LOGINShare
ตอนที่ยี่สิบสี่
Last Updated:
2025-06-02 23:58:47
Latest chapter
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบห้า
ความอาลัยในใจนี้เพียงเพราะความคุ้นเคยที่อยู่ร่วมกันมาอย่างนั้นหรือ“นายท่านขอรับ” บ่าวคนสนิทก้าวเข้ามาในห้องพลางเรียกขานด้วยน้ำเสียงร้อนรนดวงตาคมหันไปมองอีกฝ่ายก่อนจะเลิกคิ้วหนาขึ้นแทนคำถาม“กระพรวนนี่ใช่ของนายท่านที่มอบให้คุณหนูซูหรือไม่ขอรับ”ชายหนุ่มจ้องมองกระพรวนหยกตรงหน้าด้วยความแปลกใจ เพียงเหลือบตาไปเห็นหลันชิงก็จดจำได้ทันที ของสิ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาสั่งทำขึ้นมาเป็นพิเศษเพื่อมอบให้เป็นของขวัญแก่หลินเอ๋อร์ ทว่ายังไม่ทันได้มอบให้ก็มาเกิดเรื่องราวขึ้นเสียก่อนยามนั้นเขาถูกคนของสกุลอื่นดักลอบทำร้าย หลังจากพวกนั้นฟาดศีรษะเสียจนแตก อีกฝ่ายก็ผลักลงแม่น้ำหวังให้สิ้นชีพ เขาไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นหลังจากนั้น สิ่งที่จดจำได้มีเพียงความหนาวเย็นที่ชวนให้ทรมาน แต่ในความเหน็บหนาวก็ยังมีความอบอุ่นที่หอมหวานของสตรีให้รู้สึกได้สองวันต่อมาเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นในโรงหมอ สิ่งแรกที่เห็นก็คือใบหน้างดงามที่อาบน้ำตาของคนรัก เดิมทีกระพรวนนี้เขานึกว่าตกหายไปในแม่น้ำแล้ว แสดงว่าหลินเอ๋อร์คงเก็บไว้สินะ มุมปากหนาอมยิ้มน้อยๆ เมื่อคิดถึงว่าอีกฝ่ายแอบเก็บของของเขาไว้แทนตัว ช่างน่ารักเหลือเกิน“เจ้าเจอที่ไหนรึ”
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบสี่
ร่างบางของอวิ๋นซือก้าวจากห้องหนังสือมาไกลลิบ นางเร่งฝีเท้ากลับไปยังเรือนเสวี่ยของตนโดยไว ไม่คิดแม้แต่จะหันย้อนกลับไปมองอดีตสามีหมาดๆ ของตัวเองอีกเสี่ยวอิงและเสี่ยวหยวนสองสาวใช้คนสนิท ยามนี้กำลังยืนรออยู่หน้าเรือนด้วยท่าทีกระวนกระวาย พอสายตาเห็นผู้เป็นนายพวกนางก็มีสีหน้าโล่งใจออกมาทันที“ฮูหยิน...”เสี่ยวอิงขานเรียกผู้เป็นนาย นางไม่กล้าถามเรื่องที่อีกฝ่ายขอหย่ากับนายท่านตรงๆ ทว่ายามนี้ข้าวของที่สั่งให้เก็บเตรียมไว้ ก็ถูกขนไปให้อาจิ้นนำขึ้นรถม้าจนเรียบร้อยแล้ว สาวใช้พลันมีความรู้สึกคล้ายจะวิงเวียน พวกนางเก็บของเสียจนกระดาษสักแผ่นก็ไม่เหลือแบบนี้แล้ว ถ้าเกิดเจ้านายหย่ากันไม่ได้ จะไม่ยิ่งยุ่งยากไปกว่านี้หรอกหรืออวิ๋นซือส่งรอยยิ้มขบขัน ดวงตากลมสีนิลพราวระยับ มือเล็กล้วงกระดาษสำคัญมาสะบัดเบาๆ กิริยาท่าทางแสดงออกถึงความขี้เล่นที่น้อยครั้งจะยอมให้คนนอกได้เห็น “พวกเราไปกันเถอะ เจ้าสองคนเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”เมื่อเห็นแผ่นกระดาษที่โบกอยู่ในมือเจ้านายไหวๆ สาวใช้ทั้งคู่พลันยิ้มแย้มยินดีตาม ในที่สุดฮูหยินของพวกนางก็ได้อิสระสมใจแล้วเสี่ยวอิงนั้นแทบหลั่งน้ำตาแห่งความยินดี แม้ยามแรกนางจะเ
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบสาม
