ตอนที่ 107 เริ่มแผนการ [2]

ด้านศาลาฝั่งซ้ายของสระบัว สองบุรุษหนึ่งสตรีกำลังจ้องมองมายังหมิงอี้และพวกด้วยสายตาริษยาและเคืองแค้น

“ดูนางเถิดเจ้าค่ะท่านอ๋อง นางช่างเริงร่ายิ่งนักข้าล่ะอยากเห็นยามที่นางโดนทางการเข้าจับกุมเสียจริง หึ หึ”

เจ้าของหอคณิกาสาวเอ่ยด้วยวาจาหยามเหยียดและริษยาอยู่ในทีออกมา บัดนี้ฐานะนางนั้นได้เปลี่ยนไปเพียงชั่ววันกลับกลายเป็นคนโปรดของท่านอ๋องเฉินเป็นที่เรียบร้อย

“หึ! ให้นางรื่นเริงจนพอใจ”

เฉินอ๋องยกจอกสุราขึ้นดื่ม และขยับมือเบา ๆ เพื่อส่งสัญญาณให้กับเย่หลางที่รอรับคำสั่งอยู่ให้ลงมือได้

~อื้อ อร่อยยิ่งนัก ถึงว่าท่านแม่ข้าใช้สาวใช้ไปรอซื้อเสียครึ่งค่อนวันเลยทีเดียว เช่นนี้นี้เอง อื้ม รสชาตินี้อร่อยยิ่งนัก~

~นั่นหนะสิ อร่อย ๆ ~

เสียงเซ็งแซ่พูดถึงความเริสรสของอาหารและผักจากร้านเทียนฝูของตนทำให้เถ้าแก่สาวผู้เป็นเจ้าของอย่างหมิงอี้นั้นยิ้มแก้มปริไม่หยุด

ส่วนแม่เฒ่าเจ้าของจวนใหญ่แห่งนี้ก็แย้มยิ้มอย่างปลื้มใจที่แขกที่เชิญมาชื่นชอบอาหารที่ที่จวนตนทำขึ้น

“ข้าคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกผักร้านนาง ”

“ท่านอ๋อง ให้ข้าลงมือเลยรึไม่เจ้าคะ”

ฟางหนิงอวี๋ช้อนตาเอ่ยถามอ๋องเฉินอย่างยั่วยวน นับแต่งานประมูลครานั้นนางก