Share

บทที่ 0128

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
เพื่อนร่วมงานชายล้มลงกับพื้น

หลินจืออี้ตกใจ เงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มกําลังมองเธออย่างขี้เล่น ค่อยๆ เข้าใกล้เธอ กลิ่นไอเย็นๆ กดทับลมหายใจของเธอ

“ความสัมพันธ์ต่างเพศดีมากงั้นเหรอ?”

น้ำเสียงทุ้มต่ำนั้นแฝงไว้ด้วยการเยาะเย้ยที่สังเกตได้ยาก

เป็นกงเฉินนั่นเอง

หลินจืออี้ขยับข้อมือ รู้ว่าตัวเองต้านทานไม่ไหว ครั้งนี้ก็เรียนรู้ที่จะฉลาดแล้ว ไม่ต้องใช้มือ แต่ใช้เท้าแทน

เธอยกเท้าขึ้นถีบ

ใครจะรู้ว่ากงเฉินจะเดาออก เขาจับขาที่ยกขึ้นของเธอไว้ และดึงร่างของเธอเข้ามาใกล้เขาได้อย่างง่ายดาย

หลินจืออี้ยิ่งรู้สึกอับอายและโกรธมากขึ้นเมื่อร่างกายถูกผ้าชั้นหนึ่งขูดกับเข็มขัดหนังของเขา

“ปล่อยนะ!”

“ไม่มีจิตสํานึกเอาซะเลย” กงเฉินพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

"ฉันไม่ต้องการให้อามายุ่ง! ฉันจัดการเองได้!”

เพิ่งสิ้นเสียง เสิ่นเยียนก็พาคนอื่นตามมาด้วย

หลินจืออี้มองตรอกที่มืดสนิทและปิดสนิท ฟังเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา หัวใจเต้นรัวราวกับฟ้าร้อง

ขณะที่พวกเสิ่นเยียนกําลังเดินเข้ามาใกล้ กงเฉินก็เตะชายที่อยู่บนพื้นเข้าไปในความมืด บีบคางของหลินจืออี้แล้วจูบลงไป

“อื้อ!”

หลินจืออี้เบิกตากว้าง

กงเฉินประคองศีรษะข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0389

    หลี่ฮวนตะลึง "ทำไมเขาถึงทิ้งที่นี่? เรียกฉันโดยตรงก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?”“มีคนกําลังจ้องมองเขาอยู่”ระหว่างทางที่กงเฉินมาเขาได้ดูกล้องวงจรปิดทั้งหมดแล้ว ในกล้องวงจรปิดหลินจืออี้มองซ้ายมองขวา เห็นได้ชัดว่าถูกจ้องมองอยู่เปิดกระดาษที่ถูกขยำออก มีกระดาษทั้งหมดสองแผ่น เป็นกระดาษที่หลี่ฮวนเพิ่งเห็นเมื่อกี้เขาตอบสนองทันที "เมื่อกี้เขาจ้องกระดาษอย่างเหม่อลอย ยังถามฉันอยู่เลยว่าฉันนัดบอดกับผู้หญิงนามสกุลโจวเหรอเปล่า คนนามสกุลโจวคนนี้เป็นใครกัน?"“ฉันรู้ว่าเป็นใคร” กงเฉินลุกขึ้นมองไปทางเฉินจิ่น “โทรไปหาเพื่อนบ้านของหลินจืออี้”เฉินจิ่นพยักหน้าแล้วเดินไปโทรศัพท์กงเฉินโบกกระดาษในมือให้หลี่ฮวน “ว่ายังไง?”หลี่ฮวนสีหน้ามืดคล้ำ พูดอย่างเคียดแค้นว่า “เป็นหลี่เฮ่อ เขารู้ดีว่าแม่ของฉันกําลังนัดบอดให้ฉันอยู่ เขาเลียนแบบลายมือของฉันและนัดบอดคนนามสกุลโจวคนนี้ ซึ่งก็เป็นเพื่อนบ้านของหลินจืออี้ แต่ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจําเป็นต้องทําขนาดนี้เพื่อซ่งหว่านชิวเหรอ?”“หลี่ฮวน นายเคยคิดบ้างไหมว่าเขาทำไปไม่ใช่แค่เพราะซ่งหว่านชิว แต่ยังมีพุ่งเป้ามาที่นายด้วย เขาใช้ฐานะของนายทําเรื่องที่ไม่ดีมาตลอด” กงเฉินพูดอ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0388