เขาเพียงนั่งฟังอย่างนิ่งเงียบ ส่วนนางเองก็ไม่คิดกล่าวสิ่งใดต่อ สายตาสองคู่สบประสานกันอยู่เนิ่นนาน ในที่สุดอวิ๋นซือจึงเริ่มเป็นฝ่ายขยับขึ้นก่อน มือเล็กยื่นส่งพู่กันที่จุ่มหมึกเรียบร้อยแล้วให้สามีผู้ที่กำลังจะกลายเป็นอดีตของตนนายท่านหลันชิงรับมันขึ้นมาถือ ก่อนจะขยับปลายอ่อนนุ่มลงจดบนกระดาษสีสะอาดตา ในความรู้สึกของเขายามนี้ พู่กันอันน้อยที่อยู่ในมือ ราวกับมีน้ำหนักส่งมาที่ใจนับพันชั่ง หลันชิงไม่รู้ว่าความอาลัยอาวรณ์นี้คืออันใด ทว่าที่คิดมีเพียงเสียงตอกย้ำจากในหัวว่าให้รั้งคนตรงหน้าไว้“พวกเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมที่ผ่านมา ไม่ได้เลยหรือซือเอ๋อร์”อวิ๋นซือฟังแล้วเผยรอยยิ้มหวานล้ำ นางเอ่ยคำพูดเป็นประโยคด้วยน้ำเสียงซื่อตรงที่สุดเท่าที่เคยกล่าวกับเขามา “ท่านพี่ ตัวท่านเองก็หาได้รักใคร่ไยดีอะไรข้า เช่นนั้นก็อย่าได้เหนี่ยวรั้งซือเอ๋อร์ผู้นี้ไว้เพียงเพื่อใช้ประโยชน์เลย ข้าเหน็ดเหนื่อยแล้วเจ้าค่ะ”พูดจบนางก็เงียบลงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอันเด็ดเดี่ยว ที่คนฟังมิอาจไม่กระทำตาม ด้วยรู้ว่าต่อให้เหนี่ยวรั้งเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์เสียแล้ว สายใยเส้นสุดท้ายของสามีภรรยาที่เขาคิ
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบสอง
หลินเอ๋อร์กับเขาผูกพันลึกซึ้งต่อกันมาตั้งแต่เด็ก อีกทั้งชีวิตนี้ของเขา นางเป็นผู้ดึงกลับมา หลันชิงไม่อาจตัดอีกฝ่ายออกไปจากความรู้สึกได้ ในวันที่ได้พบใบหน้างดงามสดใสของซูลี่หลินที่ลั่วหยาง หลันชิงก็รับรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าตัวเองไม่อาจหักใจลืมอีกฝ่ายได้ลงดังนั้นในค่ำคืนของงานเลี้ยงที่ลั่วหยาง แม้จะรู้ได้ว่าซูลี่หลินวางยาตนเอง ทว่าหลันชิงก็ยังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับอีกฝ่ายจนเกินเลยด้วยสำหรับหลันชิงแล้ว หลินเอ๋อร์น่าเห็นใจไม่น้อย ทั้งที่นางเป็นหญิงคนเดียวที่รักใคร่ ทว่าเขากลับมิอาจรับอีกฝ่ายเข้าสกุลจวนได้ มิใช่ว่าไม่เคยคิดขัดใจมารดาเรื่องคนรัก ทว่าเพราะฮูหยินผู้เฒ่านั้นถึงตายก็ไม่ยอม ถึงขนาดอดข้าวจนล้มป่วย ทำให้ชายหนุ่มต้องเป็นฝ่ายลดละทิฐิและด้วยความสงสารเห็นใจที่มีให้ ชายหนุ่มจึงไม่โกรธซูลี่หลินที่วางยาตนเรื่องอวิ๋นหาน แม้จะรู้ว่าจุดประสงค์ของนางแท้จริงแล้วจะเป็นการพุ่งเป้าไปที่อวิ๋นซือก็ตามที ส่วนอวิ๋นหานนั้นเขาไม่ได้ไยดีอยู่แล้ว เข้าบ้านสกุลหลันมาจะเป็นอย่างไรต้องใส่ใจด้วยหรือส่วนอวิ๋นซือเองก็แค่ปฏิบัติต่อนางให้ดียิ่งกว่าเดิมเพื่อเป็นการชดเชยให้ มันก็น่าจะเพียงพอแล้วมิใช่หรือเรื่องของซ
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบเอ็ด
