Chapter.5 อ่อยเก่ง

ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้องทำงาน คิดแล้วเชียวว่าเฮียต้องทำเรื่องอุบาทก์นั่นอีก ถึงมุ่งความสนใจไปที่ถังขยะก่อนเป็นอันดับแรก คนอย่างเฮียทำแล้วเคยเก็บหลักฐานที่ไหน โคตรหงุดหงิด หวังพึ่งพี่บอยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ พี่บอยน่ะลูกน้องฉันเอง รู้หมดเวลาเฮียจับหญิงมาฟัด เพราะพี่บอยส่งไลน์มารายงานตลอด แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้กลัวพี่บอยจะโดนเฮียดุ

วันนี้นี่แหละได้โอกาส เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ซากถุงยางใช้แล้วอัดแน่นเต็มถังขยะ สภาพห้องคือเหมือนทุกครั้งที่มา รก รุงรัง แฟ้มเอกสารวางไม่เคยเป็นระเบียบ เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จ้างแม่บ้านวะ กูต้องทำหน้าที่เก็บซากทุเรศๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ดูออกนะสภาพห้องเหมือนเป็นสังเวียนกามมากกว่างานของเฮียเพราะส่วนใหญ่เฮียจะขลุกอยู่ที่สนามแข่งหรือไม่ก็อยู่อู่ช่วยลูกน้องทำรถให้ลูกค้า

"เอากันมันจนลืมเสื้อในทิ้งไว้เลยหรอวะ" ฉันใช้ด้ามปากกาเขี่ยบลาสีแดงคัพดีขึ้นมา นี่ไซน์คนใส่หรือว่าไซน์แม่วัวนมคัดวะ ลงถังขยะไปซะใส่ไม่เก็บก็ทิ้ง อุบาทก์

"แสบเกลียดเฮียว่ะ " เก็บของไปบ่นไป ได้แค่บ่นอยู่คนเดียวบ่นต่อหน้าเฮียก็โดนเตะอะดิ เห็นโหดๆ แบบนั้นสาวๆ ติดเฮียเพียบ คงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวมั้งไม่รู้สิ เรื่องความหล่อไม่เถียง เรื่องปากร้ายก็ไม่เบา ความโหดเอาไปเลยเต็มร้อยโดยเฉพาะกับฉันจะโหดเป็นพิเศษ คนอื่นเคยโดนเหมือนฉันบ้างหรือเปล่านะ

-----------------------------

นั่งมองนาฬิกาสลับกับบานประตูห้องจะเที่ยงแล้วทำไมเฮียยังไม่โผล่สักที ข้าวเช้าที่กินเข้าไปเริ่มย่อยจนหมด โคตรเซ็งไหนบอกให้มาช่วยทำงาน เรื่องเมื่อเช้าก็ยังไม่เคลียร์

"ลูกพี่ ไปดูเขาแข่งรถกันไหม" พี่บอยเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมกับชวนไปดูแข่งรถที่สนาม ลืมไปเลยวันนี้ที่สนามมีรายการแข่งรถมาจัดนี่นา

"เฮียละ "

"กินเหล้าอยู่กับเพื่อน ทางสะดวก" เหอะ แล้วก็ปล่อยให้นั่งรอเนี่ยนะ บอกจะกลับมาง้อเพื่อนมาก็ลืมกันเลย

"แน่นะ ไม่เอานะโดนจับได้อีก "

"แน่สิ เพื่อนเฮียเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เฮียบอกแล้ววันนี้ยันหว่าง" ในใจก็ยังโกรธตอนนี้เริ่มน้อยใจเพิ่มมาอีก แต่ช่างเถอะจะได้แอบไปดูแข่งรถที่สนาม อู่กับสนามแข่งรถอยู่ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ ที่ถามพี่บอยแบบนี้เพราะเฮียไม่ชอบให้ฉันไปที่สนามแข่ง จะไปได้ก็ต่อเมื่อเฮียไปด้วย ครั้งนี้พี่บอยบอกว่าทางสะดวกเพราะเฮียนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อน เพื่อนเฮียส่วนใหญ่อยู่ต่างประเทศกันหมด ใครมานะอยากรู้จัง เรื่องนั้นไว้ก่อนไปดูแข่งรถก่อนดีกว่า ฉันล่ะโคตรชอบ นักแข่งหล่อๆ เพียบ โอ๊ยอยากกรี๊ด

