Share

บทที่ 0267

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
เฉินซู่หลานและกงเยี่ยนยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่มีท่าทางภาคภูมิใจแบบก่อนหน้านี้แล้ว

อีกด้านหนึ่งคือกงสือเหยียนและหลิ่วเหอยืนอยู่ สีหน้าของพวกเธอก็ดูไม่ค่อยดีนัก

หลิ่วเหอขยิบตาให้หลินจืออี้อย่างระมัดระวัง

หลินจืออี้ยื่นกล่องของขวัญให้ทันที พลางทักทายอย่างมีมารยาท “คุณท่านกง วันนี้รบกวนแล้วค่ะ นี่เป็นของขวัญที่ฉันซื้อมาฝาก หวังว่าคุณท่านจะชอบนะคะ”

“อืม ให้เธอเสียเงินแล้ว”

คุณท่านกงมองไปที่กล่องของขวัญ ไม่สนใจเลย

แต่เขาพอใจมากกับท่าทีที่หลินจืออี้รู้จักตัวตนของตัวเอง

แขกก็ควรมีลักษณะเหมือนแขก ข้อนี้ข้ามไม่ได้เด็ดขาด

เขาโบกมือให้คุณพ่อบ้าน คุณพ่อบ้านก็ส่งของขวัญให้คนรับใช้เอาไป แม้แต่ว่าเป็นของขวัญอะไรเขาก็ยังขี้เกียจถามสักคํา

สําหรับการเมินเฉยของคุณท่านกงนั้น หลินจืออี้ได้คาดการณ์ไว้แล้ว ดังนั้นในใจจึงไม่ได้รู้สึกอะไร

เธอหลุบตายืนอยู่ข้างหลิ่วเหอ ทําตัวเป็นมนุษย์ล่องหนต่อไป

ห้องโถงค่อยๆ เงียบลง แต่บรรยากาศกลับยิ่งตึงเครียดมากขึ้น

ทันใดนั้นเฉินซู่หลานก็ก้าวไปข้างหน้าและคุกเข่าที่เท้าของคุณท่านกงพลางดึงแขนเสื้อของเขา

“คุณพ่อคะ ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปฉันไม่กล้าอีกแล้วค่ะ คุณพ่อเห็น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0270

    หลินจืออี้หายใจติดขัดอย่างบอกไม่ถูกกว่าเธอจะสังเกตเห็นสายตาผิดปกติของกงเยี่ยน มันก็สายไปแล้วกงเยี่ยนส่งสายตาให้เฉินซู่หลานเมื่อหลินจืออี้ดึงผ้าพันคอกลับมา เฉินซู่หลานก็ออกแรงดึงจนหลินจืออี้เกือบจะล้มลงถึงท้ายที่สุดร่างกายของเธอจะมั่นคงแล้วก็ตาม แต่รอยฟันที่คอของเธอก็ถูกเปิดเผยต่อหน้าคุณท่านกงเฉินซู่หลานจับมือเธอและชี้ไปที่รอยฟันแล้วพูดว่า "คุณพ่อดูสิ! ฉันไม่ได้โกหกคุณพ่อนะคะ นี่คือหลักฐานว่าเธอกับเจ้าสามอยู่ด้วยกัน นี่มันรอยฟันของผู้ชายชัดๆ ”หลินจืออี้เเธอมือกุมคอตัวเอง โต้กลับว่า “ไม่ใช่ นี่ไม่เกี่ยวกับอาเล็กเลย"“เเธอแต่พูดว่าไม่เกี่ยวข้อง แล้วทําไมตอนนั้นเธอถึงขึ้นเตียงเจ้าสามล่ะ! อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะไม่ระวัง พวกเราต่างก็รู้ดีว่าเธอคิดอะไรอยู่ เธอก็เหมือนแม่ของเธอนั่นแหละ เห็นว่าใครมีเงินก็คิดจะใช้ร่างกายเข้าแลกเพื่อหวังได้ตำแหน่ง”เฉินซู่หลานยิ่งพูดยิ่งใช้เธอรมณ์ ถึงกับดึงหลิ่วเหอเข้ามาเกี่ยวด้วยเมื่อหลินจืออี้เห็นกงสือเหยียนกำลังจะก้าวออกมา เธอก็รีบเข้าไปขวางด้านหน้าเธอไม่อยากทําให้กงสือเหยียนและหลิ่วเหอต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย พวกเธอสองคนอยู่ในตระกูลกงก็ลําบากมาก

