Share

เดตปลอมๆ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-17 17:54:05

หลังจากเสนอข้อตกลงกับแม่ๆ ไปแล้ว ทั้งคู่ก็เริ่มแสดงละครว่ากำลังศึกษาดูใจกัน

“สวัสดีครับคุณป้า วันนี้ผมมารับพราวไปทานข้าวเย็นครับ”

“รอแปปนะ ยัยพราวน่าจะกำลังแต่งตัวอยู่”

“ครับ”

“นั่นไงมาพอดี” แม่ของพราวฟ้าเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวเดินลงมาจากบันไดพอดี

“นายมานานแล้วเหรอ” พราวฟ้าถามชายหนุ่มเมื่อเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นแล้วเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ก่อนแล้ว

“ไม่นาน ไปกันเลยไหม” ชายหนุ่มตอบกลับไปพร้อมกับมองการแต่งตัวของหญิงสาว แล้วพรางคิดในใจว่าไปกินข้าวแค่นี้จำเป็นต้องแต่งตัวเซ็กซี่ขนาดนี้เลยดเหรอ

“งั้นพราวไปก่อนนะค่ะคุณแม่” พราวฟ้าบอกคุณหญิงไพลินพร้อมกับเดินนำหน้าออกไปก่อน

“จ้า ไปเถอะ” พูดจบคุณหญิงไพลินนพยักหน้าให้ชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มที่เป็นอันรู้กัน

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” เมื่อได้ยินอย่างนั้นชายหนุ่มก็ยกมือไหว้คุณหญิงไพลินพร้อมกับเดินตามหญิงสาวออกไป

เมื่อเดินมาถึงรถชายหนุ่มก็เปิดประตูรถเพื่อให้พราวฟ้าขึ้นไปนั่ง โดยที่เมื่อพราวฟ้าขึ้นไปนั่งแล้วชายหนุ่มก็เดินอ้อมกลับมานั่งฝั่งคนขับ แล้วขับออกจากบ้านพราวฟ้าทันที

“เดี๋ยวนายไปส่งฉันที่คลับนะ” เมื่อนั่งรถออกมาสักพักพราวฟ้าก็บอกจุดประสงค์ของตัวเองทันที
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   หึงผมเหรอ

    ก๊อก ๆๆๆ“คุณพราวค่ะ มีคนมาขอพบค่ะ”“ใครเหรอ”“คุณปราชญ์ค่ะ” เมื่อได้ยินชื่อคนที่มาหาก็ทำให้พราวฟ้าถึงกับถอนหายใจแล้วคิดว่า ไอ้บ้านี่มันเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอหรือไงนะถึงได้ตามติดชีวิตเธอขนาดนี้“บอกไปว่าฉันไม่ว่า.......” ยังไม่ทันที่พราวฟ้าจะพูดจบประตูห้องทำงานก็เปิดเข้ามาสะก่อน“สวัสดีครับ คุณพราวฟ้า” ปราชญ์ทักทายพราวฟ้าพร้อมกับส่งยิ้มรู้ทันไปให้“นี่นาย”“งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ” เมื่อเห็นว่าแขกของเจ้านายเปิดประตูเข้ามาแล้ว เลขาสาวจึงรีบขอตัวออกมาทันที“เมื่อกี้ผมได้ยินนะ ว่าคุณจะให้เลขาคุณไปบอกผม ว่าคุณไม่ว่างน่ะ” พูดจบปราชญ์ก็นั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามพราวฟ้าอย่างที่เจ้าของห้องไม่จำเป็นต้องเชิญ“ก็ฉันไม่ว่างจริงๆ นายไม่เห็นงานฉันหรือไง”“เห็น แต่ผมรอได้ อีกอย่างคุณนัดผมแล้วว่าจะไปดูหนังด้วยกัน หรือคุณจะเบี้ยว” ปราชญ์พูดพร้อมกับจ้องหน้าพราวฟ้าอย่างคาดคั้น“ฉัน....” เมื่อได้ยินอย่างนั้นพราวฟ้าถึงกับพูดไม่ออกเพราะเธอจะเบี้ยวจริงๆ นั่นแหละ“เห็นไหมคุณจะเบี้ยวผมจริงๆ”“โอ้ยย นายมันน่ารำคาญที่สุด” พราวฟ้าพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดที่ปราชญ์รู้ทันเธอไปสะหมด“ไม่ต้องมาโมโหกลบเกลื่อน ยังไงวันน