    หลินจืออี้ก้มหน้าก้มตาเก็บกระดาษที่อยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วก็ชะงักอยู่ที่เดิมทันทีหลี่ฮวนไม่เข้าใจ "ทําไมยืนบื้ออยู่อย่างนี้ล่ะ?"หลินจืออี้คลี่กระดาษสองแผ่นในมือออกให้เขา “คุณดูสิ”เดิมทีหลี่ฮวนก็ไม่ได้ใส่ใจ เขากวาดตามองอย่างลวกๆ ก่อนที่ตัวเองจะตกตะลึงเช่นกัน"เบอร์นี้เป็นของใครกัน? ทําไมลายมือเหมือนผมเลยล่ะ?”ตัวเลย 9 และ 6 แล้วก็ 1 บนกระดาษมีหางหมด เหมือนเครื่องหมายเฉพาะของตัวเองเลยไม่น่าแปลกใจที่หลินจืออี้รู้สึกคุ้นเคยหลังจากเห็นกระดาษที่พี่โจวให้มาที่แท้เธอเคยเห็นในประวัติทางการแพทย์ของหลี่ฮวนนี่เองทันใดนั้น หลินจืออี้ก็นึกถึงคําพูดของพี่โจวขึ้นมา ผู้ชายที่เธอได้รับการแนะนําดูตัวก็เป็นหมอเหมือนกันเธอเงยหน้าขึ้นมองหลี่ฮวน "คุณกําลังนัดบอดอยู่เหรอ? อีกฝ่ายนามสกุลโจวหรือเปล่า?”หลี่ฮวนตะลึงเล็กน้อย "คุณรู้ได้ยังไง? แต่ผมยังไม่ว่างที่จะพบเขาเลย ผม......”ทั้งสองมองตากันและกัน ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างออกหลี่ฮวนพูดด้วยความโกรธเล็กน้อยว่า "หลี่เฮ่อสอบได้คะแนนไม่ดีเมื่อเขายังเป็นเด็ก หลังจากถูกพ่อของผมตี เขาก็เริ่มเลียนแบบลายมือของพ่อแม่ของผมก่อนที่จะเซ็นชื่อ ต่อมาการเลีย

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0387

    “คุณรู้อาการของแม่ฉันได้ยังไง?” หลินจืออี้ถามหลี่ฮวนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดชะงักและหันมาอย่างรวดเร็ว "ฉันนัด CT ไว้ ต้องรีบไปแล้ว"เมื่อเห็นดังนั้น หลินจืออี้ก็รีบรับรถเข็นในมือของคนขับรถ แล้วผลักหลิ่วเหอไปข้างหน้าหลิ่วเหอเอียงคอเล็กน้อยแล้วพูดว่า "เป็นเจ้าสาม เขาเห็นสภาพของฉันที่ศาลบรรพบุรุษไม่ค่อยดี เลยหาข้ออ้างให้ฉันกลับมาก่อน หมอหลี่เขาก็เป็นคนช่วยนัดให้ แกอย่าพูดถึงเขาทีไรก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟสิ”“ฉันเปล่าสักหน่อย” หลินจืออี้โต้กลับ“เฮอะ”หลิ่วเหอมองเธอด้วยสีหน้าที่ว่า ‘ปากแข็งชะมัด’เมื่อถึงนอกห้องซีที หลี่ฮวนก็ก้มหน้าเขียนตัวเลขแถวหนึ่งบนการ์ดใบหนึ่งส่งให้หลินจืออี้“ผมไม่สะดวกที่จะเข้าไปกับพวกคุณ นี่เป็นหมายเลขของพวกคุณ คิวต่อไปก็เป็นคุณแล้ว คุณเข้าไปให้เขาดูโดยตรงก็ได้แล้ว”“อืม”หลินจืออี้กวาดสายตาไปที่การ์ดตัวเลขด้านบนดูคุ้นๆ แต่เธอนึกไม่ออกชั่วขณะพอดีกับที่ประตูตรงหน้าเปิดออก หลินจืออี้ก็ไม่ได้มองอย่างละเอียด รีบผลักหลิ่วเหอเข้าไปหลังจากถ่าย CT ออกมา หลี่ฮวนฮวนก็พาพวกเธอไปพบผู้อํานวยการแผนกอีกครั้งหลังจากแน่ใจว่าเป็นเพียงกล้ามเนื้อเคล็ดแล้ว ก็จัดให

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0386

    กงเฉินเหมือนจะโกรธจริงๆ แล้ว หลินจืออี้จะหายใจไม่ออกอยู่แล้วหลังจากแยกกันแล้ว เธอก็โกรธจนวิ่งเข้าไปในห้องและเหวี่ยงประตูอย่างแรงกงเฉินรับโทรศัพท์ที่ทำงานงานและเคาะประตูเมื่อเขากําลังจะออกไป“อยู่ห่างจากเขาหน่อย”หลินจืออี้ทุบหมอนลงบนประตูกงเฉินขมวดคิ้วและตกตะลึง นิสัยนี่นับวันจะยิ่งเสียมมากขึ้นเรื่อยๆในเวลานี้ เฉินจิ่นก็เคาะประตูพอดีกงเฉินหันไปเปิดประตูบ้าน เฉินจิ่นก็ยื่นของชิ้นหนึ่งให้เขา“อะไร?” กงเฉินมองเฉินจิ่นอย่างสงสัย“คุณชายสาม ตอนเช้าผมไม่ได้กําชับคนให้ดี นี่เป็นของที่ผมซื้อให้คุณ คุณเอาไปให้คุณหลินเถอะครับ”เฉินจิ่นวางกล่องเล็กๆ ที่น่ารักบนพื้นอย่างกระตือรือร้นกงเฉินชําเลืองมองอย่างรังเกียจเล็กน้อย “ไม่ต้อง”เปลือกตาของเฉินจิ่นกระตุก “คุณชายสาม ผมถามเพื่อนร่วมงานหญิงเป็นพิเศษ พวกเขาบอกว่านี่เป็นกล่องของขวัญที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในช่วงนี้นะครับ”ได้ยินดังนั้น กงเฉินก็หยิบกล่องมาวางไว้บนโต๊ะน้ำชาจากนั้นทั้งสองก็จากไปหลินจืออี้ที่อยู่ในห้องรอจนไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวอะไรแล้ว ก็เปิดประตูเดินออกมา เห็นกล่องบนโต๊ะน้ำชาพอดีของอะไร?กล่องแปลกมากเลยดูท

