Share

บทที่ 727

Author: จิ้งซิง
“สตรีหรือ?”

ชางชิงหลานยิ้มเล็กน้อย “สตรีที่มีความสามารถนี้ย่อมไม่ใช่สตรีธรรมดาอยู่แล้ว”

เขาพูดประโยคนี้ แล้วถามอีกว่า “แล้วเจ้าคิดว่าเจ้านายของนางเป็นอย่างไร?”

“ก็ไม่เท่าไหร่”

เยี่ยนจือส่ายศีรษะ “ดูจากจังหวะเท้าของนาง เคยเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ แต่ก็แค่นั้น บางทีอาจเป็นเพียงเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับร่างกายเท่านั้น”

“แต่เมื่อครู่ข้าสังเกตเห็นว่าเจ้าดูระแวดระวังนางมาก? ทำไมหรือ?”

ชางชิงหลานสังเกตเห็นท่าทางผิดปกติของเยี่ยนจืออยู่นานแล้ว ดังนั้นเขาจึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา

เยี่ยนจือขมวดคิ้วกล่าวว่า “สัญชาตญาณของข้าน้อยบอกข้าน้อยว่า ในร่างกายของนางน่าจะมีอะไรบางอย่างที่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง ดังนั้นหากท่านอ๋องชางต้องการโจมตีนาง จำเป็นต้องเตรียมป้องกันให้ดี”

“บางอย่างที่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง?”

ชางชิงหลานได้ยินดังนั้นก็เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง

จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นยกถ้วยชาที่วางอยู่บนโต๊ะหินฝั่งตรงข้ามขึ้นมา ราดลงบนโต๊ะ แมลงกู่สีเขียวเข้มหน้าตาประหลาดไหลออกมาจากด้านใน

ชางชิงหลานจ้องมองแมลงกู่ตัวนั้นอยู่สักพัก “ราชากู่ไม่มีความผิดปกติ”

ดังนั้นสิ่งที่อยู่บนร่างกายของอีกฝ่ายไม่น่า
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 742

    เพียงแต่เวินซื่อก็ไม่อาจปล่อยให้พวกเขาตามมาได้ตลอดทางจริงๆ อย่างไรเสีย ภายในโถงหุยชุนก็ยังมีท่านลุงหลินอยู่เมื่อเวินซื่อคิดถึงตรงนี้ ก็พลันเกิดความรู้สึกบางอย่างเมื่อมาถึงป่าทึบและพงหญ้าที่เคยผ่านไปในตอนแรก นางก็เรียกฝูงแมลงพิษที่ซ่อนตัวอยู่ในพงหญ้าออกมาทันทีขวางพวกเขาไว้!คำสั่งหนึ่งถ่ายทอดลงไปทันใดนั้น ในพงหญ้าหนาทึบโดยรอบก็มีเสียงซ่าๆ ดังขึ้นราวกับมีบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วอยู่ภายในนั้น และทิศทางการเคลื่อนไหวนั้นก็มุ่งตรงไปทางด้านหลังหัวหน้าหน่วยเล็กของกองทัพธงดำย่อมสังเกตเห็นภาพเหตุการณ์นี้ จึงเดาได้ว่าเวินซื่อกำลังทำอะไรอยู่ในใจของเขาก็อดทอดถอนใจไม่ได้ แมลงเหล่านี้ของท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ช่างเก่งกาจเกินไปแล้วกระมังอ้อ ไม่สิ บางทีควรจะกล่าวว่าท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ต่างหากที่เก่งกาจเกินไปแล้วอย่างไรก็ตาม ผู้ที่ควบคุมแมลงเหล่านี้ก็คือท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์เป็นไปตามคาด ไม่นานนัก ด้านหลังก็พลันมีเสียงร้องโหยหวนดังขึ้นฝูงแมลงเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว“เกิดอะไรขึ้น?! เกิดเรื่องอะไรขึ้น?!”ขณะที่เยี่ยนจือกำลังจะเอ่ยปากถาม วินาทีต่อมา เงาดำขนาดเท่าเล็บนิ้วก็พลันพุ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 741