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   ปรับความเข้าใจ

    หลังจากโดนสองสาวซักฟอกเสร็จแล้ว ชายหนุ่มก็ขอตัวพาหญิงสาวที่ยังเมาไม่ได้สติอยู่กลับคอนโด โดยที่สองสาวก็อนุญาตเพราะจากที่พูดคุยกันพักใหญ่ชายหนุ่มคนนี้มีความจริงใจกับเพื่อนของเธอจริงๆ และอีกอย่างเมื่อชายหนุ่มบอกว่าครอบครัวเขาเป็นใครก็ทำให้พราวฟ้าไว้ใจเพราะว่าพ่อแม่ของชายหนุ่มนั้นเธอก็เคยเจอตามงานเลี้ยงอยู่บ่อยครั้ง เมื่อประคองหญิงสาวมาถึงรถและพาเข้าไปนั่งลัดเข็มขัดให้เรียบร้อยก็หันมาบอกลาสองสาวที่เดินมาส่ง"ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" "ดูแลยัยขี้เมาด้วยล่ะ" เจ้แก้วบอกชายหนุ่มด้วยสีหน้าระอา"ครับผม" แล้วชายหนุ่มก็เดินไปขึ้นรถเพื่อพายัยขี้เมากลับห้องพัก เมื่อมาถึงลานจอดรถที่คอนโดชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องแต่ไม่ใช่ห้องของเธอนะเป็นห้องของเขาเอง เมื่อพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนแล้ว ก็วางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างเบามือ โดยที่ชายหนุ่มเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปเอาผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวให้หญิงสาวเธอจะได้สบายตัว"รอให้ตื่นก่อนเถอะ" ชายหนุ่มคาดโทษหญิงสาว แล้วก็เริ่มลงมือเช็ดตัวให้พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้า โดยที่กว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หญิงสาวเสร็จเขาก็ต้องนับหนึ่งถึงพันเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเองไว้ เห็นแบบ

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   ตามหา

    ด้านชายหนุ่มที่โทรหาเพื่อนสนิทของหญิงสาวอยู่ รอสายสักพักคนปลายสายก็กดรับสาย "สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าโทรจากไหนค่ะ" ถามออกไปเมื่อเป็นเบอร์แปลก"สวัสดีครับ ผมชื่อเป็กเป็นแฟนแก้มครับ" เมื่อคนปลายสายรับโทรศัพท์ชายหนุ่มก็แนะนำตัวเองทันที"อะไรนะค่ะ แฟนยัยแก้ม" เมื่อได้ยินแบบนั้นทำให้พราวฟ้าถึงกับตะโกนเสียงดังอย่างตกใจ"ครับ พอดีผมกับแก้มมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย ผมเลยจะโทรมาถามว่าแก้มอยู่กับคุณหรือเปล่าครับ" ชายหนุ่มถามออกไปด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวที่หายตัวไปตอนนี้"เดี๋ยวนะ นายบอกว่าเป็นแฟนยัยแก้ม ยัยแก้มไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนายเป็นใคร มาจากไหน ทำงานอะไร บ้านอยู่ไหน พ่ะ......" และก่อนที่ปลายสายจะถามจบ ชายหนุ่มก็แทรกขึ้นมาสะก่อน"นี่คุณเอาไว้ซักทีหลังได้ไหมครับ ตอนนี้ผมกำลังร้อนใจมาก ถ้าแก้มไม่ได้อยู่กับคุณแล้วคุณพอจะรู้ไหมว่าแก้มอยู่ที่ไหน" ชายหนุ่มถามอย่างร้อนใจ"ได้ เรื่องนายเอาไว้คุยที่หลัง" หลังจากนั้นปลายสายก็เงียบไปสักพักก่อนจะตอบกลับมา"นายไปเจอกับฉันที่ร้าน.......ตอนนี้เลย" พราวฟ้าคิดว่าเพื่อนรักต้องไปร้านเจ้แก้วแน่นอนเพราะเวลามีเรื่องไม่สบายใจ มันก็ไปนั่งดื่มนั่งกินที่ร้านเ

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   อดีตคนคุย

    เมื่อถึงเวลานัดชายหนุ่มก็รีบไปรับหญิงสาวที่ห้องทันทีก๊อก ๆ ๆ"ผมมารับ คุณเสร็จหรือยัง" เมื่อเห็นหญิงสาวเปิดประตูมาก็รีบบอกทันที กลัวหญิงสาวจะไม่พอใจอะไรอีก วัยทองก็เงี้ยอารมณ์ไม่ค่อยคงที่ชายหนุ่มได้แต่คิดเพราะไม่กล้าพูดออกไป ถ้าพูดออกไปมีหวังเขาตายแน่"เสร็จแล้ว" บอกชายหนุ่มเสร็จก็เดินนำไปที่ลิฟท์ทันที"งั้นไปกันเลยนะ" เมื่อทั้งคู่ขึ้นมาอยู่บนรถชายหนุ่มก็ถามหญิงสาวว่าอยากกินอะไร หญิงสาวก็ตอบชายหนุ่มไปว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่น ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวไปร้านอาหารญี่ปุ่นของรุ่นน้องทันที เมื่อมาถึงร้านทั้งคู่ก็สั่งอาหารระหว่างรอชายหนุ่มก็ชวนหญิงสาวคุย"คุณว่าร้านนี้เป็นไงมั้ง" ชายหนุ่มถามระหว่างรออาหาร"สวยดี อาหารก็มีให้เลือกเยอะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ร้านพร้อมกับตอบชายหนุ่มกลับไป"ร้านรุ่นน้องผมเอง" เมื่อได้ฟังชายหนุ่มบอกก็พยักหน้ารับรู้ ผ่านไปสักพักเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อแฟนเก่าที่เป็นรุ่นน้องของชายหนุ่มเดินเข้ามาทักพร้อมนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่มทันที"พี่เป็ก ใช่ พี่เป็กจริงๆ ด้วย ทำไมไม่รับโทรศัพท์ครีมเลยค่ะ รู้ไหมว่าครีมคิดถึงพี่เป็กมากกก" พูดจบก็หอมแก้มชายหนุ่มทันที การกระทำของหญิงสาวที่มา

