LOGINShare
บทที่ 732
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 750
เวินซื่อและคนอื่นๆ หันกลับไปมอง ผู้ที่ล้อมมาจากทางด้านหลังคือเจ้าหน้าที่ทางการของอำเภอหลินเจียงส่วนหัวหน้ากลุ่มนั้น ถึงแม้เวินซื่อจะไม่เคยพบมาก่อน แต่ด้วยใบหน้าที่ค่อนข้างคุ้นตา เวินซื่อมองปราดเดียวก็คาดเดาได้ในทันทีว่า อีกฝ่ายต้องเป็นบิดาของหลี่อันซึ่งเป็นนายอำเภอผู้นั้นอย่างแน่นอน“ทางการได้รับแจ้งความ มาจับกุมผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม หากรู้ความก็ยอมจำนนแต่โดยดี ผู้ใดกล้าขัดขืน ฆ่าทิ้งได้ทันที!”นายอำเภอหลี่ขี่อยู่บนหลังม้า มองลงมายังเวินซื่อและคนอื่นๆ อย่างโอหังแล้วตะโกนขึ้นทหารเกือบหนึ่งร้อยนายปิดล้อมอยู่ด้านหลัง ขวางเวินซื่อและคนอื่นๆ เอาไว้อย่างแน่นหนา เห็นได้ชัดว่าไม่คิดจะเปิดทางหนีให้พวกเขาแม้แต่น้อยเวินซื่อหรี่ตาทั้งสองข้างลงเล็กน้อย ส่งสายตาให้คนที่อยู่บนหลังคารถม้าข้างๆ ก่อน หัวหน้าหน่วยเล็กกองทัพธงดำก็เข้าใจในทันที“กองทัพธงดำปฏิบัติภารกิจ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องรีบไสหัวไป!”หัวหน้าหน่วยเล็กกองทัพธงดำตะโกนเสียงดังลั่น เสียงก้องกังวานไปทั่วทั้งหุบเขาเมื่อได้ยินคำว่า “กองทัพธงดำ” สี่คำ เจ้าหน้าที่ทางการเหล่านั้นต่างกระสับกระส่ายขึ้นมาทันที“อะไรนะ? กองทัพธงดำหรือ?”“เ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 749
การใช้รถม้าสองคันเพื่อสร้างความสับสนเช่นนี้ อาจทำให้คนเหล่านั้นไม่สามารถระบุตัวหลินหงเหวินได้ในทันที“แน่นอนว่านางก็รู้เช่นกันว่า ตนเองก็อาจเป็นหนึ่งในเป้าหมายของคนเหล่านั้นด้วยก็เป็นได้แต่ตอนนี้คนสองกลุ่มนี้ อย่างน้อยทางฝั่งชางชิงหลานก็ยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของนางนางกลับค่อนข้างอยากรู้ว่า หลังจากที่ฝ่ายทางการรู้ฐานะที่แท้จริงของนางแล้ว จะยังกล้าลงมือต่อไปอีกหรือไม่หากลังเลไม่กล้าลงมือ เช่นนั้นก็เป็นเพียงเรื่องความแค้นระหว่างนางกับคุณชายบุตรนายอำเภอผู้นั้นเท่านั้นหากรู้แล้วยังกล้าลงมือ เช่นนั้นเบื้องหลังของคนเหล่านี้ก็พอจะคาดเดาได้แล้วเวินซื่อนั่งขัดสมาธิอยู่ภายในรถม้า ท่องบทสวดมนต์เพื่อสงบจิตใจไปพลาง ครุ่นคิดเรื่องราวเหล่านี้อย่างเงียบๆ ไปพลางขณะที่รถม้าเดินทางอย่างราบรื่นมาได้ครึ่งค่อนวัน ในที่สุดก็เข้าสู่หุบเขาแห่งหนึ่ง เวินซื่อก็พลันลืมตาขึ้นวินาทีต่อมา ฝนธนูนับไม่ถ้วนก็ตกลงมาจากฟากฟ้า“ซู่ๆ ซู่ๆ ...”หัวหน้าหน่วยเล็กกองทัพธงดำและจู๋เยวี่ยปรากฏตัวขึ้นพร้อมกันแทบจะในทันที คนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนหลังคารถม้าของเวินซื่อ อีกคนกระโดดขึ้นไปบนรถม้าอีกคัน ต่างคนต่างลงมือ ปั
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 748