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0269

    ในเวลานี้เฉินซู่หลานได้ค้นหาด้านหน้าของผ้าพันคอแล้ว แต่ก็ไม่พบคําว่า'เฉิน'ที่ปักด้วยด้ายสีทองเลย"เป็นไปไม่ได้! ต้องอยู่อีกด้านหนึ่งแน่ๆ!”เธอค้นหาทั้งภายในและภายนอก แต่ผ้าพันคนก็ผืนใหญ่แค่นี้ เฉินซู่หลานพลิกไปสามรอบแล้ว ก็ไม่พบหลักฐานที่ต้องการเลยคุณท่านกงค่อยๆ หมดความอดทน "หาเจอหรือยัง?"เฉินซู่หลานตาแทบถลน พูดซ้ำๆ ว่า "ฉันจะต้องหาเจอแน่! ต้องหาเจอแน่นอน!” “พี่สะใภ้ หาสิ่งนี้อยู่เหรอ?”ผ้าพันคอผืนหนึ่งถูกดึงออกมาจากใต้เสื้อโค้ทของกงเฉิน และมีคําว่า'เฉิน'ปักอยู่บนนั้น"มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!” เฉินซู่หลานมองกงเฉินอย่างไม่อยากเชื่อกงเฉินวางผ้าพันคอไว้บนราวจับของเก้าอี้อย่างสบายๆ และพูดเรียบๆ ว่า "ทุกคนต่างก็รู้ว่าผ้าพันคอผืนนี้มีความสําคัญต่อผมมาก ผมจะให้คนอื่นตามใจชอบได้ยังไงกันล่ะ?"ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหลินจืออี้คิดไปเองหรือเปล่า เธอมักจะรู้สึกว่ามีคนกําลังมองตนอยู่ แต่พอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ตรงหน้ากลับไม่มีอะไรเลยเฉินซู่หลานถูกตบหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอหันหน้าไปจ้องหลินจืออี้อย่างดุร้าย“หลินจืออี้ ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรจริง เมื่อกี้จะร้อนใจไปทําไม?”หล

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0268

    หลินจืออี้คิดไม่ถึงว่าเฉินซู่หลานจะกระโจนเข้าใส่ตัวเองอย่างกะทันหัน เสียศูนย์ถ่วงล้มลงไปบนพื้นทันทีพอมือยันพื้นได้ ฝ่ามือก็กดลงบนเศษถ้วยชาที่คุณท่านกงทําแตกพอดีความเจ็บปวดแพร่กระจายไปทั่วร่างกายทันที ทําให้เธอสูญเสียความต้านทาน ได้แต่ถูกเฉินซู่หลานดึงยื้อเท่านั้นหลังจากหลิ่วเหอได้สติก็รีบไปดึงเฉินซู่หลานออก“ปล่อยลูกสาวฉันนะ!”แต่ตอนนี้สมองของเฉินซู่หลานมีแต่อยากแก้ต่างให้กงเยี่ยน พละกําลังมหาศาลถึงมากจนน่าตกใจ!เธอดึงผ้าพันคอของหลินจืออี้ไว้แน่นและร้องเสียงแหลมว่า "คุณพ่อ ดูสิ! ฉันมีหลักฐาน! ฉันจะพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอยั่วยวนเจ้าสามมาตลอด!”ผ้าพันคอที่รัดแน่นอย่างฉับพลันทําให้หลินจืออี้หายใจไม่ออก ในขณะที่เธอรู้สึกว่าคอถูกบีบจนขาดอยู่แล้วท้ายที่สุดกงสือเหยียนก็ดึงเฉินซู่หลานที่บ้าคลั่งออกไปพร้อมกับที่ผ้าพันคอก็ถูกเธอดึงออกไปหลิ่วเหอรีบปกป้องหลินจืออี้ พูดอย่างเป็นห่วงว่า “จืออี้ เธอไม่เป็นไรนะ”หลินจืออี้กําลังจะอ้าปากพูด แต่พอออกแรง คอของเธอก็เจ็บจนไอ“แค่ก แค่ก แค่ก...... ไม่ ไม่เป็นไร”หลิ่วเหอมองเฉินซู่หลานอย่างโกรธเคือง “คุณนายใหญ่ คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”“หึๆ มีเวลา

