ความรู้สึกคือเรื่องจริง

เช้าวันต่อมา...

ร่างอรชรที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำของมิเชลยืนกอดอกพร้อมกับทอดสายตามมองไปยังวิวด้านนอกของห้องนั่งด้วยแววตาที่สับสนราวกับว่ากำลังมีปัญหาอะไรที่ทำให้เธอคิดไม่ตก

แดนดินที่ตื่รขึ้นมาแล้วไม่พบกับร่างบางก็รีบหยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่และลุกขึ้นจากที่นอนออกไปยังห้องนั่งเล่น

สายตาคู่คมของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสวยของมิเชลที่กำลังทอดสายตามองไปยังวิวด้านนอก

สองมือแกร่งสวมกอดเอวบางไว้หลวมๆ จากด้านหลัง

"ฉันรู้ว่าเธอคงผิดหวังในตัวฉัน" แดนดินเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง "แต่ฉันอยากให้เธอรู้ว่าความรู้สึกที่ฉันมีให้เธอมันเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่แค่การแสดง"

มิเชลได้แต่เงียบอย่างไม่รู้จะตอบอะไรในหัวของเธอตีกันไปหมด เธอรู้สึกดีกับเขามากจริงๆ แต่ด้วยอาชีพของเขาแล้วที่บ้านเธอคงไม่มีวันยอมรับได้

"ฉันไม่ได้อยากให้เธอมองว่าฉันเป็นผู้ชายขายบริการ" แดนดินพูดต่อ "ฉันทำงานที่นั่นเพราะฉันมีเหตุผลส่วนตัวบางอย่างที่ทำให้ฉันต้องทำและฉันก็ไม่เคยนอนกับลูกค้า"

"เหตุผลอะไรที่ทำให้นายต้องทำอาชีพแบบนั้น?" มิเชลถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงเย็นชา

แดนดินสบตากับเธออย่างจริงจัง "เงินไง ไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดีเกิดมาบนกองเงินกองทองนะ อีกอย่างที่บ้านผมก็ยังมีหนี้สินอีกมาก"

"แล้วถ้าคุณใช้หนี้หมดแล้วคุณจะทำยังไงต่อ จะเลิกเลยไหม?"

"ยังหรอ"

"....."

"ผมอยากจะเก็บเงินให้ได้สักก้อนแล้วค่อยเริ่มธุรกิจเล็กๆ "

มิเชลมองลึกเข้าไปในดวงตาของแดนดิน พยายามค้นหาความจริงใจในนั้น เธอไม่รู้ว่าควรจะเชื่อเขาหรือไม่ แต่ลึกๆ ในใจ เธอก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขาอยู่

ความเงียบปกคลุมทั้งสองอีกครั้ง ก่อนที่แดนดินค่อยๆ ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มของเธออย่างแผ่วเบา

"ให้โอกาสฉันได้พิสูจน์ตัวเองเถอะนะมิเชล" แดนดินกระซิบเสียงเบา "ให้โอกาสฉันได้แสดงให้เธอเห็นว่าความรู้สึกของฉันมันจริงจังแค่ไหน"

มิเชลไม่ได้เอ่ยตอบเธอแค่พยักหน้าช้าๆ ดวงตาของมิเชลก็สบเข้ากับดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและความโหยหาของแดนดินอีกครั้ง ราวกับมีแรงดึงดูดที่ทำให้ทั้งสองคนเข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ

โดยไม่ต้องมีคำพูดใดๆ อีกต่อไป ริมฝีปากของแดนดินค่อยๆ โน้มลงมาประทับริมฝีปากของมิเชลอย่างนุ่มนวล ความโกรธ ความผิดหวัง และความสับสนค่อยๆ จางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกที่คุ้นเคยและความปรารถนาที่พลุ่งพล่าน

จูบนั้นเริ่มต้นด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆ ร้อนแรงและลุ่มลึกขึ้น ทั้งสองคนโอบกอดกันอย่างแนบแน่น ราวกับต้องการหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและเหตุผลต่างๆ ถูกละทิ้งไว้เบื้องหลัง เหลือเพียงความต้องการที่ไม่อาจต้านทานได้แดนดินอุ้มมิเชลไปยังโซฟา

ร่างของทั้งสองค่อยๆ เอนกายลงบนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่น เสื้อผ้าเริ่มถูกปลดเปลื้องออกอย่างรวดเร็ว

ริมฝีปากของทั้งคู่ดูดื่มกันด้วยสัมผัสที่เร่าร้อนอย่างไม่มีใครยอมใคร