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0385

    “พี่โจว เขาไม่เคยกินจิ๊กโฉ่ว ให้ฉันเถอะ”แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสถ้วย กงเฉินก็เอื้อมมือออกไปรับมัน“ใครบอกว่าฉันไม่กินจิ๊กโฉ่ว?”“……”หลินจืออี้มองกงเฉินจุ่มจิ๊กโฉ่วด้วยความประหลาดใจเธอรู้สึกว่าเขาแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ก้มหน้าก้มตากินเกี๊ยวไปสองลูกไม่ง่ายเลยกว่าจะรอให้พี่โจวกินหมด หลินจืออี้ก็อยากให้เธอกลับไปก่อน เมื่อลุกขึ้นช่วยเธอทําความสะอาด ปากของเธอที่พักผ่อนอยู่ไม่กี่นาทีก็เริ่มซุบซิบอีกแล้ว“เลิกกันจริงๆ เหรอ?” เธอถามพลางเช็ดโต๊ะ“อืม” หลินจืออี้มองกงเฉินอย่างไม่รู้ตัว แล้วพยักหน้ายังไงก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันอยู่แล้วดวงตาของพี่โจวเปล่งประกายและพูดคําพูดที่น่าตกใจออกมา "ฉันจะแนะนําให้เธอเองนะ!"“ฮ้า?”หลินจืออี้ตกใจพี่โจวเงยหน้ามองกงเฉินแล้วรับรองว่า “คุณชายสาม คุณที่เป็นผู้อาวุโสก็วางใจเถิด ด้านคุณธรรมฉันจะควบคุมอย่างเคร่งครัด ไม่ยอมให้หลานสาวคุณเสียเปรียบเด็ดขาดค่ะ”“หลานสาวตัวน้อย เธอว่ายังไงล่ะ?” กงเฉินจ้องมองหลินจืออี้ น้ำเสียงไม่แยแส แต่แผ่ไอเย็นออกมาหลินจืออี้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ รีบส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก”พี่โจวคนนี้ดีตรงที่ว่า ขอแค่คุยกับเธอ ถึงจะคุ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0384

    หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วชิงพูดก่อน “เขาเป็นอาเล็กของฉัน เป็นญาติห่างๆ น่ะ”"ญาติห่างๆ ก็ถือว่าเป็นญาตินี่ ไม่นึกเลยว่าคุณชายสามจะเป็น...... “อาเล็กของเธอ?”เกี๊ยวจานนั้นในมือพี่โจวเกือบจะถือไม่มั่นหลินจืออี้ยกมือขึ้นรับจาน “ใช่ พอดีเขาไปทางเดียวกันน่ะ ตอนนี้จะไปแล้วล่ะ”พร้อมกันนั้น เธอก็ใช้แขนดันกงเฉิน ส่งสัญญาณให้เขารีบออกไปกงเฉินกลับยืนมั่นอย่างกับภูเขา หลุบตามองไปที่เกี๊ยวจานนั้นพี่โจวตาไว ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายสาม คุณอยากทานไหมคะ? ฉันทํามาเยอะแยะเลยนะคะ”หลินจืออี้รีบตอบ “เขาไม่กินหรอก! เขากินกับคนอื่นมาแล้ว! ฉันจะกินเป็นเพื่อนพี่เองนะ”“เธอไม่เคยกินกับคนอื่นงั้นเหรอ?” กงเฉินหลุบตากวาดมองหลินจืออี้อย่างเฉยชาอากาศหยุดชะงักนิ่งทันทีสายตาของพี่โจววนเวียนอยู่ระหว่างคนทั้งสอง นี่เป็นอากับหลานจริงๆ เหรอ?บทสนทนานี้ทำไมมันฟังดูไร้เดียงสามากซะงั้น?พี่โจวเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “งั้นนั่งลงกินด้วยกันสิ พวกเธอสองคนเข้าไปก่อน ฉันจะไปต้ม”หลินจืออี้ห้ามไม่ทัน พี่โจวก็รีบกลับไปต้มเกี๊ยวแล้วเธอทําได้แค่กัดฟันแ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status