    ขอทานน้อยดูเหมือนจะใส่ใจหลินเสวียนเฮ่อมาก เมื่อเห็นว่าเวินซื่อก็เหมือนกับพี่หญิงชุดดำที่อยู่ข้างนอกนั่น ล้วนมาเพื่อช่วยท่านปู่คนนี้ เขาจึงลดความระแวงต่อเวินซื่อแล้วเขาเช็ดน้ำตาพลางกล่าวว่า “ข้าเชื่อพี่หญิง”เวินซื่อพยักหน้า จากนั้นก็ยกมือขึ้นตีจนเขาหมดสติไปจากนั้นจึงพาหลินเสวียนเฮ่อเข้าไปในมิติโดยตรง พลังวิญญาณและน้ำทิพย์ในมิติ รวมถึงยาพวกนั้นที่นางปรุงขึ้นมา สามารถช่วยประคองชีวิตของหลินเสวียนเฮ่อไว้ได้ชั่วคราว เพียงแต่สภาพเช่นนี้ก็คงอยู่ได้ไม่นานนางจะต้องรีบพาท่านปู่หลินกลับเมืองหลวงโดยเร็วที่สุด เพราะว่าตอนนี้มีเพียงอาจารย์ของนางและหลินจื่อฟูพวกเขาสองคนเท่านั้น ที่สามารถช่วยท่านปู่หลินได้ครู่ต่อมา เวินซื่อก็แบกขอทานน้อยที่ถูกนางตีจนหมดสติไป เดินก้าวเท้าออกไปจากวัดร้าง“จู๋เยวี่ย”นางเรียกจู๋เยวี่ยเสียงหนึ่งเวลานี้ จู๋เยวี่ยที่ซัดเยี่ยนจือจนใบหน้าบวมปูด เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผล เมื่อได้ยินเสียงของนาง ก็รีบถอยกลับมาทันทีนางเหลือบมองขอทานน้อยที่อยู่บนตัวเวินซื่อ ถึงแม้จะไม่เห็นหลินเสวียนเฮ่อ แต่เห็นได้ชัดว่านางคาดเดาได้แล้วเวินซื่อส่งสายตาให้นางคราหนึ่ง จากนั้นก็กล่าวว่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 740

    เขาชี้กระบี่ไปที่จู๋เยวี่ย นางกลับบอกว่า “เจ้าคิดแตะต้องนายหญิงข้า นอกจากข้าตาย”เยี่ยนจือยิ้มบิดเบี้ยว “ถ้าอย่างนั้นจะสงเคราะห์เจ้า!”เมื่อสิ้นเสียงของเขา ทั้งสองลงมือทันทีนอกศาลเจ้าร้างมีแต่เสียงต่อสู้กัน เวินซื่อหันหลังเดินจากไป เข้าไปในศาลเจ้า เพียงมองก็เห็นใต้พระพุทธรูปที่เสียหายของศาลเจ้า ท่านปู่หลินกำลังนอนอยู่และขอทานน้อยที่สีหน้าหวาดกลัวและร้อนใจขอทานน้อยเข้าไปใกล้ท่านปู่หลิน เมื่อเห็นเวินซื่อเข้ามาใกล้ พลันทำเหมือนแมวน้อยที่พบเรื่องอันตราย รีบแยกเขี้ยวใส่เวินซื่อทันทีเวินซื่อขมวดคิ้วทันทีนางกำลังจะเอ่ยบางอย่าง หลินเสวียนเฮ่อที่นอนอยู่ใต้พระพุทธรูปค่อยๆ ลืมตาขึ้นเขาหันหน้าอย่างยากลำบาก พลันเห็นเวินซื่อที่ยืนอยู่ตรงทางเข้า “นั่น...เจ้าห้ามาแล้วหรือ?”เจ้าห้าในอดีตสรรพนามนี้ไม่เพียงคนสกุลเวินเรียกขานนาง ท่านปู่หลินเองก็ชอบเรียกนางเช่นนี้ไม่ได้ยินคำเรียกขานที่เต็มไปด้วยความรักและเมตตาเช่นนี้เสียนาน ทำให้ขอบตาเวินซื่อร้อนผ่าว นางพยักหน้า รีบเดินไปข้างกายหลินเสวียนเฮ่อ “ท่านปู่หลิน ข้ามาแล้ว ข้ามารับท่านแทนเนี่ยนฉือ”“ดี...เด็กดี...ลำบาก...เจ้าต้องมาเที่ยวนี้ น่า.

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 739

    แม้ก่อนหน้าจะรู้ว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์เลี้ยงแมลงตัวเล็กเหล่านี้เอาไว้ แต่ไม่นึกว่าจะมีจำนวนมากขนาดนี้!อีกอย่างธิดาศักดิ์สิทธิ์ซ่อนพวกมันไว้ตรงไหนหรือ ปกติไม่เห็นแม้แต่ตัวเดียว ทว่าเมื่อถูกเรียกกลับออกมาเป็นร้อยเป็นพันตัว น่าอัศจรรย์เหลือเกินหัวหน้ากองทัพธงดำได้แต่สงสัยอยู่ในใจ ต่อมาได้เก็บความสงสัยของตัวเองเอาไว้ทั้งหมดไม่แน่นี่อาจเป็นความลับของธิดาศักดิ์สิทธิ์ อย่าสอดรู้จะดีกว่าดังนั้นหัวหน้ากองทัพธงดำจึงกลับไปทำหน้าตึงอีกครั้งเวินซื่อย่อมสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าของเขา แต่นางไม่ใส่ใจในเมื่อเป่ยเฉินหยวนสั่งการหน่วยย่อยกองทัพธงดำให้รับใช้นาง แสดงว่าเขาวางใจหน่วยย่อยนี้แน่นอนดังนั้นครั้งนี้สำหรับเรื่องแมลงพิษเวินซื่อจึงใช้โดยไม่ปิดบัง เพียงเพื่อให้ตามหาท่านปู่หลินให้พบโดยเร็วเป็นไปตามคาด เพียงไม่นาน กลุ่มแมลงพิษที่ส่งออกไปมีข่าวแล้ว“ทิศตะวันออกเฉียงใต้ ไกลออกไปหกลี้ ในศาลเจ้าร้างแห่งหนึ่ง”หลังได้รับข่าวสารพวกนี้ เวินซื่อรีบพากองทัพธงดำมุ่งหน้าไปทิศตะวันออกเฉียงใต้ด้วยความเร็วสูงสุดเพราะนอกจากข่าวนี้ แมลงพิษอีกกลุ่มหนึ่งยังพบคนอีกชุดหนึ่งที่อยู่ใกล้กว่าอีกทั้ง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 738

