หลายวันผ่านไปก็ถึงวันแต่งงานของมาวินและเพลงขวัญ โดยจัดงานที่โรงแรมหรู "หมดสภาพเลยนะมึง จะรอดจนเสร็จพิธีมั้ยไอ้วิน"ราเชนทร์เอ่ยถามด้วยความสงสารเพราะตอนนี้มาวินทั้งกินมะม่วงทั้งดมยาหอม แถมยังพกเสื้อของเพลงขวัญติดมือมาดมอีก เพราะอาการแพ้ท้องเขาเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ "กูไหว แม่งโคตรทรมานว่ะ"มาวินเอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอิดโรย "ฮ่าๆๆ หมดกันความโหดที่สะสมมา หน้ามึงตอนนี้โคตรน่าสงสารว่ะ"ราเชนทร์ยังหัวเราะเยาะเย้ยเพื่อนอย่างสนุกสนานจนมาวินได้แต่มองค้อนใส่เพราะขี้เกียจเถียงด้วย "ว่ามันเยอะ ระวังเถอะมึงจะเข้าตัวเอง อย่าลืมว่าคำพูดเยาะเย้ยไอ้วินของมึงมันย้อนเข้ามึงหลายข้อแล้วนะครับไอ้คุณเชนทร์ ฮ่าๆๆ"ดินแดนเอ่ยย้อนราเชนทร์กลับด้วยท่าทางกวนๆ "ไอ้สัส อย่าแช่งกู"ราเชนทร์ได้แต่ด่าดินแดนเพราะเถียงกลับไม่ได้ เพราะอะไรที่เคยพูดใส่มาวินเรื่องเมียมันดันย้อนกลับไปหาเขาตลอด ทางด้านเพลงขวัญก็มีเมย์ เมซี่และมะนาวแฟนของราเชนทร์อยู่ในห้องรอเข้าพิธี "วันนี้น้องเพลงสวยมากเลยค่ะ"มะนาวเอ่ยชมเพลงขวัญด้วยความจริงใจ เพราะตั้งแต่เธอคบกับราเชนทร์พวกเขาก็สนิท
หลังจากรับปริญญาไปได้สามวันมาวินก็เริ่มแพลนงานแต่งงานเมื่อรู้ว่ากำลังจะมีตัวเล็กเลยอยากรีบจัดงานแต่งเพราะอยากให้เพลงขวัญไม่ต้องกังวลเวลาใส่ชุด วันนี้เป็นวันนัดลองชุดแต่งงานและถ่ายพรีเวดดิ้ง มาวินจึงพาเพลงขวัญมาที่ร้าน "พี่วินเป็นอะไรคะ ทำไมหน้าซีดๆ"เพลงขวัญถามมาวินด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่ออกจากคอนโดมาจนมาถึงร้านพรีเวดดิ้งก็เห็นหน้าเขาเหมือนไม่ค่อยสบาย "รู้สึกเพลียๆ นิดหน่อยครับ สงสัยช่วงนี้พี่ทำงานหนักไปหน่อย"มาวินเอ่ยบอกไปตามตรง เพราะช่วงนี้เขาทำงานหนักแทบไม่ได้พักเพราะต้องดูแลทั้งงานที่บริษัทใหญ่และงานที่ผับ "พักบ้างก็ได้นะคะ คุณพ่อก็บอกให้หนูเตือนพี่ให้พักบ้าง โหมงานไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ"เพลงขวัญเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วง "ไม่ต้องห่วงหรอกครับ พี่ยังมีแรงเอาหนูขวัญขาของพี่ได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว" "หื่นอีกแล้ว"เพลงขวัญได้แต่มองค้อนบ่นให้ว่าที่สามีของตัวเอง เรื่องอื่นเค้ายอมถอยแต่เรื่องบนเตียงนิสู้ตายตลอด เธอนอนกับเขาทุกวันขนาดเขาทำงานหนักยังมีความสามารถมาวอแวเธอได้ทุกวัน แถมยังอ้างว่าทำแล้วทำให้เขาผ่อนคลายแต่กลับทำให้เธอหมดแรงมากกว่าเพ
