88

"นี่มันอะไรกัน" สะใภ้ใหญ่ที่ตากผ้าอยู่หลังบ้าน เธอได้ยินเสียงลูกสาวร้องไห้ก็รีบวิ่งออกมาดู จึงเห็นว่าผู้เป็นอาแท้ๆ กำลังแย่งอะไรบางอย่างกับลูกสาวของเธออยู่

"โผล่หัวมาแล้วหรือ หึ มาดูลูกสาวตัวดีของพี่สิคะ หล่อนไปขโมยของจากใครมาถึงได้วิ่งหน้าตาตื่นเข้าบ้าน ริอาจเป็นขโมยดีจริง ๆ" หยางเซินซินแย่งกระป๋องนมผงมาได้ก็ตาโต นี่มันนมผงราคาแพงที่คนธรรมดาๆ อย่างบ้านเธอไม่มีวันได้ซื้อแน่นอน แล้วจะให้เธอคิดเป็นอย่างอื่นได้ยังไงกันว่าหลานสาวไม่ได้ขโมยมันมา

" เจินเจินไม่ได้ ขะ ขโมย ฮือ แม่จ๋าคนขโมย ขะ ของคนอื่นเป็น ดะ เด็กไม่ดี เด็กไม่ดีคุณอาจจะไม่ ระ รัก ฮือ " เจินเจินน้อยทั้งร้องไห้ สะอึกสะอื้น พร้อมทั้งบอกกับแม่ด้วยน้ำเสียงขาดห้วง

" อาสะใภ้เป็นคนให้เจินเจินมา บอกให้ กะ เก็บไว้ให้ดี ให้ เอา มะ มาให้แม่จ๋า "

" หึ แกคงไม่รู้สินะว่าพวกนั้นลอยแพบ้านเรานานแล้ว จะเป็นไปได้อย่างไรกันที่จะซื้อนมราคาแพงนี้ให้แก นางเด็กขี้ขโมยฉันจะตีแกจนแกรับสารภาพดูซิว่าแกจะทนได้นานแค่ไหน " หยางเซินซินโมโหที่หลานสาวพูดถึงหลี่เล่อเยียน นางจิ้งจอกนั่นมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าจะรักหรือไม่รักหลานของเธอกัน

" น้องเล็ก เจินเจินไม่พูดโกห