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0267

    เฉินซู่หลานและกงเยี่ยนยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่มีท่าทางภาคภูมิใจแบบก่อนหน้านี้แล้วอีกด้านหนึ่งคือกงสือเหยียนและหลิ่วเหอยืนอยู่ สีหน้าของพวกเธอก็ดูไม่ค่อยดีนักหลิ่วเหอขยิบตาให้หลินจืออี้อย่างระมัดระวังหลินจืออี้ยื่นกล่องของขวัญให้ทันที พลางทักทายอย่างมีมารยาท “คุณท่านกง วันนี้รบกวนแล้วค่ะ นี่เป็นของขวัญที่ฉันซื้อมาฝาก หวังว่าคุณท่านจะชอบนะคะ”“อืม ให้เธอเสียเงินแล้ว”คุณท่านกงมองไปที่กล่องของขวัญ ไม่สนใจเลยแต่เขาพอใจมากกับท่าทีที่หลินจืออี้รู้จักตัวตนของตัวเองแขกก็ควรมีลักษณะเหมือนแขก ข้อนี้ข้ามไม่ได้เด็ดขาดเขาโบกมือให้คุณพ่อบ้าน คุณพ่อบ้านก็ส่งของขวัญให้คนรับใช้เอาไป แม้แต่ว่าเป็นของขวัญอะไรเขาก็ยังขี้เกียจถามสักคําสําหรับการเมินเฉยของคุณท่านกงนั้น หลินจืออี้ได้คาดการณ์ไว้แล้ว ดังนั้นในใจจึงไม่ได้รู้สึกอะไรเธอหลุบตายืนอยู่ข้างหลิ่วเหอ ทําตัวเป็นมนุษย์ล่องหนต่อไปห้องโถงค่อยๆ เงียบลง แต่บรรยากาศกลับยิ่งตึงเครียดมากขึ้นทันใดนั้นเฉินซู่หลานก็ก้าวไปข้างหน้าและคุกเข่าที่เท้าของคุณท่านกงพลางดึงแขนเสื้อของเขา“คุณพ่อคะ ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปฉันไม่กล้าอีกแล้วค่ะ คุณพ่อเห็น

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0266

    ที่จริงหลังจากเกิดใหม่ได้พบกับกงเฉินอีกครั้ง หลินจืออี้ก็รู้ดีว่าด้วยความสามารถของเธอในตอนนี้ เธอไม่มีเธอสมบัติพอที่จะต่อสู้กับเขาได้เธอทำได้แค่ลงมือจากรอบๆ ตัวเธอเองก่อน เดิมทีเธอคิดว่าการก้าวออกมาทีละขั้นทีละตอน สักวันหนึ่งจะสามารถแก้แค้นแทนซิงซิงได้แต่เธอก็ยังประเมินตัวเองสูงเกินไป ที่แท้ทุกย่างก้าวของเธอล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของกงเฉินทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องหลอกลวงหลินจืออี้ขึ้นรถแท็กซี่อย่างใจลอย ร่างกายแข็งทื่อราวกับท่อนไม้แห้ง จนกระทั่งคนขับเรียกเธอหลายครั้ง เธอถึงได้สติกลับมา“คุณผู้หญิง จะไปไหนครับ”“ถนนกวนเฉวียน”เธอไม่มีแรงที่จะเรียก มองทิวทัศน์ที่ถอยหลังออกจากหน้าต่างรถ รู้สึกปวดหน้าอกขึ้นมาทีละนิดๆ สุดท้ายความรู้สึกนั้นก็เอ่ออยู่ที่ขอบตา ทําให้สายตาของเธอพร่ามัวไปหมดก่อนที่ความอ่อนแอจะตกทับถมลงมา เธอยกมือขึ้นและกัดหลังมืออย่างแรงเพื่อระงับอารมณ์ที่ไม่ควรมีทั้งหมดตอนถึงที่หมาย หลินจืออี้รีบลงจากรถไปยังร้านขายเครื่องชงชาแห่งหนึ่งพนักงานหยิบชุดชาสิบสองนักษัตรที่เธอสั่งออกมาคุณท่านกงชอบดื่มชาและชอบสะสมชุดชุดชาด้วยถึงเธอจะไม่ขาดชุดชาที่ล้ำค่า แต่เธอก็ควรต้