ผ่านมา 4 ปีแล้วกับการเรียนของเพลงขวัญ เธอและเพื่อนเรียนจบครูอย่างเป็นทางการ ซึ่งเอมจิราแม่ของเมย์ก็ให้ทั้งเมย์ เมซี่และเพลงขวัญมาเป็นครูสอนที่โรงเรียนเอกชนที่เอมจิราเป็นเจ้าของ สาเหตุที่เมย์เรียนครูเพราะอยากเดินตามรอยแม่ของเธอนั่นเอง ทางด้านเมซี่กับเพลงขวัญก็ตอบรับทำงานเพราะมาวินก็เอ่ยขอเพลงขวัญไปทำงานโรงเรียนแม่ตัวเองส่วนเมซี่ที่ทำเพราะได้อยู่กับเพื่อนทั้งสองแถมเงินเดือนก็สูงพอตัวจึงไม่คิดปฏิเสธทางด้านมาวินที่เรียนจบไปก่อนนั้นก็เข้ารับตำแหน่งประธานแทนพ่อของเขาทันทีด้วยความรู้ความสามารถของเขาทำให้กรรมการและหุ้นส่วนต่างยอมรับเขาโดยไม่มีใครขัด ถึงมาวินจะเรียนจบแล้วก็ยังไปรับไปส่งเพลงขวัญที่มหาลัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนจนเธอเรียนจบ (ตื่นเต้นมั้ยครับ อีกสองวันก็จะรับปริญญาแล้วนิ)มาวินเอ่ยถามผ่านหน้ากล้อง เขาต้องไปคุยงานที่ประเทศจึงวิดีโอคอลหาคนตัวเล็ก "ตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ คุยงานเสร็จแล้วค่ะ ทำไมไม่นอนพักค่ะเหมือนทางนั้นจะดึกแล้วนะ"เพลงขวัญเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเวลาของประเทศที่เขาอยู่และประเทศไทยห่างกันมาก (พี่คิดถึงหนู แค่เห็นหน้าก็หายเหนื่อยแล้วครับ)
มาวินกอดปลอบเพลงขวัญอย่างอ่อนโยนโชคดีที่เขาตามเธอมาทัน ไม่งั้นเขาคงเสียใจไปตลอดชีวิตที่ปกป้องเธอไม่ได้ "ไม่เป็นไรแล้วนะครับ หนูนั่งรอตรงนี้แป๊บนะ"มาวินปล่อยกอดจากเพลงขวัญแล้วตรงไปยังแม๊กทันที เขาทั้งต่อยทั้งเตะจนหน้าแม๊กช้ำไปหมดแต่พอเหลียวเห็นกล้องและขวดยาปลุกเซ็กส์ มาวินก็หยุดแล้วหันมาหาพะพายทันที "วะ...วิน พายขอโทษ พะ...พายโดนไอ้แม๊กบังคับ"พะพายเอ่ยโยนความผิดไปที่แม๊กจนแม๊กโมโห "อ้าว พี่พายอย่ามาโทษผมนะ พี่นั่นแหละเสนอให้ผมมาเอาเพลงขวัญเอง" "อร้ายย อย่ามาใส่ร้ายฉัน" "หยุด"เสียงตวาดของมาวินทำเอาทั้งแม๊กและพะพายสั่นกลัวไม่น้อย "มึงตั้งกล้องขนาดนี้กะจะให้เมียกูอับอายเลยใช้มั้ยพะพาย"มาวินขบกรามแน่นมองพะพายด้วยสายตาอำมหิต จากนั้นก็แปลเปลี่ยนเป็นยิ้มมุมปาก "ในเมื่อพวกมึงอยากให้คลิปเมียกูเผยแพร่ไปทั่วงั้นกูจะให้กรรมตามสนองพวกมึงแล้วกัน ภาคเอายาปลุกเซ็กส์กรอกปากพวกมันทั้งสองคนถ่ายคลิปพวกมันไว้แล้วเอาไปลงโซเชียลทุกสื่อซะ" "ครับนายน้อย"สิ้นคำสั่งมาวินก็เดินไปอุ้มเพลงขวัญออกจากห้องนั้นทันที "มะ...ไม่