    “ตกลงบ่ายวันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คุณชายกับจางซานพวกเขาไปที่ใด? เหตุใดพวกเขาจึงกลับมาในสภาพเช่นนี้?!”ที่ปรึกษาจางกัดฟันถามเจ้าหน้าที่เฝ้าประตูเจ้าหน้าที่เฝ้าประตูรีบเอ่ย “คือ...ตอนบ่ายพวกข้าก็ไม่ทราบขอรับ คุณชายหลี่อันไม่ได้บอกพวกข้าเลย”กลับเป็นเจ้าหน้าที่อีกคนที่ฉุกคิดถึงบางอย่าง “ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ได้ยินพี่น้องที่ติดตามคุณชายหลี่อันบอกว่า วันนี้เหมือนพวกเขาจะไปจับตัวหญิงสาวคนหนึ่งกลับมาให้คุณชายหลี่อัน”นายอำเภอหลี่ที่ได้ยินดังนั้นรีบเอ่ยถาม “ใคร? มีนามว่ากระไร?!”เจ้าหน้าที่คนนั้นครุ่นคิดอย่างละเอียด “ดูเหมือนจะชื่อไฉ่ชิงอะไรนี่ละขอรับ?”หลังผ่านไปสักครู่ใหญ่ ในที่สุดนายอำเภอหลี่และที่ปรึกษาจางก็ได้รู้ว่าไฉ่ชิงคือใคร“นั่นไม่ใช่บุตรสาวบุญธรรมที่หมอไช่แห่งหุยชุนถังในเมืองซื่อสุ่ยรับเลี้ยงหรอกหรือ?”เมื่อที่ปรึกษาจางกล่าวออกมา นายอำเภอหลี่นึกได้ทันทีเขากัดฟันเอ่ย “เมืองซื่อสุ่ยอีกแล้ว!”เมื่อสิ้นเสียง ในหัวของนายอำเภอหลี่เชื่อมโยงไปถึงบางสิ่งกะทันหัน“ช้าก่อน ทำไมถึงบังเอิญอยู่ในเมืองซื่อสุ่ยหมดเลย?!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์อยู่เมืองซื่อสุ่ย ส่วนลูกชายของเขาก็เพิ่งเกิดเรื่อ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 737

    ที่ปรึกษาจางมองดูเนื้อหาในจดหมายฉบับนั้น สีหน้าหนักหน่วงมาก “แม้ไม่รู้ว่าเหตุใดธิดาศักดิ์สิทธิ์ถึงมาเยือนอำเภอหลินเจียงของพวกเรา แต่ในเมื่อใต้เท้าอันมีคำสั่ง พวกเราไม่ทำตามคงไม่ได้”นายอำเภอหลี่พยักหน้า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นส่งคนไปเมืองซื่อสุ่ยเถอะ ว่าแต่พวกเราจะลงมือเมื่อไหร่ดี?”ที่ปรึกษาจางกล่าว “ในจดหมายใต้เท้าอันบอกว่า ธิดาศักดิ์สิทธิ์เดินทางมาเมืองซื่อสุ่ยลับๆ เพื่อช่วยคน ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสที่ดี แต่เพื่อป้องกันเหตุฉุกเฉิน ทางที่ดีลงมือตอนที่นางออกจากเขตอำเภอหลินเจียงของพวกเราไปแล้วจะดีกว่า”ถึงยามนั้นต่อให้ข่าวการตายของธิดาศักดิ์สิทธิ์แพร่กลับไปเมืองหลวง ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขาแล้ว“อืม ที่ปรึกษากล่าวมามีเหตุผล ถ้าอย่างนั้นก็ทำตามนี้เถอะ”นายอำเภอหลี่พยักหน้า กำลังจะสั่งการ แต่ฉุกคิดถึงบางอย่างทันที“ช้าก่อน พวกเราไม่รู้ว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์หน้าตาเป็นเช่นไร แล้วจะตามตัวเจอได้อย่างไร?”ในจดหมายที่ใต้เท้าอันให้คนส่งมา ไม่มีภาพวาดของธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่ปรึกษาจางได้ยินดังนั้นชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นครุ่นคิดแล้วเอ่ยอย่างลังเล “ได้ยินมาว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์เคยเป็นบุตรสาวในภ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status