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   เริ่มเข้าใกล้ทีละนิด

    หลังจากที่ไปกินข้าวด้วยกันวันนั้น ปราชญ์ก็เริ่มเดินหน้าจีบพราวฟ้าอย่างจริงจัง และคิดว่าจะไม่ปล่อยเวลา 3 เดือนทิ้งไปอย่างเปล่าประโยชน์แน่ก๊อก ๆ ๆ ๆ“เชิญค่ะ” พราวฟ้าเอ่ยอนุญาติทั้งที่ยังไม่เงยหน้าจากเอกสารที่อ่านตรงหน้า“ยังไม่เลิกงานอีกเหรอคุณ” ปราชญ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับนั่งลงตรงหน้าพราวฟ้า“ยัง แล้วนายมีอะไรกับฉัน” พราวฟ้าเงยหน้าขึ้นมาตอบแล้วก็ก้มหน้าลงไปอ่านเอกสารอีกครั้ง“ผมจะชวนคุณไปหาอะไรกิน นี่มันก็เย็นมากแล้วนะ” ปราชญ์ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก็พบว่าตอนนี้มันหกโมงกว่าแล้ว เมื่อได้ยินปราชญ์พูดแบบนั้นพราวฟ้าก็เงยหน้าขึ้นมาดูนาฬิกาก็พบว่านี่มันเย็นมากแล้วจริงๆ ด้วย“ฉันยังไม่หิว” พราวฟ้าตอบกลับไปพร้อมกับก้มลงทำงานต่อโดยไม่ได้สนใจคนตรงหน้าสักนิด“แต่ผมหิว คุณไปเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ” ปราชญ์พูดออกไปด้วยน้ำเสียงอ้อนตามสไตล์หนุ่มกระล่อน“นี่นาย ท้องก็ไม่ได้ติดกันสักหน่อย แล้วอีกอย่างทำไมฉันต้องไปกินข้าวกับนายด้วยไม่ทราบ”“ก็คุณบอกว่าถ้าผมทำให้คุณรักผมได้ คุณจะยอมแต่งงานกับผมไง นี่ไงผมก็กำลังตามจีบคุณอยู่ อย่าบอกนะว่าคุณลืม” ปราชญ์ได้ทีก็ทวงสัญญาที่พราวฟ้าบอกไว้ทันที เมื่อได้ยินแบบนั้นพราวฟ้าก็

  • สะดุดรักคุณป้าข้างห้อง   หวั่นไหว

    หลังจากตื่นนอนเก็บของทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ชายหนุ่มก็เดินไปเคาะห้องหญิงสาว เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูก็ทำให้หญิงสาวสะดุ้งและคิดว่าต้องเป็นชายหนุ่มแน่ ๆ หลังจากนั้นหญิงสาวก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วก็เดินไปเปิดประตู"คุณเก็บของทำธุระส่วนตัวเสร็จหรือยัง จะได้ไปกินข้าวเช้า""เสร็จแล้ว เดี๋ยวไปหยิบกระเป๋าก่อน""เดี๋ยวผมถือให้" หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ลงมาทานอาหารเช้ากันเงียบๆ เมื่อกินเสร็จก็เดินทางกลับ เมื่อนั่งรถมาสักพักต่างคนต่างเงียบชายหนุ่มเลยเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟังเบาๆ แล้วหันมองหญิงสาวเป็นระยะ "คุณ" เมื่อได้ยินชายหนุ่มเรียกหญิงสาวก็สะดุ้งทันที พร้อมกับหันหน้าไปมอง"มีอะไรเหรอ" "คุณโกรธผมเรื่องเมื่อคืนหรือป่าว" เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป ก็เลยตัดสินใจถาม"เรื่องอะไร" หญิงสาวแกล้งทำเป็นจำไม่ได้ เพราะยังรู้สึกเขินอายอยู่"เรื่องที่ผม..." ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบหญิงสาวก็รีบแทรกขึ้นมาก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดจบ"ช่างมันเถอะฉันลืมมันไปหมดแล้ว" หญิงสาวรีบตัดบทก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนอีก"ลืม หมายความว่าไง" ชายหนุ่มคิดว่ามันจะมากไปแล้วนะ"จะหมายความว่าไง ลืมก็คือลืม นายก็ควรจะล

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status