ผ่านมาหลายวัน มาวินและเพลงขวัญต่างคนต่างดูแลกันตามประสาคนรัก ทั้งสองต่างเสมอต้นเสมอปลายเรียกได้ว่าหวานจนคนในมหาลัยอิจฉากันเลยทีเดียว วันนี้ก็เหมือนกันมาวินก็มาส่งเพลงขวัญเหมือนทุกวัน วันนี้เขาไม่มีเรียนแค่มาส่งคนตัวเล็กแล้วจะเข้าไปดูงานที่บริษัทของพ่อตัวเอง "เลิกเรียนแล้วโทรมานะครับ เดี๋ยวพี่มารับ"มาวินเอ่ยบอกแฟนสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนจนเป็นเรื่องปกติของเพลงขวัญ ถึงเขาจะแข็งใส่คนอื่นแค่ไหนแต่เมื่อมาคุยกับเธอเขาจะเปลี่ยนโทนเสียงมาอ่อนโยนทันที "ไม่ได้โทรบอกให้เหนื่อยหรอกค่ะ เพราะยังไงพี่ก็มารอรับก่อนเวลาทุกวันอยู่แล้ว"เป็นจริงที่เพลงขวัญพูดเพราะมาวินมักจะมารอรับเธอก่อนเวลาตลอดเว้นแต่วันไหนที่เค้าเลิกเรียนช้าหรือมีธุระด่วนก็จะโทรบอกเธอก่อนแล้วให้ภาคมารับเธอแทน "พี่ไม่อยากให้หนูรอนานไงครับ" "น่ารักจัง ฟอดด ไปเรียนก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"เพลงขวัญหอมแก้มคนตัวโต พร้อมกับยกมือไหว้สวัสดีแล้วลงรถไปทันที การกระทำของเธอทำให้เขายิ้มได้ตลอดเพราะไม่ว่าจะเลื่อนสถานะมาเป็นแฟนแล้วเธอก็ยังไหว้ขอบคุณเขาเหมือนเดิม เมื่อคนตัวเล็กเดินเข้าตึกไปแล้วมาวินก็ขับรถไปที่บริษัทท
เพลงขวัญเคลื่อนตัวมายังหว่างขาคนตัวโตจากนั้นก็ถอดกางเกงเขาออกเผยให้เห็นท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มันแข็งชูชันชี้หน้าเธออยู่ มือบางกอบกำท่อนเอ็นรูดขึ้นลงเบาๆ "ซี๊ดดด หนูขวัญขา"มาวินครางชื่อคนตัวเล็กด้วยความเสียวเมื่อโดนสัมผัสจากมือบาง ไม่นานเพลงขวัญก็ก้มดูดเลียท่อนเอ็นของเขาเบาๆ จากนั้นปากบางก็ค่อยๆ อมท่อนเอ็นไปทีละนิดแล้วรูดขึ้นลงแบบนั้น ยิ่งทำให้มาวินครางออกมาเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน "อ่าส์ หนูขวัญ ซี๊ดดด อื้มมมม"เสียงทุ้มคำรามออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เพลงขวัญกลืนกินท่อนเอ็นขนาด 64 เข้าออกเรื่อยๆ ตามจังหวะ มีลึกบ้างเน้นปลายหัวบานบ้างสลับกันไปมา "อื้มม ซี๊ดดดด แบบนั้นล่ะหนูขวัญขา อ่าส์ ไม่ต้องลึกมากก็ได้แค่นี้พี่ก็เสียวมากแล้ว"มาวินเอ่ยบอกคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงกระเส่า หน้าท้องแกร่งพลางหดเกร็งเมื่อความเสียวซ่านกำลังเล่นงาน "อื้อออ อ๊อก อ๊อก จ๊วบ"เสียงลามกดังขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเขาห้ามเธอยิ่งอมเข้าไปลึกสุดลำคอ "ซี๊ดดด เกินไปแล้วหนูขวัญ อื้มมม อ่าส์ พี่จะแตกแล้ว อ่าส์"ปากเรียวสวยกลืนกินท่อนเอ็นขนาดใหญ่อย่างหิวโหย เธอดูดเลียจนทำให้มาวินเสียวซ่