สิ้นเสียงใสสำเนียงแผ่วหวาน หลายคนพลันหยุดกิริยาแตกตื่นแล้วกลับหันมายืนนิ่งแทน ไม่เว้นแม้แต่ฮูหยินผู้เฒ่าที่แรกๆ ยังทำท่าคล้ายจะเป็นลมล้มพับไปในชั่วขณะนั้นความเงียบงันคล้ายจะมาเยือน ซูลี่หลินขบกัดริมฝีปากแน่น หาได้รู้สึกยินดีกับประโยคของอวิ๋นซือสักนิด ทั้งที่เป็นคำที่นางเคยปรารถนาจะได้ยินเป็นอย่างยิ่งก็จะให้ยินดีได้อย่างไรเล่า ตัวนางในเวลานี้ถูกผู้คนมองว่าไร้เกียรติและศักดิ์ศรีของสตรีอันดีงาม เข้าหอร่วมเตียงกับบุรุษจนตั้งครรภ์ทั้งที่ยังมิได้แต่งงาน ที่สำคัญอีกฝ่ายก็ยังเป็นญาติผู้พี่ของตนเอง ทั้งยังมีภรรยาและอนุเพียบพร้อมอยู่แล้วด้วยเช่นนี้แล้วอนาคตของนาง ย่อมต้องหมดหวังกับตำแหน่งฮูหยินใหญ่ของพี่ชิงเป็นแน่แล้ว ไหนจะต้องมาแบกรับข้อกล่าวหาที่ว่าตนเองเป็นผู้บีบให้ฮูหยินใหญ่ตัวจริงต้องออกจากคฤหาสน์จวนอีกชาตินี้ทั้งชาติคงถูกผู้คนพากันถ่มน้ำลายลงพื้นด่าทอไม่เลิกลา ต่อให้เป็นพี่ชิงก็ไม่อาจยกย่องนางออกนอกหน้าขึ้นมาได้อีกแน่ คุณหนูซูขบคิดพลางนึกด่าสตรีอีกคนอย่างหงุดหงิดอวิ๋นซือผู้นี้เกิดมาเพื่อเป็นกระดูกที่ขวางคอนางแท้ๆหลันชิงมองภาพตรงหน้านิ่งขรึม มองดูความเด็ดขาดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนนั้นอย่
ฮูหยินใหญ่ ตอนที่สามสิบ
“เอ่อ... นายท่านหลัน ยาบำรุงครรภ์ของคุณหนูซูได้แล้วขอรับ”เสียงแหบน้อยๆ ของชายสูงวัยที่มาใหม่ดังขึ้น ทุกสายตาต่างหันไปมองทางด้านคนพูดด้วยความอย่างสนใจมีบางคนใจกล้าร้องตะโกนถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ “เมื่อครู่กี้ท่านพูดว่าอะไรนะท่านผู้เฒ่า แล้วท่านเป็นใครกัน”ชายชราผู้ปรากฏตัวพร้อมถ้วยยาพลันยืดอกนิดๆ ก่อนแนะนำตัวเอง เขาขยับสาบเสื้อสีเทาที่สวมใส่จัดให้เรียบร้อย พลางเอ่ยถ้อยคำแนะนำตนเอง “ข้าชื่อหลี่จู้ เป็นหมอรักษาโรคน่ะสิ”“ใครอยากรู้ชื่อเจ้ากัน ข้าอยากรู้ประโยคที่เอ่ยเมื่อครู่ต่างหาก”หลี่จู้ชักสีหน้าอึมครึม เฮอะ คนพวกนี้ช่างเอาแต่ใจเสียยิ่งนัก ก็เมื่อครู่กี้ไม่ใช่พวกเขาหรือไร ที่ถามว่าเขาตนเองนั้นเป็นใคร แต่แม้ในใจจะคิดเช่นนั้น แต่หากหมอเฒ่าย่อมรู้ดีว่าผู้ที่อยู่ตรงหน้าล้วนเป็นคนมีอันจะกิน ดังนั้นเขาจึงพร้อมให้การบริการที่ดีเพื่อสร้างลูกค้าในวันหน้า“ก็นายท่านหลันให้คนตามข้ามารักษาอาการคุณหนูซู นางกำลังมีครรภ์มาได้รับบาดเจ็บแบบนี้ หากจะทำให้ไม่ประสบภาวะครรภ์ไม่มั่นคง ก็มีแต่ต้องกินยาบำรุงแล้ว”กลุ่มคนไม่ได้สนใจเรื่องยา ทว่าพวกเขาล้วนให้ความสนใจคุณหนูซู สตรีผู้ยังไม่ได้ออกเรือ
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว59.7K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว193.9K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่148.1K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน80.9K viewsรอยลิขิตภพนิรมิต
ลันลาบายหมายเลขแปด66 viewsย้อนชะตาเพื่อรักนิรันดร์
อิ่น เยว่3.5K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ26.7K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.2K views