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0265

    ได้ยินดังนั้น สีหน้าของซ่งเสียนป๋อก็ผ่อนคลายลงหลายส่วน“ทําไมหลิวซินหน่าถึงไม่มีการเคลื่อนไหวเลย?”“คุณพ่อวางใจเถอะ หนูมีวิธีให้เขาเป็นฝ่ายมาหาก่อนค่ะ” ซ่งหว่านชิวรับประกันซ่งเสียนป๋อมองแก ถอนหายใจเล็กน้อย “หว่านชิว แกอย่าโทษพ่อที่ตบแกอย่างโหดร้ายนะ ที่สุดตระกูลซ่งของเราก็เป็นของแก แบบนี้แกแต่งงานกับคุณชายสามก็มีหน้ามีตาใช่ไหมล่ะ?”ซ่งหว่านชิวจะฟังไม่ออกหรือว่าพ่อของเธอตบหัวแล้วลูบหลัง?แต่เธออยากแต่งงานกับกงเฉินอย่างมีหน้ามีตา ฐานะทางบ้านเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้“หนูรู้แล้วค่ะ”“ให้แม่แกช่วยจัดการหน่อย ตอนบ่ายก็ไปทํางานซะ อย่าให้คนอื่นรู้สึกว่าแกกำลังกลัว” ซ่งเสียนป๋อออกคําสั่ง“ค่ะ”ซ่งหว่านชิวพยักหน้า ไม่กล้าขัดคําสั่งของผู้เป็นพ่อหลังจากซ่งเสียนป๋อจากไป ฉินซวงก็เอารองพื้นที่มีคอนซีลเลอร์สูงมาให้แกและแต่งหน้าอย่างประณีตฉินซวงถอนหายใจเล็กน้อย เอ่ยเตือนว่า “หว่านชิว ครั้งนี้ที่บ้านสูญเสียเงินไปไม่น้อย แกต้องรีบคว้าคุณชายสามไว้ อย่าให้ใครคว้าโอกาสไปได้เด็ดขาด”"รู้แล้วน่า! อย่าเรียกซ้ำๆ ซากๆ อีกเลยน่า”สีหน้าของซ่งหว่านชิวเย็นชา ถ้าไม่ใช่หลินจืออี้ เธอจะกลายเป็นแบบนี้ได้ยัง

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0264

    พอหลินจืออี้เข้าไปในห้องทํางาน ก็พบว่าซ่งหว่านชิวไม่ได้มากลับมีเพื่อนร่วมงานพวกเธอกําลังพูดอะไรกันอยู่หลังจากพวกเธอเห็นหลินจืออี้แล้ว ก็รีบกวักมือพูดทันที “จืออี้ ในงานเลี้ยงนี้เธอเก่งมากเลย”“ใช่ ท้ายที่สุดฉันก็ได้เห็นธาตุแท้ของเสิ่นเยียนอย่างชัดเจนแล้ว เมื่อก่อนฉันเคยสงสารเธอ เลี้ยงอาหารเธอ”ไม่เพียงแค่นั้น คนของตระกูลร็อคกี้เฟย์เพิ่งออกแถลงการณ์ว่าเนื่องจากความผิดของตระกูลเฉิน จึงตัดสินใจยุติความร่วมมือยุติความร่วมมือเหรอ?หลินจืออี๋อึ้งไป รีบหยิบมือถือออกมา กําลังจะเช็คข้อความ หลิ่วเหอก็โทรมาเธอหลีกเลี่ยงเพื่อนร่วมงานและรับสาย“แม่”"จืออี้ ดีนะที่ฉันฟังแกไม่ได้ลงทุนเรื่องในความร่วมมือครั้งนี้ของตระกูลเฉิน แกรู้ไหม เงินของนักลงทุนทั้งหมดถูกล็อคไว้หมดแล้ว ตอนนี้เฉินกรุ๊ปสับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว ได้ยินมาว่าไม่เพียงแต่เงินเรื่องหมุนเวียนไม่ได้ งานเลี้ยงฉลองครั้งนี้ยังติดเงินเกือบสิบล้านกว่าอีกด้วย"หลิ่วเหอรู้สึกมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น เธอหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเป็นพิเศษ"สิบล้านกว่า? ทําไมเยอะจัง?”“ก็ตระกูลเฉินเชิญดารามาร้องเพลงเพื่ออุ่นเครื่องด้วย สุดท้ายเรื่องเสิ่น

