานจนไม่ได้มองทางเหมือนกัน โชคชะตานำพาจริงๆ""ใช่เลย" มิเชลพยักหน้า "ตอนนั้นฉันไม่
เช้าวันต่อมา.... ณ บริษัท"ไปไหนมาทำไมถึงไม่กลับบ้าน" เสียงดุของคุณหญิงเขมจิราเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเห็นลูกสาวของตนเดินเข้ามาภายในห้องประชุม"เมื่อคืนมิเชลมีปาร์ตี้กับเพื่อนขับรถกลับไม่ไหวเลยนอนคอนโดค่ะ" มิเชลเอ่ยตอบอย่างพยายามข่มเสียงไม่ให้ประมาทเอาไว้ก่อนจะนั่งลงข้างพี่ชายของตนที่มารออยู่ก่อนแล้ว"งั้นหรอ?""ค่ะ""ดีอย่าให้ฉันรู้นะว่าแกใฝ่ต่ำไปเอาไอบาร์โฮสนั้นอีก" หลังจากผู้เป็นแม่เอ่ยจบผู้บริหารและผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ ก็เริ่มทยอยกันเข้ามานั่งในห้องประชุมวันนี้เป็นวันนัดหมายสำคัญของบริษัทเพราะว่าจะมีนักลงทุนรายใหญ่จะเข้ามาสนับสนุนเรื่องสปอนเซอร์ให้แก่ผลิตภัณฑ์ของพวกเขา เพราะอย่างงั้นเล่าเหล่าผู้บริหารทุกคนต่างมารวมตะวกันเพื่อต้อนรับสปอนเซอร์รายใหญ่คนนี้....แล้วไม่ใช่แค่เพียงพวกเขาอยากมาต้อนรับเท่านั้น แต่พวกเขายังอยากจะเห็นหน้าตาของเจ้าของบริษัทสื่อโฆษณาที่กำลังมาแรงอย่างมากในตลาดนี่ด้วยทั้งที่บริษัทพึ่งจดทะเบียนได้เพียงแค่ 2 ปีเศษๆ เท่านั้นกับทำกำไรได้มากมายหลายพันล้านในเวลาไม่นานที่สำคัญบริษัทสื่อโฆษณานี้จดทะเบียนบริษัทที่ต่างประเทศและเจ้าของบริษัทยังไม่ชอบออกหน้าออกตาให้สื่อได้เห็น
หลายวันผ่านไป...หลังจากกลับมาจากทริปทะเลครั้งนั้น มิเชลก็กลับมาใช้ชีวิตภายใต้ความกดดันของครอบครัวเช่นเดิม ....แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือหัวใจของเธอไม่ได้ว่างเปล่าอีกต่อไปตอนนี้หัวใจของเธอกับพองโตและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เธอและแดนดินหลังจากกลับมาก็คงยังติดต่อกันอย่างลับๆ ผ่านช่องทางออนไลน์ต่างๆ และแอบเจอกันบ้างเป็นครั้งคราวเมื่อมีโอกาสเหมือนกับในครั้งนี้....."ฉันต้องไปแล้วนะ" มิเชลเอ่ยขณะนอนเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมอกของแดนดินวันนี้เธอและเขานัดเจอกันที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่ต่างจังหวัดซึ่งอยู่ติดกับกรุงเทพและใช้เวลาเดินทางกลับไม่นานมาก"แต่ฉันยังไม่หายคิดถึงเลยนะ" แดนดินเอ่ยพร้อมกับใช้สันจมูกซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างคลอเคลีย"นายก็รู้ว่าที่บ้านฉันเป็นยังไง ขืนทำตัวมีพิรุธอีกคราวนี้ไม่มีทางมีอิสระอีกแน่" มิเชลเอ่ยด้วยแววตาที่เศร้าหมอง"ฉันจะทำให้เธอเป็นอิสระเอง" แดนดินเอ่ยก่อนจะพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างบางเอาไว้"นายจะทำยังไง ลักพาตัวฉันหรอ? " มิเชลเอ่ยอย่างขบขันเพราะเธอคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเธอจะหลุดพ้นจากครอบครัวตนเองไปได้ยังไง"เดียวเธอก็รู้เอง...แต่ตอนนี้อยู่กับฉันก่อนนะ" แดนดินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร
"ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ฮึก~ " มิเชลเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับเอื้อมมือสัมผัสใบหน้าคมคายเบาๆ ราวกับอยากจะรู้ว่านี่คือความฝันหรือความจริงก่อนที่น้ำตาที่กลั้นไว้จะไหลออกมา"จะร้องทำไม ร้องไห้เดียวก็ไม่สวยหรอก" แดนดินเอ่ยอย่าลเอ็นดูพร้อมกับใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้เธอ"นายหายไปไหนมา รู้ไหมฉันคิดถึงนายแค่ไหน" มิเชลเอ่ยพร้อมกับใช้กำปั้นน้อยๆ ทุบที่อกแกร่ง"โอ่ๆๆๆ ฉันกลับมาแล้วนี่ไงต่อไปนี้จะไม่ไปไหนอีกแล้ว""พูดแล้วนะ" มิเชลเอ่ยพร้อมกับซุกหน้ากับอกแกร่งทั้งคู่สบสายตากันอีกครั้งโดยไม่ต้องมีคำพูดใดๆ แดนดินค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมา ริมฝีปากของเขาทาบทับลงบนริมฝีปากของมิเชลอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จูบนั้นจะค่อยๆ ลึกซึ้งและเร่าร้อนขึ้น ด้วยความโหยหาที่สะสมมาตลอด 3 ปี ผ่านจูบที่เต็มไปด้วยความคิดถึงและความปรารถนาสองมือเรียวของมิเชลยกขึ้นมาคล้องคอร่างสูงเอาไว้หลวมๆ ขณะที่มือแกร่งของแดนดินเองก็เริ่มลูบไล้เรือนร่างบองเธอผ่านชุดเดรสตัวสวยสองร่างค่อยๆ เอนตัวลงบนผืนทรายขณะที่ริมฝีปากร้อนยังคงเกี่ยวพันกันอยู่อย่างดูดดื่มอย่างไม่มีใครยอมใครพร้อมกับที่ทั้งคู่เริ่มปลดเปลือยเสื้อผ้าให้กันและกันอย่างรีบร้อนสอ
3 ปีผ่านไป...นับตั้งแต่วันที่ถูกพากลับคฤหาสน์ศิริพันธ์ ชีวิตของมิเชลก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง อิสระที่เคยมีถูกจำกัดทันทีเมื่อเธอเหยียบเข้ามาในบ้าน ไม่ว่าเธอจะขยับตัวไปทางไหนก็มีแต่ลูกน้องของผู้เป็นแม่คอยจับตาดูอยู่ตลอดเวลาเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมาทำงานที่บริษัทของครอบครัวและสวมบทบาททายาทบริษัทอย่างเต็มตัว ภายใต้การจับตามองของผู้เป็นแม่อย่างเข้มงวด ราวกับว่าคุณหญิงเขมจิราหวาดกลัวว่าลูกสาวคนเล็กจะหวนกลับไปสู่ "ทางเดินที่ผิด" อีกครั้งยิ่งเมื่อผู้เป็นแม่ไปสืบมาว่าแดนดินเป็นหนุ่มบาร์โฮส์มันก็แทบทำให้ผู้เป็นแม่ลมจับขึ้นมาทันทีการติดต่อกับแดนดินก็กลายเป็นศูนย์เช่นกัน มิเชลพยายามส่งข้อความ โทรศัพท์ หาแดนดินเพื่อถรมไถ่แต่ทุกช่องทางก็ถูกตัดขาด ราวกับว่าแดนดินได้หายตัวไปจากโลกของเธออย่างสิ้นเชิง ความคิดถึงประดังเข้ามาในใจเธอในทุกวัน โดยเฉพาะในยามค่ำคืนที่ความเหงาเกาะกินหัวใจเธอนึกถึงแต่เพียงใบหน้าและแววตาที่อ่อนโยนของเขาจนกระทั่งวันนี้...ในที่สุด ผู้เป็นแม่ก็ได้ยกเลอกให้ลูกน้องเลิกติดตามเธอและยอมให้เธอไปเที่ยวพักผ่อนได้ต่มลำพัง เพราะคิดว่าเวลาที่ผ่านมานานถึง 3 ปี คงจะทำให้ความสัมพันธ์
เช้าวันต่อมา.... แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนหรู มิเชลและแดนดินยังคงนอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้างอย่างแนบชิด ใบหน้าของทั้งคู่ดูอยู่มกล้กันเพียงแค่ไม่ถึงคืบ....แต่ความสงบนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน เมื่อเสียงกริ่งประตูห้องดังขึ้นซ้ำๆ ทำให้ปลุกทั้งคู่จากการหลับไหลมิเชลค่อยๆ ลืมตาขึ้นด้วยความงัวเงีย เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัยว่าใครมาแต่เช้า"ใครกัน?" เธอเอ่ยพึมพำแดนดินขยับตัวเล็กน้อยแล้วลืมตาขึ้นเช่นกัน "เดียวไปดูให้" ยังไม่ทันที่แดนดินจะได้ลุกจากเตียง เสียงเคาะประตูก็ดังกระหน่ำตามมาด้วยเสียงเรียกที่คุ้นเคย"มิเชล! เปิดประตูเดี๋ยวนี้!" เสียงของคุณหญิงเขมจิราดังลั่นมาจากหน้าห้อง พร้อมด้วยเสียงทุ้มต่ำของไมเคิลพี่ชายของเธอ"มิเชลอยู่ไหม เปิดประตูให้พี่กับแม่หน่อย"มิเชลเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอรีบลุกจากเตียงอย่างรวดเร็วและหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่อย่างร้อนรนทันทีพร้อมกับที่แดนดินก็รีบหยิบกางเกงมาสวมใส่"แย่แล้ว! แม่กับพี่ไมเคิลมาได้ยังไง!"