"อะเหรอ งั้นก็ไปดิ ไปหาไรกินด้วยพี่บอยเลี้ยงนะ"

"เงินเดือนยังไม่ออกเลย" น่ะพี่บอยอ้างแบบนี้ตลอด เลี้ยงสาวหมดอะดิ

"โห ไรอะตลอดเลย แสบมีแค่ห้าร้อยใช้ทั้งอาทิตย์ด้วย" พยายามทำน้ำเสียงน่าสงสารมากที่สุด กระพริบตาปริบๆ อีกเล็กน้อย

"ก็ได้ๆ ไม่ต้องมาอ้อนเลยลูกพี่ วันนี้โดนเฮียตบไปทีนึงเรื่องถังขยะ อุตส่าห์เหลือไว้ให้ดู เดี๋ยวเอาตังค์ค่าขายขวดเหล้าเฮียเลี้ยงก็ได้"

"ขายได้เยอะมะ เฮียกินเหล้าหนักไปแล้วนะเนี่ย ทั้งสูบทั้งกิน บอกให้เลิกก็ไม่เลิก" เก็บขายทีได้หลายร้อยคิดดูเอาแล้วกันว่ากินหนักขนาดไหน อ้างว่ากินกับลูกน้องบ้าง กับลูกค้าบ้าง สารพัดจะอ้างลำไย

"ก็เยอะอยู่ เฮียกลัวลูกพี่คนเดียวเลยนะ ลูกพี่มาแต่ละทีสั่งเก็บนู่นเก็บนี่ "

"แต่ก็เก็บไม่เคยเกลี้ยง นู่นซากเสื้อในของใครก็ไม่รู้ซุกเอาไว้ใต้โต๊ะ" ฉันชี้ไปที่ถังขยะข้างประตู พี่บอยดูเหมือนจะตกใจเล็กน้อย

"อันนี้ตั้งใจ เฮียจะได้โดนหนักๆ "

"หนักบ้าอะไร บอกจะมาง้อยังไม่มาเลย "

"ช่างเขาเถอะ เรารีบไปกันดีกว่าวันนี้มีแต่รายการเด็ดๆ ป่านนี้เฮียคงติดลมไปแล้ว"

"ไปก็ไป " ฉันหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นสะพายก่อนที่จะรีบเดินตามพี่บอยไปสนามแข่งรถ

-------------------------------

" พี่บอยดูคันนั้นดิแม่งโคตรสวย " ฉันชี้ให้พี่บอยดูรถบีเอ็มที่ถูกแต่งเครื่องยนต์และบอดี้ด้านนอกให้กลายเป็นรถแข่ง มันดูโดดเด่นมากจริงๆ แถมทรงคนขับที่กำลังเดินขึ้นรถก็เท่ห์ไม่เบา น่าจะหล่อไม่ใช่น้อยเห็นแล้วอยากกรีดร้อง อยู่ห่างเฮียก็จะแรดได้สบายหน่อย

"รถหรือว่าคนเอาให้แน่นะลูกพี่" พี่บอยรู้ทันตลอด นอกจากเฮียแล้วก็มีพี่บอยนี่แหละที่ฉันสนิทมากที่สุด เด็กในร้านจะเรียกฉันว่าลูกพี่ ไม่รู้ว่าทำไม แกนนำก็พี่บอยนี่แหละเป็นคนเรียกก่อน

"โหย ก็รถอะดิอย่าไปเล่าให้เฮียฟังนะ"

"ไม่เล่าๆ เราพวกเดียวกัน "

"ดีมาก มาฉลอง ชน" ดูแข่งรถก็ต้องมีเบียร์ ไม่ได้บอกให้พี่บอยซื้อ ตามใจเจ้าภาพจัดอะไรมาก็กินทั้งนั้นยังมีขนมขบเคี้ยวอีกเพียบ วินาทีไม่สนใจอะไรทั้งนั้นปล่อยเฮียติดลมไปเลย มีเพื่อนแล้วลืมกันจำไว้

"อ่า ชื่นใจ "