วันรุ่งขึ้นก่อนที่เวินซื่อจะพาท่านลุงหลินพวกเขาออกเดินทาง นางได้ไปพูดคุยกับหมอไช่และไฉ่ชิงอยู่ครู่หนึ่ง“หลังจากพวกเราไปแล้ว จะต้องมีคนมาตรวจค้นที่โถงหุยชุนอย่างแน่นอน ดังนั้น ข้าจึงได้ทิ้งคนของข้าไว้ที่นี่สองสามคน หากเกิดอันตรายขึ้น หมอไช่และคุณหนูไฉ่ชิงก็รีบร้องขอความช่วยเหลือทันที พวกเขาจะปรากฏตัวออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยพวกท่าน”“แน่นอนว่า นี่เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด แต่ต่อให้เลวร้ายเพียงใด เมื่อพวกเรากลับไปจัดการทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว อย่างมากที่สุดก็ครึ่งเดือน พวกท่านก็จะไม่ต้องเผชิญกับอันตรายใดๆ อีกต่อไป”เวินซื่อรับรองกับสองพ่อลูกแล้ว จากนั้นก็ทิ้งค่ารักษาก้อนใหญ่ไว้ให้พวกเขาโดยไม่ยอมให้ปฏิเสธ เป็นจำนวนเงินที่มากพอจะเลี้ยงดูพวกเขาสองคนไปได้ตลอดครึ่งชีวิตที่เหลือหลังจากที่พวกเขารับมันไว้อย่างทำอะไรไม่ถูก เวินซื่อจึงมองไปยังไฉ่ชิง แล้วเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าชื่นชม “คุณหนูไฉ่ชิง อันที่จริงข้าชื่นชมในพรสวรรค์และความพยายามของเจ้าในด้านการจดจำสมุนไพรเป็นอย่างยิ่ง หากเป็นไปได้ ข้าก็อยากจะเชิญเจ้าไปยังเมืองหลวงเพื่อช่วยข้าขายยาสมุนไพร เพราะข้าปลูกสมุนไพรไว้มากมาย แต่ยังขา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 747
หลินเนี่ยนฉือแค่นเสียงใส่เขาอย่างดูแคลน แล้วหันหลังเดินจากไปในขณะที่นางไปเข้าเฝ้าไทเฮาและฝ่าบาทนั้น ก่อนที่เป่ยเฉินหยวนจะออกเดินทาง เขาก็ได้แจ้งให้เกาเย่าและพ่อบ้านหลานทราบด้วยเช่นกันตอนนี้ทางชางโจวหิมะตกหนักจนปิดเส้นทางภูเขา สิ่งที่จำเป็นไม่ได้มีแค่เสบียงอาหารและสมุนไพรเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิ่งของทุกอย่างที่ช่วยให้ความอบอุ่นได้ด้วยดังนั้น จึงจำเป็นต้องให้พ่อบ้านหลานและเกาเย่าช่วยกันเตรียมการหลังจากมีพระราชโองการแล้ว ถึงแม้จะยังไม่ได้ประกาศออกไป แต่เป่ยเฉินหยวนก็อาศัยพระราชโองการฉบับนี้ รวมถึงความช่วยเหลือจากใต้เท้าฉี เสนาบดีกรมคลัง ระดมเงินช่วยเหลือภัยพิบัติจำนวนห้าแสนตำลึงในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด เป่ยเฉินหยวนก็นำเงินช่วยเหลือภัยพิบัติห้าแสนตำลึง และเสบียงอาหารสิ่งของจำเป็นอีกจำนวนหนึ่งออกจากเมืองหลวงไปขณะเดียวกัน เขายังได้นำกองทัพธงดำหนึ่งหมื่นนาย คุ้มกันขบวนรถบรรทุกสิ่งของบรรเทาทุกข์ เร่งเดินทางตลอดทั้งคืนโชคดีที่ชางโจวและอำเภอหลินเจียงอยู่ในทิศทางเดียวกัน เป่ยเฉินหยวนจึงไม่จำเป็นต้องแยกกองกำลังกับขบวนรถบรรเทาทุกข์ ก็สามารถมุ่งหน้าไปยังอำเภอหลินเจียงได้และในตอนนี้ เวิ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 746