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0263

    "ยังไงล่ะ เธอยังคิดว่าซ่งหว่านชิวจะช่วยเธอหรือ เสิ่นเยียน ฉันจะบอกอะไรเธออย่างหนึ่ง ที่จริงเมื่อวานเธอมีโอกาสหลุดพ้นได้”“แก..... แกหมายความว่ายังไง? “พูดให้ชัดเจนสิ!” เสิ่นเยียนยืดเยื้อแขนของหลินจืออี้แล้วเขย่าอย่างแรงหลินจืออี้ยืดเยื้อแขนตัวเองออกอย่างแรง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “โอกาสครั้งแรก ฉันเคยปฏิเสธไม่ให้เธอเเธอคีย์การ์ดห้องไป แต่เธออยากใช้ทางลัดมาก ก็เลยแอบเเธอคีย์การ์ดห้องไป”“ครั้งที่สอง ซ่งหว่านชิวยืนอยู่ตรงหน้าฉัน เธอไม่ได้สังเกตเลยว่าเขาหายไปแล้ว ขอเพียงแค่เธอใส่ใจเขาเพียงเล็กน้อย เธอจะพบว่ามีบางอย่างผิดปกติและมีเวลาหยุดเขา"“ครั้งที่สาม ห้องที่ฉันจองไว้ไม่ได้อยู่ห่างไกล มีแขกที่เข้าพักอยู่ทางซ้ายและขวา เธอแค่ตะโกนดังๆ ก็จะมีคนมาช่วยเธอ แต่เธอไม่กล้าให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่ใช่ฉัน ดังนั้นอดทนไม่ตะโกน”“เสิ่นเยียน นี่ไม่ใช่เธอหาเรื่องใส่ตัวเหรอ?”ฟังจบ ดวงตาสีแดงก่ำของเสิ่นเยียนพลันเปลี่ยนเป็นสีขาวเทา ร่างกายเหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นจากหลัง นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสั่นเทิ้มหลินจืออี้หันกลับมาด้านหลัง เสิ่นเยียนพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น แค้นเคืองว่า “เมื่อก่อน ฉันเคย

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0262

    พ่อบ้านมองคุณท่านกงอย่างไม่เข้าใจ"ไม่ใช่เพิ่งถอนคนที่จับตาเธอออกไปเหรอครับ? เธอไม่ได้วางแผนตั้งครรภ์ และไม่ได้พัวพันกับคุณชายสามด้วย”“กงเฉินเป็นลูกชายของฉัน ฉันรู้จักเขาดี เมื่อกี้นี้เขาโกหกฉัน”พ่อบ้านพยักหน้าทันที ทําท่าจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูดต่อ “งานเลี้ยงฉลองของตระกูลเฉินในวันนี้ มีข่าวบางอย่างแพร่ออกมาเป็นการส่วนตัว มีคนเห็นคุณชายใหญ่และหลินจืออี้กําลังยืดเยื้อกันอยู่ครับ”คุณท่านกงส่งเสียงหึในลําคออย่างเย็นชา “ตอนนั้นที่มันมาบ้านตระกูลเป็นครั้งแรก ฉันก็เกลียดมันจากก้นบึ้งของหัวใจ แล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ด้วย”ฃพ่อบ้านโค้งตัวกระซิบว่า “ถ้าหลินจืออี้......”คุณท่านกงหรี่ตาลง พูดอย่างเหี้ยมโหดว่า “ทําตามที่ฉันบอกก่อนหน้านี้”“ครับ”……วันรุ่งขึ้น หลังจากหลินจืออี้ตื่นขึ้นมา เธอก็สับสนอยู่ครู่หนึ่งเธอนอนอยู่บนเตียงได้ยังไง?ไม่ทันได้คิดให้รอบคอบ พอดูเวลาก็เห็นว่าจะสายแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำตอนกำลังอาบน้ำ รอยกัดที่คอของเธอยังคงเจ็บอยู่ และรอยฟันก็ชัดเจนมากโชคดีที่ตอนนี้ใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้ว ใส่เสื้อคอเต่าก็ไม่เป็นไรแต่เมื่อเธอเปิดตู้เสื้อผ้าเธอก็ต้องตะลึง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status