ก่อนที่เธอจะได้ทำอะไร เสียงประตูห้องก็ถูกเปิดพรวดเข้ามา คุณหญิงเขมจิราและไมเคิลยืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าตกตะลึงเมื่อเห็นภาพของมิเชลที่สวมชุดนอนหลุดรุ่ยแ
"อื้ออออ~ " ร่างบางเม้มปากแน่นพร้อมกับครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างเสียวซ่านเมื่อลำเอ็นร้อนเสียบเข้ามาในรูรักของเธออีกครั้ง "ตอดดีชิป" แดนดินเอ่ยพร้อมกับขบกรามแน่นก่อนที่เขาจะล็อคเอวบางไว้และเริ่มรัวตอกกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่รูรักของเธออย่างถี่ยิปด้วยอารมณ์กามที่พลุ่งพล่าน "อ้ะๆๆๆ เสียว" มิเชลเอ่ยเสียงกระเส่าพร้อมกับมองท่อนเอ็นร้อนที่เสียบเข้าเสียบออกรูรักของเธออย่างไม่ยั้ง "ฉันก็เสียว มิเชล" แดนดินเอ่ยเสียงทุ่มต่ำพร้อมกับขบกามแน่น มือแกร่งล็อคเอวบางไว้แน่นกว่าเดิมพร้อมกับตอกกระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าไปยังรูรักของเธออย่างสุดแรง ตับ ตับ ตับ!!! เสียงท่อนเอ็นร้อนตอกกระแทกรูรักและเสียงครางของร่างบางยังคงดังสนั่นไปทั่วห้องจนเกิดเป็นเสียงลามก ดวงตาคู่สวยมองใบหน้าหล่อเหล่าของแดนดินที่ตอนนี้มีเม็ดเหงื่อผุดออกมาด้วยแววตาที่หยาดเยิ้ม มือเรียวลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกกว้างพร้อมกับถ่างสองเรียวขาออกให้กว้างขึ้นเพื่อให้คนตัวสูงตอกกระแทกท่อนเอ็นร้อนได้ถนัดขึ้น"ตอดดีชิป" แดนดินเอ่ยเสียงทุ้มต่ำเมื่อภายในโพรงรักของเธอตอดลำเอ็นร้อนเขาถี่ยิปมือหนาเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้างของหญิงสาวที่กำลังกร
"งั้นนายก็นอนเฉยๆ " มิเชลเอ่ยก่อนตะเปลี่ยนมานั่งคร่อมขาแกร่งของเขาไว้แทน "จะขย่มฉันเองรึไง? " แดนดินเอ่ยอย่างหยอกล้อพร้อมกับจับลำเอ็นร้อนเขี่ยร่องเสียวของหญิงสาวเล่น "อื้อออ อย่าเเกล้ง" มิเชลเอ่ยด้วยสีหน้าเสียวซ่านก่อนจะเริ่มใช้ร่องเสียวถูไถลำเอ็นร้อนของชายหนุ่มด้วยจังหวะเนิบนาบ "อ่าาา เสียวชิป" แดนดินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับเอื้อมมือมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมไปตามแรงของหญิงสาว มิเชลไม่เอ่ยตอบพร้อมกับเร่งบดขยี้ร่องเสียวกับลำเอ็นร้อนไวขึ้นเมื่อเธอรู้สึกเสียวซ่านจนทนไม่ไหวก่อนจะรีบจับท่อนเอ็นร้อนมาจ่อกับรูรักของตนเองเเละนั่งบงไปสุดลำ ส๊วบ!!! "อ่าาาา ลึกจัง" มิเชลเอ่ยครางเสียงกระเส่าก่อนจะเริ่มขย่มสะโพกสวยใส่ท่อนเอ็นร้อนของชายหนุ่มอย่างถี่ยิปด้วยอารมณ์กามที่พลุ่งพล่านอย่างหยุดไม่อยู่ "อ่าาา เธอจะฆ่าฉันรึไง" เเดนดินเอ่ยเสียงทุ่มต่ำพร้อมขบกรามแน่นอย่างเสียวซ่านสายตาคมมองท่อนเอ็นร้อนของตนเอลที่ถูกรูรักกระแทกขึ้นลงอย่างเสียวจับใจ ร่างบางตอกกระแทกต่อรักของชายหนุ่มอย่างถี่ยิป อย่างไม่ยั้งอยู่สักพักก่อนที่เธอจะเริ่มชะลอความเร็วลงและหมุนควงลำเอ็นร้อนเป็นวงกลมแทนสล