"เข้าจุดสตาร์ทแล้วเว้ย " ฉันรีบหันหน้าไปที่จุดสตาร์ท สายตาโฟกัสไปที่บีเอ็มคันสีดำดุ ในใจก็แอบเชียร์ เพราะอยากเห็นหน้าตอนเปิดหมวกรับรางวัล เปิดมาหน้าเหมือนผีนี่กูวิ่งป่าราบเลยนะ ลึกๆ ในใจก็เชื่อเซ้นตัวเองมองใครแล้วต้องงานดี

"เชี้ย โคตรเทพ"

"เห็นมะบอกแล้วคันนี้แม่งเจ๋ง " ผ่านไปหลายรอบที่รถในสนามกำลังประลองความเร็วจนจะครบรอบสุดท้ายแล้วก็เป็นอย่างที่ฉันหวัง บีเอ็มสีดำคันนั้นนำลิ่วเลยค่า สุดท้ายก็เข้าเส้นชัยเป็นคันแรก

"เย่ วู้ว เย่ๆ " ฉันกระโดดโลดเต้นดีใจปานตัวเองเป็นคนชนะ แล้วคือบีเอ็มคันนั้นขับมาชะลอความเร็วตรงหน้าพอดี นักแข่งลดกระจกลงนิดหน่อยแล้วมองมาที่ฉัน เฮ้ยไม่ได้คิดไปเองนะเว้ย สัญชาติญาณของชะนีคือยกกระป๋องเบียร์ขึ้นเล็กน้อยแล้วฉีกยิ้มเบาๆ อ๊าก นี่กำลังอ่อยอยู่นะ

"ลูกพี่ เบา เบา "

"เออ ขอหน่อยเหอะ เผื่อจะได้แฟนเป็นนักแข่ง "

"ถามเฮียแล้วเหรอ"

"ถามไม สักวันก็ต้องมีอยู่แล้ว จะให้อยู่กับเฮียไปตลอดชีวิตเลยหรือไง" เฮียดุยิ่งกว่าแม่ เรื่องมีแฟนไม่ต้องพูดถึงถ้าเฮียจับได้คือวันวินาศ โทรศัพท์ก็พังเพราะถูกจับได้นี่แหละ ทะเลาะกันบ้านแตกสุดท้ายฉันก็เป็นฝ่ายแพ้

"ก็เห็นเลิกทุกราย"

"สักวันก็ต้องมี"

"อยู่กับกูแล้วมันทำไม "

"เฮีย "

"เออ กูเอง " ฉันหันหน้ามองพี่บอยทันที พยายามสื่อสารกันว่ามาได้ไงวะ แล้วคือ เฮียใส่ชุดนักแข่ง แล้วก็เป็นชุดเดียวกับบีเอ็มสีดำ

"ไอ้บอยงานการไม่มีทำ "

"มีครับไปแล้วครับ"

"พี่บอยเดี๋ยวสิ" พี่บอยไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือฉันกับเฮีย

"เฮียเก่งจัง ชนะด้วย เอารถใครมาขับอะ" รถของเฮียทุกคันฉันจำได้หมดแล้วไอ้คันนั้นมันของใคร

"อ่อยเก่ง "

"ไม่ได้อ่อย แค่เชียร์ แล้วดีใจกับคนชนะก็เท่านั้นเอง" คือตอนนี้เริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ลิ้นพันกันเพราะกลัวเฮีย

"กูบอกว่าไง "

"เฮียไม่ต้องมาข่มแสบเลย ยังไม่ง้อห้ามโกรธห้ามโมโห"

"อยากให้ง้อ" เฮียเอียงคอเล็กน้อยก่อนที่จะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เออเอาสิฉันก็เถียงได้นะ สู้สิวะไอ้แสบสู้เขา เยี่ยวจะราดแล้วเว้ย

"เออ ง้อเลย"

"ได้ ชอบดูนักใช่มั้ยให้รถแข่งเนี่ย มานี่"

"เฮียจะพาแสบไปไหน"

"พาไปดูใกล้ๆ ดูจนกว่าจะพอใจ" เฮียดึงแขนให้เดินตามออกมา ไม่ใช่แค่ดึง ลากออกมามากกว่า โอ๊ย อายคนมองกันใหญ่

"เฮียแสบเจ็บ "

"มึงแม่งชอบทำให้กูโมโหตลอด"

"โอ๊ยเจ็บ "

-------