เวินซื่อได้แบ่งพื้นที่ว่างแห่งหนึ่งในมิติให้กับจวี้เอ๋า ให้เขาสามารถขยับตัวเล่นได้ ทั้งยังเตรียมอาหารเครื่องดื่ม และของเล่นที่ทำจากไม้บางส่วนไว้ให้เขาจวี้เอ๋าค่อนข้างว่าง่าย อยู่คนเดียวในพื้นที่ว่างนั้น นอกจากกินแล้วก็นอน บางครั้งก็ลุกขึ้นมาเล่นสักพัก และไม่เคยเอ่ยถามเวินซื่อเลยสักคำว่าที่นี่คือที่ใดเพราะมิติที่กั้นไว้นั้นเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่แยกออกมาโดยเฉพาะ มีแรงต้านบางส่วน ดังนั้น เวินซื่อจึงไม่กังวลว่าจวี้เอ๋าจะค้นพบความลับอื่นๆ ของนางหลังจากจัดแจงให้จวี้เอ๋าและท่านปู่หลินเรียบร้อยแล้ว เวินซื่อก็ออกมาจากมิติเมื่อปรากฏตัวในห้องอีกครั้ง บนมือของนางก็มีขวดน้ำทิพย์ที่เจือจางซ้ำอีกครั้งเพิ่มขึ้นมาหนึ่งขวด ซึ่งภายในยังได้ผสมสมุนไพรที่สามารถช่วยฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้เร็วที่สุดเข้าไปด้วยแน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่เตรียมไว้ให้หลินหงเหวินตอนนี้เพียงแค่รอให้อาการบาดเจ็บของหลินหงเหวินฟื้นตัวอีกสักหน่อย อย่างน้อยก็สามารถลุกจากเตียงเพื่อเดินทางได้แล้ว เช่นนั้นพวกเขาก็จะสามารถออกเดินทางกลับเมืองหลวงได้แต่ตอนนี้ผ่านไปหลายวันแล้ว ก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ในเมืองหลวงเป็นอย่างไรบ้าง......เมือง
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 745
“แมลง...ธรรมดา?”ยักษ์น้อยตัวสั่นระริก ขดตัวอยู่ในกรงถึงแม้จะได้ยินเวินซื่อพูดเช่นนั้น เขาก็ยังคงกอดศีรษะไว้ พูดด้วยความกลัวไม่หยุด “ไม่ชอบ ไม่ชอบแมลง! แมลงกัดเยอะ เจ็บ จวี้เอ๋าเจ็บมาก ไม่ชอบ...”ไม่เพียงแค่ร่างกายเท่านั้น ยิ่งยักษ์น้อยพูด น้ำเสียงก็ยิ่งสั่นเทา ความรู้สึกหวาดกลัวต่อแมลงได้เข้าครอบงำจิตใจของเขาอย่างสมบูรณ์แล้วทั้งที่มีรูปร่างภายนอกสูงใหญ่และดุร้ายถึงเพียงนั้น แต่กลับหวาดกลัวแมลงตัวเล็กๆ เหล่านี้เวินซื่อมองความหวาดกลัวอย่างสุดซึ้งในดวงตาของยักษ์น้อย ในใจนางไม่ได้รู้สึกถึงความน่ารักที่แตกต่างจากภายนอกใดๆ เลย เพียงแต่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่นรูปร่างสูงใหญ่อย่างยิ่ง แต่สติปัญญาและสภาพจิตใจไม่สมบูรณ์หากได้พบคนดี ก็คงได้รับการดูแลเอาใจใส่ราวกับของล้ำค่าแต่หากได้พบคนชั่วที่มีเจตนาร้าย นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับการตกอยู่ในมือโจร จะถูกใช้ประโยชน์จนหมดสิ้นและหากเป็นเพียงการใช้ประโยชน์ก็แล้วไป แต่บางคนกลับชอบหุ่นเชิดที่สามารถควบคุมได้ดี เพื่อการนั้น ถึงกับใช้วิธีการเลวร้ายที่แทบจะไร้ซึ่งขีดจำกัดเห็นได้ชัดว่า เวินซื่อสงสัยว่าเจ้าคนร่างยักษ์ตรงหน้านี้ก็คือหุ่นเชิดแบบนั้น
You may also like
ข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ9.3K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง99.3K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.3K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ51.9K viewsใครจะอยากเป็นนางร้ายที่ต้องตายกัน
คุณหนูหยางเอิน2.2K viewsท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา
ซีไซต์2.9K viewsหยกงามใต้เงาจันทร์
องค์หญิงโนเนม791 viewsหญิงอัปลักษณ์เช่นข้าขอเกิดเป็นปลาเค็มดีกว่าเป็นภริยาของท่าน
เฟยหรง1.5K views
